[BELLIES POV]
"Ang laki na talaga ng pinagbago mo christian, hindi ko na kaya na kausapin ka ng matagal kasi baka maka istorbo ako sayu at hindi ko kaya na umamin sayu dahil hanggang ngayun hindi parin naaalis sa isip ko na may girlfriend ka hanggang ngayun dahil nung college tayu ang dami mong naging girlfriend at ang layu ng agwat namin, magaganda sila eh haha!" Sinulat ko sa dairy ko kasabay ng pagpatak ng luha ko na halo ng saya at lungkot.
Lumabas ako sandali at na kita ko sa skatepark nanandun si Christian, alam nyo ba kong ano pa ang nakita ko? May nakita akong katabi nyang babae na sobrang ganda, at ang babaeng yun ay ang pinaka magandang naging girlfriend ya nung college kami at sinabi ko sa isip ko,
Buti nalang hindi ako umamin sa kaniya, ang sakit naman ng nakikita ko ngayun sabi ko sa isip ko kasabay ng pagpatak ng luha ko
Bigla kong pinunasan luha ko dahil bigla nalang lumingon si Christian sakin at nag smile sa akin, dali-dali akong bumalik sa café at pumasok sa office ko at umiyak nanaman ulit,
"Masaya na siya ngayun, okay na ako atleast nakita ko na siya sa kay tagal-tagal ko siyang hinanap nandito lang pala siya at masaya na siya kasama ang mahal niya!" sinulat ko ulit sa diary ko at itinago ko na dairy ko at hindi na ulit ako sumulat simula nung araw nayun.
Makalipas ang ilang buwan na pabalibalik siya sa café hanggang tingin nalang ulit ako kasi palagi niyang kasama si Ella, katulad nanaman ulit nung college ang sitwasyon namin.
[AUTHORS POV]
Alam na ni Bellie na si Christian yung lalaking humampas sa mesa niya noon. Nalaman niya nung kinausap niya ito, pag dinig niya ng pangaln na Gil ay alam na kaaagad niya at hindi lang dahil na pangalan nalaman niya rin na si Christian yun dahil sa mata niya, alam na alam niya ang mata ni Christian.
[CHRISTIANS POV]
"Kailan ko kaya siya makakausap ulit, ilang buwan narin ang lumipas wala parin akong lakas ng loob na kausapin siya dahil pabalik-balik naman kasi yung tukmol na lalaking yun, ano niya ba talaga yun? ah naiinis na ako!" inis na inis kong sabi sa utak ko,
Hindi ko na talaga mapigilan sarili ko, pumunta ako sa café niya at nadatnan ko na nag uusap sila ng lalaki, bigla rin akong umalis at hindi na ako pumasok pa dahil nakita ko ang ngiti sa mga labi niya at ang saya sa mga mata niya na hindi matutumbasan ng kahit na ano, palagi siyang masaya pag kasama niya ang lalaking iyon kaya hindi na ako nagpumilit pa nakausapin o lapitan man lang siya, sa kalagitnaan ng aking paglalakad na kasalubong ko si ella,
"Oy chris!" sabi ni ella sa akin,
"Oh, hi ella san ka pupunta gabi na ho!" sabi ko,
"Pupuntahan ko ang kuya ko, pumunta kasi siya sa kaibigan niya, ikaw saan ka pupunta? Samahan mo na muna ako kape tayu dun!" niyaya ako ni ella, at dahil wala din naman akong gagawin sumama na muna ako para makapag isip-isip, nagulat ako pag dating namin sa tapat ng café ni Bellie,
"Nandito kuya mo?" Pataranta kong tanong,
"Oo, bakit na taranta ka?" Tanong niya,
"Ah! eh! Wala" sagot ko,
"Tara na pumasok na tayu!" sabi niya sa akin at hinatak ang aking kamay,
"Kuya nandito na ako!" sigaw ni ella sa lalaking kausap ni Bellie, gulat na gulat ako ng tinawag ni ella ang kausap ni Bellie na kuya, dahil dun na bawasan ang init ng ulo ko dahil mag kaibigan lang pala sila,
"Oh ella nandito kana pala, sino yang kasama mo?" Tanong ng kuya niya,
"Si Christian po kuya!" sagot ni ella,
"Ah ok, sama nalang kayo saming mag kape ngayun" sabi ng kuya niya,
"Magkapatid kayo?" rinig kong tanong ni Bellie,
"Oo kinupkop ako ng mga magulang nina ate Nica at kuya Mike pagkagraduate ko dahil namatay ang mga magulang ko sa araw mismo ng graduation ko nong college!" sabi ni ella na parang naluluha,
"Ah ganon ba pasensya kana!" sabi ni bellie,
"Ok lang yun, umupo na tayo!" sabi ni ella,
Umupo kami sa gilid at magkatabi sila ni Bellie at ang kuya ni ella sa harapan namin, hindi ako maka tingin ng diritso kay Bellie, ang saya-saya nila sa isat-isa,
Excuse me lang lalabas muna ako tumayo ako at nag-paalam muna sa kanila dahil selos na selos na talaga ako, paglabas ko pumunta ako sa isang tindahan katabi ng café ni Bellie at bumili ng yusi.
