รุ่งเช้าร่างสูงหยัดกายนั่งบนเตียง แล้วสะบัดไล่ความมึนงง ลุกเดินมองกระจกเห็นสภาพตัวเองแล้วอนาถใจ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เพราะถูกหักอกเลยเหมือนโลกทั้งโลกกำลังจะพัง ไม่เคยเจอผู้หญิงบอกปัดความรักมาก่อนเลยเขาจัดการโกนหนวด อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย แล้วกดเบอร์โทรหา วันนี้วันหยุดไม่มีงาน เขาเลยต้องการพิสูจน์บางอย่าง“ค่ะเจ้านาย” จิรัสยารับสาย“วันนี้ว่างไหม ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย มาทำกับข้าวให้กินหน่อย”ปลายสายขมวดคิ้ว สีหน้าเป็นห่วง เขาเป็นอะไรมากไหม“ไปหาหมอไหมคะ”“ไม่ต้อง ฉันไม่อยากไป เอายาแก้ไขกับข้าวต้มมาให้ก็พอ แค่นี้นะ!” ชายหนุ่มวางสาย แล้วรีบแต่งตัวคนตัวเล็กหยิบกุญแจรถ แล้วเร่งฝีเปิดประตูขึ้นนั่ง วันนี้พี่สาวเธอไม่อยู่เพราะไปรับแฟนที่สนามบิน และบอกว่าอาจไม่กลับบ้าง คงค้างด้วยกันเลย เธอเคยชินกับพี่สาวแล้วเลยไม่ได้คิดอะไร ในหัวเป็นห่วงเจ้านายมากกว่า เพราะเขาอาการไม่ค่อยดีตั้งแต่เมื่อวานแล้วจิรัสยาแวะซื้อข้าวต้มปลาข้างทาง พร้อมกับยาแก้ไข้ไปให้ จอดรถตรงคอนโดขึ้นไปยังห้องของเขา เธอมีคีย์การ์ดของเจ้านาย เพราะเขาให้ไว้นานแล้ว “เจ้านาย!” จิรัสยาร้องเรียกแต่ไม่ได้ยินเสียงตอบ เลยถือวิสาสะเดินเข้าห้องนอน เห็นเอนพิงหัวเตียงอยู่คนตัวเล็กก้าวเข้าใกล้ แล้วหย่อนกายลงเคียงข้าง“เป็นยังไงบ้างคะ” เธอถาม แล้วเอื้อมมืออังหน้าผากเพื่อทดสอบความร้อน “ไข้ก็ไม่มีนี่คะ”เขารีบยกมือกุมขมับ“ฉันปวดหัวน่ะ”“เดี๋ยวฉันไปเอาข้าวต้มกับยามาให้นะคะ” พูดจบลุกยืนสาวเท้าออกไปยังห้องครัว หยิบข้าวต้มเทใส่ถ้วยวางลงในถาด พร้อมกับน้ำและยา เธอวางมันไว้ตรงหน้าเขา“ทานก่อนค่ะ จะได้ทานยา”เตมินทร์ทำตามอย่างว่างาย เลขาสาวนำถ้วยไปเก็บให้ แล้วกลับมายังห้องพัก“ขอบคุณมากนะที่มาดูแลฉัน”“ฉันก็ทำแบบนี้มานานแล้วนี่คะ”สีหน้าคนฟังครุ่นคิด แล้วอมยิ้ม ก่อนสบตาลูกน้องสาว“ใช่สินะ ฉันเองก็ลืมไปเหมือนกัน อาจเพราะเธอทำอะไรหลายๆ อย่างให้ฉันจนเคยชิน”จิรัสยาแปลกใจกับคำพูด แต่ไม่ได้คิดอะไร เพราะอารมณ์คนอกหักคงไม่ปกติ วันนี้ดูเขาสีหน้าดีขึ้นมาก อีกไม่นานแผลใจคงถูกเยียวยาจนหายดี“ฉันเต็มใจอยู่แล้วค่ะเจ้านาย ขอแค่เจ้านายขึ้นเงินเดือนให้เยอะๆ ก็พอ” เธอหัวเราะกลบเกลื่อน“งั้นเหรอ”เธอชะงักเมื่อได้ยินคำตอบเจ้านาย แล้วยิ้มเจือนๆ “ถ้าเจ้านายหายดีแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ” จิรัสยาลุกยืน แต่ข้อมือกลับถูกคว้าไว้ แล้วดึงกลับมา คนถูกดึงนั่งลงตามเดิมเตมินทร์ขยับกายเข้าใกล้ แล้วโน้มใบหน้าเข้าหา