Chapter 43
—
Masamang tingin ang pinukol ko kay Fritz ng lingunin ko siya. Sobrang lapad ng ngiti niya sa akin. "Ano ba, Fritz?!" Naiinis na tanong ko sa kanya. Kanina pa kasi siya sunod nang sunod sa akin. Ngayong paakyat ako sa hagdan, nakasunod pa rin siya. Aalalayan daw niya kasi ako dahil baka ako'y malaglag. Imbis na matuwa sa kinikilos niya, naiinis ako!
"Concern lang naman ako sa pamangkin ko. Hindi naman sa'yo." Sabi niya at saka tumingin sa tiyan ko.
I sighed heavily. "Tingin mo pababayaan ko sarili ko ha? Ano ako, tanga?" Inis na sabi ko sa kanya.
Nagkibit-balikat naman siya. "Aba'y ewan ko sa'yo."
"We're here!"
Natigil ang pagtatalo namin ni Fritz at sabay kaming napatingin sa pintuan ng marinig ang sigaw ni Arf.
Nakita ko naman agad sila ni Azure. Ngunit unti-unting napaamang ang labi ko ng makita kung ano ang mga bitbit nila.
"Wow!" Si Fritz at dali-daling bumaba ng hagdan para lumapit kila Arf at Azure.
"Ano 'yan?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa dalawa. Dahan-dahan akong bumaba ng hagdan.
Ngumiti naman si Arf ng pagkalawak-lawak. "Mga gamit ito ni Baby." Sabi niya. Alam ko, hindi ko lang maintindihan kung bakit sila bumili n'yan!
Oh my gosh! Mas mukha silang excited sa akin. Eh, hindi pa nga namin alam kung ilang months na ang baby ko.
Napahilot ako sa sentido ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko rito sa mga kapatid ko.
"Ops, bawal ma-stress. Si Baby." Sabi ni Fritz ng makita niya ang paghilot ko sa sentido ko. Tinaas-taasan niya pa ako ng kilay.
"Ayaw mo ba ng mga binili namin?" Nakasimangot na sabi ni Azure. Napaamang ang labi ko sa reaksyon niya. Hindi ako sanay na nakikitang ganyan ang expresyon niya.
"Sumasakit ulo ko sa inyo."
"What? Wala naman kaming maling ginagawa ah? Bawal kang ma-stress."
"Kung ayaw niyo akong ma-stress, umalis kayong lahat sa harapan ko."
Silang tatlo ay sabay-sabay na sumimangot. Wala akong nagawa kundi ang talikuran sila.
"Ako na ang aalis!" Hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nila at naglakad na agad ako palayo.
Hindi ko kinaya ang mga nakita ko. Kaya pala sila umalis na dalawa dahil bibili sila ng mga gamit ng babay. May bitbit pa nga si Arf na motor. Tingin niya 'yung baby ko, makakasakay agad do'n? Argh! Palagi nilang sinasabi sa akin na bawal akong ma-stress. Eh, sa kanilang tatlo palang, stress na ang beauty ko.
Baby, pagpasensyahan mo na ang mga kapatid ni Mommy, mga abnormal lang talaga sila.
Kinabukasan, maaga akong umalis ng bahay. Mamayang gabi ay uuwi sila Mom and Dad. Alam na rin kasi nila ang nangyari sa akin.
Natigil ako sa paglalakad dito sa hallway ng may biglang humila sa akin. Napatili ako sa gulat ng isinandal ako ng taong humila sa akin sa pader at saka niya iniharang sa magkabilang gilid ko ang kanyang kamay.
Nanlaki ang mga mata ko ng makitang si Kaizer pala ang humila sa akin. "K-Kaizer.."
Ang tibok ng puso ko ay bigla na lang bumilis na naman ang pagtibok. Hindi ko man lang inasahan na siya ang taong may gawa nito sa akin ngayon.
Seryoso ang tingin niya sa akin kaya nag-iwas ako ng tingin.
"Kaizer, pakawalan mo ako." Mahina ngunit mariin kong saad. Alam kong sapat lang ang hina ng aking boses para marinig niya.
"No. Answer me first."
