Chapter 4
Moody
Sumapit ang lunes ngunit hindi parin nabubura ang mapang-uyam na ngisi ni Colder kapag nagtatama ang aming paningin. Kaya lagi ko tuloy inaalala kung magkano ba binawas niya sa sweldo ko.
Papunta kami ngayon sa English Department para ipasa ang thesis ng grupo ko. Dahil narin sa teamwork at responsible ang leader naming si Lester maaga namin iyong natapos.
"Ako nalang ang magdadala niyan, Eliana. Medyo makapal din yan kaya mabigat." suhestiyon ni Lester kanina pa habang naglalakad kami.
"Ano ka ba, ikaw na nga halos gumawa nitong thesis natin kaya dapat ako naman magdala tsaka ang gaan lang nito. Kasungitan nga ni Master Colder kinakaya ko." I whispered the last sentence I said and smiled a bit.
Napilitan siyang tumango at binalingan si Iris na nasa kabilang gilid ko. "Ikaw nalang kaya magdala nito tutal wala ka namang tinulong. Para may silbi ka naman sa grupo."
Agad na nanlisik ang mga mata ni Iris kay Lester. "Hoy! Andami ko kayang suggestions pero lagi mong kinukontrang lampayatot ka!" halos mabasag ang eardrums ko sa lakas ng boses niya.
"So what? all of your suggestions are inappropriate and nonsense!"
Natigilan si Iris sa sinabi ni Lester. Nakita kong nasaktan siya dun.
She swallowed hard before saying, "Edi, ikaw na yung matalino! Bobo nako! Tangina!" saka niya hinablot ang thesis na hawak ko at ipinakita kay Lester. "Eto na! Bitbit ko na! Masaya kana! Peste!"
Nauna siyang maglakad samin. Lester and I was left stunned because of her sudden burst out.
Hanggang sa maglunch time ay naka-simangot parin si Iris at hindi kami pinapansin ni Lester dahil sa nangyare kanina. Sinubukan ko siyang kausapin pero di niya ako kinikibo ganun din si Lester.
Nagmamadali siyang nililigpit ang gamit at padabog na ipinasok iyon sa kanyang branded na pink bag saka lumabas ng room.
"Hoy! Iris teka! Hintay!" dali-dali kong binitbit ang mga libro ko saka sinundan siya. Sumunod naman sakin si Lester na kanina pa ata nakukonsenya sa mga sinabi niya kanina ni Iris.
"Mag-sorry ka nga dun Lester!" inis na sigaw ko. Mabilis naman siyang tumango akmang mauuna na siya nang magring ang phone ko.
Master Colder is calling.
Aligaga ko iyong sinagot dahilan para magkanda-hulog ang dala kong libro. Mahina akong napamura dahil dun.
"Where. Are. You.?" bungad niya.
"Malamang nasa school!" iritadong saad ko na agad kong pinagsisihan.
"I know. I'm asking the exact place. We'll eat lunch together. Kanina pa ako naghihintay."
I started picking up my books while Lester is helping me. Sasagot na sana ako ng marinig kong may tumawag ng pangalan ko mula sa likod.
Naaninag ko ang kumikinang na puting uniform ni Helius habang naglalakad papalapit samin. Pinulot niya ang natirang libro at sabay kaming tumayo.
"Close that mouth of yours, Sakura Eliana. I can clearly see from here how you drool over my brother." Colder icily said from the phone.
Tiningnan ko ang banda ng canteen. Tanaw ko si Colder na nasa labas, hawak ang phone sa tenga at mariing nakatitig sakin.
Damn his twenty-twenty vision.
I cleared my throat. " Salamat, Helius. Ah dito ka ba ulit magla-lunch?" tanong ko.
Hiwalay ang canteen ng College Department at High School. Nitong mga nakaraang buwan di na siya masyadong sumasabay saming kumain ng lunch at madalas siyang wala sa mansiyon. Mukhang masyado talaga siyang busy sa ospital at pag-aaral.
"Yeah. Mukhang namimiss mo na kasi akong kasabay e." biro niya na ikinapula ng pisngi ko.
He's always been like that. Playful but serious when it comes to his studies. He's the eldest that's why he's pressured dahil malaki ang expectations ni Don Trevino sa kanya. Lalong lalo na si Miss Sandra.
"A-Ano-una nako sa canteen, Eliana. Pupuntahan ko na si Iris." Mukhang nailang ata si Lester sa presensya ni Helius kaya nagpaalam na.
" It seems like your books are too heavy. I'll carry it for you." bago pa man ako makapag-protesta ay binitbit na ni Helius ang mga libro ko.
Napaka-gentleman talaga niya.
"Thank you." Palihim akong kinilig sa ginawa niya.
Binalingan ko ang phone ko ng maalala kong nasa linya pa pala si Master Colder ngunit ng tingnan ko iyon ay saktong binabaan na niya ako ng tawag.
Call Ended...
