Overview
|Catalog
- Tag(s):
- มหาเศรษฐี
- อิงประวัติศาสตร์
- ความรักที่เจ็บ
- ครอบครอง
- คู่รักที่ทรงพลัง
- เจ้าชาย
- โศกนาฏกรรม
โชคชะตาเล่นตลกกับเธอหรือไร แค่ต้องการเดินทางมาท่องเที่ยวแต่กลับถูกลักพาตัว เธอตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคยมิหนำซ้ำยังมารู้ความจริงอีกว่า ชายรูปหล่อที่ตนตบหน้าในคืนนั้น ดันเป็นกษัตริย์แห่งประเทศซากวัย ความซวยยังไม่หมด เมื่อฝ่าบาททรงยืนยันต้องการให้เธอเป็นสนม แต่มีหรือคนอย่างนิลลนาจะยินยอม ต่อให้ใหญ่มาจากไหน เธอไม่เคยเกรง แต่แล้วทำไมจากพระพักตร์บึ้งตึง ดันกลับกลายมาเป็นอ่อนโยน เวลายิ่งผันผานหัวใจยิ่งแปรเปลี่ยน
Last Update
Editor´s Choice
Recommendation
Book Comment (521)
- Total: 116
Chapter 1 จิตเสน่หา
เสียงกดชัตเตอร์ดังทั่วสนามหญ้าขนาดใหญ่ ญาติพี่น้องต่างพากันแสดงความยินดีกับบัณฑิตจบใหม่ นิลลนา วาดวิChapter 2 จิตเสน่หา
ครอบครัวทั้งสามขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับบ้าน รถเคลื่อนเข้าสู่บ้านเดี่ยวราคานับสิบล้าน ด้านหน้าเป็นสนามหChapter 3 จิตเสน่หา
ร่างบางรีบก้าวยาว ไปยังรถบีเอ็ม ของขวัญสมัยเรียนที่พ่อซื้อให้ เธอเปิดประตูนั่งประจำที่คนขับ แล้วเคลืChapter 4 จิตเสน่หา
ครู่หนึ่งนิลลนาได้ยินเสียงฝีเท้าพร้อมชายรูปร่างสูงใหญ่โบกมือยิ้มระรื่น ชายคนนั้นมีดวงตาสีฟ้า ผิวขาวจChapter 5 จิตเสน่หา
ข้อมือบางถูกรั้งไว้ทันที แล้วตวัดให้หันกลับมา โน้มใบหน้าเข้าใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นรดใบหน้า นิChapter 6 จิตเสน่หา
แสงแห่งอรุณรุ่งอีกวันสาดส่องนิลลนาค่อยขยับลุกจากเตียงกว้าง วันนี้คือวันที่สองแห่งการท่องเที่ยว ถึงเมChapter 7 ข้อตกลง
อรุณแห่งวันใหม่เข้ามาเยือน นิลลนายกมือกุมศีรษะ เพราะอาการปวดตุบบริเวณขมับ เปลือกตาค่อยๆ เปิดออกรับแสChapter 8 ข้อตกลง
คำพูดแสดงถึงเจตนา นึกโมโหครามครั้นเหตุใดนางถึงได้ดื้อดึงนัก แค่พระองค์พึงใจ ไม่ว่าสตรีนางใดต่างปรารถChapter 9 ข้อตกลง
อัสลันสวนทางรีบทำความเคารพ เห็นสีพระพักตร์แล้ว หญิงไทยคงสร้างเรื่องหนักใจให้ไม่น้อย ไม่เคยเห็นฝ่าบาทChapter 10 ข้อตกลง
คนตัวเล็กสาวเท้าไปยังฉากกั้นปลดเสื้อผ้าตนเองออก มองดูในกระจกเห็นร่องรอยของพระองค์อย่างชัดเจน ขอบตาเรChapter 11 ข้อตกลง
