Kabanata 3 - 4
"How are you?" Gin asked formally. Ni walang bakas ng pagkailang sa boses niya. He talked like it's been only days since we last talked.
"It's fine. May kaibigan na rin ako rito," sagot ko.
Nasa isa kaming coffee shop. Halos iilan lang ang mga customer at mga estudyante rin na naggagawa ng mga projects at mukhang nagre-review ng syllabus ang ilang mga law students.
My brother is wearing a v neck white shirt partnered with a ripped jeans. May nakasabit na malaking sunglasses sa leeg niya at natatabunan ng ilang hibla ng buhok niya ang noo at mata niya. No wonder why some students are simultaneously taking a glance at him.
"That's good. May trabaho ka na?" tanong niya ulit.
"Wala pa."
Kahit hindi niya sinasabi ay alam kong si Kuya Gin ang nagpapadala sa akin ng pera kada-buwan. Iyon din ang dahilan kung bakit ako nakakabili ng mga bagay na gusto ko. Magugulat na lang ako at magkakalaman ng 30, 000-50, 000 ang credit card ko sa loob lang ng isang buwan. Daig ko pa ang nagta-trabaho sa factory.
Kuya Gin's so boring. Masyadong mabait at may pagka-pormal kung magsalita. Parang matanda—although he's already 28. Kawawa siya sa magiging asawa niya in the future. Baka gawin lang siyang sugar daddy.
"Ano'ng gusto mong regalo?" he asked.
Plus he's rich. Bigatin at malakas ang alindog. Nag-aaral siya ng medisina at kahit hindi pa siya licensed doctor, malaki na talaga ang sahod n'ya.
So, final na talaga, Lord? Hanggang dito na lang ba talaga ako?
"Kahit ano. But to be specific, I want a thing that is permanent. Huwag sanang pera." Ngumiti ako nang pairap.
While waiting for the coffee to lessen its warmth, I checked my social media accounts first. Nakita kong maraming lalaki ang nag-message sa akin, probably looking for a romantic partner. Wala pa naman akong tiwala sa mga lalaki.
I have trust issues. Pakiramdam ko ay lahat ng tao ay lolokohin lang ako. Sa panahon na ito, wala nang seryoso. Lahat ng inaakala mong gagabay at sasamahan ka hanggang ikaw ay tumanda ay iiwan ka rin para sa sarili nilang pangangailan.
Lahat ay manloloko. Kaya ako palaging nakangiti at nag-jo-joke dahil ayaw kong maging seryoso. I am always facetious and sarcastic because I wanna hide my real emotions and thoughts. Na ang sinisigaw ng isip at puso ko ay walang forever, hanapin mo man 'yan sa Lazada o Shoppee. Kung naghahanap ka man ng ka-forever, punta kang impyerno. Baka sakaling may forever kayo ni Satanas.
"What about shoes?" tanong niya ulit.
"Anong gagawin ko do'n?! Ipupukpok sa ulo ng mga estudyanteng dadaan sa gate ng University?"
Marami na akong sapatos. Pati nga yata bakya ay mayroon ako.
"You're so brutal, Cace."  He chuckled. "By the way, can I see your place? Heard you're living in an apartment with someone." Nanliit ang mga mata niya.
"Oo, Kuya. Babae naman ang kasama ko sa apartment," sabi ko.
Wala akong klase ngayon. I suddenly remembered that I still has to go to Haruto's place for the party. Bigla akong tinamad.
Madali talaga akong magsawa sa mga lalaki.
Tinapos na namin ang pag-inom ng Amerikano. Dumiretso na rin kami sa apartment.
Pagkarating ay nadatnan namin si Karen na nagwawalis sa carpeted floor ng apartment. She's sucking a lollipop at nakabunghay ang mahaba n'yang buhok. Nakasuot lang siya ng denim maong shorts at sleeveless top na pambahay.
Hindi man lang ako tinapunan ng tingin ni Karen. Napako lang ang tingin niya sa kapatid kong hindi naman siya pinapansin.
"Jowa mo?" Karen suspiciously asked.  "Sabihin mong hindi," segunda niya.
Umupo muna ako sa sofa bago sinagot ang tanong niya. "No hindi! He's my brother, Gin."
