Fritz' POV
Imbis na dumiretsyong bahay at sumabay kay Tatay Bert pauwi ay pumunta na lang akong bar. Wala lang, gusto ko lang uminom at makipag daldalan sa mga babae rito.
Ang amoy ng alak ang pumasok sa ilong ko at mahihinang boses ng mga tao ang naririnig, may chill na sound trip din para sa mga nagpapa-chill lang dito, kagaya ko.
"Boss! Isa nga," tawag ko sa bartender, ngumisi naman siya at kinuhaan na ako.
"May problema ba?" nakangising tanong niya, sumimangot naman ako. Ang totoo niyan tropa na kami nito, kahit na mas gwapo at mas mukhang pogi ako sa kaniya ay 'di ko siya magawang utos-utosan. Aba, napakalaking tao nito, baka isang hila lang nito sa ulo ko bali na agad buto. Heh.
At isa pa, siya na rin ang naging kausap ko ng matino simula noong pumunta ako rito. Muntik na nga akong mabungi noong nasuntok niya ako dahil sa kalokohan ko noong sobrang lasing ako.
"Wala Boss, boring sa bahay, eh." sabi ko 'tsaka ininom ang alak na binigay niya. Boring naman talaga, ubos na 'yong pang-paint ko at canvas. Girls naman ngayon.
"Gan'on ba, o sige, maiwan muna kita at marami ang customer." sabi niya at ginulo ang buhok ko bago umalis sa harap ko. Epal talaga minsan 'yong gurang na 'yon, porket kasyang-kasya palad niya sa ulo ko, eh.
Mabuti na lang at gwapo pa rin ako kahit magulo buhok, tsk.
"Hi Pogi, wala kang kasama?" palihim akong napangisi dahil sa narinig na maliit na boses ng babae, pero nawala nang makita ko ang may ari n'on.
Anak ng tokwang bakla 'to.
"Obviously." tipid na sagot ko at uminom ulit. Tumayo ang balahibo ko nang maramdaman ko ang mainit niyang hininga sa tenga ko at maramdaman ang malambot na bagay sa braso ko.
"Tara... pasayahin kita?" malambing na tanong niya habang hinahaplos ang tiyan ko, uh... abs to be exact.
Mahina kong hinampas ang malikot niyang kamay at mahina rin siyang tinulak at saka ko siya tinignan mula ulo hanggang paa.
Hmm... blonde hair, makapal na make-up, kwintas at bracelet na makinang, tube red fitted dress na may slit sa hita at two inches silver sandals.
Dahil sa slit ng dress niya nakita ang... makinis niyang hita. Napadako ang tingin ko sa tumbok niyang dibdib. Hmm.
Ambisyosa 'tong bakla na 'to.
"T-Teka... gushto mo ba sha VIP roowm tayo?" maarteng tanong niya, napabuntong hininga naman ako, hindi ako interesado sa katulad niyang babae.
"Hindi, umalis ka na nga," nakakunot-noong sabi ko, ngumuso naman siya.
"Hmph! Pagkatapos mong titigan... hindi mo papanindigan," pabebeng sabi nito bago humalukipkip at tumingin sa ibang direksyon.
Taragis na 'yan.
"Ano ba ang tinitigan ko? 'Yang bra mo na puro foam ang laman?" sarkastikong tanong ko, natigilan naman siya at tumayo at saka ipit na tumili at umalis sa harap ko. Mukhang mahihirapan siya kumita dahil kulang siya sa diskarte, tsk.
Kung nag-apply na lang sana siya bilang make-up artist baka umayos pa buhay niya kaysa maggala dito sa bar. Maganda naman make-up niya kahit makapal, sa totoo lang.
Nakalahati ko na 'yong bote ng beer na binigay ni Boss pero wala pa ring chicks.
Nahahawa na ba ako kay Puti?
Hindi maaari.
Tinupi ko ang sleeves na suot ko hanggang braso, pagkatapos ay tinanggal ko ang dalawang pagkakabutones ng suot ko kaya expose na ang matipuno kong dibdib, 'tsaka ako ngumisi at uminom ulit.
In three...
Two...
One—
"Hi, can I sit beside you?" sabi ng mala-anghel na tinig kaya napa-angat ako ng tingin 'tsaka siya tinignan mula ulo hanggang paa.
Nice.
"Of course," nakangiting sabi ko at umusog ng konti. Ngumiti naman siya at umupo rin.
Maputi, check. Makinis, check. Maganda at sexy? check na check.
Umusog ako ng konti sa kaniya at palihim siyang inakbayan, mukhang okay lang naman dahil umusog din siya ng kaunti papalapit sa akin.
