___________
CHAPTER 1
MAHABANG Byahe ang tinahak ni Menzie bago nya narating ang mansion kung saan sila titira but not permanently, Menzie knows it well. After this mess, makakabalik din sila the way they life before.
"Where here, Young lady..."
Agad nagmulat ng mata si Menzie at sumilip sa bintana ng kotse nya.
Bumungad sa mata nya ang malaking bahay —a mansion rather. This mansion owned by Mr. And Mrs. Marquz —Ylean's Parent. They build this mansion incase kailanganin and now they need it.
"They are all here..." inporma ulit sa kanya ng family butler nila. Ni hindi nya ito tinapunan ng tingin at agad nag ayos ng mga gamit nya.
"I'm going..." she said saka tuluyang bumaba ng sasakyan.
Napatingin sya sa likod nya ng maramdaman ang presensya ng butler nya sa likod. Bumaba pa pala ito.
"You should go, butler kim." walang buhay nyang sabi habang mataman nakatingin sa kabuoan ng mansion.
Umiling ito kahit hindi naman nakita ng dalaga. "No, Young lady. Lady Anna order me that i will not leave unless your safe and you're inside the mansion..."
Menzie rolled her eyes. Her mother always bothers her even in this kind of situation. Bumuntong hininga ang dalaga.
"Then, I should order you..." sabi nya ng lumingon sya dito.
"But young lady..." may pagkontra sa mukha nito but her face remains serious.
She cut her off. " No buts, butler Kim. Leave.now."
May pag aalinlangang tumango ito saka muling sumakay na ng sasakyan at tuluyan na ngayong umalis. Nang makalayo ito, agad syang bumalik sa pagtingin sa kabuoan ng Mansion. Muli syang nagpakawala ng buntong hininga.
Pano ba kami napunta sa sitwasyong to? - tanong nya sa sarili...
1 month ago...
Menzie are heading to his dad office to talk to him when she accidentally heard everything before she can go inside, and put them into this situation.
"How's the investagation? Any progress?" tanong ng Ama nya sa Ama ng kaibigan.
Investagation? Taka tanong ni Menzie sa sarili.
She carefully, slowly opens the door, when she succeeds. She saw her dad who is sitting in his chair and then sa harapan nito ang Ama ni Ylean. Seryuso ang mga mukha nito.
Hindi sya gumawa ng ano mang ingay na magpapatigil sa usapan ng mga ito.
"Wala pa rin e." Frustrated ang tono ng boses ng Ama ni Ylean. "whoever that bastard, Pagbabayarin ko sya! How dare him or she mess with me!"
Tumayo naman ang ama nya sa pagkakaupo at lumapit sa Ama ni Ylean.
"And we will make sure of that..."
"Nga pala. Okay na ba ung hinihiram ko sayo..."
Agad namang tumango ang ama nya. Hinihingi? And what was that? Curiousity is kill her. Ano ba ang pinaguusapan ng Ama nya at Ama ni Ylean.
"Yes. My secretary already sent it to your account."
Sent? To Ylean's father? Tuluyan syang pumasok na ikinagulat ng dalawang tao sa loob.
She coldly looks at her father na ngayon ay gulat na gulat pa rin.
"Sending money for what, dad?" kalmado nyang tanong, she remains calm even though her curiosity is killing her.
"Princess.../ Menzie..."
Tuluyan syang pumasok at umupo sa sofa na katapat lang ng table ng Ama.
"Tell me, father..."
That time, walang nagawa ang Ama ni Menzie at Ama ni Ylean na sabihin sa kanya ang totoo. And then after that, nalaman na din nung tatlo.
Alam na pala ng magulang nilang apat but they dont tell them dahil baka daw matakot sila. As if... matatakot sya. Ang salitang takot? Matagal na nyang naibaon kaya hindi na sya makaramdam nito.
Nasabi sa kanila lahat, simula sa pagkakaroon ng sabutahe nung release ng New cosmetic product ng mga Marquz last month kaya nakacansela ang release nito at pagkawala ng malaking halaga sa kompanya ng mga Lopes dahil may nag nakaw dito.
Then, dumagdag pa ung paggigipit ng mga nasa likod nito na dapat daw maglabas ng limang million ang mga Marquz dahil kung hindi sasaktan nila ang anak nito na si Ylean.
This idea came. The four of them have to hide to be safe. Baka anytime saktan sila ng mga nasa likod nito lalo na't hindi pa nalalaman kung sino ang may pakana ng lahat ng ito.
