Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Pumikit ako ng mariin bago ko dahan dahang iminulat ang mata ko. Tinakpan ko ng palad ko ang mata ko dahil nasisilaw ako sa sikat ng araw. Pinagmasdan ko ang paligid. Narito pa rin pala kami sa abandonadong parke. Napansin ko naman na nakaunan ako sa hita ng kung sino. Nang tumingala ako para tingnan ang lalaking nakasandal sa puno habang tulog at syang nagmamay-ari nitong hita na inuunanan ko ay dun ko lang narealize na si Coser iyon. Inaya nya nga pala ako dito sa hiding place nya, nagkwentuhan hanggang sa nakatulog na kami.
Inalis ko ang coat nya sa balikat ko at dahan dahang bumangon. Tinitigan ko ang natutulog na mukha ni Coser. Ang amo ng mukha nya pag tulog mukha syang mabait na tuta. Hindi ko alam kung gigisingin ko ba sya o hahayaan na lang sya hanggang sa magising sya ng kusa pero ng makita ko ang oras sa screen ng cellphone ko ay napagdesisyunan kong gisingin na sya, "Coser!" Pagtawag ko sa pangalan nya, "Coser?" Pag-uulit ko ng hindi sya magising, "Coser, gising!" Tawag ko sa pangalan nya. Hinawakan ko ang balikat nya at bahagyang inalog iyon.
"Hmm.." tugon nya at bahagyang ginalaw ang ulo.
"Gising na. Late na tayo sa school," muli kung tinapik ang balikat nya. Iminulat nya ang mata nya. Binuksan ko ang cellphone ko at itinapat iyon sa mukha nya para makita nya kung anong oras na.
"Shit!" Mura nya. Bigla syang tumayo.
"aray!" Agad kung nasapo ang noo ko at lumayo agad kay Coser. Pag tayo nya kasi ay tumama ang ulo nya sa noo ko.
"Sorry! Sorry!" Apaghingi ni Coser ng paumanhin. Hinawakan nya ng kamay kung nakahawak sa noo ko.
"Okay lang," saad ko. Sinimulan ko ng pulutin ang mga balat ng chichirya na kinain namin kahapon saka iyon itinapon sa naroong sako na tapunan ng mga basura. Sumakay na sya sa kotse nya at ganun din ako. Inayos nya muna ng kunti ang nagusot nyang damit saka na nagdrive papuntang school. Nakasuot sya ng uniform habang ako naman ay iyon pa ring suot ko kahapon pero hayaan na wala na kaming time para umuwi at magbihis dahil kalahating oras na naman kaming late sa morning class namin. Hindi naman ako pumasok sa klase kahapon kaya hindi naman siguro halata na ito pa rin ang suot ko pagpasok ngayon. Habang nasa byahe ay sinuklay ko ang gulo gulo kung buhok gamit ang mga daliri ko. Buti na lang at walang traffic kaya agad kaming nakarating sa school. Pinark nya ang kotse nya at sabay kaming bumaba.
Hinawakan nya ang kamay ko at sabay kaming tumakbo papunta sa building ng room namin. Diretso lang kami sa pagtakbo kahit paakyat na kami sa hagdan hanggang sa makarating kami sa tapat ng room namin. Akala ko ay hihinto sya sa pagtakbo pero tuloy tuloy lang sya. Itinulak nya ang pinto ng room saka pumasok. Napasunod naman ako agad sa kanya dahil hawak nya ang kamay ko.
"Ha! Ha!" Ani Coser dala ng matinding pagod dahil sa layo ng tinakbo namin. Rinig na rinig ko ang malakas nyang paghinga. Napayuko si Coser. Ramdam ko din ang mabilis na pagtibok ng puso ko. Naririnig ko na rin ang pagkalabog nito dahil sa pagod ng pagtakbo namin kanina.
Napatingin ako sa mga kaklase namin na ngayon ay sobrang tahimik na akala mo may dumaang anghel sa gitna nila hindi dahil sa may nagtuturong teacher kundi dahil sa amin ni Coser. Lahat sila nakatingin samin, no, lahat sila nakatingin sa kamay namin na hanggang ngayon ay magkahawak pa rin. May ilan pang nakanganga dahil sa nasaksihan nila. Dahil doon ay agad kung hinila ang kamay ko sa pagkakahawak ni Coser dahilan para mapatingin sya sakin.
