- ทั้งหมด: 73
บทที่ 1 เรื่องน่าแปลกใจของกังหัน
“เอาคันนี้แหละ” หนุ่มร่างสูงผิวสีน้ำผึ้งหันชี้ไปที่รถกระบะกลางเก่ากลางใหม่คันใหญ่ที่ปกติใช้เป็นรถประ
บทที่ 2 เรื่องด่วน ๆ ของมิลาน (1)
คนที่นั่งอยู่ข้างกังหันหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ตั้งแต่ขึ้นรถมาจากกรุงเทพฯ เกิดอุบัติเหตุระหว่างทาง ต
บทที่ 3 เรื่องด่วน ๆ ของมิลาน (2)
ตอนนี้รถจอดสนิทหน้าบ้านพักชั่วคราวที่เขาให้คนงานสร้างไว้ให้ ปกติกังหันจะใช้บ้านหลังนี้เป็นที่พักช่วง
บทที่ 4 มันดีที่สุดแล้ว (1)
มิลานไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมานั่งอยู่ท่ามกลางป่าเขา ต้นไม้ใหญ่น้อย มีเสียงใบไม้สั่นไหว จิ้งหรีด หรือส
บทที่ 5 ม้นดีที่สุดแล้ว (2)
มิลานพยักหน้า “นิดหน่อยพี่”
กังหันส่ายหน้า ถอนหายใจ “บอกแล้วไงว่าลำบาก ก็ยังจะมา...ดื้อ”
คนที่เหมือนถู
บทที่ 6 มันโอเคไหมที่เราเลือกแบบนี้ (1)
ระหว่างกินข้าวคนเป็นรุ่นพี่ก็มีสายโทร. เข้ารัว ๆ คนน้องสังเกตดูว่าเป็นเรื่องงาน คนพี่จะรับ แต่จะมีบา
บทที่ 7 มันโอเคไหมที่เราเลือกแบบนี้ (2)
ชายหนุ่มเห็นแววตาเศร้า ๆ ของเจ้าตัวเล็ก ‘ผมเคยบอกพวกเขาว่าอยากออกมาเปิดร้านเล็ก ๆ ของตัวเอง พ่อว่าไม
บทที่ 8 เขาเป็นลุง…เหรอ (1)
วันต่อมากังหันได้รับโทรศัพท์จากพัทธแต่เช้า ขณะที่เขายังนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ระเบียง พัทธเป็นหนึ่งในไม่
บทที่ 9 เขาเป็นลุงเหรอ (2)
อีกสิบนาทีต่อมากังหันก็เดินมาถึงบ้านของแม่บ้าน เขาพบว่ามิลานอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้ว พร้อมประแป้งขาวนวล
บทที่ 10 ความฝันของผมกับความฝันของพี่ (1)
“เพิ่งรู้ว่านายตัดผมเป็น”
สองทุ่มแล้ว กังหันเดินนำหน้ามิลาน ในมือถือไฟฉาย สองพี่น้องกำลังเดินจากบ้าน
บทที่ 11 ความฝันของผมกับความฝันของพี่ (2)
ถ้านับผู้ชายที่มีความสุขได้กับทุกเรื่องในโลกละก็ มิลานขอนับพี่กังหันเป็นอันดับหนึ่ง ตั้งแต่รู้จักกัน
บทที่ 12 กังหันมันมีอะไรดี (1)
“เมียมึงน่ารักว่ะ” เสียงร้อยตำรวจเอกทักษ์เอ่ยเบา ๆ แบบที่ได้ยินกันเฉพาะในวงเหล้า พยักพเยิดไปยังบริเว
บทที่ 13 กังหันมันมีอะไรดี (2)
ที่ริมท่าน้ำห่างจากบริเวณหน้าบ้านของกังหันไปราวสิบเมตร ที่นั่นมีต้นไม้ใหญ่ซึ่งทอดกิ่งยื่นเข้าไปในแม่
บทที่ 14 เรื่องนี้ต้องถึงมือเจ้าปัญญ์ (1)
เอกตะวันกับปัญญ์ มาถึงบ้านพักที่แก่งกระจานเกือบสามทุ่มด้วยรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของเอกตะวัน
“ทำไมเอาคัน
บทที่ 15 เรื่องนี้ต้องถึงมือเจ้าปัญญ์ (2)
มิลานไม่คิดว่าตัวเองจะได้พบกับปัญญ์ เด็กหนุ่มที่เรียนโรงเรียนเดียวกัน สมัยมัธยมปลายทั้งคู่เป็นเด็กหั
บทที่ 16 เปลี่ยน…ไม่เปลี่ยน (1)