นิลลนาขยับกายยกมือบีบขมับได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่ว พลิกร่างตะแคงมองเห็นสาวใช้ประจำกายกำลังเก็บที่นอนอย่าChapter 12 พระอาทิตย์ไม่ยุติธรรม
ทหารพยักหน้ารับรู้ นาเดียผายมือเชิญแล้วก้าวนำ ดวงตาเรียวสวยกวาดมองรอบๆ เห็นนางกำนังเดินสวนทางแล้วมองChapter 13 พระอาทิตย์ไม่ยุติธรรม
คนเป็นน้องจับเท้าตัวเอง มือกุมหน้า นิลลนาจ้องมองศัตรู ปกติไม่ชอบมีเรื่อง แต่ถ้ามันจำเป็นก็ไม่ถอยเหมืChapter 14 พระอาทิตย์ไม่ยุติธรรม
ดึกสงัดเสียงหนูตามพื้นห้องวิ่งกันขวักไขว่นิลลนาหดขากวาดตามองรอบๆ ด้วยความหวาดกลัว แสงไฟสลัวไม่ได้ช่วChapter 15 จันทร์เจ้าแผนการ
ร่างบางกอดเข่ากัดฟันกรอดความกลัวอันเคยมีเลือนหาย แม้ยามราตรีมาเยือนเนิ่นนานแต่ภายในกลับร้อนระอุเหมือChapter 16 จันทร์เจ้าแผนการ
หัวใจราชองครักษ์กระตุกวูบ เกิดประหม่าหากนางรู้ว่าเขาหลงรักคงเมินหนีไม่มีทางไยดี ต้องเก็บอาการตนเองใหChapter 17 จันทร์เจ้าแผนการ
ร่างสูงใหญ่ก้าวออกจากห้องหยุดยืนด้านหน้า ทหารสองนายหันมองแล้วทำความเคารพอีกครั้ง
“เจ้า!” อัสลันชื้มือChapter 18 จันทร์เจ้าแผนการ
ข้าราชบริพารทัดทานถึงเพียงนี้ มาซาฮาฟมองดูร่างบอบบางอีกครั้งตัดสินใจสาวพระบาทออกมาจากห้อง ทรงหันพระวChapter 19 จันทร์เจ้าแผนการ
“ท่านคาซาลพระสนมเป็นอย่างไรบ้าง”นาเดียเอ่ยถาม
“ไม่เป็นไรแล้วล่ะนาเดีย เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง”คาซาลตอบแล้Chapter 20 จันทร์เจ้าแผนการ
สองร่างเดินเคียงคู่กันมาโดยมีทหารคอยติดตามหอบหิ้วข้าวของ เป็นภาพไม่น่ามองสักเท่าใดที่ต้องสะพายปืนถือChapter 21 จันทร์เจ้าแผนการ
คนถูกเอ่ยถึงเงียบกริบ ใครอยากเป็นที่โปรดปรานกัน หากส่งกลับเมืองไทยตอนนี้ได้ยิ่งดี อยู่ไปก็เท่านั้นไหChapter 22 จันทร์เจ้าแผนการ
อัสลันระบายลมหายใจออกมาทันใด เกือบสองเดือนแล้วนางยังคงหนักแน่นต่อความรู้สึกของตนเอง พระสิริโฉมฝ่าบาทChapter 23 จันทร์เจ้าแผนการ
กษัตริย์มาซาฮอาฟไม่ได้สนใจต่อแรงต่อต้านอันน้อยนิด เพราะรสน้ำผึ้งอันหวานล้ำกำลังซึมซาบในพระทัย เอวคอดChapter 24 จันทร์เจ้าแผนการ
เมื่อสาวใช้คนสนิทออกจากห้องนิลลนารีบตระเตรียมไวน์ขาวรสเลิศที่เธอบอกให้นาเดียนำมาเพื่อฉลองค่ำคืนอันแสChapter 25 นกน้อยเฝ้าคืนรัง
ทรงสาวพระบาทออกนอกห้องบรรทม อัสลันก้มศีรษะทำความเคารพสังเกตท่าทีฝ่าบาทแล้วเข้าใจในทันที ดูเหมือนความChapter 26 นกน้อยเฝ้าคืนรัง
ผลั่ก!