Hindi ko na lang pinansin ang mga kaklase namin at nagdiretso na ako sa upuan ko na parang walang nangyare. Umupo naman si Coser malayo samin. Nandun sya sa mga kaclose nyang lalaki dito sa room namin.
Pagkaupo ko ay isang malakas na hinga ang pinakawalan ko.
"Good morning," bati ni Lee sakin. Tumango lang ako. Ngayon ko lang din napansin na walang teacher sa unahan.
"Bakit sabay kayong pumasok ni Zico?" Narinig kung tanong Nyx.
"Bakit magkahawak kayo ng kamay?" Segunda naman ni Lee. At bago pa sila makapag-isip ng hindi maganda ay inunahan ko na sila. Kinuwento ko sa kanila simula umpisa kung bakit sabay kaming pumasok ni Coser ngayon.
"Hawak nya ako sa kamay kasi mabagal akong tumakbo, akala namin late na vacant naman pala," paliwanag ko. Kinuha ko ang panyo na hawak ni Lee at siyang pinangpunas sa mukha kung dugyot na dahil sa pawis. Wala naman akong narinig na reklamo mula kay Lee.
"Hindi pumasok si Ms. Santos kasi na-ospital ang anak nya pero nag-iwan sya ng activity natin," saad ni Lee. Inilagay nya sa gitna namin ang libro kung saan kukunin ang sasagutan namin, "magsagot ka na kasi icocollect to ng president natin," dagdag pa nya. Tumango na lang ako at nagsimula ng magsagot. Saglit naman akong napatigil. Lumingon ako sa pwesto ni Coser at nakita kung nakatingin din sya sakin pero agad din syang nag-iwas at nakipag-usap na doon sa kaklase naming boyish na halatang kilig na kilig dahil nginingitian sya ni Coser. Napataas na lang ang sulok ng labi ko. Humarap sakin yong kaklase naming boyish na nakalimutan ko ang pangalan. Masama nya akong tiningnan. Hindi ko naman sya pinansin at nagpatuloy na lang ako sa pagsasagot.
Ilang sandali pa ay ipinatawag na sina Lee at Nyx sa gym para magpractice ng sayaw nila kaya ako na lang ang natira sa table namin. Wala pa rin kaming teacher ngayon kaya parang palengke ang room namin. May grupo ng mga babae na kung makapagkwentuhan at makapagtawanan akala mo ay sila lang ang tao dito sa room sa lakas ng kanilang mga boses. Meron namang nagbabatuhan ng papel kasali na doon si Coser. Tahimik lang akong nakaupo sa upuan ko at nakatingin sa bintana habang nakikinig ng music sa earphone ko ng maramdaman ko ang pagtama ng papel sa ulo ko. Hindi ako nagsalita ni gumalaw. Pumikit ako ng mariin at halos bumaon na ang aking mga kuko sa balat ko dahil sa higpit ng pagkakakuyom ng kamay ko. Hindi ko pinansin iyon dahil baka nagkamali lang ng bato.
Kahit malakas na ang volume ng music ko ay rinig na rinig ko pa rin ang malakas at nakakairita nilang sigawan at tawanan. Ilang sandali pa ay muli ko na namang naramdaman ang pagtama ng papel sa ulo ko. Nainis na ako ng sobra kaya hinanap ko kung sinong may pakana nun at nakita ko ang boyish naming kaklase na nakaupo sa teacher's table habang nakataas ang paa na akala mo kung sino. May hawak syang nilamukos na papel at nakatingin sakin habang tumatawa kasama ang ilang lalaki sa classroom namin. Tiningnan ko sya ng masama as a warning pero mas lalo lang syang tumawa. Napansin ko naman si Coser na abala makipaglandian sa kaklase kung babae. Pinilit kung kumalma at hindi na lang sila pansinin. Kinuha ko ang notebook ko at nagsulat na lang ng kung ano-ano.