“มีอะไรครับพี่” มิลานเอ่ยเสียงเบาเมื่อคนที่ชวนมายืนนิ่งอยู่พักใหญ่แล้ว
“เรื่องที่พี่เอินโทร. มาหาฉันเ
บทที่ 17 เปลี่ยน…ไม่เปลี่ยน (2)
ร่างสูงของปัญญ์เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว มิลานยกมือขึ้นปิดปากกลั้นสะอื้นและปล่อยให้น้ำตาไหลอีกพักใหญ่
ใน
บทที่ 18 เปลี่ยน...ไม่เปลี่ยน (1)
สถานที่ต้อนรับเพื่อน ๆ ของมังกรในเย็นวันนั้นเป็นบ้านพักของตัวเองที่ริมหาดชะอำ บ้านหลังนี้เพิ่งตกแต่ง
บทที่ 19 เปลี่ยน…ไม่เปลี่ยน (2)
“คืนนี้ผมกลับแก่งกระจาน ไม่ต้องห่วง พี่ได้นอนกับเมียแน่”
ทั้งวงเหล้าหันไปหาน้องเล็ก “อ้าว ไหนว่าจะค้า
บทที่ 20 อย่าให้ถึงมือแก๊งเมีย (1)
สถานที่ต้อนรับเพื่อน ๆ ของมังกรในเย็นวันนั้นเป็นบ้านพักของตัวเองที่ริมหาดชะอำ บ้านหลังนี้เพิ่งตกแต่ง
บทที่ 21 อย่าให้ถึงมือแก๊งเมีย (2)
กังหันหงุดหงิดชะมัด เมื่อก่อนตอนที่มากินเหล้ากับกลุ่มพี่ ๆ กลุ่มนี้ เขาจะรู้สึกมีความสุข รู้สึกเป็นศ
บทที่ 22 ไม่แน่ใจอะไรเลย (1)
กังหันรู้สึกมึนหัว โลกรอบตัวเหมือนจะหมุนได้ขณะที่เปิดประตูห้องนอนเข้าไป มันเกือบตีสองแล้ว เขากับทักษ
บทที่ 23 ไม่แน่ใจอะไรเลย (2)
“ช่างมันเถอะ มานอน อีกไม่กี่ชั่วโมงจะเช้าแล้ว จะไปหาผ้ามาปูให้ลำบากทำไม” กังหันดื่มเครื่องดื่มได้เพี
บทที่ 24 ผมอยากกลับบ้าน (1)
หกโมงเช้า…วันต่อมา
มิลานตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ เขาพบว่าตัวเองนอนขดตัวอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชาย
บทที่ 25 ผมอยากกลับบ้าน (2)
มิลานเดินมานั่งพร้อมขนมปังปิ้งและอุปกรณ์เติมกาแฟ
“พี่จะเติมนมน้ำตาลอย่างละหนึ่งเหมือนเดิม หรือวันนี้ก
บทที่ 26 งานแต่งงาน…ที่ไม่เต็มใจ? (1)
อีกสามอาทิตย์ต่อมา งานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่โรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุงเทพฯ ป้ายหน้างานและข้อมูลทุกอย่างท
บทที่ 27 งานแต่งงาน…ที่ไม่เต็มใจ? (2)
กังหันกวาดสายตามองใบหน้าสวยเกินผู้ชายที่ตอนนี้อยู่ในชุดที่ทำให้เขารู้สึกแปลกตา ตอนที่มิลานถูกเอาตัวก
บทที่ 28 วันนี้นายอยากไปไหน (1)
I don't wanna run away, just wanna make your day
When you feel the world is on your shoulders
I don't
บทที่ 29 วันนี้นายอยากไปไหน (2)
มิลานพยักหน้ารีบเดินเข้าห้องนอนหาเสื้อผ้าแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาอาบน้ำและเวลาตื่นเต้นอยู่ในนั้นพ
บทที่ 30 พี่จะตามใจผมทุกอย่างไม่ได้ครับ (1)
“กำลังดูโปรแกรมหนังใช่ไหม ตกลงวันนี้เราไปดูเรื่องอะไรกันดี” กังหันเอามือวางไว้ที่พนักโซฟาชะโงกหน้าข้
บทที่ 31 พี่จะตามใจผมทุกอย่างไม่ได้ครับ (2)