จังหวะนั้นเธอชนเข้ากับใครคนหนึ่ง ดวงตาเรียวสวยช้อนมองเห็นหญิงสาวรูปร่างอ้อนแอ้นผิวสีน้ำผึ้ง ดวChapter 27 นกน้อยเฝ้าคืนรัง
ฮายิรีบวิ่งลงบันไดอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินความลับของพระสนมแห่งตำหนักบุปผชาติ สองเท้าวิ่งอย่างรวดเร็Chapter 28 ใจไม่ปรารถนา
รถจอดเทียบหน้าราชวังร่างบางถูกรั้งให้เดินตามโดยราชองครักษ์ กษัตริย์มาซาฮาฟพาทุกคนมารวมกันยังห้องโถงใChapter 29 ใจไม่ปรารถนา
ทรงเอื้อมพระหัตถ์เชยคางมนเพื่อสบตา แววตาของเธอยังคงวาววับจับพระเนตรน่ามอง เครื่องหน้าบ่งบอกถึงความดืChapter 30 ใจไม่ปรารถนา
ฮายิรีบจัดแจงช่วยบรรดาป้าๆ ในครัวจัดอาหารใส่ถาด นิลลนารับแล้วก้าวยาวไปยังห้องของนาเดียทันที ประตูห้อChapter 31 ใจไม่ปรารถนา
ทรงทอดพระเนตรนาฬิกาฝาผนังบ่งบอกเวลาเกือบสี่ทุ่ม ทรงหยุดพระหัตถ์ซึ่งกำลังทรงพระอักษร บิดพระวรกายเพื่อChapter 32 ใจไม่ปรารถนา
หญิงสาวชะงักฝ่าบาทจะทรงมาไม้ไหนอีก ทั้งที่ก่อนหน้ายังจงใจกระทำราวกับต้องกรให้เธอเป็นของพระองค์ แต่ตอChapter 33 หน้าที่ของราชา
เกือบสามชั่วโมงการประชุมแผนการกำจัดกลุ่มโจรอันลือชื่อเป็นไปอย่างเคร่งเครียด กษัตริย์มาซาฮาฟทรงใช้ควาChapter 34 หน้าที่ของราชา
นิลลนาครุ่นคิดนอกจากฝ่าบาททรงทำธุรกิจกับต่างชาติแล้ว ยังต้องเสด็จออกปราบโจรผู้ร้ายอีก คงต้องมองใหม่เChapter 35 หน้าที่ของราชา
คนถูกทักทายกัดริมฝีปาก คำพูดถูกกลืนหายเมื่อนึกถึงเรื่องที่สนมเอกถูกลงโทษลดขั้น นิลลนาถอนหายใจเฮือกใหChapter 36 หน้าที่ของราชา
เที่ยงคืนลมเปลี่ยนทิศฝุ่นทรายปลิวเข้าหากษัตริย์หนุ่มขมวดพระขนง ใช้กล้องส่องดูพวกมันอีกครั้ง ศึกครั้งChapter 37 หน้าที่ของราชา
ราชองครักษ์ดำเนินการระเบิดหน้าทางเข้าทันที ฝุ่นภายนอกตลบอบอวลเวลานี้รถถึงและเฮลิคอปเตอร์ต่างประจำตำแChapter 38 หัวใจแสนทรยศ
พระวรกายสูงใหญ่ถูกนำเข้าสู่ห้องผ่าตัดอย่างเร่งด่วน อัสลันขบกรามยืนด้านหน้าขอบตาแดงก่ำ เพราะเขาทำให้ฝChapter 39 หัวใจแสนทรยศ
คนฟังแววตาหม่น อย่างพระสนมนะหรือจะยินยอม ขนาดฝ่าบาททำดีเช่นนั้นพระสนมเองยังแสดงสีหน้าราวกับไม่รู้สึกChapter 40 หัวใจแสนทรยศ
คนถูกถามอึกอักจะให้บอกเช่นไร ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะอีกฝ่ายต้องการให้เธอเลิกยุ่งกับท่านอัสลัChapter 41 หัวใจแสนทรยศ
นาเดียช้อนสายตามองเจ้านาย เคยเห็นพระสนมร้องไห้ไม่กี่ครั้งแล้วหลังจากนั้นไม่เคยเห็นอีกเลย คงเพราะนางเChapter 42 หัวใจแสนทรยศ
กษัตริย์มาซาฮาฟทรงทอดพระเนตรนาฬิกาฝาผนัง เกือบเดือนแล้วพระองค์พักรักษาพระวรกายในตึกแพทย์ของพระราชวังChapter 43 หัวใจแสนทรยศ
อารีมาและนางสนมองค์อื่นกัดฟันแน่น มองดูร่างสูงใหญ่เดินลับหายไป อัสลัน... เพราะมีฝ่าบาทให้ท้ายเลยกล้าChapter 44 หัวใจแสนทรยศ