Ipinagkibit balikat ko nalang iyon tutal malapit narin kami sa canteen.
"Colder, ba't di ka pa pumasok sa loob? Sasabay akong maglunch sainyo ngayon." salubong ni Helius sa kapatid.
"Ayoko. Nawalan nako ng gana." sagot ni Colder habang madilim akong tinititigan.
Akmang magsasalita ako ay nilagpasan na niya kami.
"Hoy! Master. Teka!" tawag ko ngunit di manlang niya nilingon.
Biglang lumitaw sa gilid namin si Eros."What's happening? Ba't nagwalk out na naman yun si Kuya Colder? Good mood siya kanina, now he's back being grumpy again."
Nagkatinginan silang dalawa bago tumingin sa akin.
"What did you do?" Eros and Helius asked me in chorus.
My eyes widened. I pointed my self. " T-Teka ba't ako? Kinaltasan na nga niya ang sweldo ko."
Tinanong nilang dalawa kung bakit ako kinaltasan ng sweldo ni Colder at kinwento ko naman ang nangyare maliban sa muntik na kaming maghalikan or should I say nag-assume akong hahalikan niya ako. Gosh, epekto ng kdrama kasi 'to e.
"Naku, Ate Sakura, siguradong malaki ang ibinawas ni Kuya Colder sa sweldo mo. Buwaya pa naman yun." humagalpak na tawa ni Eros kahit na kumakain.
Pinagtitinginan kami ng ilang estudyante dahil sa lakas ng boses niya kaya sinaway na siya ni Helius.
Sa kalagitnaan ng pag-inom ni Eros ay bigla itong nasamid. Akmang pupunasan ko ang damit niya na natapunan ng tubig nang mapasin ko ang tingin niya sa kanan kong gilid. Seems like he have seen a ghost o mas nakakatakot pa sa multo.
Si Master Colder nakatayo sa tabi ko!
"K-Kuya Colder, did y-you heard what I  said? I was just j-joking." the color drained out of Eros' face.
"Tss. Are you done eating?" tanong ni Colder sakin. Tumango naman ako kaagad.
"Good. Then, ako naman ang pakainin mo." He dragged me out of my chair.
"Teka! Yung gamit ko." Ramdam ko ang tigtig samin ng ibang mga students dahil sa ginagawang esksena ni Master Colder.
"Helius will take care of your things. Right, Kuya?" mapang-uyam niyang tinignan ang nakakatandang kapatid na gulat parin dahil for the first time in the history, tinawag siya ni Colder na 'Kuya'.
"Ah O-Oo naman. I'll take care of your things, Eliana. Go ahead. Enjoy." then he flashed his playful smile.
Weird.
Bago ko pa man mapasalamatan si Helius ay hinila na ako ni Colder palabas ng canteen.
"I thought kakain ka. Ba't di nalang sa canteen?" tanong ko habang hila-hila parin niya ako palabas ng University.
Isang tango niya lang sa mga school guards ay pinagbuksan agad kami ng gate.
"Ang daming tao. Maingay kaya ayoko." Arte talaga.
"San ka ba kakain?" tanong ko ulit at pasimpleng kinalas ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan.
But he tightened his grip and intertwined our hands. Habang tumatawid kami sa pedestrian lane ay kumakalabog ang puso ko sa simpleng galaw niya na iyon.
Pumasok kami sa isang kilalang fast food chain at saka lang niya binitawan ang kamay ko ng umupo na kami.
I felt relief.
Prente siyang sumandal sa upuan at nakangisi akong tiningnan. Parang kanina lang galit siya sa mundo tapos good mood na naman ngayon.
"Ako pa ba ang o-order?" mapang-uyam niyang tanong saka nilapag ang black card niya.
Sinamaan ko siya ng tingin bago kinuha ang black card at pabalyang tumayo para mag-order.
Nakalimutan ko palang alipin ako at siya naman ang mapang-abuso kong amo. Matapos kong mabayaran ang order ay pabagsak kong nilapag ang tray sa harapan niya.
"Order ka rin ng float tsaka fries." utos pa niya kaya bumalik ulit ako sa counter.
" Heto na po, Master." nilapag ko ulet iyon sa harapan niya.
After a million years sa wakas naka-upo na rin ako, hays. Natigilan ako nang hindi parin ginagalaw ni Colder ang pagkain niya.
" Why aren't you eating?" taka kong tanong sa kanya.
"Papakainin mo ko diba? Common, feed me. My hands are tired."
Nanlaki ang singkit kong mata sa ina-akto ni Colder ngayon. Is he possessed?
Nagtitigan pa kami pero di parin talaga siya kumakain.
"Remember the rule, Sakura. Always obey me." he grinned.
Wala sa sariling nilibot ko ang paningin ko sa mga taong nasa restaurant bago kinuha ang kutsara at tinidor.
"Hmm. Tastes really good." matapos ko siyang subuan.
Tsk. Moody.