เด็กหนุ่มรู้ว่ามันยาก การแต่งงานครั้งนี้เต็มไปด้วยเงื่อนไขทางธุรกิจ และทางครอบครัวของกังหันดูจะเสียเ
บทที่ 32 Our First Kiss (1)
กังหันยังไม่ยอมบอกว่าอะไรทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ภายในสามอาทิตย์จนกลายมาเป็นพี่ชายไมโครเวฟสำหรับมิลานได้
บทที่ 33 Our First Kiss (2)
แค่นั้น…สำหรับพี่กังหันมันแค่นั้น
แต่สำหรับเขามันไม่
ทำไมมันเจ็บปวดไม่เลิกวะ…เจ็บแล้ว เจ็บอีก
คนคิดมากว
บทที่ 34 Overnight Kiss (1)
รสสัมผัสแบบนี้มันคืออะไรกันนะ มิลานถามตัวเอง ความร้อนผะผ่าวที่ริมฝีปาก ข้างแก้ม ข้างใบหู ต้นคอ ทุกที
บทที่ 35 Overnight Kiss (2)
คนฟังหน้าร้อนฉ่า
โหมดนี้ของพี่กังหันนี่สุดจะต้านทานจริง ๆ
‘เป็นอย่างที่เจ้าปัญญ์มันบอกไว้จริง ๆ’
‘อะไรค
บทที่ 36 ไม่สามารถปล่อยมือ (1)
ก่อนไปเรียนต่อต่างประเทศ แม่ชวนมิลานกับกังหันไปเลี้ยงส่ง ร้านที่เลือกตั้งอยู่ในโรงแรมติดแม่น้ำ เป็นร
บทที่ 37 ไม่สามารถปล่อยมือ (2)
กลับถึงห้องมิลานอาบน้ำก่อน แล้วก็แต่งตัวนอนรอพี่อยู่ที่โซฟาหน้าโทรทัศน์ กังหันเดินเปลือยอก มีผ้าขนหน
บทที่ 38 อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี (NC เบา ๆ) -1
กังหันคิดว่าตัวเองหลับไปนานแล้วและตอนนี้เขากำลังฝัน แต่มันเป็นฝันที่แสนสุขเหลือเกิน เขากำลังถูกร่างก
บทที่ 39 อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี (NC เบา ๆ) -2
ภาพการจูบมาราธอนข้ามคืนย้อนเข้ามาในหัว มิลานอมยิ้ม พยักหน้า ก่อนจะเงยหน้า เผยอริมฝีปากออกนิด และหลับ
บทที่ 40 เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องเกิดบนเตียง...เท่านั้น (NC+) - 1
เช้าวันต่อมากังหันตื่นลืมตาขึ้นก่อนฟ้าสว่างเพราะเจ้าตัววาดแขนไปข้างตัวและรู้สึกถึงความว่างเปล่า ชายห
บทที่ 41 เรื่องที่ไม่จำเป็นต้องเกิดบนเตียง...เท่านั้น (NC+) - 2
ร่างสูงก้มหน้าลงนิด อ้าปากงับติ่งหูของคนที่ตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกอยู่ในอ้อมกอด ก่อนที่เขาจะบดตัวเบา ๆ ก
บทที่ 42 มันคืออะไรกันนะ (1)
หลังจากกิจกรรมยามเช้าสุดวาบหวาม กังหันก็ทำหน้าที่ตามที่รับปากไว้ เขาหายตัวไปราวครึ่งชั่วโมงก็กลับมาพ
บทที่ 43 มันคืออะไรกันนะ (2)
“ต้องสางผมให้ไม่พันกันก่อน แล้วก็ล้างด้วยน้ำสะอาดไม่ต้องอุ่นมาก เพื่อทำความสะอาดฝุ่นที่ติดกับผมไว้ก่
บทที่ 44 ก่อนเราจากลา (1)
ฝีมือการตัดผมของมิลานทำให้เจ้าของร้านซึ่งเข้าร้านมาระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังเล็มผมในขั้นตอนสุดท้ายถึง
บทที่ 45 ก่อนเราจากลา (2)
“พยายามที่จะติดต่อนายแล้ว แต่ไม่รู้ทำไงดี เลยต้องหาทาง inbox ไปบอกที่ร้าน”
น้ำเสียงของคนพูดบอกความจริ
บทที่ 46 พี่อยากกินนายมากกว่า (NC+)
“กินซะ รีบ ๆ กินเถอะ!”