[BELLIES POV]
"Ano nanaman ang nangyari dun at mukhang galit nanaman ang mukha nun" Sabi ko sa isip ko,
"Excuse muna mike ha may bibilhin lang ako!" Sandali nag paalam ako sa kanila at hinanap si Christian, nakita kong sisindi na sana siya ng sigarilyo niya pero hindi niya naituloy dahil nakita niyang nakatingin ako, hindi ko na napigilan ang sarili ko na mag alala sa sobrang pag alala ko sa kaniya napaiyak ako at tumakbo pabalik sa loob ng café ko at hindi ko na sila pinansin ni mike.
[ELLA AND MIKES POV]
"Kuya anong nangyari dun bakit umiiyak si Bellie?" Tanong ko kay kuya,
"Hindi ko alam!" sagot ni kuya, pupuntahan na sana ni kuya si bellie ng bigla kong nakita si Christian na tumatakbo din kasunod ni Bellie bigla kong pinigilan si kuya,
"Kuya sandali, si Christian ay nakasunod kay Bellie kuya, anong meron sa kanila?" Tanong ko kay kuya,
"Hindi ko nga rin alam, hayaan na muna natin sila baka hindi natin alam may namamagitan sa kanila!" sabi ni kuya,
"Tama ka nga dun kuya sige antayin nalang natin sila na mag sabi sa atin!"  sabi ko.
[CHRISTIANS POV]
"Bellie bakit ka umiiyak?" Papasok ako sabi ko kay Bellie at binuksan ang pinto at dali-daling pumasok at isinara ang pinto ng malakas dahil nakita ko si Bellie nasa sulok humahagulgul sa iyak,
"Bellie bakit ka umiiyak?" Tanong ko sa kaniya at dahan-dahang kong inangat ulo niya,
"Wala to, matagal mo ng alam na ako to no?" Tabong niya habang inaalis ang aking kamay sa pisngi niya,
Hindi ko na napigilan sarili ko, hinatak ko siya at niyakap ng mahigpit,
"Sorry Bellie, hindi ko nakasi napigilan sarili ko dahil naseselos ako sa inyo ng kuya ni Ella hindi ko naman ginusto na mag yusi dahil alam kong ayaw mo hindi ko naman nakalimutan ang sinabi mo sakin noon, at oo matagal ko nang alam, sorry!" Sabi ko sa kaniya at naiyak narin ako,
"Hindi naba sumasakit ang dibdib mo? Hindi ba mahina ang baga mo?" Tanong niya sa akin habang humahagulgul sa iyak,
Naalala ko tuloy noong college kami na niyaya ako ng mga tropa ko na mag yosi hindi ko alam na mahina pala baga ko at dahan-dahan akon hinimatay, nung malapit na akong mawalan ng malay ang mukhang nakita ko ay ang mukha ni Bellie na punong-puno ng luha. Pagkagising ko nasa hospital kami, nakita kong natutulog si Bellie sa braso ko at dahil dun sinabi ko sa sarili ko na hindi ako magyoyosi at hindi ko na ulit papaiyakin si Bellie.
