Wala akong ideya kung ilang oras na kaming tahimik sa loob ng silid na ito. Walang gustong magsalita at lahat ay gulat parin. Samantalang si Trisha naman ay rinig na rinig ang mga hikbi habang nakatitig sa bangkay ni Sofia.
“I think this has something to do with the blood I saw last night.” Mahinang bulong ko kay Bea.
“You think so? I also thought the same thing. Hindi lang ako makapaniwala na isa sa mga taong nandito sa loob ngayon ang gumawa noon.”
Tumango ako. Inilibot ko ang paningin ko sa bawat tao sa loob ng silid. We all look miserable. It’s hard to say kung sinong may gawa.
“I’ll avenge her.” Ani Trisha.
Natawa naman si Gueyo. “Avenge her? Bago mo gawin ‘yan, hanapin mom una kung sinong pumatay sakanya, you look so miserable sitting there.” Komento niya.
“I can’t remember asking for your opinion.”
“That’s a fact though.”
“Stop it. Hindi nakakatulong ang pag-aasaran niyo.” Awat sakanilang dalawa ni Daniel.
“We’re cleared, hindi naman namin kilala ‘yang si Sofia kaya anong mapapala namin kung papatayin naming siya? Nasa grupo niyo kung sinong pumatay.” Mukhang ikinagalit naman ng kabilang panig ang sinabi ni Third.
“And why would we kill our own ally? Baka nasa grupo niyo ‘yong pumatay kasi gusto niyo kaming unti-untiin, hindi ba?” depensa naman ni Aiden.
“Do we look like we kill for a stupid reason? Wala akong pakialam kung mabubuhay sainyo o wala, pero bakit ko naman sasayangin ‘yong oras ko kung wala naman akong mapapala sa pagkamatay nila?” nakisali nanaman sa debate si Gueyo na ikinainit nanaman ng ulo ni Daniel.
“Wow, a mindset of a killer.” ani Clarence.
Hindi na ako magugulat kung biglaan nalang magkagulo sa loob ng silid na ito. Nagpalitan sila ng mga salita hanggang sa naging personal na ang bawat sinasabi nila.
“Huwag ka ngang magpanggap Ryu, I know kilala mo si Sofia, niligawan mo siya dati hindi ba? Do you still have grudges towards her? Is it so bad na nakaya mo siyang patayin?” ang kaninang nananahimik na si Ryu ay biglang sinali sa usapan ni Trisha.
Napatawa nang mahina si Ryu.
“Do I look like a psycho to you na papatay ako dahil lang sa nireject ako ng isang tao? Kung ganoon akong tao, nasa rehas na sana ako ngayon.” ani Ryu. “What about you? Hindi ba matagal ka nang kaibigan ni Sofia? Ahhh, naalala ko nga pala, you almost broke your friendship with her dahil lang sa isang lalaki. Isn’t jealousy one of the reasons why people become a murderer?”
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryu.
“You can’t just go around telling people na murderer siya, Isn’t it obvious enough na sinasadya nila ‘to para mawalan tayo ng tiwala sa isa’t-isa?” Nanahimik ang lahat sa sinabi ni Jacob.
“Wala naman akong tiwala sainyo simula palang.” Halos pabulong na sabi ni Third.
Mukha namang napikon si Jed sa sinabi ni Third at umamba siyang susuntukin ito pero bago pa dumapo sa mukha ni Third ang kamao ni Jed ay isang matalim na kutsilyo ang nasa lalamunan niya.
“Touch him and I’ll wipe out your entire group.”
Kahit ako ay natakot sa paraan ng pananalita at awra nit Thana noong mga oras na ‘yon.
“I won’t make her my enemy.” Bulong saakin ni Ken.
Seriously, hindi ko rin gugustuhing maging kaaway ni Thana, She’s just too powerful na tipong titig palang niya ay manginginig na ang tuhod ng iba niyang makakalaban.
“Sana aware kayo na tinulungan lang namin kayo ng mga basics sa pakikipaglaban para kahit naman papaano, kaya niyong ipagtanggol ‘yong mga sarili niyo bago kayo mamatay. Pero, we didn’t agree to let you join our team kaya wala akong pakialam kung may mamatay man sainyo.”
Natahimik ang lahat. Ibinaba na ni Thana ang kutsilyo niya pero tila ba naestatwa sa kinatatayuan niya si Jed.
“So, anong balak niyo? Tanungin ang bawat isa saatin kung pinatay ba nila si Sofia? There’s no murderer who admits their crime.” ani Clarence.
“There might be no murderer who doesn’t admit their crimes, but there are murderers who gets caught.”
Hindi naman nakakagulat ‘yong sinabi niya pero lahat kami ay halos malaglag ang panga sa kung sino ang nagsalita.
“Porsche?” bulong ko sa sarili ko.
“Anong nakain niya at naisip niyang makisali sa ganitong usapan?” tanong ni Ken.
He was standing there with a crossed-arms, his back leaning against the wall and was staring at the ceiling for a long time.
“And what are we going to do kapag nahuli na natin kung sinong pumatay?” tanong ni Bea.
“I don’t know, maybe we’ll find out kapag alam na natin kung sino. ‘Yon ay kung mangyayari ‘yon.”
What are we going to do? Parehas na mainit ang dugo ng dalawang panig sa isa’t-isa kaya naman hindi kami nakakapagcommunicate ng maayos dahil palagi lang nauuwi sa bangayan. Kapag gusto ng isang panig, hindi sasang-ayon ‘yong isang panig, paulit-ulit lang.
I let out a heavy sigh.
“We can’t just point fingers to anyone, wala man lang tayong leads.”
Ken is right, we were given a task na kailangan hanapin kung sinong pumatay kay Sofia, pero kahit clue man lang ay wala saaming ibingay. Obviously, we have to start from scratch which makes the task harder.
“Are we just going to stand here doing nothing?” ani Third matapos ng mahabang katahimikan.
“We’re trying to think, okay?!” sigaw ni Jed.
“Sino ba sainyo ‘yong madalas na makatalo ni Sofia?” tanong ni Thana.
“Are you suspecting us?” however, mukhang ikinagalit naman ito ni Trisha.
“Are you stupid? Lahat tayo dito suspects.”
Napatingin naman ako kay Ken dahil sa sinabi niya.
“I’m not really close to Sofia.” Unang sumagot ay si Clarence.
“Me too, kakatransfer ko lang rin last semester.” ani Aiden.
“It doesn’t matter kung bago kang transfer o hindi.”
Natameme nalang si Aiden sa komento ni Thana sa sinabi niya.
“Cut the chase, wala namang ibang may kaclose kay Sofia dito maliban kay Trisha, they’re friends so it’s given na nag-aaway rin sila.” ani Jacob.
“What?!”
Gusto mang ipagtanggol ni Trisha ang sarili niya ay nanahimik nalang siya dahil siguro naisip niyang mas lalo lang magiging gulo kung magiging defensive siya.
“Yeah, we fought a lot. Pero mabilis kaming magbati.” Sagot niya nalang sa akusasyon.