- ทั้งหมด: 86
บทที่ 1 ลิขิตแห่งโชคชะตา
ปัง! ปัง!
เสียงทุบประตูยามวิกาลดังสนั่น แก้วกัลยาหญิงสาววัยยี่สิบสองปีตระกรองกอดมารดาไว้แน่นเพื่อลดคว
บทที่ 2 ลิขิตแห่งโชคชะตา
แก้วกัลยายกมือไหว้อีกครั้ง ก่อนจูงมือมารดามาที่ท่ารถเพื่อเข้ากรุงเทพ เงินในกระเป๋ามีอยู่สามพันบาทไม่
บทที่ 3 ลิขิตแห่งโชคชะตา
จันลุกยืนกวักมือเรียกคนบ้านเดียวกัน แก้วกัลยาและแม่ยกมือไหว้คุณใหญ่อีกครั้งแล้วเดินตามป้าจันไปยังที่
บทที่ 4 ลิขิตแห่งโชคชะตา
เจ้าสัวเหลียงเงยหน้าจากหนังสือมองดูผู้มาเยือน เห็นสาวใช้คนใหม่กำลังจ้องมองสีหน้าตื่นตระหนก ชายชราเลย
บทที่ 5 ลิขิตแห่งโชคชะตา
๑ ปีผ่านไป...
ร่างเพรียวระหงส์สาวเท้าลงจากชั้นบน หลังจากอ่านหนังสือให้เจ้าสัวฟังก่อนเข้านอน ปีสุดท้าย
บทที่ 6 ลิขิตแห่งโชคชะตา
แก้วกัลยาหยุดยืนหน้าห้องนอนคุณใหญ่ก่อนเปิดประตูเข้ามา ดวงตาเรียวกวาดมองรอบๆ เตียงไม้สีเสา ตู้ โต๊ะเค
บทที่ 7 ลิขิตแห่งโชคชะตา
หนึ่งชั่วโมงรถเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านสิทธิภาคย์จอดเทียบตรงบันไดด้านหน้า บ่าวไพร่พากันมายืนรอรับคุณชายท
บทที่ 8 ลิขิตแห่งโชคชะตา
กรองกาญจ์สาวเท้าเดินมาสวนด้านหลัง เห็นบุตรสาวนั่งอยู่บนหินก้อนใหญ่ เลยสาวเท้าเข้ามาหาแล้วจับไหล่บางไ
บทที่ 9 กับดักลวง
หกโมงเช้าแก้วกัลยาลุกจากเตียงนอน เธอต้องไปดูแลเจ้าสัวลงมารับประทานอาหารเช้า หญิงสาวกวาดสายตามองหาเขา
บทที่ 10 กับดักลวง
เสียงฝีเท้าก้าวลงบันไดทำให้คนบนโต๊ะอาหารเงยขึ้นมอง ร่างสูงเดินเคียงคู่ควงลงมา คุณใหญ่หน้าถอดสีแสดงคว
บทที่ 11 กับดักลวง
ธัญจกรอมยิ้มไม่ตอบ เพียงแต่ขับเคลื่อนรถไปยังหนทางข้างหน้าเท่านั้น บอกให้ปล่อยใครจะทำตาม ก็คนข้างๆ น่
บทที่ 12 กับดักลวง
คนถูกขอร้องชั่งใจ จะเกิดเรื่องแบบวันนั้นหรือเปล่า แล้วแหม่มลิลลี่ต้องการพูดอะไรกันแน่ แต่จากสีหน้าเธ
บทที่ 13 กับดักลวง
แก้วกัลยาได้สติดันตัวเองลุกอย่างรวดเร็ว ยกมือแตะริมฝีปาก สีหน้าตระหนกแล้วหันมองเขา ไม่อยากเชื่อว่าเธ
บทที่ 14 กับดักลวง
เจ้าสัวเอนกายลงบนโซฟาตัวยาวในห้อง ธัญจกรโยนกายลงข้างบิดา แก้วกัลยาพยายามทำตัวปกติเหมือนเช่นทุกวันไม่
บทที่ 15 กับดักลวง
ใบหน้าโน้มใกล้เข้ามา คนใต้ร่างดวงตาเบิกกว้างมือสองข้างผลักดันสุดแรง ชายหนุ่มรวบมือสองข้างเหนือศีรษะแ
บทที่ 16 กับดักลวง
แต่ทว่าในเวลาต่อมา ป้าจันและสาวใช้วัยแรกรุ่นอย่างน้ำผึ้ง กลับก้มหน้ามองพื้น ไม่มีคำพูดในเชิงอธิบายเก
บทที่ 17 กับดักลวง
เสียงโทรศัพท์มือถือแก้วกัลยาดัง ในช่วงเวลาเก้าโมงเช้า เจ้าของเครื่องล้วงกระเป๋าหยิบออกมาดูเบอร์ แล้ว