น้ำเสียงกังหันเหมือนจะดุและหงุดหงิดอยู่ในที คนฟังใจหล่นวูบ ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายห
บทที่ 47 พี่อยากกินนายมากกว่า (NC+) - 2
คนพูดยกมือขึ้นวางที่ไหล่บาง ดึงร่างเล็กกว่ามากเข้าหาตัวอีกนิด
“มองหน้ากันหน่อยสิมิล”
มิลานค่อย ๆ เงยหน
บทที่ 48 พี่ขอเลิกกับเขาเอง (1)
สนามบินสุวรรณภูมิ เวลาใกล้เที่ยงคืน มิลานลากกระเป๋าเดินทางใบโต มีเป้สะพายหลังใบเล็ก เตรียมพร้อมรอขึ้
บทที่ 49 พี่ขอเลิกกับเขาเอง (2)
“พร้อมครับพี่ ให้แม่บ้านเตรียมของไว้แล้ว” หลังจากมิลานไปเรียนต่างประเทศ กังหันก็ไปมาระหว่างคอนโดและบ
บทที่ 50 พี่มานานหรือยัง (1)
สวัสดีครับ
ขอโทษที่เงียบไปนาน เพราะอะไรพี่คงเข้าใจดี ตอนนี้ผมเรียนใกล้จะจบคอร์สแล้ว อาจารย์ที่โรงเรีย
บทที่ 51 พี่มานานหรือยัง (2)
“ใช่ มันยาก…มึงพร้อมจะเสี่ยงไหมล่ะ แค่พร้อม มันก็ไม่ต้องกังวลอะไร” ทักษ์พูดเหมือนรู้ใจว่ากังหันกำลัง
บทที่ 52 คนที่พี่ไม่เคยลืม (1)
ตอนนี้มิลานกำลังกลั้นหายใจ พยายามเบือนหน้าหลบไรหนวดจาง ๆ ที่ครูดสัมผัสผิวข้างแก้มและลำคอ ทิ้งความรู้
บทที่ 53 คนที่พี่ไม่เคยลืม (2)
“ว่าไงเอิน มีอะไรครับ” เสียงกังหันตอบกลับไป ปลายสายตาเขาเห็นเจ้าของห้องเดินไปหยิบของที่ตกอยู่หน้าประ
บทที่ 54 คนที่ผมก็ลืมไม่ได้ (1)
ดึกมากแล้ว...แต่กังหันยังนอนลืมตา...ไม่สามารถหลับได้
คิดโน่นคิดนี่ไปเรื่อย และมาจบด้วยเรื่องที่เพิ่งร
บทที่ 55 คนที่ผมก็ลืมไม่ได้ (2)
กังหันอยากขยับเข้าหามิลาน…แต่ ไม่กล้า
มิลานอยากยื่นมือไปสัมผัสร่างหนาของกังหัน…แต่ไม่อยากเจ็บปวดใจไปม
บทที่ 56 ผู้ชายที่ไม่เคยใจสลาย (1)
“มิล…”
กังหันพูดได้แค่นั้นก็รู้สึกเต็มตื้นจนพูดอะไรไม่ออก ทำได้แค่กอดเบา ๆ ลูบหลัง ลูบไหล่คนน้องอยู่อ
บทที่ 57 ผู้ชายที่ไม่เคยใจสลาย (2)
“อะ…อื้มมม…พะ…พี่…”
มิลานส่ายหน้าไปมาพลางกัดริมฝีปากกลั้นเสียงคราง ปลายนิ้วสอดเข้าไปในกลุ่มผมหนาของคน
บทที่ 58 ผมอยากได้พี่จะแย่อยู่แล้ว (1)
“เช้านี้ให้พี่ไปส่งนะ” คนพี่แปลงร่างเป็นหมีโคอาลาเกาะหลังนัวเนียมิลานตั้งแต่เสร็จภารกิจหวานไปหนึ่งรอ
บทที่ 59 ผมอยากได้พี่จะแย่อยู่แล้ว (2)
“พี่สอดเข้าไปนะ” คนพูดเลื่อนปลายนิ้วออก หยิบเจลใสที่เตรียมไว้บีบเข้าปลายนิ้วและก้มลงจัดการกับร่างกาย
บทที่ 60 ชอบมากที่มิลร้องแบบนั้น (1)
“จูบผมหน่อย” คนพูดเอื้อมมือมาคว้าแก่นกายแข็งแรงไว้ ลูบไล้ยั่ว ๆ “เอาผมแรง ๆ เลยนะ”
ประโยคนั้นทำให้เด็
บทที่ 61 ชอบมากที่มิลร้องแบบนั้น (2)