Nabalik sa realidad si Menzie ng lumabas ang kaibigang si Ylean sa pinto ng bahay. Nang makita sya nito agad itong lumabas ng gate at lumapit sa kanya.
"Your already here. Bakit hindi ka pa pumapasok? Ang init kaya dito. Tara sa loob"
Nagkibit balikat lang si Menzie at hinila ang bagahe. Nauna na si Ylean na pumasok sya naman ay sumunod na lang.
"Venna! Menz is here." umalingawngaw ang boses ni Ylean sa buong sala.
Nang makapasok sa kabahayan bumungad sa kanya ang magadang sala. Ang light ng theme ng bahay that gives good vibes. Nilibot nya ang paningin hanggang sa napunta ang mata nya sa taas, sa second floor.
Agad syang napabuntong hininga saka hinatid ng tingin ang papalayong rebulto ni Hexa. What do I expect? She will welcome me? That will never happen. Nailing na lang sya sa naisip saka dumako ang tingin sa pinto ng kusina.
"Hey!"
Lady with an apron show up nasa likod naman nito si Ylean na nakangiti.
"Nandito na ka pala. How's the flight?"
Nagkibit balikat lang sya. After nyang malaman ang nangyari, something came up kaya agad syang pumunta ng New york. At ngayon lang sya dumating galing NYC.
Napangiti si Venna sa sagot nya. Agad itong lumapit at umakap sa kanya na agad naman nyang ginantihan. Ilang sigundo silang magkayakap, at si Venna naman ang agad na bumitaw.
"You never change... ang tipid mo pa ring sumagot. " natatawang komento ni Venna
Lumapit naman si Ylean saka umupo sa pang isahang sofa. Na sinundan naman nilang dalawa.
"Para namang nawala si Menzie ng matagal kung maka ano ka jan. " reklamo ni Ylean
Tinaasan na naman ni Venna ng kilay si Ylean. " Nangingielam ka ba? Ikaw nagsisimula ka naman!"
She was in NYC for 1 month and kababalik lang nya.
"Tsk. Whatever." sagot naman ni Ylean.
Napailing na lang si Menzie. Pano sila titira sa iisang bahay ng gantong laging magkabangayan tong si Venna at Ylean. Haist! Kilan ba hindi?
INIWAN na ni Menzie sa sala ung dalawa. Mas mabuting abalahin nya ng sarili sa ibang bagay kesa makinig sa walang sawang pagbabangayan nung dalawa.
Hindi na sya nag abala pang icheck ang nasa second at third floor. Kwarto lang naman ang nandun. Ngayon, ang mas kailangan nya ay ng pagtatambayan sa mansion to habang nagiistay sila dito. Lugar that maybe can really relax her.
Dinala sya ng kanyang paa sa hardin ng mansion. Malaki ang garden nila dito. May malaking fountain sa gitna at napapalibutan naman ng bulaklak ang gilid nito.
This scenery can relax her soul and ofcourse her mind. She need this fresh air na ibinibigay ng hardin nato. May relaxing vibe din kasi ito kaya mapapatambay ka dito.
Unti unti nyang pinikit ang mata at pinakiramdaman ang paligid. This will be one of her favorite in this mansion ofcourse, mas favorite nya ang kwarto nya dito dahil may mini library un.
Hindi pa naman nya nakikita pero alam nyang un ang ibinigay na desinyo ng ina nya.
She sighed. This can calm her...
Lihim syang natawa. Kilan ba sya hindi naging kalmado? She was born and trained to be calm at all cost. Kaya ang gantong scene, ganto ang gusto nya.
Nabalik si Menzie sa realidad ng maramdaman na may umupo sa katabi nyang upuan. Agad nyang minulat ang mga mata at binaling ang tingin sa katabi.
"This is relaxing..." komento ni Venna habang nakatingin sa buong garden.
"Done fighting with Ylean."
Natawa si Venna sa sudden na topic na ibinato nya.
"It's not a question but I think I have to answer." sabi nito habang may ngisi sa labi nito. napailing na lang sya at binilik ang tingin sa kawalan. "It's not serious fight tho and hindi ka na nasanay samin..."
Napatango na lang si Menzie at hindi na nagkomento. Bat ba hindi sya masanay na nagbabangayan ung dalawa. Sa Apat na taon na ginawa ng Diyos, aso't pusa ang ganap ng dalawa pero hanggang ngayon hindi pa rin sya nasasanay.
"How's New York?"
She shrugged. "As usual. Work."
Mahinang natawa si Venna, "Ano pa bang aasahan ko sayo. You don't like travelsas much as we do. Your no fun, Menz."