บทที่ 18 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
รถสปอร์ตสีเหลืองจอดลง เจ้าของรถก้าวลงมา สาวเท้าเข้าสู่ตัวบ้าน เดินเลยไปยังสวนหย่อม ด้านหลังเรือนใหญ่
บทที่ 19 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
สินภพมองตามครู่หนึ่งแล้วหันกลับมา สักวันเขาอยากให้เธอคิดได้ แล้ววันนั้น จะบอกความรู้สึกที่มีให้ได้ยิ
บทที่ 20 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
คนตัวใหญ่ขบกรามความแค้นบังตา แม่ทำเรื่องบัดสี เพราะพ่ออายุมากกว่าแม่มาก คงไม่พอทำให้ความกระหายมันเบา
บทที่ 21 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
เสียงเพลงดังกระหึ่ม บรรดานักท่องราตรี ออกมาโยกย้ายส่ายสะโพกกันกลางฟลอร์ ร่างเพรียวระหงส์ในชุดเดรสรัด
บทที่ 22 อดีตอันแสนเจ็บปวดกับแผนการอันแยบยล
เครื่องดื่มถูกส่งมาให้อีกเธอรับมา แล้วส่งผ่านริมฝีปากสู่ลำคอ ตอนนี้สติเริ่มเลือนรางแทบคิดอะไรไม่ออก
บทที่ 23 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างผอมบางยืนเกาะรั้วเหล็กอัลลอยด์ ชะเง้อมองด้านใน อีกครั้งที่เธอตั้งใจมาพบบุตรชาย อยากอธิบายเรื่องร
บทที่ 24 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างบางในชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าหอบหิ้วหนังสือ ออกจากห้องนอน ยกเรียวแขนดูเวลาเกือบเที่ยงแล้ว วันนี้
บทที่ 25 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
ร่างบางในชุดนักศึกษา สะพายกระเป๋าหอบหิ้วหนังสือ ออกจากห้องนอน ยกเรียวแขนดูเวลาเกือบเที่ยงแล้ว วันนี้
บทที่ 26 คนที่ไม่ต้องการพบและความรู้สึกอันแสนบอบบาง
เธอหันมองแววตาหม่นเศร้า ความรู้สึกเจ็บปวดนี้มันคืออะไร นึกตำหนิตัวเองหลายครั้งเพราะดันโกรธแค้นบิดา แ
บทที่ 27 สาวน้อยในกำมือมาร
แก้วกัลยายืนข้างรถเพื่อนสาว เมื่อมันจอดเรียบร้อยแล้ว นัฐนรินก้าวลง ในมือถือขนมมากมาย พร้อมกับหนังสือ
บทที่ 28 สาวน้อยในกำมือมาร
แก้วกัลยาชะงักดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ จับท่อนแขนสินภพไว้เพื่อห้ามปรามไม่ให้พูดอะไรออกมากกว่านี้ แ
บทที่ 29 สาวน้อยในกำมือมาร
ชายหนุ่มลุกยืนหรี่ตามองสาวใช้ นี่นะหรือคือสิ่งที่เธอต้องการแต่ทำไมสีหน้าถึงได้บ่งบอกอีกอย่าง ธัญจกรก
บทที่ 30 สาวน้อยในกำมือมาร
ร่างกายเธอร้อนผ่าวได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ ลอยมาแตะจมูก มันพาลให้นึกถึงรสจุมพิตอันแสนดูดดื่มสร้างความปั่นป่
บทที่ 31 สาวน้อยในกำมือมาร
“ใครจะกล้าไม่พอใจเธอกัน ในเมื่อทุกคนในบ้านก็ชอบเธอทั้งนั้นแก้ว คนอย่างอีน้ำผึ้ง มันก็แค่หมาตัวหนึ่ง!