กังหันชาวาบเพราะมิลานเบียดกลับมาเพื่อจะกลืนกินแก่นกายของเขา ในความเจ็บปวดเริ่มมีความรู้สึกผ่อนคลาย แ
บทที่ 62 ไม่มีทางรู้ได้เลย (1)
กลางดึกคืนนั้น...กังหันรู้สึกได้ว่าคนข้างกายตัวร้อน
เป็นเพราะชายหนุ่มเผลอเลื่อนมือไปดึงอีกฝ่ายมากอดด้
บทที่ 63 ไม่มีทางรู้ได้เลยะ (2)
“ว่าไงนะ…พี่กังหันบินไปหาพี่มิลเหรอ...มิน่าเล่าอาทิตย์นี้ไม่ได้มาชะอำ แหม ไปไม่บอกใครเลยนะ ลุงยังไม่
บทที่ 64 แก้เผ็ด (1)
มิลานกลับไทยมาได้ราวหนึ่งอาทิตย์แล้ว แต่...เขายังไม่ได้กลับไปค้างกับกังหันที่คอนโด
"มิลค้างที่นี่แหละ
บทที่ 65 แก้เผ็ด (2)
"เรากำลังคุยกันเรื่องธุรกิจนิดหน่อย มิลขอดูว่ามีที่ตรงไหนที่พอจะทำร้านได้บ้าง ร้านทำผมน่ะ...ไม่รู้พ่
บทที่ 66 พี่ก็แค่สามีสายเปย์!
มิลานตื่นขึ้นมาเพราะเสียงไก่ขัน...ใช่แล้ว เสียงไก่ขันจริง ๆ
แปลกจัง ในกรุงเทพฯ มีเสียงไก่ขันได้ยังไง?
บทที่ 67 พี่ก็แค่สามีสายเปย์! (2)
ห้องนอนห้องหนึ่งถูกปรับเป็นห้องทำงานที่เปิดหน้าต่างออกไปมองเห็นวิวแม่น้ำ มีคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์อำนวยค
บทที่ 68 [พิเศษ 1] Honeymoon Trip With Love
"มาภูเก็ตช่วงฤดูมรสุมนี่นะ มึงจะเอาปัญญ์ไปปล่อยทะเลใช่ไหม" ทักษ์นายตำรวจนอกเครื่องแบบผู้กำลังถือเบีย
บทที่ 69 [พิเศษ 2] Honeymoon Trip With Love
"อ้าวเหรอพี่มิล" ปัญญ์ทะลึ่งตัวลุกขึ้นบิดมือไปมายิ้มอ่อน ๆ "น่าจะอร่อยจริง ๆ นั่นแหละ ดูสิหน้าตาน่าอ
บทที่ 70 [พิเศษ 3] สามีขี้ (หวง) ห่วง
“ปัญญ์ นายเอาเมียฉันไปไว้ไหน!” เสียงกังหันตะโกนลั่นโทรศัพท์ ไม่สนใจชายหนุ่มร่างสูงอีกคนที่เพิ่งเดินอ
บทที่ 71 [พิเศษ 3] สามีขี้ (หวง) ห่วง -2
อีกห้านาทีต่อมากังหันก็ขับรถพามิลานตรงไปโรงแรมที่พัก ซึ่งเป็นบูติกโฮเต็ลขนาดเล็กที่อยู่นอกตัวเมืองออ
บทที่ 72 [พิเศษ 4] ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้น (์NC+)
รางบางเปลือยเปล่าถูกอุ้มมานั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ ขาที่เข้าเฝือกอ่อนเอาไว้ถูกสวมทับด้วยถุงกันน้ำที่ได้จ
บทที่ 73 [พิเศษ 4] ความรู้สึกที่เพิ่มขึ้น (์NC+) - 2
ร่างสูงที่มีเพียงผ้าขนหนูพันกายหมิ่นเหม่ก้มลงมาสบตาคนที่นอนห่มผ้าอยู่บนเตียงกว้างในระยะใกล้ชิด ห้องท
ดีมากกกกก
16/09
0ชอบมาคับ
15/09
0👍🏻🤍
14/09
0ฟินจนหายใจไม่ทั่วท้อง
02/08
0ดีมาก
29/07
0ขออ่านก่อนคับ
27/05
0เขียนดีสุดๆ สนุกๆค่ะ
15/06/2023
0อ่านฟินมากค่ะ
28/10/2022
0