ซ่าาาาา
"...ทางที่คุณเลือกฉันไม่สามารถทนกับมันได้จริงๆขอโทษนะคะรัญ.."
คำพูดของแฟนเก่าของเขาที่พึ่งเลิกรากันไปมันก้องอยู่ในหัวของชายหนุ่มที่กำลังขับรถด้วยความเร็วในขณะที่กำลังเมาสายฝนพรำลงมาพอเห็นผ่านแสงไฟหน้ารถไรๆถนนในเมืองใหญ่ตอนดึกดื่นเที่ยงคืนนี้มันไม่ได้มากมายอะไรจึงทำให้คนที่กำลังเมาเหยียบคันเร่งได้อย่างไม่ต้องผ่อน
"หึ่...ผมก็พึ่งจะรู้นะว่าทั้งหมดที่คุณทำดีกับผมก็เพื่อหวังที่จะสบายเท่านั้น"
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างเจ็บใจที่พึ่งจะรู้ตัวเมื่อไม่นานว่าแฟนสาวที่เขาวาดวิมานว่าจะใช้ชีวิตร่วมกันเธอรักเพียงแค่เงินทองของเขาทั้งนั้นในเมื่อเขาเลือกที่จะทิ้งความสุขสบายมาอยู่ที่ไร่เธอจึงให้เหตุผลว่าเธอไม่อยากลำบากที่ทนคบเขาเพราะคิดว่าเขาจะได้นั่งตำแหน่งนายธนาคารใหญ่เท่านั้น
ปรี๊นนน
เอี๊ยดดดด
ปั้งงงงง
ไม่นานรถของเขาก็เสียหลักชนกับไหล่ทางจนรถกระเด็นกระดอนแหลกเป็นเสี่ยงๆดีที่ช่วงเวลานี้รถที่สัญจรไปมาไม่เยอะนักรถคันอื่นจึงหักหลบกันได้
2 เดือนต่อมา
บ้านวัฒนคีริน
"ฉันกลับก่อนนะแม่พิศยังไงก็ลองทาบทามลูกๆเราให้ฉันหน่อยแล้วกันถือว่าช่วยฉันเอาบุญเถอะนะ"
หทัยรัตน์ภรรยานายธนาคารใหญ่วัยกลางคนที่มาขอร้องเพื่อนสนิทของเธอให้ช่วยเหลืออะไรบางอย่างที่เธอต้องการด่วนที่สุดและหวังว่าเธอจะได้คำตอบที่ต้องการ
"ไว้ฉันจะถามลูกๆให้นะคะคุณพี่"
พิศมัยยิ้มอ่อนให้เพื่อนสนิทรุ่นพี่ของเธออ่อนๆเพราะเธอเองก็ค่อนข้างลำบากใจกับเรื่องที่หทัยรัตน์ขอเหมือนกันหากเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เธอทำเองได้เธอจะไม่ลำบากใจเลยแต่ที่หทัยรัตน์ขอต้องเป็นลูกๆเธอเท่านั้นที่จะทำได้
"ขอบใจมากนะฉันต้องกลับก่อนแล้วล่ะต้องรีบพาตารัญไปที่ไร่ก่อน"
เมื่อหมดธุระแล้วหทัยรัตน์ก็ต้องขอตัวกลับก่อนเพราะเธอต้องพาลูดชายของเธอเดินทางกลับไปที่ไร่ที่เชียงใหม่ในวันนี้
"ค่ะคุณพี่"
ร้านอาหารxxx
"รัฐคะนั่งโต๊ะนี้ดีกว่าค่ะ"
เกวลินนางแบบสาวสวยวัย28ปีควงคู่มากับหนุ่มหล่อธรัฐที่เป็นถึงท่านรองประธานกรรมการธนาคารใหญ่แห่งหนึ่งวันนี้เธอเลือกที่จะชวนชายหนุ่มมานั่งที่ร้านอาหารที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากนักเพราะที่นี่มีคนค่อนข้างพลุกพล่านด้วนเหตุผลที่ว่าเธออยากจะให้ทุกคนได้เห็นว่าเธอควงใครมาเพราะเธอกับชายหนุ่มเองก็เป็นที่รู้จักอยู่พอสมควรเผื่อมีข่าวอะไรออกไปสถานะของเธอกับธรัฐจะเลื่อนจากคนคุยไปเป็นอย่างอื่นที่สนิทขึ้นกว่านี้บ้าง
"อืมโอเค..คุณจะทานอะไรสั่งได้เลยนะ"
ธรัฐหนุ่มหล่อวัย28ปีที่มีความสามารถบริหารงานใหญ่ได้อย่างเฉียบขาดเป็นหนุ่มหล่อไฮโซที่ถูกสื่อจับตามองเป็นอย่างมากเพราะว่าเขาทั้งหล่อทั้งเก่งแถมโปรไฟล์ที่บ้านก็ยังเพอเฟคหาคนเทียบยากอีกด้วยแต่เสียอย่างเดียวคือเขาชอบมีข่าวเรื่องผู้หญิงเยอะไปหน่อยส่วนมากที่คนรู้จักก็จะรู้จักเพราะควงดารานางแบบไม่ซ้ำหน้านี่แหละเขานั่งลงโต๊ะที่ติดกับกระจกด้านนอกและหันหน้าออกไปทางกระจกเพราะเขาไม่ชอบถูกใครมองมากนักทั้งเรื่องอาหารยังให้หญิงสาวจัดการได้เลย
"ได้ค่ะเดี๋ยวเกวสั่งให้คุณด้วยเลยนะคะ"
เกวลินค่อนข้างพอใจที่วันนี้เขายอมมาทานข้าวข้างนอกกับเธอได้เพราะเธอรอโอกาสนี้มานานมากแล้วหวังว่าเธอจะมีข่าวกับเขาและเธอหมายจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีข่าวกับเขาเป็นคนสุดท้าย
"อืม.."
