- ทั้งหมด: 68
บทที่ 1 ตอนที่ 1 สำนักหมิงเซียน
สำนักหมิงเซียน ตั้งอยู่บนยอดเขาสูงลิบปกคลุมด้วยหมอกจาง ๆ ตลอดฤดูกาล เร้นห่างจากโลกภายนอกไม่ยุ่งเกี่ย
บทที่ 2 ขออยู่กับอาจารย์ต่อ
“อาจารย์ แม้พวกเราจะต้องขึ้นไปทำหน้าที่บนสวรรค์ แต่พวกเราจะไม่มีวันลืมสำนักแห่งนี้ อาจารย์อย่าได้เศร
บทที่ 3 เหมยสวรรค์ปรากฎ
“อาจารย์” เสียงอ่อนหวานทำให้มู่เฉิงหนิงปล่อยยิ้มออก
“เจ้าเรียกข้าด้วยน้ำเสียงเช่นนี้ มีอะไรอยากรู้อีก
บทที่ 4 ผ้าปักแทนใจ
“ฤา..นี่จะเป็นเพราะผ้าปักลายหงส์ขององค์หญิงเพคะ ดอกเหมยสวรรค์จึงปรากฏ” ฟางเหนียงก้มมองผ้าปักของตัวเอ
บทที่ 5 อยากแต่งตั้งนางเป็นชายา
“ไม่ว่านานแค่ไหน ข้าก็จะรอ ข้ารอเจ้ามาตั้งแต่วัยเยาว์ เหตุใดจะรออีกไม่ได้” องค์ชายรองหลับตาลง สัมผัส
บทที่ 6 บอกลาอาจารย์เป็นครั้งสุดท้าย
“เวลาช่างเดินไปอย่างรวดเร็ว หนึ่งพันปีก่อน พวกเขาทั้งเก้าคน ยังเป็นเด็กตัวเล็กที่ซุกซน ข้าใช้เวลาอยู
บทที่ 7 ดินแดนแห่งสวรรค์
“เทพทุกองค์ที่ถือกำเนิดเป็นโอรสของราชาสวรรค์ จะมีดอกไม้ประจำตัวแสดงถึงคู่บารมี ยกตัวอย่างเช่น องค์รั
บทที่ 8 ศิษย์ร่วมสำนัก
“หนิงเอ๋อเข้าใจแล้ว” เซียนน้อยค้อมตัวลงเล็กน้อย ก่อนที่ท่านเทพแห่งชะตาจะปล่อยยิ้มเมตตาออกมา แล้วทูลล
บทที่ 9 แรกพบ
“จริงสิ ได้เวลาที่องค์หญิงจะเสด็จไปยังสวนบูรพาแล้ว เจ้าจงไปพร้อมข้า จะได้เรียนรู้ธรรมเนียนต่าง ๆ ไว้
บทที่ 10 องค์รัชทายาทจะกลับมา
“สายตามั่นคงเช่นนั้น หากองค์หญิงได้แต่งงานกับองค์ชายรอง นางจะมีความสุขไปนิรันดร์”
“ไม่มีผู้ใด ล่วงรู้
บทที่ 11 ไร้หนทางกลับไปหาอาจารย์
“ข้าร้องไห้ เพราะกลัวว่าผีเสื้อประหลาดนั่นจะบินหายไป แต่ก็ลืมคิด ว่าพลังเทพของท่านนั้นสูงส่งเพียงใด
บทที่ 12 องค์รัชทายาทเสด็จกลับมา
“เจ้าปรับตัวได้บ้างแล้วฤาไม่” หนิงเอ๋อย่อตัวลงเคารพท่านเทพ ก่อนที่เขาจะเข้ามากระซิบบางอย่าง
“เห็นองค์
บทที่ 13 ปฏิเสธรักขององค์ชายรอง
“ทูลราชาสวรรค์ เรื่องการอภิเษกนั้น หม่อมฉันเห็นว่ายังไม่ถึงเวลา และหม่อมฉันเองยังไม่พร้อมเพคะ” เหล่า
บทที่ 14 ภายใต้อ้อมกอดองค์ชายรอง
“ลู่ฟาง เช่นนั้นเจ้าจะเลือกผู้ใด” เจี้ยนลู่ฟางค่อย ๆ เลื่อนสายตาตรงมายังเบื้องล่าง พบหนิงเอ๋อสบตาเขา
บทที่ 15 ให้ยอมรับความจริง