บทที่ 32 สาวน้อยในกำมือมาร
รัฐดนัยได้ยินจึงรีบพาหญิงสาวเข้าห้องตรวจ เขาเกรงว่าเธอจะติดเชื้อที่ปอด หรือปอดมีปัญหา เมื่อเช็คสภาพร
บทที่ 33 ความลับในอดีต
แก้วกัลยาก้าวลงจากชั้นสอง หลังจากเหตุการณ์ที่เธอถูกผลักตกน้ำ แม้อยากจะต่อว่าน้ำผึ้งมากเท่าไหร่ แต่จำ
บทที่ 34 ความลับในอดีต
เธอรู้สึกถึงสายตารุกไล่มองมาไม่หยุดหย่อน หากไม่หาทางหลีกหนีคงต้องถูกเค้นเอาคำตอบจนได้ ไม่อยากตอบอะไร
บทที่ 35 ความลับในอดีต
นุชนาถครุ่นคิดถึงเรื่องในอดีต วันนั้นเธอกลับมาหลังจากช็อปปิ้งนอกบ้าน เห็นนุพงษ์เพื่อนบุตรชายอยู่ในห้
บทที่ 36 ความลับในอดีต
เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มด้านนอกทำให้สองคนชะงักครู่หนึ่งแล้วหันมอง ไม่นานเสียงเงียบลงติดตามด้วยร่าง
บทที่ 37 ความลับในอดีต
ก้าวตรงบันได จวนถึงชั้นล่างได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น ป้าจันยกหูโทรศัพท์รับสาย ส่วนเธอรีบลงมาเพื
บทที่ 38 ความลับในอดีต
ชายหนุ่มชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของสาวใช้ประจำตัวบิดา นี่เขาคิดกับแก้วกัลยาแบบไหนกันแน่ ทุกวันนี้การกระ
บทที่ 39 คำสาปซาตาน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ในเวลาเก้าโมงเช้า เจ้าของเครื่องขมวดคิ้ว มองเบอร์หน้าจอสีหน้าขรึมลง เขาชำเลืองม
บทที่ 40 คำสาปซาตาน
สองร่างนั่งตรงข้ามกัน ในร้านอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง หลังจากพบหน้ากันเมื่อครู่ นัฐนรินรู้สึกยินดีเป็นพิเศ
บทที่ 41 คำสาปซาตาน
ร่างบางยืนนิ่งสับสนกับความรู้สึกตนเอง แต่การตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมคือสิ่งที่เธอควรทำ ไม่อยากกระวนกระว
บทที่ 42 คำสาปซาตาน
นัฐนรินระบายยิ้มแต่น้ำตากลับไหลรินออกมาไม่หยุด สินภพตรงใจกับภาพที่เห็นรีบตรงเข้ากุมมือเพื่อน
“เป็นอะไ
บทที่ 43 คำสาปซาตาน
เสียงฝีเท้าแผ่วเบาดังแว่วสามคนในวงสนทนาหันมอง เห็นร่างบางเดินถือถาดน้ำผลไม้และคุกกี้มาเสริฟ์ แก้วกัล
บทที่ 44 คำสาปซาตาน
แก้วกัลยาหยุดคำพูดเพราะยิ่งออกปากเท่าไหร่เหมือนเข้าตนเอง เธอช้อนมองชายหนุ่มตรงหน้า มีหลายเรื่องที่พู
บทที่ 45 การตัดสินใจ
เสียงโทรศัพท์มือถือจันดังขึ้น แม่บ้านเก่าแก่กดรับสาย เมื่อเห็นเบอร์ปลายทาง แม้รู้สึกแปลกใจ ที่พี่ชาย
บทที่ 46 การตัดสินใจ
ไม่อยากทำตามความต้องการของเขาเลย แต่เจ้าสัวเองก็มีบุญคุณกับเธอมากมาย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเพราะคุณช
บทที่ 47 การตัดสินใจ
กรองกาญจ์ชะงักเมื่อเห็นท่าทีบุตรสาวดูตระหนกตกใจกับการพูดปฏิเสธเรื่องที่สอบถาม ปกติลูกสาวไม่ใช่คนแบบน
บทที่ 48 การตัดสินใจ
เจ้าสัวมองสาวใช้ก่อนมองบุตรชาย ความรู้สึกอัดแน่นในอก เมื่อไหร่ลูกจะเลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นมารดาเสียที พ่
บทที่ 49 การตัดสินใจ
อยากปฏิเสธแต่เหตุใดร่างกายกลับร้อนผ่าว ใบหน้าแดงซ่านรู้สึกได้ถึงลมหายใจของเขารินรดอยู่ตามผิวเนื้อ เธ
บทที่ 50 การตัดสินใจ
ถึงเชียงใหม่อากาศไม่ค่อยหนาวสักเท่าไหร่ อาจเพราะช่วงนี้เป็นหน้าร้อน กรองกาญจ์ช่วยเจ้านายขนข้าวของเข้
บทที่ 51 การตัดสินใจ
เดินออกมาจากห้องหมอเจ้าของไข้เธอจำต้องขอพึ่งพาประจวบอีกครั้ง มันจำเป็นในอำเภอนี้ไม่ค่อยสนิทสนมกับใคร
บทที่ 52 การตัดสินใจ
สามทุ่มเสียงโทรศัพท์ของอังศนาดังขึ้นอีกครั้ง เจ้าของเครื่องรีบรุดมาดูคราแรกคิดว่าน้องชายอาจคิดถึงแล้
บทที่ 53 การตัดสินใจ
“วันนี้คุณใหญ่จะกลับมาแล้วป้าจัน!”เสียงน้ำผึ้งตะโกน แก้วกัลยารู้สึกว่ามันแปลก ทั้งที่ก่อนหน้ายังเคยท
บทที่ 54 เงามืดเริ่มคืนคลาน
“คืนนี้มาที่ห้องฉันด้วยแก้ว”เสียงเข้มกระซิบบอก ขณะยืนรออยู่หน้าห้องนอนบิดา แก้วกัลยาประหวั่นวิตกคุณใ
บทที่ 55 เงามืดเริ่มคืบคลาน
หกโมงครึ่งเธอเข้าห้องเจ้าสัวเหลียง เห็นท่านลุกแล้วจึงรีบเข้าพยุงไปยังห้องน้ำ เมื่อเรียบร้อยพากันลงมา
บทที่ 56 เงามืดเริ่มคืบคลาน
แก้วกัลยารับถุงอาหารและขนมนำมาจัดใส่จานเสริฟ์ไว้ให้เจ้านายได้ทาน พร้อมนำน้ำผลไม้ รวมถึงน้ำเปล่าในตู้
บทที่ 57 เงามืดเริ่มคืบคลาน
ลมเย็นพัดผ่านกระจกเข้าสู่ห้องนอน แสงแดดลอดผ่านม่านสีชมพู ส่งผลให้เปลือกตาค่อยๆ เปิดออก เมื่อสายตาปรั
บทที่ 58 เงามืดเริ่มคืบคลาน
สองร่างก้าวขึ้นรถแก้วกัลยานั่งเบาะหน้าคู่คนขับ ระหว่างทางเธอนิ่งเงียบครุ่นคิดในหลายเรื่อง เหมือนปัญห
บทที่ 59 เงามืดเริ่มคืบคลาน
เสียงเครื่องยนต์ดังแว่วขึ้นถึงชั้นบน แก้วกัลยาชะงักในอกมันไหวชอบกล เจ้าสัวหันมองหน้าต่างแล้วสบตาสาวใ
บทที่ 60 เงามืดเริ่มคืบคลาน
เอวบางกลับถูกรวบไว้ริมฝีปากหนากดลึกแทรกเรียวลิ้นเข้าหา แก้วกัลยาอึกอักแทบสำลักกับการกระทำอย่างรวดเร็
บทที่ 61 เงามืดเริ่มคืบคลาน
วงอาหารเงียบสนิทไม่มีคำพูดใดอีก แก้วกัลยามองเพื่อนร่วมงานเห็นน้ำผึ้งเบ้ปากใส่ หญิงสาวถอนใจเฮือกใหญ่จ
บทที่ 62 เงามืดเริ่มคืบคลาน