Ilang sandali pa may naramdaman akong naupo sa tabi ko. Agad kung naamoy ang nakakasuka at masakit sa ilong nyang pabango. Pagbaling ko ng tingin ko ay doon ko nakita ang isa sa mga kaklase kung lalaki. Malaki syang tao pero payat. Makapal ang buhok nya at meron syang hikaw sa kaliwa nyang tenga. Mukha syang tambay sa tabi-tabi. Nakakairita din ang mukha nya. Parang hindi gagawa ng maganda. Nanatili akong kalmado ngunit sa loob-loob ko ay kumukulo na ang dugo ko sa sobrang pagkairita. Naramdaman ko ang paghila nya sa earphone ko at hindi lang yon hinawakan nya rin ang kamay kung nakapatong sa table na nasa harap namin. Agad kung naramdaman ang kakaibang pakiramdam. Pakiramdam ng kilabot. Parang gustong bumaliktad ng sikmura ko at masuka. Naramdaman ko din ang mabilis na pagtibok ng puso ko. Gusto kung agawin ang kamay kung hawak nya pero hindi ako makagalaw na para bang may hindi nakikitang tali ang pumalibot sa katawan ko. Nakaramdam ako ng takot. Nakarinig ako ng sigawan sa paligid na parang tuwang tuwa sila. Nangingibabaw ang boses ng kaklase kung boyish sa panunukso samin dahil sa ginawa ng kaklase ko ngunit para sa akin ay isang boses ng demonyo ang naririnig ko habang tumatawa sya sa tenga ko. Pinagtatawanan nila ako.
"Bitawan mo ako," Matigas na sabi ko sa kaklase kung lalaki na nakahawak sa kamay ko. Bagkus na bitawan ay nginitian nya lang ako dahil doon ay lalong nagdilim ang paningin ko. Patuloy naman ang mga kaklase ko sa panunukso sa amin. Hindi ko na makontrol ang aking sarili. Akmang tatayo na ako para ihampas ang ulo ng lalaking nakahawak sa kamay ko ng maunahan ako. Hinablot ni Coser ang kamay ng lalaking nakahawak sa kamay ko.
Napatayo ang lalaki, "ahh-ah-ahh," daing nito dahil sa paghikit ni Coser sa kamay ng lalaki papunta sa likod nito. Dahil sa ginawa ni Coser ay muntik ng tumilapon ang cellphone ko.
"Next time pare kumilala ka ng pagmamay-ari ng  iba," saad ni Coser. Nakatingin lang ako sa unahan pero ramdam ko ang titig nya, "akin yan, humanap ka ng sayo," pagpapatuloy ni Coser. Nahagip ng peripheral vision ko ang pagbitaw ni Coser ng malakas sa braso ng kaklase naming lalaki. Naramdaman ko na lang ang paghablot ni Coser sa kamay ko saka nya ako hinila palabas ng classroom leaving our classmates with their mouth wide open because of what Coser said.
Nakatatlong hinga ako ng malalim bago ko naramdaman ang pagkalma ng buong katawan ko dahil sa galit na naramdaman ko dahil sa nangyare kanina. Lumanghap ako ng hangin saka uminom sa yakult na binigay ni Coser, "sana hinayaan mo na lang ako kanina," panimula ko.
Sumandal si Coser sa harang. Nakaharap na sya ngayon sa pinto ng rooftop, "kung hinayaan kita dun kanina baka mapatay mo 'yon," natatawang saad ni Coser.
Yumuko ako at pinagmasdan ang mga estudyante sa ibaba, "ha! tuturuan ko lang ng leksyon," saad ko.
"Iba 'yong aura mo kanina," saad ni Coser.
Kumunot ang noo ko, "panong iba?" Tanong ko.
"Parang papatay ka ng tao," saad ni Coser pagkatapos ay saka sya tumawa.
Lumagok ako sa bote ng yakult na hawak ko, "gago," natatawang saad ko sa mababang boses. Tumalikod din ako at sumandal sa harang katulad ng ginawa ni Coser, parehas na kami ngayong nakaharap sa pintuan nitong rooftop, "nga pala, wala ka bang sports? Bat di ka nagpapractice?" Pag-iiba ko na lang ng usapan. Wala namang nabangggit sakin noon si Lee na member din sya ng basketball varsity. Ang alam ko lang chess player si Coser.
Sinipa ni Coser ang maliit na batong kanina pa nya pinaglalaruan gamit ang paa nya, "natanggal ako sa varsity," pag-amin nya. Hindi naman sya mukhang nanghihinayang na natanggal sya doon.
