Good morning lovieeeeees! :") Kamusta na kayo? Maganda ba gising niyo? Kumain na ba kayo? Wag kayong magpalipas ng gutom dahil masama yan.
"Zeey para kang baliw. Ngiti ng ngiti wala naman nakatingin sayo" pagsira ni Clark sa maganda kong mood.
May mga panahon din talaga na nagkakaroon ng PMS tong si Clark. Napaka-moody. Di ko siya maintindihan minsan dahil daig pa niya ang babae kong mag-mood swings at hilig din kasi niyang asarin ako ng bongga.
"Wala kang pakialam. Bumalik ka na nga sa cubicle mo" Tinulak ko siya palayo sa akin pero tinawanan lang niya ako. Argh. Kainis talaga.
At dahil bored na naman ako kasi nasira ang mood ko, magf-facebook muna ako. Update din pag may time. Millenial din naman ako kahit papaano.
"emegerd. ang pogi ni Zi Shan oppa!" "Excited na akong makita ang oppa ko" "Grabe di ko kinaya ang kagwapohan niya...kaso di ako nakalapit dahil strikto ang security" "magiging akin ka rin balang araw Zi Shan Oppa"
Aba petmalu. Puro nalang ganito yung nababasa ko sa newsfeed. Wala na ba akong matinong friend na natitira dito sa facebook? Kinain na sila lahat ng sistema.
Teka, may nag-friend request. Click. click. Tunog ng mouse yan.
Kenneth Villanueva sent you a friend request. Ahh siya pala, akala ko kung sino.
Accept or ignore? Aba syempre accept. Pogi kaya ng taong to. May bago na naman akong is-stalk. Matingnan nga yung profile niya.
Wow. Works at sa püsô ni crüsh...loading 100% swag...
De joke lang. Hahaha nakakatawa lang kasi basahin ang mga ganun sa mga profile ng teenagers. Pero ito na, seryoso na to at walang halong biro.
Napaka-professional ng facebook niya. Ang daming picture perfect moment na na-capture. Ang husay talaga kumuha ng picture nitong si Kenneth. May mga cover videos din siya ng mga sikat at classic na kanta sa wall niya. Bilib na talaga ako sa lalaking to.
At teka, yung profile pictures niya. Sheeyt. Ang gwapo niya at ang hot nung latest niyang naka-formal attire, businessman talaga ang dating.
"Bakit mo tinititigan ang screen eh pwede naman na sa personal mo siya titigan" napatalon ako ng slight dahil sa gulat. Muntik na nga akong ma-out balance sa upuan ko buti nalang nahawakan niya.
"K-Kenneth? Anong ginagawa mo dito? Paano mo nalaman na nandito ako?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.
"Kahit naman noon ay di ako nawalan ng contact sayo. Patago nga lang" wait, so ibig sabihin ba nito ay minomonitor niya ako palagi? Alam mo kung ibang tao lang siguro to, malamang tumakbo na ako papuntang police station. Stalking kaya ginagawa niya, pero ang gwapo ng stalker ko para ilagay sa loob ng kulungan.
"Hoy magsalita ka naman dyan haha" di ko napansin na kanina pa pala ako tulala. Nakakahiya tuloy. Baka isipin niya na kinilig ako sa sinabi niya.
"Ahh hehe sareeh. Ano wala ka bang pasok ngayon? Gusto mo lunch tayo mamaya?" ngayon lang free time ko dahil full ang schedule ko.
"Oo ba. Hintayin nalang kita sa waiting ar--" "Sino ka?" pinutol ni Clark ang usapan namin ni Kenneth.
Nagtinginan sila ng masama sa isa't isa. Ugh. Mga lalaki talaga kahit kailan.
"Oo nga pala, Kenneth si Clark officemate ko. Clark si Kenneth, high school friend ko" inabot ni Kenneth ang kamay niya kay Clark pero di niya ito tinanggap. Hay naku, alam ko na nararamdaman niya. Nagseselos na naman, napaka-predictable kasi.
"Lilinawin ko lang yung sinabi ni Zeey, di niya lang ako officemate. Manliligaw din niya ako. Ikaw ano ka sa buhay niya?" matapang sa pagkasabi ni Clark. Nakakalimutan ko minsan na mas matanda ako sa kanya kapag ganito ang mga sitwasyon.
