Hindi maipaliwanag ni Yvo ang kaniyang nararamdaman nang araw na iyon. Alam niyang darating ang pagkakataong kailangan nilang tumakas mula sa ama ng kaisa-isa niyang anak. Ang buong akala niya ay handa na siya sa mangyayari pero tila nangangapa siya sa dilim nang mga oras na iyon.
Tahimik ang paligid kaya pakiramdam niya rinig na rinig niya ang tibok ng kaniyang puso. Hindi na rin siya magkanda-ugaga sa kaliligpit ng kung anu-ano. Panay rin ang punas niya ng pawis sa noo at paminsan-minsan ay pinapaypayan niya ang sarili. Hindi niya man sabihin ay mababakas sa mga kilos niya na napi-pressure na siya. Oras din kasi ang kalaban niya. Alam niyang kailangan nilang makaaalis kaagad.
Nakakunot ang noo ni Vyvyan habang pinapanood ang kaniyang ina na hindi na mapakali sa pagmamadali habang nag-i-impake ng mga gamit nila na hindi naman nila kayang dalhin lahat. Nagugulahan siya kung ano ang nangyayari sa ina. Sa kaniyang murang edad ay alam na niya na may kakaiba sa araw na 'yon. Pumasok na sa isip niya na baka may kailangan silang gawin o puntahan.
"Mama, why?" bigla niyang tanong.
Hindi man lang nagawang tignan ni Yvo ang anak niya na naka-upo sa kama nila ngunit may plano siyang sagutin ang tanong ng bata. Alam niya na hindi siya titigilan ng anak niya kapag hindi niya sinagot ang itinanong sa kaniya.
"Pupunta tayo sa Palawan dahil doon na tayo titira and we'll be happy there."
"But why?" Napa-iling nalang si Yvo sa tanong na nagmula sa bibig ng kaniyang anak.
Nahihirapan siyang magpaliwanag sa bata. Hindi niya gustong sabihin ang tunay na dahilan dahil tiyak na magtatanong pa ng kung anu-ano si Vyvyan kapag nabuksan ang usapin patungkol sa ama nitong si Constance. Mausisa pa naman ang mga bata. Hindi alam ni Vyvyan ang tunay na pangalan ng kaniyang ama dahil hindi ito sinabi sa kaniya ng kaniyang ina. Nasa malayo ang kaniyang ama, iyan ang tanging alam niya at iyan ang pinaniniwalaan niya.
Alam ni Yvo na gagawin ni Constance ang lahat para makuha ang kaniyang unica hija. Limang taon na si Vyvyan. Limang taon na rin siyang hinahanap ni Constance. Wala ni isa sa kanila ang gustong magparaya kaya tuloy ang tagu-taguan.
Hindi na niya natiis na hindi sulyapan ang pinakamamahal na anak. Pilit siyang ngumiti upang hindi ito mag-alala. "Your grandparents want us to come home," pagsisinungaling niya.
"Yepee! I wanna see grandmama and grandpapa! I wanna see a carabao too!" Tumalon-talon pa si Vyvyan sa ibabaw ng kutson dahil nasasabik talaga siya na makakita ng kalabaw.
Madalas ikuwento sa kaniya ni Yvo ang patungkol sa bukid na nasa Coron, Palawan kung saan nakatira kunwari ang mga magulang niya. Ngunit wala na ang mga magulang ni Yvo. Nasagasaan sila ng isang ten-wheeler truck habang lasing na tumatawid sa kalsada nang nasa America pa siya. Sa kasawiang palad ay binawian sila ng buhay kaya mag-isa nalang siya. Wala rin siyang mga kaibigan dahil sa hindi magandang ugali niya noon. Mayroon sanang isa ngunit binawian na rin ng buhay. Si Vyvyan nalang ang tanging mayroon siya. Ngunit mayaman si Constance kaya sapat ang yaman nito para makuha ang bata.
"You'll see a carabao there, darling. Basta less English na kapag nasa Palawan na tayo, huh." Lumapit siya sa bata para kargahin ito.
"Less English? What do you mean, mama?"
"Para mas magkaintindihan kayo ng mga playmate mo, darling. Promise me na less English na, okay?"
"I promise po," sagot ni Vyvyan na nag-pout pa pagkatapos.
"One more thing, darling. Always remember your name. Magdalen Gomez. You're Magdalen Gomez."
Hindi magawang aminin ni Yvo sa bata na "Vyvyan Artiles" talaga ang nakalagay sa birth certificate niya. Dinadala niya ang apelyido ng kaniyang ama na si Constance Artiles, ang CEO ng CA Corporation. Kinailangan niyang paniwalain ang anak niya na "Magdalen Gomez" ang pangalan nito para hindi siya kaagad matunton ng ama kung sakali man.
"Opo, mama." Marahang ibinaba ni Yvo ang bata sa kama at hinalikan ito sa noo. Muli siyang lumapit sa maleta para ituloy ang pag-aayos sa mga damit nila. Si Vyvyan naman ay nagpatalon-talon lang sa kama matapos lumayo nang kunti ang kaniyang ina.
"What's your name, darling?" tanong ni Yvo kay Vyvyan matapos niyang tignan ito nang deretso sa mukha at magiliw na nginitian.
"I'm Magdalen Gomez po, mama."
***
Tagu-taguan ng anak. Game ka na ba?
Minsan na siyang nabigo sa pag-ibig. Ngunit muli nga ba siyang mabibigo sa panibago niyang laban bilang isang ina just because she's hiding the rich man's daughter?
***
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Author's Note: Kindly follow my account for more updates and upcoming novels. Thank you!