อัสลันชะงักสีหน้าตื่นตระหนกถอยร่นออกมา ไม่อยากให้ลูกน้องต้องพลอยโดนอาญา เขาก้าวตามพระองค์พระสนมต่างไChapter 45 แผนลับแผนร้าย
ร่างบางยืนทอดอาลัยจนถึงบัดนี้ฝ่าบาทยังไม่เสด็จมาหายังตำหนัก ลมหายใจแผ่วเบาถูกทอดถอนออกมาหลายต่อหลายคChapter 46 แผนลับแผนร้าย
นิลลนาอ้าปากเพื่อค้านแต่ริมฝี่ปากกลับถูกปิด ปลายนิ้วเรียวจิกพระปฤษฎางค์เพื่อลดทอนความหวาดหวั่นในอก รChapter 47 แผนลับแผนร้าย
ห้าทุ่มกว่าพระสนมอารีมาเสด็จออกนอกตำหนัก นางกำนัลสองคนติดตามมาด้วย เธอหยุดยืนหน้าตำหนักสำหรับตอบรับอChapter 48 แผนลับแผนร้าย
มาถึงห้องพักผ่อนนางกำนัลตำหนักพระสนมอารีมาทรุดกายลงหมอบกับพื้น เธอตระหนกเล็กน้อยที่เห็นสตรีร่างเล็กหChapter 49 แผนลับแผนร้าย
เจ้าของร่างบางยืนมองแผ่นหลังของสตรีผู้งดงาม แม้นางแสดงท่าทีปกติแตกต่างจากแววตาในวันนั้น แต่เหตุใดในอChapter 50 แผนลับแผนร้าย
ยารีหน้าซึดเผือด อันจาเลยลากมือเพื่อนให้จัดการทำตามคำสั่งพระสนมเสียหากยังรักชีวิตตน สองคนเลยจัดการถอChapter 51 แผนลับแผนร้าย
เจ้าชายเซบาสขยับใกล้พระแท่นบรรทมมากขึ้น เพียงครู่เดียวพระวรกายกลับอ่อนแรง แข็งขาพาลสั่นเทาอย่างไร้สาChapter 52 แผนลับแผนร้าย
อัสลันให้ทหารพาตัวเซบาสออกมา ส่วนนิลลนาฝ่าบาททรงอุ้มนางไว้แนบพระอุระ อารีมาจ้องมองด้วยความริษยา นาเดChapter 53 แผนลับแผนร้าย
“สิ่งที่ข้าทำคือการให้ความยุติธรรมแก่นาง จะลงโทษตอนที่ผลออกมาคงยังไม่สายไม่ใช่หรืออาริกมัน ระหว่างสืChapter 54 แผนลับแผนร้าย
คนตัวเล็ดทรุดกายลงนั่งสะอื้นไม่หยุด ทรงทอดพระเนตรแล้วพระทัยกลับร้าวราน เป็นครั้งแรกที่ทรงทรมานเช่นนีChapter 55 แผนลับแผนร้าย
บทสนทนาจบลง กีเยาะห์พานางกำนัลใหม่มาถึงห้องพักในตำหนัก นิลลนากวาดสายตามองรอบๆ มันกว้างและงดงาม ห้องถChapter 56 แผนลับแผนร้าย
นางกำนัลใหม่หวังสนทนาต่อแต่เสียงเรียกด้านนอกทำให้จำต้องแยกย้าย นิลลนามองมือตนเองแล้วยิ้มเยาะ หากเป็นChapter 57 ความจริงกับความกลัว
เจ้าชายเซบาสทรงยืนทอดพระเนตรความวุ่นวายผ่านหน้าต่าง สองราตรีผันผ่านพระองค์ถูกเฝ้าระมัดระวังโดยราชองคChapter 58 ความจริงกับความกลัว
อัสลันลุกยืนจนอีกคนสะดุ้งแทบตกเก้าอี้
“ข้าไม่ได้ถามว่าเจ้าผิดหรือไม่ ข้าแค่ต้องการรู้ว่าวันนั้นเกิดเหChapter 59 ความจริงกับความกลัว
อัสลันคิดหนัก หากพระสนมอารีมาได้ตำแหน่งมเหสีไป คงเกิดเรื่องใหญ่ในวังแน่นอน อาริกมันจะกลายเป็นผู้ทรงอChapter 60 ความจริงกับความกลัว
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
ห้องพักสองสาวเปิดออก นาเดียเห็นเพื่อนร่วมงานยืนอยู่ด้านนอก เธอหันมองอดีตเจ้านายในห้Chapter 61 ความจริงกับความกลัว
ซ่า!
