PROLOGUE
Jenny's Point of View
Yes! Anniversary namin ngayon ng boyfriend ko na si Mike Senester Nueva Suarez... I'll surprise him dahil palagi nalang siya ang nagsosorpresa saakin kapag anniversary namin...
Pumunta ako sa paborito naming restaurant at nag pareserve dahil plano kong mag dinner date nalang kami para romantic...
Lately kase ay medyo hindi kami nagpansinan dahil sa isang bagay na hinihingi niya na napaka imposible para saakin na ibigay sakanya kaya I was planning na ayusin na iyon dahil wala namang maidudulot na mabuti iyon sa relaayon naming dalawa...
Kami na ni Mike since highschool kaya sigurado na ako na siya na talaga ang forever ko...
Ringggg!!!  Ringgggg!!!
Kinuha ko ang phone ko sa bag ko at nakitang si Bes lang pala ang tumatawag...
"Hello Bes, Anong problema at napatawag ka?".
"Gusto lang sana kitang kumustahin".
"I'm very fine Bes".
"Bakit parang ang saya mo naman yata?".
"Well, today is a very special day for me".
"Sanaol nalang Jenny talaga".
"Thanks Bes".
"O sige na, enjoy your special day nalang" sabi niya sabay baba ng tawag.
Huminga muna ako ng malalim bago napagdesisyunan na puntahan na si Mike. Tinignan ko ang cellphone ko at 4 PM na. Ayaw ko siyang tawagan dahil gusto ko na ako mismo ang kakausap sakanya...
Sumakay ako ng taxi at kaagad na nagpastid kina Mike at lakad takbo ang ginawa ko para puntahan siya pero iba pala ang aabutan ko...
"Babe, let's end this" para akong binagsakan ng langit ng marinig ko ang mga katagang iyon mula sa kanyang bibig...
Para akong sinakloban ng langit at lupa dahil sa mga sinabi niya. Para akong nanghina dahil mawawalan ng saysay lahat ng ginawa kong sorpresa para sakanya...
"Bakit naman?"
"I'm not happy anymore".
"Please babe, let's talk about this" I begged and I don't care if everyone here in the coffee shop are looking at us. I really loved him and I don't know how to live without him...
"I'm done with you Jenny... I love someone now" he's about to turn back when I grab his hand...
"Who's that —"
"Let's go love I'm having a check up today and I need you" my best friend Colline said and kissed Mike.
I was stunned in my place while watching them doing that... Are they not aware that I'm here?
"Oh bes, I'm here to pick up your boyfriend and soon to be husband ko".
"What!!!" I bursted in anger and I'm about to slap her when Mike grabbed my hand...
"Don't try to hurt my love 'cause she's pregnant right now".
"Ano! Pregnant?" Gulat kong tanong then I start crying... Why? Bakit? Sa kaibigan ko pa? "Tell me your just joking Mike".
"She's two months pregnant Jenny and she needed me" so for this past two months, ay pinaglalaruan niya lang ako.
I showed him my love everyday while he's thinking about my best friend and their soon to be born baby. I'm really stupid...
I never waited for them to respond and run as fast as I can to get away from that place...
Saan ako nagkamali? Nagkulang ba ako sa pagmamahal? O dahil hindi ko naibigay ang hinihingi niya na ang kapalit naman ay ang aking dignidad at reputasyon bilang babae? Is he loved me for that reason only? Did he really love me?...
Iinom nalang ako para makalimot... Tama! Idadaan ko nalang sa paglalasing ang lahat at sana pag gising ko ay wala na ang lahat ng sakit...
Lakad takbo ang ginawa ko papunta sa pinaka malapit na bar... durog na durog ako ngayon and pakiramdam ko ay para akong pinapatay ng mapulit ulit dahil sa ginawa nila... today was supposedly my day pero bakit parang ito pa yata ang araw na sisira saakin...
kaagad akong omorder ng alak at patuloy sa pag inom... hindi ko maramdaman ang pait ng alak dahil ang tanging nasa isip at puso ko lang ay ang sakit... pakiramdam ko nga'y namanhid ang buo kong katawan habang patuloy naman ang pagtulo ng aking mga luha... bakit nangyari pa ang ganito? kung kailan akala ko ay magkakaayos na kami... bakit ba palagi nalang ganito saakin ang mundo???
- end of prologue -
Support my story 'til the end guys! Thanks!!!
Author's Note:
This is just a work of fiction...
Name, characters, businesses, organizations, places, events and incidents either are product of the author's imagination or are used fictiously.
Any resemblance to actual person living or death, events or locales is interely coincidental...
PLAGIARISM IS A CRIME AND PUNISHABLE BY LAW!!!
No parts of this story may be reproduced, distributed or transmitted in any forms or in any means without the prior permission of the author...
MARAMING TYPOGRAPHICAL ERRORS ANG STORY NA ITO GUYS!!! I'M NOT A PRO WRITER AND SANA AY MAINTINDIHAN NIYO...
NO BODY IS PERFECT IKA NGA... HEHEHEHEHE...