Chapter 5
Butler
Abala ang lahat sa paghahanap ng costumes para sa Halloween Party ng University. Usap-usapan iyon kaninang umaga pa.
" Si Catwoman nalang ako para sexy." at nagpose si Iris na parang sexy model.
" I prefer Tinkerbell, cute." Lester suggested dahilan para umirap si Iris. Hindi parin talaga sila bati.
" Eliana, may naririnig kabang nagsasalitang peste?" pinaparinggan niya si Lester.
" Oo. Ikaw." Malakas niya akong hinampas ng notebook na hawak.
" Bwiset. Friendship over na tayo." she pouted.
"By the way, may costume kana ba?" pag-iiba niya sa usapan.
" Cosplay? I guess?" mahilig rin kasi ako sa anime. Siyempre half Japanese yata ako.
Nagliwanag ang mukha ni Lester ng marinig ang cosplay. Otaku din kasi 'tong nerd nato.
" Talaga? Mag-cosplay nalang tayong tatlo para masaya."
Umasim naman ang mukha ni Iris ng sumabat na naman ang mortal enemy niya.
" Tas ako si Gray Fullbuster ng Fairy Tale Guild. Ikaw naman si Lucy Heartfilia, Eliana. Tsaka si Iris bagay sa kanya si Natsu Dragneel kasi palagi niya akong binubugahan ng apoy." sabay halakhak ng malakas ni Lester.
" Wow! Ang kapal din talaga ng mukha mo ah! Ano maghububad karin katulad ni Gray, huh? Sa nipis ng katawan mong yan baka magka-pulmonia ka." Iris crazily laughed too.
Napasimangot naman si Lester.
Maghapon silang nag-away na parang aso't pusa gaya ng nakasanayan. Maaga kaming na-dismiss dahil busy ang lahat sa paghahanda ng Halloween Party bukas.
Nauna ng umuwi si Iris dahil mukhang excited nang makita ang pinagawa niyang costume.
Malapit na kami ni Lester sa parking lot nang mag-ring ang phone ko.
Tumatawag ang private nurse ni Lolo Arthur.
" Hello? Ate Elvie?"
" Miss Eliana, may nangyare po kay Lolo Arthur. Natumba po kasi siya dahil pinilit na naman po niyang tumayo." nang marinig ko iyon agad akong naghanap ng masasakyan.
" Sige, papunta nako ng hospital ngayon." Naabutan ko ang nag-aalalang mukha ni Lester.
"Sorry Lester. I have to go. Pupuntahan ko pa si Lolo sa hospital."
Gusto pa sana niya akong samahan but I refused. Pareho kaming scholar ni Lester, galing lang din siya sa simpleng pamilya. Dahil matalino, nakakuha siya ng scholarship sa Unibersidad de Vinson.
Hindi ko na mahihintay pa si Master Colder kaya i-tinext ko nalang siya.
To: Master Sungit
Pupuntahan ko si Lolo sa ospital. Something happened kaya mauuna nako.
Akmang papara na ako ng jeep nang may pumarada sa harap ko na isang pamilyar white BMW.
It's Helius' car. Nakumpirma ko ito ng ibinaba niya ang bintana ng kotse.
" Get in. Nakatanggap din ako ng tawag sa hospital about kay Mr. Vazquez."
Di nako nagdalawang isip na pumasok dahil sa pag-aalala kay Lolo.
" He'll be fine, Lian. Don't worry, okay?." inabot niya ang kamay ko at pinisil iyon.
Here comes the insects again inside my stomach. Nagwawala sila. Simula pagkabata lagi ko na silang nararamdaman kapag nariyan si Helius.
He's my ultimate crush. Always gentle and warm.
My ideal man.
Napatingin ako sa side mirror ng may mapansing babaeng mariin nakatingin sa kotse.
She's petite. Kahit papalayo na ang kotse at unti-unti lumiit ang kanyang repleksiyon sa salamin, kitang-kita ko parin ang kagandahan niya. With her long wavy hair, she's like a living Aphrodite.
Agad kaming nakarating sa ospital. Naabutan kong nakahiga si Lolo at may benda sa kaliwang kamay.
" Lo! Ayos lang po ba kayo? May masakit pa po ba sainyo?." sunod-sunod kong tanong at tiningnan ang nakabenda niyang kamay.
The oldman chuckled only.