"So... bakit napadayo ang isang anghel dito?" tanong ko at ginamit ang isang kamay para makapagsalin ng alak at saka ko ito ininom.
Tumawa naman siya. Napakagandang tawa.
"It's because of boredom you know." natatawang sabi niya at lumingon sa akin. Parehas kaming natigilan kaya tumikhim ako at inalis ang tingin sa kaniya at ang pagkaka-akbay ko.
Baka mainlove sa akin 'to.
Bakit?
Kasi kahit higher level ang ganda niya, one hundred percent sure ako na mai-in love 'to sa isang katulad kong gwapo.
Maganda at sexy naman pero 'di ko type, hindi ko rin bet ang serious relationship at off muna ako for fling.
"What's your name?" marahang tanong niya.
"I'm Fritz Sachi." pakilala ko at inilahad ang palad. Napa-'oh' naman siya at saka ngumiti at tinanggap ang palad ko.
"Oh, nice to meet you uhm... Mr. Fritz?" sabi niya na parang hindi sigurado bago mahinang tumawa, "Sorry, there are three Mr. Sachi kasi eh, your Dad and your other twin right?" dugtong niya, aba famous pala kami.
"I'm Azineth May Cruix." pagpapakilala niya, ngumiti naman ako.
Teka—
"Yes- and you're the daughter of Mr. Milenio Cruix and Mrs. Alyssa Cruix, the owner of the famous real estate... am I right?" tanong ko, siyempre dapat spokening dollar din ako, plus points 'yon. At saka, curious din ako, kasi 'yong dalawang taong nabanggit ko ay wala na.
Natigilan siya saglit pero agad ding ngumiti, pero mukhang hindi na siya komportable.
Ay tanga.
"Uhmm..." tanging lumabas lamang sa bibig niya.
"It's okay—" naputol ang pagsasalita ko nang magsalita siya.
"Y-Yes, I am. Pero sila Uncle and Auntie na ang may hawak since uhmm... they passed away," sabi niya ng mahina at medyo yumuko.
"I'm sorry," seryosong sabi ko at uminom ulit ng alak.
Tanga talaga Fritz, sana hindi ka na lang nagtanong.
Maya-maya ay tumayo siya at tumingin sa relo niya.
"I have to go, I have something to do pa kasi, bye!" paalam niya at hindi na hinintay ang sagot ko dahil sa pagmamadali.
Tinungga ko ang natitirang alak sa bote at napaisip.
Sina Mr. Milenio Cruix at Mrs. Alyssa Cruix ay nabalitaan kong patay na. Kilala ko pati sila dahil magkakilala sila ng magulang ko at dahil na rin marami silang pagmamay-ari. Ewan, hindi ko masyado maalala pero parang nakapunta na ako sa mansion nila n'on tapos pakiramdam ko, naka-usap ko na 'yong anak nilang babae, o baka nananaginip lang ako.
Ang alam ko rin, may anak silang isang babae, kaso 'yon lang, hindi sila masyadong nagbibigay ng impormasyon sa publiko tungkol sa personal nilang buhay.
Pero biglang kumalat ang balitang wala na si Mr. Milenio Cruix dahil sa heart attack, lahat, lalo na ang mga kaibigan nila at kakilala, kasama ang magulang ko ay nalungkot talaga. Ilang linggo matapos ang balitang 'yon, sumunod naman ang asawa niyang si Mrs. Alyssa Cruix, ang sabi nag-suicide raw.
Bumuntong-hininga ako.
Kawawang Azineth.
Natigilan ako ng mag-vibrate ang phone sa bulsa.
Lumabas muna ako ng bar saglit para sagutin 'yon.
["Dude, saan ka?"] tanong ni Ryle, isa sa mga bobo kong kaibigan.
"Bar, bakit?" sagot ko.
["Ano ba 'yan, bobo ka na nga nagba-bar ka pa, halika dito sa National Books Store, bayaran ko na utang ko sa'yo."] sagot niya sa kabilang linya kaya napangisi ako.
"Talaga? Baka scam 'yan ha." sagot ko pero 'di maalis ang ngisi.
["Oo dude, hintayin kita rito."]
"'Yon, sakto wala na akong painting materials, wait lang dude," nakangising sagot ko.
["Luh, tangina–"] hindi ko na hinintay ang sagot niya at dali-daling pumasok sa bar para bayaran 'yong alak. Actually pwede ko naman takasan, kaso nadala na ako noong nagtapang-tapangan ako sa harap ni Boss.
Pagkatapos ko magbayad at magpaalam kay Boss ay pumara na ako ng taxi.
Ubos 'yang pera mo sa akin, Ryle.