Nalaglag ang panga niya. "Eh? 'Di nga? May kapatid ka? Ba't hindi ko alam? Fake best friend na ba ako neto?" sunud-sunod n'yang tanong.
"Yes, yup. Gulat ka 'no?" I responded at ginaya ang expression ng babae sa commercial ng Tide.
Tumawa siya. "I'm relieved! 'Kala ko ay jowa mo na."
Meanwhile, Kuya Gin's just chuckling with our conversation kahit halatang hindi naman siya nakikinig nang mabuti.
"Your apartment is too small. Kulang pa ito sa dalawang tao. I think I won't be able to live here," pagpuna ni Kuya Gin.
"So? Hindi ka naman titira dito, so fuck off," pagtataray ni Karen.
Nagtaas ng kilay si Kuya Gin. Nagpakawala siya ng mahinang tawa at hindi na nagsalita pa.
Siguradong turned off na si Karen sa Kuya ko. Isa pa, hindi naman type ni Karen si Kuya. Karen preffered guys that are approachable at havey kung mag-joke. Gusto rin niya ng chinito at Engineering ang course na matalino. Wala sa preferences ni Karen ang sapul kay Kuya Gin.
"Hindi ka rito matutulog, 'tol?" tanong ko kay Kuya Gin.
"The hell is 'tol?" kunot-noo niyang tanong.
"Nevermind. May condo ako sa Los Baños, I'll stay there for days," pagbadling niya sa kaninang sinabi.
"Paano ang trabaho mo?"
"It's my vacation so..." He shrugged.
When the clock strikes at 4 p.m., I prepared myself for the party of Haruto's pet. I almost forgot because I wasn't thinking about it earlier. Kasalanan 'to ng mga yokai!
"Baks, ayos ba?" I asked Karen, pertaining to my dress. Umikot-ikot pa ako para makita niya ang kabuuan.
"Oo na, maganda na. Lumayas ka na at umuwi ka bago pa man mag-12 a.m. kung hindi ay bubugbugin ko ang lalaking nag-invite sa 'yo sa party na 'yon," banta niya.
"Err, 'wag naman. Masakit 'yon." I laughed. I waved my hand at her and proceeded walking outside.
"Gora na, Cathace. Text mo ako 'pag may something suspicious like pagma-manyak, ha! Mas maganda kung video call para mas malinaw!" habol niya.
"Yes, bitch! Pachu ka!" sigaw ko pabalik.
"I love you too!"
Tumawa ako. Pumara ako ng taxi sa labas ng village. Ang dugyot naman kung bike ang gagamitin ko papunta sa bahay ni Haruto. Auto turn-off 'yon lalo na sa mga gwapo na bisita ni Haruto. (kung meron man) But I don't mind, though. Hindi ako para lumuhod sa lalaki. I know my worth.
Sa loob ng taxi ay nahuli ko ang malagkit na tingin sa akin ng taxi driver. Ipinakita ko ang mahahaba kong kuko na handa siyang kalmutin kung gagawa siya ng katangahan.
Lumalaban ako sa mga manyak. If their perverted minds are inevitable, it's better to fight bravely so there's a lesser chance of abuse.
Hindi na muling tumingin ng kakaiba sa akin ang drayber hanggang sa nakarating kami sa harap ng village.
"Dito na lang ako, Manong. Bababa na ako," para ko.
Naglakad na lang ako papunta sa bahay ni Haruto. Pagkarating ko ay maraming lalaki ang nakita ko doon. Nakarinig ako ng mga sipol at bulung-bulong nang pumasok ako sa mababang gate.
"Miss, ang puti."
Napatigil ako sa paglalakad nang marinig ko iyon. I looked over my shoulders to see the person behind that malicious words.
I gave him a puzzled look. Nagtaas ako ng kilay.
"Ano?" tanong ko.
He pointed the guys behind me using his lips. "Sabi ko ang puti na ng mga mata nila katititig sa'yo," sabi niya.
Napalingon naman ako sa mga lalaki sa mga lalaki sa paligid. They are staring at me.
I just ignored them. Umupo ako sa isang prepared table na nasa bandang gilid. Simple lang ang gayak sa paligid pero malaki ang bahay. May nakahandang neon lights na hindi pa naka-on. Maraming bulaklak sa paligid, parang babae ang naghanda.
