Kabanata 1
Wait For Me
"SABIHIN niyo kung anong ginawa ninyo do'n kagabi." seryoso kong sabi sa dalawa kong kapatid.
Narito kami ngayon sa sala at sinadya kong hindi muna pumasok upang magkalinawan kami ng mga kapatid ko.
Takas-takas lang.
Nakayuko lamang sila habang ako'y nakatayo sa kanilang harapan. Para silang tuta na humarap sa mabangis na pusa.
Kirsten Mabangis. Pwede, pwede.
"Sagot!" dagdag ko pa.
"E-eh ate, ngayon lang naman-" ani Klaris.
"Kahit na! Nagsinungaling pa din kayo! Pa'no kung may mangyaring masama sa inyo tapos mawala kayo?! Edi iisipin naming sa bahay kayo nawala!"
Malawak ang imahinasyon. Pwede na 'kong writer.
"Hindi naman siguro mangyayari iyon, ate. Walang mangyayaring masama sa amin," Wanda said.
I rolled my eyes. "E pa'no nga kung meron?" ngumuso lang siya. "Minsan kasi gagamitin ang kukote! Ginagamit din 'yan, baka kalawangin!" madiin kong sabi.
"Are you saying na bobo kami?" biglang sabi ni Wanda. Inawat naman siya ni Klaris na tumahimik nalang.
Napaawang ang labi ko. "At kailan ka pa natutong sumagot?" seryoso kong sabi.
Umirap lamang siya't nag-iwas ng tingin. "Ikaw, Wanda ah! Yung pagiging mataray mo 'wag mong inuugali, masasaktan talaga kita! Hindi ko nagugustuhan 'yang ugali mo." nahinto ako nang mag-vibrate ang cellphone kong nasa bulsa ko. Kinuha ko iyon, at bago sagutin ay tinignan ko muna sina Klaris. "Palalagpasin ko ito. Hahayaan ko na si Mama'ng dumisiplina sa inyo." saka umakyat na patungong kwarto.
Nang makahiga sa kama ay sinagot ko ito.
"Oh bakla! Bakit may load ka?" agad kong bungad kay Rowvey.
"Huwag mo ng itanong, hahanga ka lang! Anyway, kaya ako napatawag ay upang ipaalala ang iyong buwis-buhay na misyon."
Kumunot ang noo ko ngunit nang maalala ang ginawang kagagahan kagabi ay napakamot ako sa ulo. Hindi ko man aminin, pero naiirita pa din ako sa ginawang pagtanggi sa akin ni Keyus. Buwisit na bata'ng iyon, napakaselan.
"Ah, oo." sagot ko.
"So, ano na'ng plano mo? Nae-excite na kami sa gagawin mong kaharutan!"
Tumingin ako sa kawalan. Gusto ko na sanang bawiin nalang iyon dahil wala akong sapat na pera pero may isa akong salita at hindi ko binabali iyon.
"Basta maghintay-hintay kayo, huwag kayong mainip." inis kong sagot.
"Ay wow! Patawad naman! Bakit ba mukhang bad mood ka?"
Napairap ako sa hangin. "E kasi kagabi, nakita ko sina Wanda sa bar. E nung iwan ko dito, nagkunwari pang mga nag-aaral!" sabi ko.
"Ahay! Let them enjoy their teen life! 'Wag kang better!"
Ang pait nga ng better.
"Payag naman sana ako! Ang kaso, bakit kailangan pa nilang magsinungaling! Paano nalang kung may mangyaring masama sa kanila?!"
"Nako! Aba'y talagang magsisinungaling din ako kung ako man ang kapatid mo! Para ka kasing matandang tigang sa sungit!"
Hindi nalang ako sumagot at umirap na lamang. Nako, masasabunutan ko online 'tong bakla'ng ito kapag hindi tumigil sa mga bansag niya sa akin.
"Oh e bakla! Bumalik na tayo sa plano mo! Ano? May maitutulong ba ang magandang dyosa?"
Kumunot ang noo ko. "Bakit ko hihingan ng tulong ang sarili ko?" pang-aasar ko sa kanya.
"Futacca!"
Tumawa ako. "Alam mo, para kang krimstix. Imagination mo lang ang limit~" patuloy ko pa.
"Huwag mong painitin ang matres ko! Baka bawiin ko pa ang ibinibigay kong tulong."