เสียงน้ำสาดเข้าใบหน้าจนเลยไปถึงลำตัว คนถูกสาดสะดุ้งลืมตาตื่น สายตานาเดียเริ่มปรับเข้ากับความมีดผChapter 62 ความจริงกับความกลัว
ร่างกายแสนบอบช้ำโอนเอนจนแทบไม่มีแรงยืน ทุกครั้งยามเธอกำลังสลึมสลือราวกับต้องการหลับตลอดกาลมักถูกปลุกChapter 63 ความจริงกับความกลัว
เมื่อเห็นอีกฝ่ายงบนิลลนาถลาจะเข้าหานาเดีย แต่รามิลยังคงหยุดเธอไว้เช่นเดิม คนตัวเล็กน้ำตาเอ่อมองเขาด้Chapter 64 ตัดสิน
เท้าเล็กสองคู่ก้าวอย่างมุ่งมั่นเพื่อให้พบเป้าหมาย นิลลนาสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างเต็มที่รวบรวมกำลังตนเอChapter 65 ตัดสิน
“ท่านกำลังคิดอะไร เราต้องไปช่วยนาเดียกัน จะมาหยุดสนทนากันให้เสียเวลาไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ” นิลลนาเร่ง สีChapter 66 ตัดสิน
ร่างอรชรถอนสายบัวเพื่อทำความเคารพต่อกษัตริย์แห่งซากวัย รอยยิ้มอันแสนงดงามฉาบฉายบนใบหน้า มาซาฮาฟทอดพรChapter 67 ตัดสิน
ช่วยกันแหวกพุ่มไม้เพื่อนำร่างคนเจ็บออกมา นิลลนาคอยสอดส่ายสายตามองรอบๆ ด้านหลังนี้เป็นที่ปลอดคน จนป่าChapter 68 ตัดสิน
ทรงขบพระทนต์อดทนกับคำตอบของพระสนม นางไม่เคยรักพระองค์เลยแค่ต้องการอำนาจมาช่วยส่งเสริมตนเอง และหนุนพ่Chapter 69 ผลลัพธ์ของกิเลส
รามิลเหลือบมองพ่อลูกหน้าตึง วันนี้เขาจักจดจำไว้
“ส่วนเจ้ารามิล ข้ารู้ความผิดของเจ้ากับอารีมาดี หลักฐาChapter 70 ผลลัพธ์ของกิเลส
อัสลันลุกยืน อารีมาหันมองเห็นแววตาองครักษ์เปลี่ยนไป ชายผู้นี้กำลังท้าทายเธอ คิดว่าตนชนะแล้วหรือไร แวChapter 71 ผลลัพธ์ของกิเลส
ดวงตาเรียวเหลือบมองคนของบิดา แววตาส่งหาเพื่อร้องขอ หวังว่ารามิลยังไว้ไมตรีเธอเช่นเก่าก่อน แต่ชายคนนัChapter 72 ผลลัพธ์ของกิเลส
อัสลันหันมาทางเธอแล้วส่งยิ้มบางๆ ก่อนแยกตัวหายไป คนตัวเล็กยืนเกร็ง ทรงต้องการสิ่งใดจึงรั้งเธอไว้เยี่Chapter 73 ผลลัพธ์ของกิเลส
คนตัวใหญ่หลบมานั่งตรงโซฟาในห้องแทน ครู่ใหญ่ประตูห้องพักฟื้นเปิดอีกครั้ง หมอเจ้าของไข้ก้าวเข้ามาทั้งสChapter 74 ผลลัพธ์ของกิเลส
น้ำตาคนป่วยเริ่มไหลริน เธอปลอดภัยแล้วสินะ ทุกอย่างมันจบลงแล้วการทรมานอันแสนเจ็บปวดนั้น
“ไม่ได้มีเรื่อChapter 75 หนี่งในหทัย
ร่างบางสะดุ้งตื่นกลางดึกเพราะเพิ่งผ่านฝันร้ายมา นิลลนาลุกนั่งเหงื่อไหลตามผิวหน้า คนตัวเล็กสะบัดผ้าห่Chapter 76 หนึ่งในหทัย