"Bakit naman?" Tanong ko.
"Na-ospital yong isang player ng team na kalaban namin last year, sinuntok ko kasi sya," pagkukwento nya.
Natawa ako sa kwento nya. As in hagalpak talaga, "HAHAHA" malakas na tawa ko, "bakit mo naman ginawa 'yon? Trip mo lang?" Tanong ko.
Umiling sya, kahit sya ay natatawa din sa kalokohang ginawa nya, "andadaya kasi, masyado ng desperado palibhasa hindi pa sila nananalo kapag kami nakakalaban nila," pagkukwento nya. Naks! Yabang! Sayang. Dapat pala last year pa ako nag-enroll dito para naman napanood ko sya maglaro kahit hindi naman ako mahilig manood ng mga ganyan. Ewan ko. Ako lang ba? Pero nabobore talaga ako manood ng mga sports kahit sa tv man lang.
"Diba dapat suspended ka lang? Bat tanggal agad?" Nagtataka kung tanong. Ang higpit naman.
"Third offense ko na 'yon," pag-amin nya. Naupo sya sa sahig. Itinuon nya ang dalawa nyang palad sa sahig saka tumingala bago nagpatuloy sa pagkukwento, "wala naman talaga akong balak sumali sa varsity e, pinilit lang ako ni coach..." Pagkukwento nya, "walang kasing magdadala sa laro kapag Hindi ako sumali," dagdag pa nya. Napahawak na lang ako sa sintido ko dahil sa kayabangan nya. Nagkwentuhan pa kami tungkol sa iba pang mga bagay hanggang sa mapagpasyahan ko na bumalik na sa classroom dahil nagbell na rin naman. Hindi pumasok si Coser, meron daw kasi syang aasikasuhin, iyon ang sabi n'ya sakin matapos nyang makakuha ng mensahe mula sa i-don't-know-who.
Last subject na namin ngayong araw at hindi pa rin bumabalik sina Lee at Nyx. Talagang focus sila sa pagpapractice. Excuse naman sila. Bibigyan na lang sila ng special projects para makahabol sa mga napag-aralan namin habang wala sila. Hindi na naman ako muling ginambala nung kaklase kung lalaki at nung kaklase kung boyish. Kahit matagal ko na silang kaklase Hindi ko pa rin alam kung anong mga pangalan nila. Hindi na ako nilapitan nung lalaki na muntik ng balian ni Coser ng braso kanina. Tuwing mapapatingin naman ako dun sa kaklase kung boyish ay palaging masama ang tingin nya sakin na parang sa tingin nya pa lang ay pinapatay na nya ako.
Tumunog na ang bell. Agad kung kinuha ang bag ko at pinaslide ang mga gamit ko sa loob. Pagkalabas ng panghuli naming guro ay saka lang ako tumayo para sana lumabas na sa classroom ng biglang humarang si Yella, ang boyish naming kaklase, sa pinto ng room namin dahilan para mapahinto ako. Alam ko na 'yong pangalan nya, tinawag kasi sya nung isa nyang alipores kanina. Tiningnan ko sya na parang sinasabi na padaan ako pero nginisian nya lang ako habang maglacross ang dalawa nyang braso. Humakbang sya para mas lalong mapalapit sakin. Hindi ako natinag at nakipaglaban ako ng titigan sa kanya. Ilang segundo pa at lumayo na sya sakin ng isang hakbang. Nang-aasar nya akong pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa saka sya mapang-hamak na tumawa. Dahil sa ginawa nya ay nakaramdam ako ng hiya at galit at the same time.
"Ang kapal din naman ng mukha mo na landiin si Coser," saad ni Yella. Sinabi nya yon na parang siguradong sigurado sya. Nagpanting ang tenga ko dahil sa narinig. Mahigpit kung hinawakan ang strap ng bag na nakasabit sa balikat ko. Napansin nya iyon dahilan ng pagngisi nya dahil alam nyang apektado ako sa mga sinabi nya hindi dahil sa totoo ang sinabi nya kundi dahil sa lakas ng loob nya na sabihin sa pagmumukha ko mismo na nilandi ko si coser. Never in my entire life na nilandi ko si Coser and I will never ever try to flirt with him.