" Lolo naman ih! Ba't di kayo nag-iingat? Wag nyo muna kasing piliting tumayo. Ano? gusto niyo na talaga akong iwan." I sobbed.
" Eliana. Apo, ayos lang ako. Tsaka anong iiwan, di pa nga kita naiihahatid sa altar kaya hindi pako pwedeng mamatay." niyakap niya ako ng mahigpit.
I really miss him. Lalo na ang mga corny niyang biro. He was comatose for 3 months and when he woke up, he was paralyzed. He can't move his feet at di rin makapagsalita ng maayos. Sa ngayon ang medyo maayos na dahil sa mga therapy.
Medyo matagal narin siya nanatali sa ospital dahil minomonitor ng mga doctor ang kalagayan ng puso niya.
Ang kinakatakutan ko ay atakihin uli si Lolo dahil sabi ng doctor maaaring hindi na raw ito kayanin ng puso niya. Ayoko pang mawala si Lolo.
I was just 17 years old nang atakihin si Lolo sa puso. Grabe ang takot ko noon. I thought I was going to be left alone in this world. Hindi ko iyon kakayanin.
Habang nasa ospital si Lolo ay nanatili nako sa mansion ng mga Vinson. Doon ako kina-usap ni Donya Celestina na pagaaralin niya ako at siya narin ang tutustos sa gastusin ni Lolo sa ospital kapalit ng pagiging butler sa isa sa mga apo niya.
"Iha, malaking kawalan samin ang nangyare sa Lolo mo. Mahihirapan kaming maghanap ng kapalit niya lalong lalo na't siya lang talaga ang pinagkakatiwalaan ng mga apo ko. At siya lang rin ang nakakatagal kay Colder. Lian, I need you." I can see sincerity in Donya Celestina's eyes when she said those words.
Hinawakan ng mapuputi at makinis niyang kamay ang kamay ko.
"Pero Donya Celestina underage pa po ako. A-At baka pumalpak po ako." mahina kong tugon.
" Oh that, don't worry iha. Diba, this September you'll be eighteen narin .You'll accompany one of my grandsons just like your Lolo does at sisiguraduhin ko namang maayos ang trato niya sayo.And of course si-swelduhan din kita. Thirty thousand a month."
Agad na nagliwanag ang mukha ng marinig ko iyon. She's my only hope that time so I immediately grab her offer.
Inilipat na halos lahat ng gamit ko sa mansiyon. Naging kwarto ko ang dating kwarto ni Lolo. Di gaanong kalakihan pero kumportable naman dahil may aircon rin at malambot na kama.
Tinawag ako ni Tanya para bumaba na at sumabay magdinner sa mga Vinson.
Naka-upo sa magkabilang kabisera ang mag-asawa at nag-uusap tungkol sa negosyo ng madatnan ko.
" Oh iha, umupo kana." agad kong sinunod si Don Faustus.
Napaangat ang tingin ni Kuya Helius sakin. He friendly smiled at tipid na ngiti naman ang naisukli ko roon dahil sa kaba.
Ganito palang kami kalapit ni Kuya Helius sakin nagwawala na ang puso ko. Pano pa kaya pagnaging butler niya ako baka mahimatay nako sa tuwing kakausapin siya.
Wala ngayon si Eros dahil nasa Amerika kasama ang mommy niya dahil Christmas break. Habang si Colder mukhang ayaw na naman lumabas ng kwarto.
" So, you'll be living here with us from now on, blushing-potato." umiinit ang pisngi ko sa pangalan na tinawag niya sakin.
"Helius, stop teasing Lian. Tingnan mo tuloy namumula siya lalo." Donya Celestina laugh elegantly, " By the way dito na siya talaga titira because pumayag na siya sa offer kong maging butler ng isa sa inyo."
" Talaga, grandma? So she'll be my butler?." Helius asked.
" No, she'll be mine Helius." Colder said without taking off his dark-gaze on me. Napa-iling nalang si Helius at nagpatuloy sa pagkain.
" Buti naman Colder bumaba kana para magdinner." si Don Faustus.
" Of course, Lo. I don't wanna miss my first dinner with my new butler."
Nakaramdam ako ng pagkailang sa mariin titig ni Colder. His presence is really intimidating as always. And I hate it.
Sinulyapan ko si Helius. Sayang akala ko pa naman siya na.