"Hindi ko na naisip yun kasi selos na selos ako, pasensya kana Bellie, ngayun lang naman sana ako mag yuyusi, pasensya kana hindi na ako mag tatangkang mag yosi ulit, wag kanang umiyak!" Sabi ko sa kaniya habang pinapatahan siya sa pag-iyak,
"Hindi ko lang naman kasi gusto namakita kang nahihimatay ulit Chris!" Sabi niya at binitawan ko siya at pinaharap sa akin,
"Bellie may itatanong ako sayu!" sabi ko,
"Ano yun?" tanong nya,
"Maayos ba lagay mo nitong nakaraang taon na hindi tayu nagkikita?" tanong ko,
"Gusto mong malaman ang totoo? Ang totoo kasi niyan..." Hindi natapos ni Bellie ang sasabihin niya dahil may kumatok,
Bellie ayos kalang ba? Tanong ni Ella, at dahan-dahan kong inalalayan si Bellie na tumayo at pumunta sa pinto pagbukas ko ng pinto nakita namin sina Ella at Mike,
"Anong nangyari sa inyong dalawa?" Tanong ni Mike,
"Wala may naalala lang ako na ikinaiyak ko!" sabi ni Bellie,
"Ah! eh! Nakita ko nga lang siya na umiiyak at sinundan ko nalang siya baka maymangyari sa kaniya!" nagsinungaling kami ni Bellie sa kanilang dalawa,
"Ah ganon ba, sige magpahinga kana at uuwi narin kami maaga pa kami bukas, magingat kayu ha!" Sabi ni Mike,
"Sige Christian uuwi na kami ikaw na muna bahala kay Bellie kasi maaga pa kami bukas mag-ingat kayo!" paalam ni Ella,
"Sige mag-ingat kayo, nice to meet you ella!" sabi ni bellie,
"Sige Bellie nice to meet you too, alis na kami, mag-ingat din kayo!" sabi ni ella at umalis na sila,
"Mag-ingat kayo!" pahabol kong sigaw sa kanila at ngumiti lang sila at kumaway,
"Eh ikaw hindi kapa uuwi?" Tanong ni Bellie,
"Sasamhan na muna kita at ihahatid sa bahay mo dahil gabi na!" sabi ko sa kaniya,
"Ah sige dun kana muna umupo at magaayos lang ako, pakisabi nadin sa janitor na mag sara na at umuwi na siiya!" sabi niya sa akin at itinulak ako papalabbas at biglang sinara ang pinto.
[BELLIES POV]
"Ah! Bakit ba ako umiyak?" tanong ko sa sarili ko na inis na inis, habang nag aayos ako narinig ko si Christian,
[CHRISTIANS POV]
"Manong excuse po sabi ni maam niyo Bellie mag sara na daw po kayo at pagkatapos ay umuwi na daw" sabi ko sa janitor, (Salitang to yung narining ni Bellie, pagkarapos ay hindi na dahil pumasok siya sa banyu at umayos.)
"Ah sir sige po, boyfriend po ba kayo ni miss Bellie sir? Ang gwapo naman pala ng boyfriend ni maam!" Sabi ng janitor at bigla naman akong kinilig,
"Hindi niya po ako boyfriend manong, yun bang lalaking palaging pumupunta dito hindi niya ba boyfriend yun?" Tanong ko kay manong janitor,
"Ah yung lalaking magarbo ang suot ba ang tinutukoy mo sir? Hindi niya po yun boyfriend!" sagot ni manong janitor,
"Ah ganon po ba sige po manong salamat po!" sabi ko kay manong janitor,
"Wag kang mag-alala sir hindi ko nakikita kay maam Bellie na ganon ang tipo nyang lalaki, akala ko nga kayo boyfriend nya dahil sa dinami-dami ng naging bisita niya sayo lang siya nag utos na sabihan ang trabahador niya dahil siya palagi ang nag sasabi samin, kaya ko naisip na boyfriend ka niya ay dahil inutusan ka niya!" Sabi ng janitor,
"Ah ganon po ba haha, sa totoo lang po matagal na kaming mag kakilala ni Bellie simula pa nung college kaso komplikado pa kaming magsama na dalawa dahil marami pa siyang gustong gawin at ayaw kong maka sagabal sa mga gusto niya, at dahil dun hindi kami nagkita ng ilang taon, sa totoo nga nitong nakaraang buwan nga lang kami nag kita ulit binulong ko sa janitor!" at nakita kong ngumiti siya,
"Nitong nakaraang buwan ba kamo kayo nag kita ulit? Dahil na pansin ko noong mga nakaraang araw parang ang ginhawa ng mukha ni maam Bellie ang saya niya palagi, sa tingin ko dahil din yun sayo sir!" Sabi sa akin ng matanda,
"Hindi naman po siguro!" sabi ko habang namumula ang aking mga tenga,
"Sige sir malilinis na muna ako at mag sassara, ingatan niyo po si maam sir, napakabait na bata po iyan!" sabi ng janitor sa akin,
"Sige po, maraming salamat po!" sabi ko sa kaniya at umupo sa gilid at ngumiti ng ngumiti.