"Hindi ko sya nilandi," Matigas na sabi ko. Naiinis na talaga ako sa mga sinasabi at ginagawa nya.
"Ha!" Umikot ang mata nya. Ipinag crossed pa nya ang kanyang mga braso saka humakbang palapit sa'kin, "akala mo ba hindi ko kayo nakikitang magkasama palagi?" Tanong nya.
Natawa ako, "so? You're stalking me," kunwaring hindi makapaniwalang sabi ko. Hindi nya ako sinagot doon. Sandali akong tumigil bago nagpatuloy sa pagsasalita, "Hindi ako interesado kay Coser. Kung gusto mo sya edi sayo na pero sa pagkakaalam ko hindi sya interesado sa mga babaeng katulad mo," ibinalik ko sa kanya ang tingin, na ginawa nya sakin kanina, mula ulo hanggang paa. Nag- half smile ako.
"Bakit? Interesado ba sya sa'yo?" Mataray na saad ni Yella.
"Oo, ikaw na nga ang nagsabi na lagi kaming magkasama, diba?" Pang-aasar ko.
Akmang lalampasan ko na sya para umalis pero hindi ko napansin ang paa nya na iniharang nya sa dadaanan ko dahilan para mapasabit doon ang paa ko at matisod. Una kung naramdaman ang pagbagsak ng tuhod ko sa matigas na semento. Para kung isang sako ng palay na bigla na lang ibinagsak sa sahig.
Umalingawngaw ang malakas na tawanan ng mga kaklase ko na syang nakasaksi ng nangyare.
"Oopps! Sorry!" Saad ni Yella. Nang-aasar ang tono ng kanyang pananalita.
"That's not a swimming pool," rinig kung saad ng isang babae. Kaklase ko iyon.
"Are you trying to catch a frog?" Nang-aasar na tanong ng isang lalaki. Muli ko na namang narinig ang nakakairita nilang tawanan. Pinilit ko ang sarili ko na makatayo despite of the pain on my knees. Nagkalat ang mahaba kung buhok sa mukha ko. Padabog ko iyong winahi pataas kasabay ng paghinga ko ng malalim. Sinalubong ko sya ng matatalim kung titig pero wala lang sa kanya iyon. Nakangisi lang sya habang pinapaikot ang dulo ng buhok sa daliri nya.
Humakbang sya ng Isa palapit sa'kin. Nagsisikip ang dibdib ko sa galit. Parang isang scratch paper ang mukha nya na gustong gusto kung lamukusin. I want to torture her until she beg and kneel down on me at pagsisihan ang pamamahiya na ginawa nya sa'kin.
"Zico's mine. Stop flirting with him if you still want to continue studying here," saad ni Yella. May pagbabanta sa kanyang boses, "know your place, bitch," dagdag pa nya.
"Haha" nang-uuyam akong tumawa. Ako naman ang humakbang palapit sa direksyon nya at tinitigan sya sa kanyang mga mata. Pinakita ko sa kanya na Hindi ako natatakot kahit ano pang threat ang sabihin nya, "try me," nakangisi kung saad sa kanya. Hangga't maaari ay ayokong manakit Lalo na at nasa loob kami ng paaralan pero sinasagad talaga ng babaeng to ang pasensya ko, "let's see kung hanggang saan ang kaya mo," dagdag ko pa. Mahina akong tumawa. Hindi ko makita ang ekspresyon nya dahil nakayuko at natatakluban ng mahaba kung buhok ang mata ko. Ang mahina kung tawa ay lumakas ng lumakas hanggang sa maramdaman ko ang luha kung nag-uunahan na sa pagpatak sa pisngi ko. Hanggang ang pagtawa ko ay napalitan ng paghikbi.
Inangat ko ang ulo ko at tiningnan ang ekspresyon ni Yella. Nakakunot ang noo nya at waring nagtataka dahil sa biglaang pagbabago ko ng emosyon. Maging ang mga kaklase ko na nanonood samin ay iisa lang ang mababasa sa kanilang mga mukha. Nagtataka sila.
"Ohmygosh!" Nagsalita ang Isa kung kaklase na babae. Lumingon pa sya sa iba naming kaklase at natatawang nagsabi, "she's crazy!"