Dapat mainsulto sya dito but mahina syang natawa because it's true.
Ilang sigundo silang natahimik ng basagin ni Venna ang katahimikan.
"Hindi pa din ba okay?" agad nabaling ang tingin nya dito na saktong nakatingin din sa kanya.
Agad syang umiwas ng tingin. "Alin dun?"
This day, dalawa lang naman ang ' hindi okay '. Ung sa crisis ng kompanya o sa kanila ni Hexa.
She looks at her. " Alam mo ang tinutukoy ko, Menzie..."
Mahinang natawa si Menzie. "I know. Just kidding "
Nailing ito saka seryusong tumingin sa kanya. " Pero seryuso, Menzie. Hindi pa din ba? It's been what? 4 years... hindi pa rin ba? "
Umiwas ng tingin si Menzie maybe avoiding her gaze. Ayaw nyang makita ang reaksyon sa mukha nito na alam na alam nyang un ang reaksyon nito. Pity. Pitying her, won't change anything.
"No. Even looking at me, she never did... " bumuntong hininga si Menzie, "So hindi na un nakakapagtaka. And I guess, she will never be. Himala na lang makakabasak ng batong puso ni Hexa para matutunan nyang magpatawad."
Because of that, wala sa kanilang nagsalita. Ingay lang ng mga insekto ang maririnig mo. But then, Venna broke it again.
"...sana magkaayos na kayo. Masyado ng matagal para hindi ka pa nya patawarin"
Mapakla syang natawa. Sa case nila, malabo na un...
"Even me, Venn... even me. Can't forgive myself... " walang buhay syang tumingin kay Venna " ...si Hexa pa kaya?" umiwas ng tingin si Venna
"So..." She sighed. "— don't look at me like you pity me, Venn. I don't deserve that emotion of yours. Ang dapat kaawaan ngayon ay si Hexa, hindi ako. Dahil sya ang nawalan that is because of me..."
"But it's not your fault, Menz and besides nawalan ka din naman."
Mapakla syang ngumiti. "But im the reason, Venna. That remains my fault."
Hindi na nakasagot pa si Venna. Apat na taon na ang nakaraan but andito pa din ung sakit na nararamdam nya and Menzie knows it well na mas masakit sa part ni Hexa at sa pamilya nito.
Kaya hindi magawang magreklamo ni Menzie kung hindi sya nito kinikibo. Hindi nya ito masisi dahil deserved nya un. Parusa na din un sa kanya.
...I'm the reason why her brother die, who wouldn't be angry?
__________
"DO WE need to attend classes? I mean at this state dapat nag istay lang tayo dito sa mansyon. Hindi ba masyadong delikado kung lalabas pa tayo?" Takang tanong ni Ylean
Menzie's about to answer ng maunahan sya ni Venna.
"Minsan lang ako maga-agree dito kay Ylean but i think may point sya. Pano kung nalaman na nila na nagtatago tayo tas masundan tayo dun sa school na papasukan natin? Maraming possibilities, Menzie..." Venna
"Thats why, We're going to disguise..."
Nagtatakang tumingin sina Venna at Ylean kay Menzie.
"Disguise?!" sabay na sabi ni Ylean at Venna
Hindi nya inintindi ang dalawang nagrereklamo at tiningnan ang wall clock. Alas 10 na pala ng gabi.
"Bukas ko na sasabihin. For now, we have to sleep lalo ka na Ylean. Your always late."
Bumusangot si Ylean. " Tsk. I'm not a morning person, kasalanan ko ba? Hmp. " reklamo ni Ylean
Nabaling ang tingin nila ng tumayo si Hexa. "I'm leaving..." cold ang boses nito saka tuluyan ng umalis.
Hinatid na lang ng tingin ni Menzie si Hexa hanggang sa mawala na ito ng tuluyan sa paningin nya. Nang bumalik ang tingin nya sa dalawa, nakatingin din ito sa kanya.
Menzie sigh. "Kayo? Matulog na kayo..." sabi nya dito
Tumango ang dalawa at agad na tumayo saka nag uunahang umakyat.
Bumuntong hininga si Menzie saka tiningnan ang buong sala. I'm alone again. Katahimikan ang bumalot sa buong sala.
Menzie Pov
IM Alone again. Ramdam na ramdam ko ang katahimikan sa buong sala. Kanina pa umakyat yung tatlo kaya mag isa na lang ako.
Napabuntong hininga na lang ako saka kinuha ang cellphone na nakapatong sa lamesa. I should make a call to our parents bago ako matulog.