จนห่างกันเพียงแค่คืบ รับรู้ไอร้อนของลมหายใจของกันและกัน เธอผงะคิดถอยหนี ทว่าเอวบางกลับถูกกอดรัดไว้“จะทำอะไรคะ!” จิรัสยาร้องถามเสียงสั่น“ไม่ได้คิดจะทำอะไร แค่อยากใกล้เธอเท่านั้นเอง”หญิงสาวนิ่งงัน สับสนกับท่าทีของอีกฝ่าย นี่เขากำลังทำอะไรกันแน่ ทำแบบนี้ยิ่งเหมือนกำลังให้ความหวังเธอ“ทะ... ทำไมต้องอยากเข้าใกล้ฉันล่ะคะเจ้านาย”เขายิ้มอ่อนโยน “เพราะฉันอยากรู้น่ะสิ”“อยากรู้อะไรคะ!”นิ้วยาวยกแตะริมฝีปาก “อย่าถามมากเลย ฉันไม่อยากตอบคำถามแล้ว ขอทำอย่างอื่นแทนได้ไหม”คางมนถูกเชย แล้วกดแนบริมฝีปาก ร่างบางสะท้านไหวเอวบางถูกโอบรัดแนบแน่น จนร่างกายแทบหลอมรวม จิรัสยาไม่เคยพบพานความรู้สึกเช่นนี้มาก่อนเลย เขาถอนริมฝีปากแล้วยิ้มบางๆ ส่วนอีกคนแก้มแดงปลั่งเพราะความขัดเขิน ดวงตาคู่สวยช้อนมองริมฝีปากสั่นระริก ร่างบางถูกรั้งเข้าหาบดขยี้ริมฝีปาก มันเร่าร้อนกว่าครั้งเก่า และคราวนี้ดูเหมือนร่างกายกำลังถูกรุกรานอย่างรวดเร็ว จิรัสยาไม่ทันตั้งตัวยกมือผลักดันเขาออกห่าง หอบหายใจสะท้าน ดวงตาฉ่ำปรือ มองเขาแววตาเต็มไปด้วยความรัก“ฉันรักคุณนะคะคุณเตมินทร์” จิรัสยาสารภาพความรู้สึกออกไปทว่าคนถูกสารภาพชะงัก แววตาเรียบนิ่ง“เธอคิดมาแทนพี่สาวหรือไง” เขาย้อนถาม แล้วจ้องมองคนฟังนิ่งงันเหมือนถูกตบหน้า“เปล่าเลยนะคะ ฉันรู้สึกกับคุณแบบนั้นจริงๆ!” เธออธิบายเสียงสั่นเขาหัวเราะในลำคอ “ฉันคิดไว้แล้วเชียว ที่เธอมาทำดีกับฉันก็หวังให้ฉันเห็นว่าเธอเป็นคนดีจนใจอ่อนยอมคบด้วย แล้วเธอจะได้หน้าตาทางสังคมใช่ไหม!”จิรัสยาเม้มริมฝีปากน้ำตาคลอ ส่ายหน้าปฏิเสธสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวหา“ทำไมคุณถึงดูถูกฉันขนาดนี้ ทำงานด้วยกันมาคุณไม่รู้เลยเหรอคะ ว่าฉันเป็นคนยังไง!”ทำไมเจ็บแบบนี้ ไม่คิดว่าคนที่ตัวเองรักจะคิดกับเธอราวกับผู้หญิงหากิน เธอไม่เคยคิดเข้าข้างตัวเอง ไม่ได้อยากสมหวังเลยสักนิด พอเห็นท่าทางเขาวันนี้เปลี่ยนไป เลยคิดว่าบางทีเขาอาจมองเห็น แต่ไม่เลย ทุกอย่างมันผิดไปหมด“คนทำงานมาด้วยกันเป็นสิบปี ยังไม่รู้จักนิสัยแท้จริงกันเลย!”จิรัสยากัดริมฝีปากจนห้อเลือด ผลักร่างสูงใหญ่ออกห่างกาย แล้วลุกยืนแววตาปวดร้าว ต่อจากนี้จะพยายามลืมให้ได้ว่าเคยรู้สึกเช่นไรกับเขา เธอไม่อยากถูกดูถูกดูแคลนแบบนี้อีก “ฉันผิดเองที่ไปหลงรักคนอย่างคุณ คุณเตมินทร์ คุณมันไม่มีหัวใจสักนิด!” ร่างบางวิ่งพรวดออกจากคอนโด น้ำตาไหลอาบแก้ม รีบยกมือปาดมันออก ความเจ็บช้ำในครั้งนี้คงเป็นแผลลึกให้เธออีกนาน แต่เธอเชื่อว่าสักวัน คงได้พบผู้ชายที่ดีสักคน ที่พร้อมยอมรับและให้เกียรติเธอ
สนุกกก
1d
0ดีมาก
1d
0สนุกกก
1d
0View All