"Sa simula pa lang ayoko na sa babaeng yan e," saad naman ng isa.
"She's out of her mind," maarteng saad pa ng isa. Muli silang nagtawanan. May paghahampasan pa sila. Ipinapakitang tuwang-tuwa sila sa nakikita nila.
Mas lalong lumakas ang paghikbi ko. Napayuko na ako. Nagsasabay ang sakit ng tuhod at dibdib ko. Hindi ko akalain na ganito ang maranasan ko dito. I was being bullied just because of a guy. Ni Hindi man lang pumasok sa isip ko na mangyayare to. Kung alam ko lang sana, sana ako na mismo ang lumayo sa kanya.
"Why?"pagsasalita ko sa kalagitnaan ng paghikbi, "why are you doing this to me?" Tanong ko, "I don't deserve this! I didn't do anything bad to you," sigaw ko. Ilang segundo ko pang tinitigan ang ekspresyon ni Yella. Parang naiirita na sya sa ginagawa kong pagdadrama sa harap nya.
"You're creepy!" Saad ni Yella. Umikot ang kanyang mga mata.
Akmang lalampasan na nya ako ng huminto ako sa paghikbi. Pinunasan ko ang luha ko na parang walang nangyare. Muli ko syang nginitian, "why don't we have a bet?" Tanong ko sa kanya. Hinawakan ko ang buhok nya at nilaruan iyon gamit ang daliri ko, "make Coser confess that he likes you, if he do that then he's yours," tumawa ako na parang tinatakasan na ng katinuan, "and if he don't, he's mine," nang-aasar kung saad.
"I'll kill you!" Pabulong nyang sigaw. Kita ko ang paglabas ng litid sa leeg nya dala ng matinding galit sa akin dahil doon ay mas lalong lumutong ang tawa ko. I can't help but to laugh. Her expression is so hilarious. I can't.
Natigil ako sa pagtawa ng maramdaman ko ang paghapdi ng kaliwa kung pisngi. Sa lakas ng sampal nya ay halos umikot na ang ulo ko. Pakiramdam ko ay bumakat ang palad nya sa pisngi ko.
"You're crazy! Hindi ko alam kung ano ang nasa utak ng principal at tinanggap ka sa school na to but I will make sure na hindi ka na magtatagal pa dito. I have powers. At alam kung ako ang papanigan ng School committee. Mark my words!" Sigaw nya sa mukha ko. Galit na galit sya.
Saglit akong tumingala at bumuga ng hangin. I pushed my tongue on my gums saka ko muling ibinalik ang atensyon ko sa kanya, "I will remember that." Kalmado Kong saad bago tumalikod at nagpasyang umalis na doon. But I won't let this day passed ng Hindi ako nakakganti sa kanya. Nang ma-tantsya Ko na Ang layo namin sa isa't isa ay muli akong humarap sa direksyon nya. Iniangat ko ang paa ko sa ere, ginamit kung pang balance ng katawan ko ang Isa kung paa saka sya pinasalubungan ng roundhouse kick. Tumama sa mukha nya ang sapatos ko. Kitang kita Ng dalawa kung mata ang pagbagsak nya sa sahig habang dumudugo ang ilong at bibig nya. Huli kung narinig ang singhapan ng mga kaklase kung nakasaksi sa ginawa ko.
You deserved it, bitch!
"Miss Ferrer, alam mo ba ang ginawa mo?" Tanong sa akin ng principal. Mukhang na-sstress na to dahil sa ginawa ko. Nanatili akong nakayuko at hindi nagsasalita. Pinaglalaruan ko lang ang mga daliri ko.
"Pwede kang masuspend or worst makick out dahil sa damage na ginawa mo," saad ng teacher. Hawak nito ang cellphone kung saan nakarecord ang ginawa kung paninipa kay Yella kanina. Nanatili akong tahimik. Medyo naiinis na ako dahil sa sinasabi ng principal na to. Hindi ba nito alam na nakick-out na ako dito dahil ang annoying ko. 'Yon nga lang pinabalik ako Ng Lead na 'yon sa di malamang dahilan. Bored siguro sya.
"Bakit mo na ginawa 'yon?" Muling tanong ng principal. Nag-angat na ako ng tingin. In-stop nito ang video saka nilapag sa ibabaw ng kanyang table ang cellphone. In-adjust nito ang kanyang suot na salamin.