เสียงตอบอีเมล์ดังขึ้นขณะเจ้าของเครื่องนั่งทำงาน คาซาลเปิดเมล์นั้นแล้วมองดูตัวอักษรภาษาไทย เขาไม่เข้าChapter 77 หนึ่งในหทัย
เขาอ่านแล้วอมยิ้ม มันเป็นอาการพึงพอใจ ซึ่งไม่แน่ใจเช่นกันว่าเหตุใดเขาถึงถูกชะตากับเจ้าของข้อความ ดูเChapter 78 หนึ่งในหทัย
รถเคลื่อนจอดหน้าพระราชวังทรงลงจากรถยนต์พระที่นั่งแล้วดำเนินเข้าสู่ฝ่ายใน ทหารติดตามพากันแยกย้ายเหลือChapter 79 หนึ่งในหทัย
สีหน้ากีเยาะห์แปรเปลี่ยนเป็นหนักใจหลังจากเห็นสีพระพักตร์ฝ่าบาทเมื่อไม่กี่วันก่อน ดูพระองค์ทรงเคร่งเคChapter 80 หนึ่งในหทัย
ทรงสบพระเนตรคนพูด แววตานางไม่ได้โกหก พระองค์พบปะผู้คนมามากมายย่อมแยกได้อันไหนจริงเท็จแม้ไม่ร้อยเปอร์Chapter 81 หนึ่งในหทัย
นาเดียฟังแล้วเห็นใจ นางไม่ได้พบหน้าพ่อแม่มานาน ร่ำร้องกลับบ้านหลายครั้งแต่ฝ่าบาทไม่ยินยอม ครั้งนี้แวChapter 82 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
รถส่งยาจอดเทียบหน้าทางเข้าตึกแพทย์ พระสนมเอกเสด็จมาพบคาซาล แพทย์หนุ่มคุกเข่าลงเพื่อทำความเคารพข่าวพรChapter 83 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
ทรงกำกระดาษในมือขยำแน่น หลงผู้หญิงต่างชาติงั้นเหรอ อนุชาเป็นถึงเพียงนี้เอาไว้ไม่ได้เสียแล้ว ขนาดอารีChapter 84 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
นาเดียหันกายเพื่อกลับยังตำหนัก หากฝ่าบาทเสด็จมากเรื่องคงแดง เธอจะตอบคำถามอัสลันอย่างไรดีไม่ให้เขาตำหChapter 85 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
เธอปีนไปด้านหลังตามคำบอกของคาซาล มีเบาะวางเรียงแนวยาวเหมือนโซฟา ร่างบางเอนกายลงนอน เมื่อคืนตื่นตลอดแChapter 86 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
คนตัวเล็กยิ่งฟังยิ่งโกรธกรุ่น เหตุใดเจ้าชายถึงลักพาตัวเธอมาเพื่อต่อรอง แล้วต้องการให้ฝ่าบาททำอะไรให้Chapter 87 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
ทรงกัดพระทนต์ขบคิดหนัก อารีมาทำให้ทรงตกที่นั่งลำบาก พระเชษฐาก็มาคิดแย่งชิงบัลลังก์เสียอีก ไม่อยากเชืChapter 88 สิ่งสำคัญที่ต้องเลือก
เจ้าชายทรงยืนผสานพระเนตรกับอนุชาต่างมารดา ในพระทัยร้อนระอุราวกับมีไฟเผาเมื่อทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่ตChapter 89 ด้วยใจปรารถนา