แก้วกัลยาก้มหน้าหลุบตามองพื้นริมฝีปากเม้มแน่น ไม่กล้าพูดออกไปกลัวเพื่อนจะรู้สึกไม่ดี นัฐนรินชอบคุณชา
บทที่ 63 เงามืดเริ่มคืบคลาน
วิภานีขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมันอะไรกันเนี่ย ไอ้ท่าทางประหนึ่งคู่รัก กับสีหน้าของเจ้านายมีต่อนักศึกษาฝึกงา
บทที่ 64 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
เสียงนาฬิกาบอกเวลาสี่ทุ่มตรง ธัญจกรลงจากรถ หลังจากงานเลี้ยงสังสรรค์ กับหุ้นส่วนคนสำคัญจบลง ความจริงเ
บทที่ 65 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
มือใหญ่เริ่มเลื่อนไล้ตามร่างกาย ริมฝีปากจุมพิตทุกส่วนจนร่างบางสะท้าน คนใต้ร่างครางแผ่วมือยกขึ้นโอบรอ
บทที่ 66 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
ตีห้าร่างบางหย่อนเท้าลงจากเตียง เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย ในหูมันได้ยินคำพูดของเขาสะท้อนก้อง หัวใจเจ็บหน
บทที่ 67 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
แก้วกัลยาเปิดประตูอีกฝั่งนั่งข้างเขา ระหว่างทางมีเพียงความเงียบงันแม้คนขับรถชำเลืองมองบ่อยครั้งเพราะ
บทที่ 68 เส้นทางแห่งความเจ็บปวด
ห้าโมงเย็นแก้วกัลยาเก็บแฟ้มเอกสาร สุดท้ายวันนี้แทบไม่คุยกันเลย แม้แต่ตอนพักดูเหมือนท่านประธานจะทานอา
บทที่ 69 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
แก้วกัลยาสาวเท้ามาหน้าประตู เธอได้ยินเสียงรถคุณชายคงกลับมาแล้ว มือกำลูดบิดเปิดออก สายตาเหลือบเห็นคุณ
บทที่ 70 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
ร่างบางลุกยืนไปหยิบแฟ้มจากเขา มือบางแตะโดนมืออีกฝ่ายอย่างไม่ตั้งใจ หญิงสาวชะงักรีบดึงมือออกแต่ทว่ามั
บทที่ 71 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
กลับมายังห้องทำงานยังคงเห็นเขาก้มหน้าก้มตากับกองเอกสารอยู่ แก้วกัลยานั่งลงประจำที่ตนเองแล้วชำเลืองมอ
บทที่ 72 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
หกโมงเย็นแก้วกัลยารอเขาในห้องทำงาน ไม่นานนักคนตัวใหญ่วางมือจากเอกสาร แล้วลุกยืนหยิบสูทมาสวมหันมองมาท
บทที่ 73 เรื่องราวอันไม่คาดฝัน
สองคนเดินมาถึงรถ ธัญจกรเปิดประตูแล้วทำหน้าที่สารถี แก้วกัลยานั่งเบาะหน้าคู่เขา รถเคลื่อนออกจากบริเวณ
บทที่ 74 วิกฤติแห่งอันตราย
หกโมงเช้า ร่างสูงก้าวลงจากชั้นสอง โดยมีแก้วกัลยาตามมาติดๆ ธัญจกรเดินมาหยุดยังรถฟอร์จูนเนอร์สีขาว มัน