“พี่อิงอิง ข้าจะเป็นชายาขององค์ชายรองได้อย่างไร ในเมื่อข้าเพิ่งมาเป็นเซียน ที่แม้แต่ธรรมเนียมง่าย ๆ
บทที่ 16 ความเสียใจขององค์ชายรอง
“เด็กโง่ เหตุใดเจ้าจึงคิดเรื่องเช่นนี้ออกมาได้ ก่อนมาบนแดนสวรรค์อาจารย์ต้องปวดหัวกับเจ้ามากใช่ฤาไม่”
บทที่ 17 เมื่อแพ้ก็ต้องยอมรับ
ก่อนจะใช้พลังแห่งเทพ หายวับกลับไปยังตำหนักฉางชุน เหล่านางกำนัลพากันโค้งคำนับ เมื่อร่างขององค์ชายรองเ
บทที่ 18 พาหนิงเอ๋อมาหาองค์ชายรอง
“องค์ชายรองเพคะ” น้ำเสียงของฟางเหนียงเอ่ยขึ้นพร้อมสองเท้าก้าวไปหาเขาด้วยความดีใจ หากแต่เมื่อนึกบางอย
บทที่ 19 ในห้องตำรา
“...” หญิงสาวเบิกตากว้าง หันมองแผ่นหลังของเขาอย่างเงียบ ๆ เจี้ยนลู่ฟางยังคงแสดงท่าทีสุขุม ไม่มีคำพูด
บทที่ 20 ได้ล่วงรู้ความคิดของฟางเหนียง
“ฟางเหนียงเจ้านั่งก่อนสิ” เจี้ยนลู่จินผายมือเชิญให้องค์หญิงฟางเหนียงนั่งลงด้านหน้า พร้อมสายตาหล่อเหล
บทที่ 21 ตัดขาดสิ้นแล้ว
“ไม่ได้นะเพคะ ข้าไม่ไปไหนทั้งนั้น ข้าได้ยืนยันแน่ชัดแล้วว่าจะไม่รับตำแหน่งชายาขององค์ชายรอง ข้าประสง
บทที่ 22 หนิงเอ๋อได้รับบาดเจ็บ
“องค์ชายรองเพคะ ดื่มสุราก่อนเช่นนั้น จะประชวรได้นะเพคะ” เซียนน้อยนางหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง ก่
บทที่ 23 ทำไมห้องตำราจึงมืดมิด
“ข้าผิดเองที่ทิ้งนางไว้ตามลำพังจนเกิดเรื่อง” ก่อนรอยยิ้มของเทพโอสถจะเผยออกมา แล้วกล่าวต่อด้วยสีหน้าผ
บทที่ 24 เขาก็แค่ประชดข้า
“ข้าจะจับเจ้าไปขังด้วยเหตุใด”
“เพราะองค์ชายรองอาจคิดผิด ที่ประชดองค์หญิงฟางเหนียงด้วยการดึงข้าไปเป็นช
บทที่ 25 ขอกลับตำหนักไท่จือ
“พระทัยเย็นก่อนดีฤาไม่พ่ะย่ะค่ะ เทพแห่งชะตาไม่เคยพูดความลับออกมา ไม่ว่ากับผู้ใดก็ตาม หากทำเช่นนั้นเก
บทที่ 26 เขาไม่ได้ใส่ใจถึงเพียงนั้น
“อย่างน้อยชะตาของข้าก็ไม่มืดบอดเกินไปนัก ข้ามิได้อยู่ตัวคนเดียวบนแดนสวรรค์ ข้ายังมีศิษย์พี่ที่รักและ
บทที่ 27 เทียบเชิญถูกส่งออกไป
“องค์ชายรองแสนดี ใส่พระทัยองค์หญิงทุกอย่าง ความรักของเขามั่นคงดังภูผา ข้าเชื่อเหลือเกินว่าความจริงแล
บทที่ 28 ข้าได้ยินหมดแล้ว
“ข้ามาหาหนิงเอ๋อ” เขาตอบสั้น ๆ แต่นั่นทำให้น้ำตาของอีกฝ่ายหยดลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนนางจะรีบปัดออก
บทที่ 29 บัวสีรุ้ง
“ดอกเหมยหยุดร่วงหล่นไปนานแล้ว เหตุใดจึงได้กลิ่นอยู่ตลอดเวลา” หนิงเอ๋อแย้มยิ้มแล้วล้วงเอาเหมยสวรรค์ชู
บทที่ 30 ขนมบัวสีรุ้ง
“ลู่ฟางเจ้าแน่ใจฤาว่าตัดสินใจดีแล้ว”
“ท่านพี่หมายถึงเรื่องใด”
“เรื่องการอภิเษกกับเซียนน้อยผู้นั้น เจ้า
บทที่ 31 เจ้าต้องได้รับโทษ
“เหตุใดเจ้าจึงเก็บบัวสีรุ้งของข้าไปจนหมด” สุรเสียงเย็นเยือก ที่พยายามสยบความโกรธเอ่ยถามหญิงสาว ก่อนน
บทที่ 32 ขนมที่พี่สาวคิดค้นขึ้นมา
ภายในตำหนักฉางชุนเงียบสนิทไร้วี่แววขององค์ชายรองและหนิงเอ๋อ เมื่อเหล่าเซียนน้อยเห็นองค์หญิงฟางเหนียง
บทที่ 33 สวนท้อด้านใน
“อาจารย์หญิงของเจ้าคงใจดีมาก เจ้าถึงได้รักเคารพนางถึงเพียงนี้”
“อาจารย์หญิงของข้าใจดีที่สุด” หนิงเอ๋อ
บทที่ 34 เริ่มคุ้นเคย
“ตอนนั้นพวกเราสามคนยังเด็กมา พากันวิ่งเล่นกันบริเวณสวนบูรพา จนกระทั่งฟางเหนียงให้ข้าและองค์รัชทายาทร
บทที่ 35 คำพูดอ่อนหวานของหนิงเอ๋อ
“ไม่ใช่” หญิงสาวรีบกลืนผลท้อที่อยู่ในปาก พลันเลื่อนเท้าเข้ามาใกล้ชายหนุ่มด้วยความอยากรู้
“เมื่อครู่อง
บทที่ 36 องค์ชายปฏิบัติกับท่านอย่างดี
“อีกไม่กี่วันก็ถึงวันแต่งตั้งชายาแล้วเพคะ พูดเช่นนี้ดีแล้ว ไม่มีผู้ใดกล้าทักท้วงหรอกเพคะ” หนิงเอ๋อพย
บทที่ 37 รายงานมู่เฉิงหนิง
“ข้า...” องค์ชายรองก้มมองดอกเหมยสวรรค์ในมือ แล้วอ้ำอึ้ง พร้อมกับเทพแห่งชะตา กล่าวขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำ
บทที่ 38 ฝากปิ่นทองให้หนิงเอ๋อ
“หาใช่นาง” มู่เฉิงหนิงได้ยินดังนั้นจึงขมวดคิ้ว
“แล้วเป็นผู้ใด เป็นธิดาของเทพองค์ใดงั้นฤา”
“ชายาขององค์
บทที่ 39 พิธีแต่งตั้งชายา
“อาจารย์หญิงยังคิดถึงและเมตตาข้าอยู่เสมอ” เจี้ยนลู่ฟางเหลือบมองน้ำตาของอีกฝ่าย ที่หยดลงบนปิ่น เขาจึง
บทที่ 40 หลบในห้องสรงน้ำ
“ข้าดีใจที่อาจารย์หญิงได้รับรู้ถึงความเป็นไปของข้า และส่งปิ่นทองอันนี้ฝากเทพแห่งชะตามาร่วมยินดี อาจา
บทที่ 41 ร่วมหอ
“ถ้าหากข้าไม่ได้อยู่ในตำแหน่งชายาองค์รัชทายาท ข้าจะไม่มีความสุขได้เช่นกัน จะเจ็บปวดที่ได้เห็นหญิงอื่
บทที่ 42 ข้าจะขึ้นรับตำแหน่งองค์รัชทายาท
“ชาที่ท่านนำไปให้ข้ากับหนิงเอ๋อดื่ม...” ชายหนุ่มยังกล่าวไม่จบ เสียงของเทพแห่งชะตาก็สวนขึ้นทันทีพร้อม