ยามราตรีกาลมาเยือน อากาศเริ่มหนาวความมืดปกคลุมทั่วบริเวณ อัสลันพาลูกน้องแฝงตัวผ่านความมืด ทั้งหกหยุดChapter 90 ด้วยใจปรารถนา
ทหารยามหน้าประตูนับสิบถูกจัดการเรียบร้อย อัสลันรู้ดีจะให้พระสนมปืนกำแพงก็ใช่ที่นางเป็นแค่สตรี เขาจำตChapter 91 ด้วยใจปรารถนา
ทรงสบพระเนตรกับแววตาอันชุ่มด้วยน้ำ แล้วมองผ่านไปบริเวณรอบลำคอ พระขนงขมวดเกร็งด้วยความไม่เข้าพระทัย มChapter 92 ด้วยใจปรารถนา
คาซาลคุกเข่าหน้าพระพักตร์ ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงวันนี้ไม่มีวันไหนที่เขาไม่สำนึกในความผิดตน ต่อให้ฝ่าChapter 93 ด้วยใจปรารถนา
อาริกมันระบายลมหายใจ เมื่อเห็นสีหน้าบุตรสาวแสดงอาการไม่พอใจ
“ไม่มีใครสมหวังทุกอย่างหรอกนะอารีมา เจ้าเChapter 94 ด้วยใจปรารถนา
นาเดียยิ้มบางๆ “พระสนมเสด็จกลับตำหนักเถอะเพคะ เพิ่งหายป่วยอย่ามายืนตรงนี้เลย” เธอเหลือบมองรอบคอ “รอบChapter 95 ด้วยใจปรารถนา
คนฟังแก้มแดง “เหตุใดทรงเอ่ยคำหวานกับหม่อมฉันมากมายเช่นนี้ หม่อมฉันแทบรับไม่ทันแล้วเพคะ”
แววพระเนตรหม่Chapter 96 สายลมแห่งโชคชะตา
ขุนนางแสดงสีหน้าหนักใจขึ้น อาริกมันส่งสายตาไปยังพรรคพวกฝ่ายตนอีกครั้ง และนั้นเป็นการกระตุ้นให้ทุกคนไChapter 97 สายลมแห่งโชคชะตา
พวกขุนนางต่างทำสีหน้าไม่สู้ดีนัก ทรงตรัสมาได้ถูกต้อง แต่พวกเขาเองก็ยอมไม่ได้เช่นกัน
“ที่ฝ่าบาททรงตรัสChapter 98 สายลมแห่งโชคชะตา
คนฟังน้ำตาแทบร่วง ดูพูดเข้าสิ เธอนอนไม่ได้หลายวันเลยต่างหาก ไม่มีวันไหนที่ไม่เสียน้ำตาแม้พยายามเข้มแChapter 99 สายลมแห่งโชคชะตา
คนตัวเล็กจ้องมองใบหน้าของนางกำนัลคนสนิท
“ไปรู้เรื่องนี้มาได้อย่างไรนาเดีย”
“เอ่อ...” คนถูกถามอึกอักเล็Chapter 100 สายลมแห่งโชคชะตา
เธอสะอื้นกับแผงอก “ท่านพ่อจักให้ข้าทนได้อย่างไร ในเมื่อสิ่งที่ข้าคิดมันเป็นจริงแล้ว นิลลนาได้รับแต่งChapter 101 สายลมแห่งโชคชะตา
เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม สองคันนั้นจอดเทียบหน้าพระราชวังแวนเดอเลีย บุคคลที่ลงมากวาดตามองรอบๆ ด้วยคChapter 102 สายลมแห่งโชคชะตา
นิลลนาน้ำตาเอ่อคลอ แต่จำต้องกลั้นมันไว้ไม่อยากให้ไหลออกมา ดาริกาเหลือบมองหน้าพี่ชายเห็นแววตาหม่นลง นChapter 103 สายลมแห่งโชคชะตา
พวกนางเม้มริมฝีปากซ่อนความไม่พอใจเอาไว้ ในเมื่อไม่ถูกเลือกก็จำต้องกล้ำกลืนต่อไป
“หม่อมฉันทราบกันดีเพคChapter 104 สายลมแห่งโชคชะตา