Napaangat ako ng tingin sa kanya dahil sa sinabi niya. "Ano?" Kunot-noong tanong ko sa kanya.
"Give me a valid reason. Why are you avoiding me?" He asked seriously.
Napalunok ako sa tanong niya bago ako nag iwas ng tingin. Ilang Linggo matapos kong malaman na buntis ako, simula noon ay iniwasan ko na si Kaizer.
"Red.."
Napapikit ako ng marinig mula sa kanya ang pangalan ko. Naglalambing ang kanyang boses at ang sarap sa pakiramdam.
Inaamin ko, sa loob ng dalawang linggong pag-iwas ko sa kanya ay miss na miss ko na naman siya. Gusto ko siyang yakapin pero pinipigilan ko ang sarili ko.
"Why are you avoiding me?"  Tanong niya ulit. Kahit hindi ako nakatingin sa kanya, ramdam ko naman ang tingin niya sa akin kanina pa.
Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi. Titigilan niya na ba ako pagnalaman niyang buntis ako? Na nabuntis ako ng hindi kilalang lalaki?
I sighed heavily. "K-Kazier kasi—" Napalunok ako. Hindi ko alam kung kaya kong tapusin ang gusto kong sabihin sa kanya.
"Look at me."
Hahawakan niya sana ang mukha ko para iharap ako sa kanya pero agad kong tinapik ang kanyang kamay.
"Red.."
"Kaizer, buntis ako." Napapikit ako ng matapos kong sabihin ang mga katagang 'yon.
Siguro naman, tama lang ang ginawa ko.
Naramdaman kong natigilan si Kaizer dahil hindi niya inaasahan ang sasabihin ko. Agad akong kumawala mula sa kanya at dali-dali akong naglakad paalis. Iniwan ko na agad si Kaizer na mag-isa do'n.
Dali-dali ang ginawa kong paglakad hanggang sa tuluyan akong makalayo sa lugar kung nasaan si Kaizer.
Pag-akyat ko sa second floor ng department namin, agad akong napasandal sa pader at malalim na napabuntong hininga.
Napahawak ako sa tiyan ko. Inaamin ko na hindi ko lang gusto si Kaizer kundi iba ang nararamdaman ko para sa kanya. Pero kung papipiliin naman ako, ang anak ko ang pipiliin ko kaysa sa kanya. Kaya ko naman siyang buhaying mag-isa.
Pag-uwi ko sa bahay, agad akong umakyat sa kwarto ko para magpahinga. Hindi ko sinabi sa tatlo ang nangyari sa akin kaninang umaga dahil alam ko namang mag-aalala na naman ang mga 'yon sa pamangkin daw nila at hindi sa akin. Ang OA pa naman nila.
"What? B-Buntis ka?" Hindi makapaniwalang tanong ni Andrea. Nanlalaki rin ang kanyang mga mata dahil sa pagkagulat pagkatapos kong ikuwento lahat sa kanya. Kasalukuyan kaming nagvi-vodeo call.
I rolled my eyes. "Yes. Inaami ko, gusto kong lumayo."
Kay Andrea ko lang tanging nasabi ang plano ko.
"Why? And'yan naman ang mga kapatid mo at base sa kuwento mo, inaalagaan ka nila."
Hindi ako nagsalita sa sinabi ni Andrea. Alam ko naman kasi 'yon. Pero iba kasi ang dahilan ko kung bakit gusto kong magpalalayo-layo habang pinagbubuntis ko ang baby ko.
"Si Kaizer ba ang dahilan kung bakit ka lalayo?"
Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Andrea. Lalo na, nagulat din ako dahil bigla na lang kumalampag ang pintuan ng kwarto ko.
"Ano ba?!" Asik ko. Sino ba ang taong 'to at kung makakatok parang hindi ko naman pagbubuksan ng pinto.
"Red. Red si Kaizer..."
Agad na napakunot ang noo ko sa sinabi ni Arf mula sa labas ng pintuan ng kwarto ko.
"A-Anong si K-Kaizer?"
"Nanggugulo sa labas at gusto ka raw makausap."
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Arf. Oh my gosh! Si Kaizer?
B-Bakit?