Tumawa ako. "Sige na nga!" kunwaring napipilitan.
"Ay shet!? Parang pinilit pa kita ah!" aniya. "Oh well, ano'ng aking mahe-help?" dagdag na tanong niya.
Nag-isip muna ako kahit wala ako nu'n. Kailangan ko muna'ng magpapansin hanggang sa siya na ang pumunta sa akin. Tapos ipapakita ko sa lahat kung gaano kaganda ang isang Kirsten Monde.
Imagination mo ang limit~
"Kailangan kong makuha ang mga schedules niya, para masundan ko siya. Pero tuwing gabi ko lang siyang masusundan kasi may werk pa 'ko," sabi ko.
Hindi muna siya sumagot, mukhang nag-iisip. "Uhm, sige! Gagamitin ko ang aking contaction para doon," aniya.
Napangiti ako. "Salamat, bakla!" sabi ko.
"Anong salamat? May bayad 'yon!"
Napasimangot ako. "Ulol." saka siya pinatayan ng tawag.
Nang bumaba ako ay nakita ko si Mama'ng kauuwi lang. Sinabi ko sa kanya ang ginawa nung dalawa at gaya ng inaasahan. Pinagsabihan niya ang dalawa.
Matapos kong gawin ang paglilinis ng bahay ay tumawag ang manager ko.
"E sir Vince, may sakit po kasi ako." nagkunwari pa akong may ubo. "Pasensya na po talaga. Mabigat po kasi talaga yung pakiramdam ko e," pagdadahilan ko pa.
"O sige, baby. Magpahinga ka para gumaling ka agad ah? Gusto mo bang puntahan kita dyan?"
Agad akong tumanggi at pinalambing ang boses. "Sir, huwag na. Kaya ko naman po, mag-iingat po kayo dyan." malambing kong sabi, kunwari.
Kinikilig naman itong sumagot. "Sige, ba-bye, baby." saka pinatayan na ako ng tawag.
Agad akong napasimangot. "Baby mo mukha mo, ulol!" bulong ko sa cellphone.
Si sir Vince ang manager namin sa hotel. Binata pa siya at talaga namang kinakikiligan rin ng mga kasamahan ko. Kaya nga lang, nagpapakita ng motibo itong si gago sa akin. Okay naman sana e. Mayaman, mabait, gwapo, at mapagbigay. Ang kaso nga lang, mapapasuot ka nalang ng jacket sa sobrang kahanginan.
Turn-off agad. Kaya iyon, nagpapakatanga pa din ang lolo niyo.
Tignan mo, Keyus! May nagpapakatanga sa akin, kaya 'wag mo akong ina-I don't do oldies dyan. Buwisit. Gwapo na sana, bulag lang ang mata.
Oh well, brace himself. Because I will make his life miserable.
Pagkaakyat ko ng kwarto upang sana'y magpahinga, saktong may nag-text sa akin. Si Rowvey,
Schedule ni Keyus. Ngiting tagumpay ko itong binasa isa-isa.
Ngayong gabi ay patungo siyang bar.
Kung nagtataka kayo kung bakit may schedule siya though hindi siya ang namamahala sa Dela Meda.
Sikat na modelo siya. Kahit sa telebisyon ay ipinapakita ang mga litrato niya, para na nga siyang artista dahil talaga namang sikat siya.
Kaya naman heto't may schedule siya. Kung paano nakuha ito ni Rowvey ay hindi ko alam.
Tumawag si Rowvey.
"Oh bakla! Nice ba?"
"Oo, nice. Sa'n mo nakuha?"
"Sa langit." biro niya. Napairap nalang ako. "Oh, susundan mo na ba siya?" dagdag nito.
"Oo. Kahit wala akong pera," natatawa kong sabi.
"Ha? E pa'no mo na ako babayaran niyan?" bigong sabi niya.
Tinotoo talaga ang bayad? Dapat pala hindi ko na sinabi iyon. Gagawin pa pala akong negosyo.
"Magkano ba?" tanong ko.
"Wampipti lang naman!" masaya na niyang sabi.
Ngumiwi ako. Nagpaalam na ako sa kanya dahil kailangan ko pang gumayak papuntang bar kung saan patungo si Keyus.
Nagsuot ulit ako ng sexy'ng damit.
Ngumisi ako sa harap ng salamin, "Wait for me, Cammy baby." at kinuha ang purse saka umalis na ng bahay.