บทที่ 43 หลบหน้าองค์ชาย
ก่อนจะเรียกประชุมเหล่าเทพทั้งหลายครั้งใหญ่อีกครั้งเป็นการส่วนตัว เสียงกลองตีให้สัญญาณดังมาถึงตำหนักไ
บทที่ 44 กฎในอดีตที่ถูกยกเลิกไป
“ข้าไม่แปลกใจว่าทำไมอาจารย์หญิงของเจ้าจึงโปรดเจ้านัก เพราะนิสัยเหมือนกันราวคนเดียว”
“ท่านรู้ได้อย่างไ
บทที่ 45 แตกต่างจากฟางเหนียง
เวลานี้พวกเขาปลีกตัวออกจากความวุ่นวาย มุ่งตรงเข้าไปยังใจกลางสวนบูรพา ซึ่งเป็นสถานที่หวงห้าม มีเพียงเ
บทที่ 46 พิธีแต่งตัั้งองค์รัชทายาท
“องค์ชายลู่จินล่ะ” ฟางเหนียงเดินมาถึง หยุดมองหาเขาแล้วขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ
“ข้ากำลังมองหาอยู่เช่นกั
บทที่ 47 ฟางเหนียงกลับมาอีกครั้ง
ลู่ฟางก้มมองป้ายแสดงฐานะในมือ ท่ามกลางศาลากลางน้ำที่ดาษดื่นด้วยบัวสีรุ้ง นับจากนี้เขาคือองค์รัชทายาท
บทที่ 48 อย่ามอบใจให้องค์ชายลู่ฟาง
“พระชายาเก่งที่สุดเพคะ จำไว้นะเพคะ บนแดนสวรรค์ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับกฎระเบียบ ในตอนนี้ท่านเป็นถึงชายา
บทที่ 49 ไปหาองค์ชายที่สวนบูรพา
“เจ้าควรอยู่ข้างกายข้า มิควรหนีออกมาเช่นนั้น” หญิงสาวนิ่งเงียบ เก็บงำความรู้สึกไว้ภายใน ก่อนที่ชายหน
บทที่ 50 ภาพบาดใจ
“ย้อนกลับไปนานแสนนาน ผีเสื้อสวรรค์เป็นจุดสนใจของเทพโอสถ เพราะเขาทดลองรังของมัน เพื่อไปทำยาสมุนไพร หา
บทที่ 51 ตามหาหนิงเอ๋อ
“เหตุใดต้องร้องไห้เสียใจด้วย ในเมื่อข้ารู้อยู่เต็มอก ว่าแรกเริ่มเดิมที ความสัมพันธ์ขององค์รัชทายาทกั
บทที่ 52 บอกชอบเขา
ภายในห้องบรรทม ชายหนุ่มจับร่างหนิงเอ๋อตั้งตรง แล้วรินน้ำอุ่นใส่ถ้วย พร้อมยื่นให้นางดื่มซ้ำ ๆ เพื่อไล
บทที่ 53 เหตุใดจึงทำโทษรุนแรง
“เช่นนั้น องค์หญิงล้มเลิกความคิดเถอะนะเพคะ”
“ล้มเลิกงั้นเหรอ หากล้มเลิกความคิดนี้ แล้วเจ้ามีวิธีอื่นท
บทที่ 54 อิงอิงมาเตือน
“พี่อิงอิง ข้าอยู่นี่” เสียงใสของพระชายาทำให้อิงอิงยกมือขึ้นกล่าวห้าม
“เบา ๆ เพคะ” ท่าทางของศิษย์พี่ท
บทที่ 55 เล่นพิษ
“ข้าฤา บอกชอบท่าน บอกชอบตอนไหนเพคะ” หญิงสาวทำท่าเลิ่กลั่ก ก่อนชายหนุ่มจะกัดผลท้องในอิริยาบถสบาย
“ตอนเ
บทที่ 56 ฟางเหนียงถูกพิษ
“ทูลพระชายาเพคะ ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ที่ตำหนักไท่จือองค์หญิงฟางเหนียงประชวรอย่างกะทันหัน ได้ตามเ