บทที่ 75 วิกฤตแห่งอันตราย
โชคดีแล้วที่เจ้าสัวไม่ได้ลงมาเห็นเหตุการณ์ หากท่านมาร่วมด้วยคงทุกข์ใจ เห็นพี่น้องทะเลาะกันแถมคุณชายเ
บทที่ 76 วิกฤตแห่งอันตราย
แก้วกัลยาพาเจ้าสัวมาถึงห้องแล้ววางท่านลงบนโซฟาตัวยาวโดยมีคุณนุชนาถคอยดูแล ความจริงเธออยากอ่านหนังสือ
บทที่ 77 วิกฤติแห่งอันตราย
ได้ยินเสียงแผ่วเบาชายหนุ่มลุกยืนระบายยิ้ม รุดไปยังเตียงคนป่วยแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ เห็นเปลือกตาขยับแล้
บทที่ 78 วิกฤติแห่งอันตราย
เหตุการณ์ซ้ำสองงั้นเหรอ น้องชายหมายความถึงเรื่องอะไร
“เล็กหมายความว่ายังไง!”
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมขอตั
บทที่ 79 ความจริงอันซับซ้อน
คนโดนตำหนิก้มหน้า เธอไม่อยากให้มีคนอื่นมาเดินตาม มันน่ารำคาญแถมเป็นผู้ชายอีกด้วย
“คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ
บทที่ 80 ความจริงอันซับซ้อน
สองอาทิตย์ถัดมา...
แก้วกัลยาก้มหน้ากับกองเอกสารที่ตนเองต้องรับผิดชอบหลังจากคุณอรวรรณสอนงานให้เธอจนหมด
บทที่ 81 ความจริงอันซับซ้อน
นุพงษ์ทรุดลงนั่งกับโซฟายกมือขึ้นกุมขมับกัดฟันแน่น อดทนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทุกอย่างมันผิดพลาดและเขา
บทที่ 82 ความจริงอันซับซ้อน
มืออันสั่นเทาเร่งกดโทรศัพท์ ชนักติดหลังทำให้นอนไม่หลับหลายวัน ยิ่งคำพุดน้องชายพลันตอกย้ำให้ตื่นกลัว
บทที่ 83 ความจริงอันซับซ้อน
เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้นในรุ่งเช้าวันถัดมา ธัญจกรมองเบอร์หน้าจอแล้วกดรับ
“คุณธัญ นังน้ำผึ้งมันพูด
บทที่ 84 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
เรื่องเล่าออกจากปากทำให้คนในห้องนิ่งเงียบ ธัญจกรแทบทรุดยิ่งฟังยิ่งเสียดแทงในหัวใจ ขอบตามันผ่าวร้อนใค
บทที่ 85 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
รถสปอร์ตสีเหลืองจอดเทียบหน้าบ้าน ร่างสูงก้าวยาวถึงโถงกลางคิ้วเข้มขมวดด้วยความสงสัย เหตุใดในบ้านจึงดู
บทที่ 86 สองใจรวมเป็นหนึ่ง
คนฟังหัวใจเต็มตื้น น้ำตามันพากันไหลออกมาไม่หยุด เรียวไหล่ถูกดันออกห่างธัญจกรจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวท
ยอดเยี่ยมเลยค่ะ สนุกมาก
26/08/2023
0ชอบสุดๆๆ
3h
0ชอบค่ะ
15h
0สนุกมาก
1d
0ดีมาก ดีที่สุดตั้งเเต่อ่านมา ชอบมากๆ สุดๆในใจเลย💓💓💓💓💓💓
3d
0ให้งับๆ
4d
0เรื่องนี้ดีมากๆ
5d
0ดีมากกก
9d
0ดีมาก
11d
0สนุกมากกครับ
13d
0