Seconds later, I felt a presence behind me. "Can I sit here, Miss?" he asked. Lumingon ako, siya iyong lalaking kausap ko kanina at nagsabing ang puti raw.
"Pwede naman. Hindi ko naman pag-aari ang table," I simply answered. Umupo siya sa harapan ko at tipid na ngumiti.
Mukhang kasing-edad ko lang ang lalaking ito. He's dashing and looks approachable. May pagka-jeprox din ang datingan pero hindi naman jejemon kung tingnan. He's wearing a plain white shirt and denim pants. Nakasuot din siya ng white Fila rubber shoes. Nakakaagaw din ng pansin ang malaking kwintas na suot n'ya, although he doesn't look a badboy.
Sayang, hindi ko siya bet.
"What's your name?" tanong ko.
He smiled and answered, "Ferris."
Humagalpak ako ng tawa. "Really? Parang ferris wheel lang ang peg."
He glared at me slightly but amusement is evident on his face.
"That's just my nickname, Miss. My real name is Zenitsu," he beamed.
Kumunot ang noo ko. If I am not mistaken, that's a Japanese name. Hindi naman siya mukhang Japanese. At bakit Ferris ang nickname niya? Ampota, ang layo kaya ng Ferris sa Zenitsu. Kapangalan din siya ni Zenitsu babe sa Demon Slayer.
"So... Japanese ka?" I intrigued. I need to shout because of the loud music enveloping the whole place.
He smiled, but didn't answer. Hindi ko siya pinansin hanggang sa nakita ko si Haruto na lumabas sa loob ng bahay. May buhat siyang asong may suot na malaking ribbon. Hindi ko alam ang tawag sa asong 'yon pero  iyon yata ang aso na mabalbon at hindi nalaki. I'm not stereotyping pero sila ang tipo ng aso na pulinggit at punggok na forever.
Haruto is wearing a blue button down sleeved top and brown slacks. I saw his eyes landed at me for seconds. Kumaway siya saglit sa'kin bago inialis ang tingin.
Mas lalong umingay ang paligid ng lumabas siya. The roseate sunset is  kissing my skin. Nang tumingin ako sa itaas ay namangha ako sa ganda no'n. Gusto ko sanang magpicture pero tsaka na lang, marami pa namang pagkakataon.
"You like him?" tanong ni Zenitsu.
"Sino?" sabi ko kahit alam kong si Haruto ang tinutukoy niya.
"Haruto," sagot niya.
"Hindi na, pero kahapon ay gusto ko pa siya."
Ganoon talaga. Sa panahon ngayon ay wala nang nagtatagal. Meron pa pala. Utang ng Pilipinas sa ibang bansa.
He smirked. "Playgirl."
Umirap ako. "You're so judgemental! Hindi kaya ako playgirl! It just happened that my infatuation easily faded away!"
He just let out a small laugh and blew his his hair upwards. Ngayon ko lang napansin na parehas pala sila ni Kuya Gin ng buhok. Parehas natatakpan ang noo ng buhok.
Gumabi na rin kaya umilaw na ang neon lights. Nagsimula nang mag-serve ng drinks ang mga waiter. I didn't knew a birthday celebration of a dog would be this special. Sana all, aso.
As I watch the people having fun, I saw a young woman coming to Haruto's direction. Hinalikan niya sa pisngi ang lalaki at kinuha ang mic sa ibabaw ng speaker.
"Hello," bati niya. "Thank you so much for attending the birthday of Takiro! I appreciated your presence for tonight. I hope you'll enjoy the party."
May accent siya ng Japanese. Hindi kaya girlfriend ito ni Haruto? The fudge? Kung gano'n ay unfaithful si Haruto sa kanya! He just flirted with me. That's bad of him.
"My brother Haruto and I are really thankful," dagdag nito. Nakahinga ako nang maluwag. So she's his sister.
"Miss." Zenitsu pushed the glass to me.
"Tigilan mo nga ako sa katatawag mo sa'kin ng Miss. Ang manyak pakinggan," natatawa kong sabi.
His forehead creases. "Miss is a courteous endearment. Pero kung ayaw mo, I'll just call you by name. Ano'ng pangalan mo?"
"Secret. Kiss muna," I joked.