"Ex, I am her ex boyfriend and I'm trying to win her back" di naman ako makapaniwala sa sinabi niya. Totoo ba yung sinabi niya? Gising na ba ako? Baka naman kasama to sa maganda kong panaginip.
Narinig ko ang mga iba kong katrabaho na nagbubulungan. Nakita ko nalang na parang nagw-warm up na sila para magsuntukan kaya bago paman yun magsimula ay inunahan ko na silang dalawa.
"Hoy kayo, wag na wag kayong magkakamali na magsuntukan dito. Di ko talaga kayo kakausapin kahit kailan kapag nag-away kayo dito" Maldita kong sabi sa kanila. Nakatingin sa amin ang lahat ng tao sa loob ng opisina.
"Shane tara na..." "Hep. Walang magsasalita sa inyung dalawa"
Hinila ko silang dalawa pareho palabas. Di lang basta hila, yung tenga nilang dalawa ang hinawakan ko para sumunod talaga.
"A-aray Zeey..." reklamo ni Clark pero di ko siya pinakinggan
"shhhhh" sumenyas ako para tumahimik siya.
Dinala ko sila sa labas ng building saka binitawan ang mga tenga nila.
"Hoy kayong dalawa, ang tanda niyo pero ang hilig niyo pa rin gumawa ng gulo. Kung gusto niyo mag-away dito kayo sa labas, wag niyo idamay trabaho ko" galit kong sabi sa kanila. nakakainis kasi, mga isip bata. Akala mo mga high school pa.
"Sorry/Pasensya na Shane/Zeey" sabay pa talaga silang dalawa magsalita.
"Ito kasing ex mo akala mo kung sino, ex lang pala" wika niya habang nakatingin sa akin at naka-cross arms.
"Wala naman akong ginawa diba? Hihintayin lang naman kita Shane dahil sabay tayong kakain" wika ni Kenneth habang nakatingin din sa akin.
Napakamot nalang ako sa ulo. Hay naku, ang mga lalaking to. Daig pa ang mga elementarya kung mag-away.
"Pwede ba tumigil na kayo. Para kayong mga bata" nag-walk out ako. Di ko alam kung saan ako pupunta basta ang alam ko naiingayan ako sa kanila kaya ako aalis.
Nakakainis dahil pinag-aagawan nila, pero aaminin ko medyo humaba ang hair ko dun. Wag kokontra mga te. Alam ko inggit kayo :P
So naglalakad ako ngayon sa may parang times square dito. At dahil para nga siyang times square, marami talagang digital billboards at tv na nakadisplay.
"I am very happy to be here in the Philippines and very thankful for the warm welcome" Teka kilala ko ang boses na yun. Di ako pwedeng magkamali.
"Chan..." nasa tapat ako ngayon ng giant digi-board. Tama nga ako, si Chan yun.
"Oppa! Zi Shan oppa!"
Siya si Zi Shan? Paano? Paano nangyari yun? Bakit di ko alam to? Ugh. Sana pala tiningnan ko yung mukha niya sa phone ng katrabaho ko. Edi sana nakilala ko siya agad.
Artista na pala ang ex ko. Woah, di pa rin ako makapaniwala. Parang kahapon lang nung naging kami at kumakain kami ng street foods sa tabi tabi.
"Catch me tonight on the late show..." Ang galing niya ng mag-english. Mas lalo pa siyang gumaling.
Ano ulit yung sinabi niya? Tonight? Kailangan kong manoud mamaya ng show na yun. Kailangan kong alamin kung ano na nangyari sa kanya.
"Nandito ka lang pala..." rinig kong sabi ng lalaki sa likod ko. Si Kenneth pala.
"Uyy sorry na Shane. Di ko naman sinasadyang patulan yung bata mong manliligaw" Di ko pa rin siya hinarap. Inalog-alog niya ako.
"Aish, tama na Kenneth" hinarap ko na siya para tumigil.
"Ano na? Tuloy ba yung lunch natin?" masaya niyang tanong sa akin.
"Di na. Nawalan ako ng gana, bukas nalang dahil off ko. Whole day tayong magsasama"
"Ahh. Pero okay lang basta bukas akin ka" ngitian niya ako ng napakalawak. Kahit kailan talaga nakakatunaw ang mga ngiti niya. Di pa rin nagbabago ang epekto sa akin.
"Uwi na ko" tipid kong sagot sa kanya. May kailangan pa akong gawin. Kailangan ko pang malaman kung ano ng nangyari kay Chan.