I go straight to the garden. Mas magandang dun muna ako habang tinatry icontact ang mga magulang namin.
I won't expect na kakausapin ako ng magulang ni Hexa. Alam kong katulad ni Hexa, they are mad at me. After all, I'm the reason behind this situation na nangyayari samin.
Nagpapasalamat nga ako at hindi na apektuhan ang pagkakaibigan ng mga magulang namin kundi baka hanggang ngayon subra subrang pagsisi ang mararamdam ko. I don't want to bring back the old me after the incident. Ung depressed person na version ng sarili ko.
Naalala ko nagkaroon ako ng depression that end up hurting and trying to kill myself. And I don't want to happen again.
At hindi un mawawala sakin, tinanggal ko ang wrist band na nakalagay sa right wrist ko na 2 years' ng nakalagay sa kamay ko to. Nandun pa din ung hiwa na ginawa ko 2 years ago, hindi na sya sariwa but andun pa din ung sakit. Sakit kung bakit ko ginawa un—ang saktan ang sarili ko.
Isang butil ng luha ang kumawala sa mata ko. Napabuntong hininga ako saka binalik sa dati ang wrist band ko kung saan nagagawang itago nito ang sugat ng nakaraan ko.
Inangat ko ang aking tingin. Bumungad sakin ang napakaraming bituin—napaganda. How I wish...I'm a star pero alam kong hindi pwede, ang isang tulad ko hindi na rarapat na maging bituin na tatanawin.
Nabalik ako sa realidad ng tumunog ang cellphone ko. Mahina akong natawa, dahil sa kakaemote ko. Nakalimutan ko kung bakit ako nandito sa hardin.
Huminga ako ng malalim saka sinagot ang tawag.
"Mom..." bati ko dito
[" sweetie... how are you? Ligtas ba kayo? Oww i forgot to ask... kumain na ba ang baby ko?"]
Napangiwi ako sa pagiging sweet na naman ni Mom. She's always like that. Sweet talking me, like I'm a kid.
"Mom, I'm hanging up." walang buhay kong sagot.
Natawa naman ang nasa kabilang linya
["Ayaw mo pa ding binababy kita. Why not, anak? You're my only daughter..."]
Napairap na lang ako, "Mom! I'm warning you. Papatayan talaga kita ng telepono."
Tumawa lang ito, [" okay, okay. I'll behave...I'll try. Hahaha—"]
Pinatayan ko na ito ng telepono. Hindi naman un magagalit and I know her, tatawag ulit ito. Laging ganto ang nangyayari. Nakakailang ulit itong tatawag sakin para lang guluhin ako. How immature of her! But I love her of course, she's my mother. And why is that? Bat ko ba sya naging ina. Ibang iba naman ang ugali ko,tsk!
Speaking of the devil, she's calling again.
["—sweetie, bat mo naman ko pinatayan"]
Does not a question, tsk.
Bumuntong hinga ako, calm Menzie. Don't let your mom, break your calmness.
["baby, asan na ung kalmado kong anak?"] sabi nito habang natatawa
She knows it. Sa kanya lang naman nawawala ang pagiging kalmado ko. Ewan ko ba, kalmado naman ako sa iba kahit pinipikon ako pero kay mom. Boses lang nito, naiinis na ako.
"Yeah right...Mom, I'm really hanging up. It's getting late, may pasok pa ako bukas. Let them know na okay kami, bye." sabi ko saka pinatay ang tawag kahit hindi pa sumasagot ang nasa kabilang linya.
To make it sure, nagsend pa din ako ng message na okay kami. Hindi na tumawag as I was saying it's getting late. Baka pagod ang mga un at nagpapahinga na.
To: Tito and tita
This is Zie, I just want you to inform that were safe. Don't worry about us, we can handle ourselves. Sana mahuli na ang culprit at maparusan sya.
Hoping that your safe too...see you soon
Sent. Tumayo na ako saka maglalakad na sana papasok ng makarecieved ako ng message.
From: Ylean's Parent
Thank God your all okay - tita kristel
be safe, kids - tito Joeken
From: Venna's Parent
Well see you soon, kids - tito Marko
Don't worry too much also, were okay. - tita Salli
From: Hexa's Parent
Be safe - tito Tim
Napatitig ako sa message ni tito Tim for a minute bago mapaklang natawa. Tita Pia is mad at me of course kaya si tito lang ang sumagot. Sana mapatawad na nila ako..
how I wish that day will come..
Itutuloy...
Lillysin