[BELLIES POV]
"Ang bait niya parin hanggang ngayun pagdating sa matatanda!" bulong ko sa sarili ko at lumakad na papalabas ng office ko, nakita ko siya na kinuha ulit ang librong sinulat ko habang ang ganda ng ngiti sa labi niya ngayun ko nalang siya ulit nakita na ganon kasaya kaya bigla kong naisip ano ba kaya ang pinagusapan nila ni manong ben, bigla akong lumapit kay manong ben,
"Manong ben, ano po pinagusapan niyo bakit nag kaganon yun?" tanong ko kay manong ben,
"Akala ko lang naman na boyfriend mo siya maam at sinabi ko sa kaniya na siya palang ang taong nautusan mo na magsabi samin at ganyan na kaagad ang ngiti niya!" sabi ni manong ben sa akin,
"Ah ganon po ba, sige po manong tama na po yan at umuwi na kayo, mag-ingat po kayo ha!" sabi ko kay manong ben at bigla naman siyang nagligpit,
"Sige po maam mauna napo ako!" sabi ni manong sa akin,
"Sir mauna napo ako, wag niyong kalimutan ang sinabi ko sayo ha!" sabi niya kay Christian sabay kindat,
"Sige po manong mag-ingat po kayo, salamat po ulit!" sabi niya at sabay kindat din kay manong ben, hindi ko na talaga alam kong anong gawin ko, paglabas na paglabas din ni manong ben ay nilapitan ko kaagad si Christian at hinampas sa balikat,
"Huyy anong pinag-usapan nyo ni manong ben?" tanong ko sa kaniya,
"Wala yun usapang lalaki yun haha!" sabi niya sabay pang-asar na tawa,
"Hay nako bahala kayo, tara na nga!" sabi ko sa kaniya, ang pakiramdam ko na parang hindi lang kami nag hiwalay ng ilang taon dahil komportable parin kami sa isat-isa hanggang ngayun pagkatapos naming mag usap kanina.
Lumakad na kami patungo sa bus station, naalala ko na parang nangyari na sa amin to dati,
"Naalala mo ba dati nung hinatid kita sa bahay mo? Dito rin tayo dumaan diba? at ngayun rin ako nakadaan ulit dito at kasama kapa talaga ulit ha! sabi ko sa kaniya sabay smirk.
[CHRISTIANS POV]
"Alam mo Bellie sinadya ko talaga ito dahil dito kita unang nagustuhan, nalala ko nong may tinulungan ako na matanda para maka tawid siya, paglingon na paglingon ko nakita ko ang ngiti mo na pinakanagustuhan ko hanggang ngayun!" sabi ko sa isip ko hindi ko kayang i-speakout kasi ayaw kong iwasan niya ako dahil baka may iba siyang gusto,
Hindi ko namalayang natulala ako sa area na pinaupo ko si Bellie noon,
"Huy anong nangyari sayo? Huy bakit nakangiti ka dyan? Huy!" sabi ni Bellie at kumakaway sa harapan ng mukha ko, nagulat ako at bigla kong inalog ulo ko,
"Ah! eh!  pasensya kana!" nataranta kong sabi,
"Alam mo nakakatawa ka haha! Nakangiti ka pa talaga dun sa basurahan haha!" pang-asar na sabi ni Bellie at ang lakas patalaga ng tawa niya, hanggang umabot na kami sa bus station nakatawa parin siya naiiinis na ako,
"Tawang-tawa ka talaga no? sige hindi ka titigil sa pagtaawa diyan hahalikan na talaga kita!" sabi ko sa kaniya sabay kunot ng noo at binaba at inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya, dahil dun tumigil siya sa kakatawa nakita ko ang mukha niyang gulat na gulat,
"Edi tumigil ka din!" sabi ko, dahil dun hanggang nakasakay na kami ng bus ang tahimik niya, pinitik ko noo niya,
"Huy bakit ang tahimik mo?" tanong ko,
"Ah! eh! wala may-iniisip lang ako!" sagot niya sabay tingin sa labas ng bintana ng bus, nahalata kong umiiwas siya sa akin pagkatapos kong sabihin nahahalikan ko siya,
"Inisip mo ba ang sinabi ko na hahalikan kita?" tanong ko sa kaniya,
"Ah-hindi ah, bakit ko naman iisipin yun?" Pataray niyang sabi sa akin,
"Eh bakit namumula at natataranta ka?" Inasar ko pa siya,
"Hindi nga sabi eh ang kulit mo!" naiinis niyang sabi,
"Wag kang mag-alala hindi ko naman gagawin yun, ang laki ng respeto ko sayo Bellie" sabi ko sa kaniya at binalik ang tingin ko sa harapan at ngumiti.