"Thank you nga pala kahapon! Buti nandoon ka, kung wala baka nakatakas na 'yung lalaking 'yon. Sabi ni kuya nahuli daw." Pangdadaldal niya.
"Quiet." Mahinang sabi ko. Katabi ko siya ngayon. Napakadaldal ng isang 'to."Bakit mo ba pinipilit na ako 'yung tinutukoy mo?" Tanong ko. Kanina pa kasi iyan daldal ng daldal.
"Good morning class!" Teacher came inside our room and greeted us. They all greeted her back.
"Introduced yourself." Teacher said eyes on me. I stand up and then sit again. I didn't talk.
"Magpakilala ka daw." Bulong ni Denise. Akala niya ba 'di ako marunong umintindi ng English?
"I said introduced yourself. What word in that don't you understand?"
The teacher said. Irritated.
"I already pass my birth certificate. Look there for you to know my name."
"How about your classmates? How can they know you? Say it." Naiirita na siya. Kulang na lang ibato na sa'kin 'yung notebook na hawak niya.
"..."
She throw her notebook on me as expected pero swabe ko itong sinalo. Napaayos ako ng salamin ko habang hawak ng isa kong kamay ang notebook. Kung hindi ko 'to sasaluhin, paniguradong wala rin namang tatamaan si ma'am. Sinalo ko lang para kunwari astig ako.
Ayoko ngang magpakilala. Ano sasabihin ko kung sakali? 'My name is Minlove Rain Salazar?','My name is Minlove Rain Anderson?' o 'Minlove Salazar' gaya ng sinabi ko sa HM? Iniisip ko pa kasi. Ayoko namang gamitin ang apelyido ng mommy ko. Kay dad masyadong sikat. Sikat din ako sa pangalang Minlove Rain Anderson.
"My name is Minlove. By the way Mrs. Aguilar, before I said my name I already did introduced myself to you. Im impolite person but I think you're more than what I am." Walang galang kong sabi. Hindi na niya 'ko pinansin at nag umpisa na lang. Insolent her.
Nagumpisa na nga ang klase pagkatapos 'non. At ako naman laging natatawag sa recitation. O'di ba? may recitation agad wala pang natuturo.
'Yong notebook naman ay hawak ko pa rin. Napatingin ako dito. Nakita ko ang pangalang Gabriela Denise Marquez. Siya nga.
Minlove Rain Salazar pala name ko dito. I hope Hazel is not studying here or I should say sitting only here in school.
"Hey." Tawag ko kay Denise. Napalingon ito sa'kin suot ng malawak niyang ngiti. Hindi ba dapat nagluluksa siya ngayon? Ang sabi ay namatay daw ang mama at papa niya base sa bigay ni daddy na impormasyon. Bakit parang wala lang sa kanya? O baka tinatago niya lang ang totoong nararamdaman niya. Ang ine-expect ko nga ay nasa bahay lang siya at umiiyak.
"Bakit ka nakatitig? Bakit mo pala 'ko tinawag?" Tanong niya.
"Problem?" Tanong ko. Alam kong ibang kahulugan ang maaari niyang maisip sa tanong ko ngunit sinusubukan ko lang kung mag oopen siya.
"Wala naman. Pwede ka naman kasing tumitig sa'kin basta huwag mo tagalan. Saglit lang gan'on." Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Can I ask you some questions?"
"Oo naman! Kahit ano basta huwag lang tungkol kila mom-" napahinto siya ng mapagtanto ang sasabihin.
"Tungkol saan?" Curious ko kunwaring tanong. Alam ko naman na 'yon.
"Huwag lang tungkol sa Math!" Pasigaw niya pang sagot.
"Gab tawag ka ni Pres!" Sigaw ng kaklase namin kaya napalingon ako ng lumingon si Denise.
"Mamaya na lang. Tawag ako ni Pres."
Ng kuya mo. Bakit hindi niya sinabing kuya niya?
Sinundan ko sila. Pumunta pala sila sa cr. Sa gilid lang.
"Ayos ka lang ba Gab? Umuwi ka kaya muna." Boses iyon ni Aiden.
"Oo naman kuya. Alam mo bang nakita ko 'yong babae na nagligtas sa'kin? Ang ganda niya kuya at sobrang puti!" Ang daldal niya talaga.
"Nagpasalamat ka ba sa kanya?"
"Oo naman kuya. Pero kuya ikaw ba, okay ka lang?" Tanong ni Denise sa kanyang kuya.
