CHAPTER 1 MARRIAGE
       YANNA POV
      “urghhh… ang sakit ng ulo ko.. grabe..” sa sobrang kalasingan ko hindi ko na alam kung paano ako nakauwi kagabi,kahit parang bibyakin ang ulo ko pinilit ko paring bumangon para maligo para gumaan ang pakiramdam ko.
      Papunta akong kusina ng mamataan ko sila mama at papa na nag uusap
      “Morning ma,pa” sabay kuha ng fresh milk sa ref
      “Morning anak, mag breakfast kana hindi ka ba malalate niyan?” Tanong ni mama saakin habang nagkakape.
      “Mamaya pa po pasok ko…. Urgghh”hinihimas himas ko iyong noo ko ang sakit talaga ng ulo ko.
      “sa susunod na maglalasing ka sabihan mo asawa mo para naman alam niya” sabat ni papa
      “sige---what?! Asawa?!” laking gulat ko sabihin saakin ni papa iyon. Sa pagkakaalam ko ee single pa naman ako kahapon.
      “oo anak bakit hindi mo naaalala ung pinirmahan mo kagabi? Ilang beses ka pa naming tinanong pero sabi ko nasa matino kang pag iisip” mahabang explanation ni papa. 
      FLASHBACK
      “ma!pa! andito na po ako”pagewang gewang pa akong umupo sa sofa na nakapikit sa sobrang kahiluan.
      “kanina ka pa namin hinihintay” sabi ni papa saka eto tumabi saakin
      “hihi na mish niyo po ako agad hihi”pangiti ngiti ko pang sagot.
      “by the way anak pwede mo ba etong pirmahan” sabay abot saakin ni papa iyong kapirasong papel
      “ano po ba ito? Teka basahin ko po” kinuha ko ito at pinilt ko na imulat ang mata ko pero hindi ko mabasa dahil narin sa sobrang kalasingan ko.
      “kung hindi mo mabasa ay pwede namang bukas na lang anak”agad na sabi ni papa
      “ballpen po,pipirma lang naman po diba tsaka hindi niyo naman ako pagbebentahin ng kidney hihihi” sabay kuha ko narin sa ballpen na inabot saakin ni mama.
      “teka anak sigurado ka bang pipirmahan mo ito kahit lasing ka?” pigil ni papa saaakin
      “wag po kayo mag alala nasa matinong pag iisip po ako kaya pipirmahan ko po ito” at pinirmahan ko na nga iyong papel na hindi ko naman mabasa.
      “o siya anak halika na at ihatid kita sa kwarto mo” paanyaya ni mama
      END OF FLASHBACK
      Shocks!!!!!!! No way don’t tell me ung papel na pinirmahan ko ay ???!!!!
      “hindi pwede! aKin na iyong papel pa at pupunitin ko,hindi naman ito pwede dahil lasing ako kagabi” angal ko kay papa na parang wala lang iyon.
      Ilang beses na nilang sinabihan ako na mag asawa na daw dahil kung hindi sila ang maghahanap ng mapapangasawa ko pero hindi ko naman akala na ganito ka desperado ang pamilya ko. 
      “its done already anak,kaya simula ngayon ayusin mo sarili mo” sagot ni papa habang ako hindi ako makapaniwala na ginawa saakin to nila papa at mama dahil my gosh!!!! Lasing ako at hindi ko mabasa iyong papel pero ang tanga ko lang kasi pinirmahan ko  tapos ngayon may asawa na ako ngayon na hindi ko man lang kilala. Oh wait!
      “may I know his name or kailan kami magkikita?” nakasimangot kung sabi dahil sa katangahan ko may asawa na agad ako urghhh!!! Kaasar!! Ano ba naisip ng parents ko ipa asawa agad ako tapos sa ganito pang paraan. URGH!
      “ahh about that malalaman mo lang lahat about sa asawa mo when you graduate” wait! Tama ba pagkakarinig ko sa sinabi ni papa makikilala ko pa lang ang asawa ko pag graduate na ko ano to ‘mysterious husband’ ang peg?? Bakit andaming alam? May paganito pa?. 
      “seriously pa?? isang taon pa mahigit bago ako grumaduate ng college” pagtataka kung tanong. 
      “yeah and pagka graduate mo doon niyo pa lang makikilala ang isat isa and have a cellebration of your wedding” tumayo na si papa at iniwan akong curios sa kusina, talagang wala silang sasabihin kung sino ang asawa ko? Nakatunganga lang ako ng masalita si mama.
      “anak di ka pa papasok??”tanong ni mama oh my gosh!!! Ma lalate na pala ako sabay tayo ko at binilisang gumalaw at naayos ko na anag lahat kinuha ko ang susi ng sasakyan at pinaardar nato. Andami ko pang tanong ee.
      “ingatan mo iyong sasakyan anak kabibili pa lang iyan” pahabol sa sabi ni mama saakin.
       Urghhh!! Traffic nanaman, ano ba iyan malalate nako neto kaasar naman sinabayan pa neto ung nangyari sa bahay na hanggang nagyon iniisip ko pa rin ung sinabi ni papa saakin I cant believe na im married to a mysterious man ni kahit first name lang ay hindi ko kilala.
      Sa wakas umandar nadin ang traffic ng biglang nag ring ang phone ko sa bag ko
      “urghh nasan ka ng phone ko” habang kinakalkal ko ay palingon lingon ako sa daan pero hindi ko makapa ung phone ko dahil narin sa mga gamit ko sa bag ng biglang.
      BOOOSGH!