ทรงทอดพระเนตรอัสลันแล้วแย้มโอษฐ์
“เจ้าไม่ต้องกังวลอัสลัน ทุกวันนี้ข้าระวังตัวอยู่แล้ว ข้าไม่มีทางให้อChapter 105 สายลมแห่งโชคชะตา
ใจนิลลนายิ่งเป็นห่วงพอทราบว่ายังไม่มีผู้ใดเข้าไปดูแล มือบางแกะมือนาเดียเพื่อให้ตนเองเป็นอิสระแต่อีกฝChapter 106 สายลมแห่งโชคชะตา
คนโดนยาสลบเริ่มเปิดเปลือกตาแม้ยังรู้สึกมึนงง ความหนาวเข้ากระทบผิวกายพาให้สั่นสะท้าน นิลลนาหายใจเข้าอChapter 107 สายลมแห่งโชคชะตา
เจ้าของชื่อลงจากเกี้ยวซึ่งซ่อนอยู่ด้านหลัง ทหารฝ่ายกบฏเปิดทาง พระองค์ก้าวเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าอนุชาต่Chapter 108 สายลมแห่งโชคชะตา
“เจ้าขอข้ามากเกินไปหรือเปล่าอารีมา”
“ถ้านี่มากไป ถ้าเช่นนั้นหม่อมฉันขอให้ฝ่าบาทสละราชบัลลังก์ให้เจ้าชChapter 109 สายลมแห่งโชคชะตา
ทหารเปิดประตูห้องขัง ด้านในมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกพื้นฐาน เจ้าชายถูกผลักให้เข้าไปด้านในแล้วปิดประตูลChapter 110 ดุจดวงหทัย
นิลลนาชะงักเมื่อสายตาปรับเข้ากับแสงเห็นหญิงสาวในชุดแปลกตาก้าวเข้ามาพร้อมถาดอาหาร
“เจ้าฟื้นแล้วหรือ” นChapter 111 ดุจดวงหทัย
ชายหนุ่มก้าวเข้าใกล้จนหยุดอยู่ตรงหน้า นาเดียเม้มริมฝีปากกลั้นน้ำตาเอาไว้ เธอไม่อยากให้เขาเห็น ท่านอัChapter 112 ดุจดวงหทัย
นิลลนาแว่วเสียงบทสนทนา เธอไม่แน่ใจนัก แต่บิดาน่าจะมาหาเธอที่สถานทูต แล้วเหตุใดพ่อถึงอยู่ที่ซากวัย หลChapter 113 ดุจดวงหทัย
นิลลนามองพาสปอร์ตในมือกับตั๋วเครื่องบินสำหรับกลับเมืองไทย ความจริงมันเป็นเรื่องปกติหากต้องกลับบ้าน แChapter 114 ดุจดวงหทัย
คนถูกดุไม่ตอบโต้ เวลาของเขายังมีอีกมาก รอให้ถึงห้องหอที่ฝ่าบาทจัดไว้เสียก่อน จะคิดทบต้นทบดอกเสียทีเดChapter 115 ดุจดวงหทัย
น้ำตาไหลรินออกมาไม่ขาด นิลลนายกมือซับหยดน้ำตาตนเอง แล้วร้องไห้ทำไมกัน เหตุใดจึงรู้สึกเจ็บปวด เศร้า แChapter 116 ดุจดวงหทัย
ดวงตาคมกริบหรี่มอง เม้มริมฝีปากเพื่อไม่ให้ระบายยิ้มออกมา ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่านางยังไม่ตาย แทบอยา
ดีมาก
2h
0สนุก
10h
0ดีมากค่ะชอบบ
11h
0ดีมากอ่านเพลินสุดดดดดดดดดดดดดดดดดด
1d
0เขียนดีอ่านเพลินๆ
2d
0ฉันได้อ่านมันและรู้สึกสนุกมากกกเลย
3d
0สนุกมากกกกชอบด้วยยย
3d
0สนุกมากกกก
3d
0จึ้งมากกก
3d
0แต่งเรื่องดีมากค่ะ
4d
0