"Oo naman. Huwag kang mag-alala malalaman din natin kung sino ang may gawa 'non sa kanila." Determinadong sabi ni Aiden. Kailangan ko rin malaman kung sinong pumatay sa magulang niya.
Noong tanghali ay inalam ko ang schedule ni Aiden. Hindi ko na kailangan pang malaman ang kay Denise since magkaklase kami. Mas mababantayan ko nga lang si Denise kaysa kay Aiden.
Aiden is a college student. 2nd year college na siya at dito rin nag aaral. Haggang college ang nag-aaral dito sa school.
Pinuntahan ko si Aiden sa Office niya. He is the president of this school ever since he's first year. Paano kaya kung mag apply ako sa kanya as his secretary?
Kumatok ako ngunit isang lalaking matangkad ang sumalubong sa'kin. Seryoso ang mukha nitong tumingin.
"What do you need?" He asked seriously.
"President."
"He's busy. But you can't talk to him even he's not." Parang abnoy niyang sabi. Natutunugan ko ang pagkairita at pagka selos sa boses niya.
"So what? Let me talk to him." Sabi ko sabay tulak sa kanya upang makadaan ako. Umirap pa ito ngunit nagtuloy-tuloy lang ako.
Malaki. Malaki ang office nila.
"Ayun 'yung office niya oh." Sabi ng lalaki sabay turo sa pintong kulay mahogany. Pumasok ako at bumungad sa'kin ang presidenteng nakaupo na may hawak na papel.
"Ehem!" I shouted.
Napalingon ito sa'kin ngunit itinuon niya ulit ang tingin niya sa papel na sinusulatan niya.
"Treat me right. I was about to apply position here." I said. I don't want to mention his true name here. I can only use it if necessary.
"We are now in democracy. SSG officers are complete." He said not facing me. I chuckled in my mind when I heard his words. Democracy huh?
"Do you really said democracy? You gotta be kidding me." I said seriously. This time is the time where I can use my talent. "I heard you're the president since then. But don't get me wrong. I didn't say that you are favorite pero parang ganoon na nga." Sabi ko sabay tawa. I really laugh don't wonder.
"What do you mean? Are you saying that I'm related to the people owned this school?" Totoo niyang sabi.
"I think. Maybe you're not just relative, Aiden." He immediately look at me after mentioning his name.
Nanlalaking mata niya 'kong tinignan na para bang multo ang kaharap.
"A-ano b-bang pwesto a-ang gusto mo? May secretary na kasi ako. Wala ng position." Kinakabahang sabi nito. Nakakatakot ba'ko? Parang multo ako kung tignan niya.
"Oh, don't worry Aiden, I just want one position."
"What it is?"
"I want to be your partner until our life ends." I grinned after saying those words.
He just look at me like I said something joke.
Umalis agad ako pagkatapos noon. I don't want to see him hoity-toity in front of me. Yuck dude.
Nakasalubong ko ulit 'yung lalaki ngunit may kasama na itong babae. Hindi ko ito pinansin at nagtuloy-tuloy lang sa paglalakad. Ngunit bago ako makalabas ay nagtanong 'yung babae.
"Anong ginawa mo 'don? Alam mo bang ayaw magpapasok ni Pres sa loob ng office niya?" Masungit na sabi nito. Umalis ang lalaki sa eksena.
Trip kong mangtrip.
"I'm sorry Miss, can you repeat what you said? I'm not capable of understanding your language." Panloloko ko. Halata siya. She likes Aiden.
"I said what are you doing there? President don't want ordinary student to enter his room." Pag uulit niya pa. Haha! Ordinary daw?
"Oh, that. Bawal na bang bumisita ang girlfriend sa boyfriend niya?" Nakangisi kong sabi. Gulat itong tumingin sa'kin. Aba dapat lang.
Hindi ko alam kung nagulat siya sa pag tatagalog ko o sa girlfriend-boyfriend thing.
"Elijah. Tawag ka ni Adrian." Pagkakalabit ng isang babae. Madami pala sila dito. Ngayon ko lang napansin.
Dali dali akong umalis ng napunta sa iba ang atensiyon ng babae. Dahil Agent ako nagawa ko ito ng matagumpay at walang nakakapansin. Sakto paglabas ko ay nagring ang bell.
Pumunta ako sa room. Kailangan dahil kay Denise.
Pero natataka ako. Bakit alam ni Dad ang tungkol kila Aiden since ang sabi ay silang pamilya lang at mapagkakatiwalaang tao ang sinabihan tungkol sa apelyido at ari-arian nito?
I doubt you now dad