Sinadya ni Ka Ipeng na puntahan sa bahay si Alicia habang nasa eskwelahan si Alice. Kailangan niyang makumbinsi ang babae upang tigilan ang ginagawa nito.
Mariin niyang pinindot ang doorbell. Sa ikatlong pagpindot niya ay lumabas si Alicia. Purong itim ang damit nito habang ang mga mata ay kaytalim ng bawat pagtitig. Blangko ang ekspresyon sa mukha nito habang nakatingin sa kanya. Nagmistula itong mangkukulam katulad ng tsismis na nasasagap niya sa mga kapitbahay nito. Hindi naman daw dating ganoon ang babae. Nagbago lamang ito matapos nilang maaksidente at masawi ang mag-ama niya tatlong taon na ang nakararaan. Tanging si Alicia lang ang nakaligtas sa aksidente.
"Ano'ng kailangan mo?" malamig nitong tanong habang ang mga mata ay hindi kakikitaan ng anumang emosyon.
"Gusto lang kitang kausapin tungkol kay Alice," tugon niya. Kaagad na dumaan ang inis sa mukha ng babae.
"Sinabi ko na sa 'yo na pilya ang anak ko. Humingi na ako ng dispensa sa 'yo dahil sa pang-aabala niya pero kung kulang pa, sige, magkano?" tanong nito habang nakataas ang kilay sa lantarang pang-iinsulto nito.
"Hindi ito tungkol kay Alice na inampon mo. Ang sasabihin ko ay tungkol kay Alice na anak mo at malaon ng patay," giit niya. Kaagad na bumalatay ang gulat sa mukha nito. Nang makabawi sa pagkabigla ay sinubukan siyang pagsarhan.
"Mrs. Chua, huli na ito. Pakinggan mo lang ako at hindi na kita gagambalain pa." Iniharang niya ang braso upang hindi nito maisara ang gate.
Napabuga ng hangin ang babae bago tumingin sa kanya. Ilang saglit lang ay niluwangan nito ang pagkakabukas ng gate at pinapasok siya.
"Siguraduhin mo lang na hindi ka na manggugulo pa pagkatapos nito," mariing sambit nito bago nagpaunang naglakad papasok sa loob ng bahay.
Magkaharap silang nakaupo sa sala habang ang mga mata ng babae ay matalim ang bawat pagtitig sa kanya.
Kakaiba ang awrang bumabalot sa loob ng bahay. Ramdam niya ang negatibong enerhiya sa paligid. Samo't saring hinaing ang mga naririnig niya sa bahay na iyon.
"Ano ba talaga ang pakay mo at ayaw mo kaming tigilan?" panimulang tanong ni Alicia.
"Inuulit ko, psychic ako, Alicia. Kaya kong makita ang mga bagay na hindi nakikita ng pangkaraniwang mga mata ng tao," panimula niya.
"Huwag ka ng magpaligoy-ligoy pa. Alam ko kung ano ang kakayahan mo kaya sabihin mo na ang dapat mong sabihin," matigas ang tinig na sambit nito.
"Narito ako para balaan ka, Alicia! Inilalagay mo ang buhay ninyo ni Alice sa kapahamakan! Nilinlang ka lang ng diablo!" giit niya. Tumayo si Alicia at galit na itinuro ang pinto.
"Makakaalis ka na, Ka Ipeng!" Galit na pagtataboy nito habang iminumuwestra ang pintuan.
"Humingi ka ng tulong sa diablo, hindi ba? Para maibalik–"
"Umalis ka na!" giit ng babae bago siya nilapitan at hinila papunta sa pinto.
"Hindi kaluluwa ng anak mo ang nasa katawan ni Alice! Nilinlang ka ng diablo! Papatayin mo ang inosenteng bata sa ginagawa mo!" Pinilit niyang maging mahinahon sa bawat pagtataboy ng babae. Pilit naman siya nitong itinutulak palabas ng pinto habang hindi maipinta ang mukha sa tinitimping galit.
"Sinabing umalis ka na!" sigaw nito bakas ang matinding galit habang pilit siyang pinalalabas. "Huwag mo akong pakikialaman! Ayaw ko na makita pa ang pagmumukha mo! Huwag ka na ring lalapit pa sa anak ko!" galit na bulyaw nito. Halos mamula sa galit ang mukha ng babae ngunit hindi siya nagpaapekto rito. Sinubukan pa rin niya itong harapin.