But he took it seriously. He crouched down to my face. I felt his hot breath fanning my cheeks.
Itinulak ko siya.
"H-hoy! J-joke lang! Masyado kang speed."
He smirked. "Don't ever ask me for that thing again. Masunurin ako, Cathace."
Nalaglag ang panga ko.
"Alam mo ang pangalan ko?" Yuck, he's a stalker. Ganda ko naman!
"I saw you on Facebook before," simple n'yang sagot. "Wait there, I'll just entertain some men inside," he added.
I nodded. I tapped my feet to the ground and sipped the martini on my hand. Haruto and his sister are busy conducting the party so they are unable to entertain me.
There are some men attempting to entertain me but I just ignored them. Nakaramdam ako nang antok pero bago pa man makapikit ay may kamay na kumikiskis sa braso ko.
Nag-angat ako ng tingin sa isang lalaki na lumapit sa akin. A pervert smirk is written on his lips. I suddenly became uncomfortable. Nasa bandang gilid sa dulo pa naman ako kung saan hindi masyadong pansin ng mga tao at hindi rin hagip ng ilaw ang parteng ito.
"Miss, pwede ba akong umupo dito?" wika niya habang nakangisi. Napaigting ang bangang ko ng naramdaman kong nilalaro niya ang dulo ng buhok ko.
Winaksi ko ang kamay n'ya. "G*go!"
He smirked maliciously. "Wala pa nga akong ginagawa sa'yo, nasigaw ka na."
Suddenly, I felt his disgusting hand on my mouth. My eyes broadened. Binuhat niya ako at lumiban sa bakod nang hindi nakikita ng mga tao.
Nagwala ako at pinagsisipa siya. I kicked him on every parts of his body that I could reach but he stopped me.
"'Wag ka nang maarte, Miss. Magugustuhan mo rin 'to," at dinala niya ako sa parteng matataas ang damo.
Pinasadahan n'ya ng hawak ang balikat hanggang kamay ko. Kumuyom ang kamao ko at pinagsisipa siya, but it didn't help. Hinalik-halikan n'ya ako sa pisngi at pinisil din ang braso ko. He was about to do something beyond that pero hindi ko namamalayan ay bumagsak na pala siya sa lupa.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Zenitsu. Lumuhod siya sa harap ng lalaki at pinagsusuntok ito. Lumapit ako sa kanya.
"Hoy!" sigaw ko sa demonyong hayop na gag*ng pangit na t*ngang tukmol na manyak. Pinagsisipa ko ito. Niluwa ko ang kanina ko pang nginunguya na bubblegum at ibinato iyon sa kanya. How dare he laid his hand to me.
Mayamaya'y tumigil na si Zenitsu sa pagsuntok dito. Nauubong nagsalita ang manyak.
"A-ano 'to, p-prince charming?" at tumawa ito ng malakas pero naudlot din dahil sa pagdalahit niya ng ubo. "P*tangina ka, boy! Kung hindi ka dumating, e 'di sana nagsasaya na ako ngay— aray!" Natigil ito sa pagsasalita dahil inapakan siya ni Zenitsu sa tiyan.
"Tumahimik ka. Kaya ang baba ng tingin nila sa atin dahil masyado kayong bastos," wika ni Zenitsu dito.
"Leave or we'll sue you?"
Umuubo at nahihirapang tumayo ang lalaki bago ito kumaripas ng takbo na parang hindi bugbog-sarado. Napahawak ako sa dibdib matapos nitong umalis. Nanginginig akong nahulog sa kinatatayuan pero napigilan ni Zenitsu ang braso ko.
"Are you okay, Cathace? Pasensya na, umalis lang ako saglit," sabi niya 'tsaka hinawakan ako sa siko at iginiya paalis.
"Okay lang ako at hindi mo naman 'yon kasalanan. Thank you! Prince charming kita," saad ko at itinaas ang kamay ko para makipag-hi five sa kanya. Ngumisi naman siya at nakipag-apir sa'kin.
"Don't mention it. Mag-ingat ka sa susunod para mas safe ka. Please, take care of yourself," aniya.
I pinched my arms and bit my lower lip. Kusang napayakap ako kay Zenitsu. He caressed my back and hushed me.
That was close.
--
Illuminativity