อีกฝั่งของร้านที่เป็นโซนด้านนอกติดกับกระจกร้านด้านใน
"พี่แพรว..."
พราวพิไลหญิงสาวร่างเล็กหน้าจิ้มลิ้มวัย23ปีมานั่งรอคนเป็นพี่สาวที่พึ่งบินกลับมาจากสิงคโปร์เมื่อเห็นคนเป็นพี่เดินเข้ามาก็รีบลุกจากเก้าอี้โบกไม้โบกมือเรียกพี่สาวของเธอทันที
"พราว...คิดถึงจังเลย"
แพรวพิลาสพี่สาวแท้ๆของพราวพิไลอายุ26ปีตัวเล็กกว่าคนเป็นน้องสาวเล็กน้อยเรียกได้ว่าไซร์มินิกันทั้งคู่แต่หน้าเมื่อมาถึงก็กอดกันกลมด้วยความคิดถึง
"คิดถึงเหมือนกันค่ะ...นี่ทำไมกลับมากะทันหันล่ะคะ"
พราวพิไลนั่งลงที่เก้าอี้หลังจากที่กอดกันจนพอใจแล้วหญิงสาวต้องขมวดคิ้วสงสัยว่าทำไมพี่สาวของเธอจึงกลับมากะทันหัน
"พี่ว่าจะกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรเลยล่ะพราว"
แพรวพิลาสยิ้มเจื่ิอนเล็กน้อย
"พี่แพรวมีปัญหาอะไรรึป่าวคะ"
พราวพิไลดูออกว่าพี่สาวเธอต้องมีเรื่องที่ไม่สบายใจมากๆเป็นแน่
"คือ..คุณรุจเค้ามีลูกมีเมียแล้ว"
แพรวพิลาสไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้สักเท่าไรเพราะเธอยังคงเจ็บอยู่ในใจอยู่มากที่ถูกหลอกมาได้เกือบปี
"หา...พี่แพรวรู้ได้ไงคะ"
พราวพิไลไม่อบากจะเชื่อว่าชายหนุ่มหน้าซื่อที่เธอเคยเจอตอนไปสิงคโปร์หาพี่สาวเธอตอนนั้นจะเจ้าเล่ห์ไม่เบา
"เมื่อไม่กี่อาทิตย์ภรรยาเค้าบินไปหาคุณรุจที่บริษัทเพราะเธอรู้เรื่องที่พี่คบกับคุณรุจแล้วไปโวยวายที่นั่นจนพี่ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลยต้องกลับมา"
แพรวพิลาสเล่าด้วยสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดเธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีในที่มำงานวันนั้นหากอธิบายไปก็คงไม่มีใครเชื่อว่าเธอไม่รู้ว่าชายอติรุจมีลูกกับภรรยาแล้วจริงๆ
"นี่แสดงว่าอีตานั่นมันหลอกเราหรอคะ...หนอย..นิสัยเสียจริงๆเลยอย่าให้พราวได้เจอนะจะด่าจนเดินกลับบ้านไม่ถูกเลย"
พราวพิไลกำหมัดแน่นกัดฟันกรอดหากเป็นเธอถูกหลอกแถมยังถูกทำให้เสียหน้าฟรีเธอไม่ยอมง่ายๆแน่
"พี่มันโง่เองพราว...แล้วพี่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะแย่งเค้าด้วย"
แพรวพิลาสแทบจะน้ำตาคลอ
"แล้วตอนนี้พี่กับเค้าไม่ได้ติดต่อกันแล้วใช่มั้ย"
"พี่ตัดขาดกับเค้าตั้งแต่วันที่รู้เรื่องแล้วแต่เค้าก็ยังคอยตามตื๊อพี่ไม่เลิกเลยต้องกลับมา"
"คนแบบนี้เห็นแก่ตัวที่สุดดีแล้วค่ะที่พี่แพรวเลิกกับเค้ามาได้แล้วนี่จะบอกคุณแม่ยังไงคะที่กลับมากะทันหันแบบนี้"
"ก็คงต้องบอกไปตามความจริงนั่นแหละ....ว้ายยย"
ในขณะที่แพรวพิลาสนั่งคุยกับน้องสาวของเธออยู่จู่ๆก็มีหญิงสาวเดินถือแก้วน้ำมาสาดเธอเสียอย่างนั้น
"นี่ทำอะไรของเธอเนี่ย"
พราวพิไลรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปผลักหญิงสาวอีกคนทันทีแม้อีกฝ่ายจะตัวใหญ่กว่าแต่เธอก็ไม่เคยกลัวแม้แต่น้อย
"พวกสันดานเมียน้อยต้องเจอแบบนี้แหละ"
นาถลดาตะโกนลั่นจนคนทั้งนอกทั้งในร้านหันมาเป็นตาเดียวรวมถึงธรัฐและเกวลินที่นั่งอยู่ด้านในร้านด้วย