"They bullied me first," sagot ko. Yon naman ang totoo. Hindi lang nakasama sa lintik na video na yan na tinisod nya ako at kung pano nila ako pinagtawanan. She even threatened me, she said she'd kill me, "I just defended myself," saad ko. Medyo tumaas ang boses ko. Naiinis na ako.
"Yella bullied you? Miss Ferrer, I knew Yella very well. She's kind. Maybe it's your fault kaya humantong sa ganung pangyayare," saad ng principal. Dahil dun ay umangat na ang dugo ko sa ulo. Sobrang higpit ng pagkakakuyom ng kamao ko na nararamdaman ko na ang talas ng kuko ko sa aking balat. It's obvious na pinagtatanggol nya ang Yella na yon. Oh I remember, parents ni Yella ang Isa sa mga taong nagdodonate ng malaking halaga sa school na to. No wonder, kaya ganito ang asta ng tangang principal na 'to. Takot ba sya dun? My gosh! People!
Parang nablangko ang utak ko ng mga oras na yon. Hindi ako makapag-isip ng maayos. Hindi ko alam kung maiiyak ba ako o matatawa na lang dahil sa nangyayare. Sinulsulan ba to ni Yella?
"Gusto ng parents ni Yella na ipatawag ang school violence and committe," saad ng principal. May awa sa mga mata nito dahilan para mas lalo lang akong mainis.  "Mas mabuti pang mag-apologize ka sa parents ni Yella baka sakaling magbago pa ang isip nila," dagdag pa nito. Napayuko ako at tahimik na natawa sa sarili ko.
After what they have done to me? Does she think that I would apologize? Never! They bullied me. They humiliated me. They laughed at me. Things I never imagined to happen to me.
"I won't," matapang kung saad. Kahit ano pang gawin nila. Kahit sino pang makapangyarihan ang ipatawag nila I won't ever apologize, "why would I? She attacked me first. Bakit ba parang takot kayo sa kanya? Ikaw ang mas makapangyarihan dahil mas mataas ang posisyon mo sa kanya. Is it because of money?" I bluntly asked.
Masamang tingin ang ipinukol sa akin ng principal, "mag-ingat ka sa mga pananalita mo, Miss Ferrer!" Singhal nito sa akin.
Nangilid na ang mga luha sa mata ko, "If it's not true please help me, Madam. Please talk to Yella' parents please. Ayokong umalis sa paaralang ito," pagmamakaawa ko pero para syang bingi.
"I can't help you, Miss Ferrer. Ikaw lang ang makakalutas sa problemang ikaw din ang nagsimula," matigas na saad ng principal.
Dahil sa narinig ko ay tuluyan ng bumagsak ang balikat ko. Sa mga oras na to, aaminin ko natatakot ako sa pwedeng mangyare. They have the power at isang sabi lang nila pwede akong mapatalsik sa school na to. Anong gagawin mo, Slaine? Fuck! Fuck! Fuck!
"You can now leave my office, Miss Ferrer. Don't forget to do a 10 hour community service," final na saad ng principal. Dinampot nito ang tumutunog na telepono at sinagot iyon. Naglakad ito palayo sa akin upang kausapin ang tumawag.
Nanghihina akong tumayo. Parang biglang bumigat ang mga paa ko at nahihirapan akong angatin ang mga iyon. Nang makalabas ako ng opisina ng principal ay napasandal na lang ako doon. Sigurado akong kalat na sa buong school ang nangyare. Alam na rin siguro yon nina Lee, Nyxx, Coser at Lead.
Saglit akong napatigil. Lead. What if humingi ako sa kanya ng tulong. Parents nya ang may-ari ng school at alam kung may magagawa sila para hindi ako mapaalis sa school na to. Hindi ako pwedeng umalis sa school na to hanggang hindi ko nasasagot ang sandamakmak na tanong sa isip ko. Pero hindi kakayanin ng pride ko na humingi ng tulong sa kanya. Remember Slaine, gusto ka nyang patayin. Baka buhay ko pa ang hilingin nyang kapalit sa paghingi ko sa kanya ng tulong.
I can't trust a person who wants me dead.