"Hindi mo siya anak! Inampon mo siya para mailipat ang kaluluwa ng anak mo pero sinasabi ko sa 'yo! Diablo ang nasa katawan ni Alice!" giit niya. Hindi na rin niya mapigilan ang pagsigaw upang gisingin ang kahibangan ng babae.
"Hindi ako naniniwala sa 'yo! Umalis ka na kung ayaw mong ipadampot kita sa pulis!" pagbabanta nito. Nakita niya ang pangingilid ng luha sa mga mata nito pati na rin ang kalungkutan nito. Maaaring tama si Delia. Nabubulagan lamang si Alicia sa labis na pangungulila sa anak nito. Hindi likas na masama ang babae.
"Nakausap ko ang kakuluwa ng iyong anak! Diablo ang sumasapi kay Alice ngayon!" wika niya sa mahinahong boses kaya naman natigilan ang babae. Ang matigas na ekspresyong nakabalatay kanina sa mukha nito ay napalitan ng kalungkutan.
"Alicia, hindi ito ang gusto ng anak mo na gawin mo," giit niya pa nang makitang nasaling na ang pusong ina ni Alicia. Konti nalang ay maaantig rin ang kabutihan sa puso nito na natabunan lamang ng labis na kalungkutan at pangungulila.
Umiyak ito ng umiyak at tila nauupos na kandilang napaupo sa sahig. Naaawang naupo rin si Ka Ipeng at kinausap ito sa malumanay na tinig. Alam niya na ngayon na kahit paano ay mabuting tao ang babae.
"Alicia, maawa ka sa anak mo. Patahimikin mo na siya." Umiling-iling ang babae habang luhaan.
"Tinatawag niya ako, Ka Ipeng. Gusto niyang mabuhay. Napakabata pa niya para mamatay," tila batang sumbong nito sa pagitan ng pag-iyak.
"Alicia, hindi siya ang anak mo. Nililinlang ka ng diablo," giit niya. Umiling ang babae na tila ayaw pa ring maniwala.
"Mahal ka ni Alice, mahal ka ng batang inampon mo. Maawa ka sa kanya, Alicia. Isa pa, tingin mo ba ay gugustuhin ng anak mo na may batang mapahamak para lang mabuhay siya?" tanong niya kaya natigilan ang babae at ilang saglit na umiyak bago nagsalita.
"Mabuting bata ang anak ko. Napakalambing pero dahil lang sa aksidente ay namatay siya. Pati ang aking asawa ay nasawi. Ako lang ang natirang buhay kaya masisisi mo ba ako kung hilingin kong mabuhay ang aking anak? Kahit ang anak ko lang." Muli itong humagulgol ng iyak habang nakasubsob ang mukha sa palad. Tinapik niya ng marahan ang likod nito bago nagsalita.
"Alam ko ang nararamdaman mo dahil pareho lang tayong namatayan ng anak. Namatay siya dahil sa aking kapabayaan, Alicia. Ayaw kong maranasan ng anak mo ang naranasan ng aking anak sa kamay ng diablo. Namatay ang anak ko habang pilit ko siyang binabawi sa demonyo!" Hindi na rin niya napigil ang maluha. Tumingin sa kanya ang babae at sinamantala niya iyon upang mas paliwanagan pa ang isipan nito.
"Tutulungan kitang makausap ang tunay na kaluluwa ng anak mong si Alice. Maawa ka sa Alice na inampon mo. Napakabuti niyang bata, sana'y mahalin mo na lamang siya at ituring mong tunay na anak," nakangiting paliwanag niya.
Umaliwalas ang mukha nito dahil sa narinig. Napuno ng pagsusumamo ang mukha nito. "Talaga? Magagawa mong kausapin ang kaluluwa ng aking anak?" tanong nito na punong-puno ng pag-asam.
"Pangako, Alicia. Makakausap mo ang anak mo. Malalaman mong nagsasabi ako ng totoo kaya sana ay tigilan mo na kung ano man ang ginagawa mo."
"Hindi ako likas na masama. Nagawa ko 'to dahil sa anak ko," bulalas ni Alicia bago bumunghalit muli ng iyak. Ramdam niya ang bigat na pinagdaraanan ng babae. "Gu-gusto kong makausap ang anak ko," sa wakas ay sambit nito.
Nagpatianod naman ito ng ayain niyang pumunta sa opisina upang maisagawa ang pagtawag sa kaluluwa ng anak nito. Sinamantala nila ang pagkakataon na nasa eskwelahan si Alice na ngayon ay pinamamahayan ng demonyo. Tuso man ito ngunit kung magtutulungan sila ni Alicia ay maaari pa nilang magapi ang diablo.