บทที่ 57 รับผิดแทนอิงอิง
“หึ..เจ้าจะให้ข้าเชื่ออย่างนั้นฤา ว่าฟางเหนียงนำเถาจือมาทำร้ายตัวเอง ข้าเป็นถึงราชาสวรรค์เหตุการณ์เช
บทที่ 58 ตำหนักมืด
“ทูลราชาสวรรค์ จะปลดตำแหน่งพระชายาฤาไม่ตอนนี้ไม่ใช่สิ่งสำคัญพ่ะย่ะค่ะ สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษาชีวิ
บทที่ 59 คิดถึงองค์ชายรอง
“ข้าเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดี ข้าเชื่อว่าความดีของท่านจะเป็นเกราะคุ้มภัย องค์หญิงฟางเหนียงจะ
บทที่ 60 เร่งรักษาฟางเหนียง
“ใครนำอาหารมาส่งพวกเราฤา”
“ข้าเองไม่คุ้นหน้าเซียนพวกนั้น ไม่รู้ว่าเป็นเซียนตำหนักใด” คำตอบของหนิงเอ๋อ
บทที่ 61 รักษาฟางเหนียงเสร็จสิ้น
“ข้าเพียงให้ท่านกลับไปในฐานะ อาจารย์ของหนิงเอ๋อกับอิงอิง ตอนนี้พวกนางทั้งสอง ถูกจองจำอยู่ที่ตำหนักมื
บทที่ 62 องค์รัชทายาทมาหา
“ขอบพระทัยเพคะ” ฟางเหนียงได้ยินดังนั้นจึงรีบน้อมกายลงพร้อมหยดน้ำตาร่วงหล่น ไม่นานนักร่างของราชาสวรรค
บทที่ 63 หัวใจข้าไม่ได้มีเจ้านานแล้ว
หลังจากเหล่าเทพพากันเดินทางกลับออกจากตำหนักไท่จือ ฟางเหนียงนึกบางอย่างได้ นางจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อม
บทที่ 64 ร่วมไต่สวน
“ทูลราชาสวรรค์เพคะ ข้าขอยืนยันคำเดิมว่าข้าไม่ได้ใส่เถาจือลงในถ้วยอาหารขององค์หญิงฟางเหนียง ย้อนไปก่อ
บทที่ 65 ใช้วิชามารตัดสินความ
“ไหนเจ้าลองพูดมา ว่าศิษย์ทั้งสองของข้า ทำเช่นไรกับเจ้า” ฟางเหนียงได้ยินดังนั้นจึงจับมือที่กำลังสั่นเ
บทที่ 66 ฝากหนิงเอ๋อ
“ตกลง ที่แท้เจ้าใส่ร้ายหนิงเอ๋องั้นฤา” ฟางเหนียงก้มหน้าลงพร้อมน้ำตาอาบแก้ม หมดทางแก้ตัว
“เจ้าหลอกลวงก
บทที่ 67 สารภาพรักกับหนิงเอ๋อ
“องค์รัชทายาทเพคะ ข้าพูดมากไปแล้ว”
“พึ่งรู้ตัวฤา” หญิงสาวก้มหน้าลง
“พูดต่อสิ”
“ไม่ ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วเ
บทที่ 68 ตอนจบ
“นานมาแล้วที่ข้าไม่ได้กินผลท้อ ท่านพาข้าไปเก็บท้อสวรรค์ได้ฤาไม่” เพียงเท้าทั้งสองเหยียบพื้น ที่ดาษดื
สนุกดี ทำออกมาเรื่อยๆนะ
25/08/2023
0ดีมากเลยค่ะ อ่านสนุกมาก
20/08/2023
0สนุกกก
2d
0ดีมาก
3d
0good
4d
0สุดยอดมากเลยครับ
7d
0ชอบมากที่สุด
17d
0สนุกมากค่ะ
22d
0ดีดคับ
23d
0สุดยอด
26d
0