Chapter 12: Flat Tire
JASPHER'S POV
Nakatitig lang ako sa papalayong likod ni Airport Girl. Lumingon sya saglit sa gawi ko.
Hindi ko alam kung nag-assume ako o ano pero kita ko sa mata niya na para bang humihingi siya ng tawad sa nagawa nya.
Hindi ko makalakad o makagalaw ang mga paa ko na tila napako na ako kinatatayuan ko. Nakalimutan ko na ring habulin si Fajra.
F*ck!
Kasalanan mo toh Airport Girl!
Nakailang minuto rin akong nakatayo saka malalim bumuntong-hininga bago sinimulang maglakad at tinungo ang kotse ko na nakaparada sa parking lot nitong beach na ito.
Tsk! Sh*t! Basa pa pala ako!
At wala na rin akong pamalit! Damn it!
Pero okay lang, basta mahanap ko si Fajra. Mukang kailangan ko talaga itong suyuin ng matindi.
And speaking of her, I saw her leaning on the door of my car.
Nakahinga ako ng maluwag nang makita ko siya.
Phew! Thank you Lord!
"Love!"
Mukang hindi nya ako narinig pero sure naman akong narinig nya dahil sa lakas ng sigaw ko eh. Pati nga mga tao sa malayo, napatingin sa akin ng tawagin ko ng 'love' si Fajra.
Lul! Madami na palang 'love' dito sa mundo? Di ako updated dun ah!
Nang makalapit ako sa kanya, tinitigan nya ako na walang ekspresyon sa mukha.
This is it Trev! Suyuin mo na sya!
But how? This is the first time na may susuyuin akong babae, kase hindi naman sya ganan dati.
Argh! Bahala na nga!
"I love yo-"
"Let's go."
She cut me off?! At talagang yung sasabihin ko sanang 'I love you'?!
Aish! I think she needs time muna para makapag isip.
Wait! Di ba sabi nya kanina that she need to take a break? So meaning, hindi pa pala kami official break? Yung as in break na wala na kami?
Hays mabuti naman. Hindi ko ata kakayanin na mag break na kam-
"Oh, and by the way, break na tayo."
Wtf?! Iniisip ko lang, nagkatotoo na?!
"W-What?! Lov-"
"And please, don't call me 'love' anymore."
"F-Fajra, let's talk about this, please."
Pagmamakaawa ko. Please! Wag naman love! Di ko kaya!
"We've already talk about this once, remember? And you promise that you won't ever do it again. Tapos ano tong nakita ko?"
"Love, nagkakamali ka ng pagkakaintindi, hind-"
"Would you please stop calling me love anymore?!"
Natigilan ako sa lakas ng sigaw nya. Napatungo na lang ako. Hindi ako sanay na ganito kami.
Fvck! I'm doomed!
Huminahon naman agad siya at mahinahon na rin na nagsalita.
"Please, Jaspher, let's just end this. I-I'm tired understanding you."
Hindi ko alam sasabihin ko dahil kinain ng lungkot, pagkadismaya at iba pa, ang sistema ko.
Ang sakit!
Ang sakit kasi kasama mo siya sa loob ng dalawang taon - no, halos patatlong taon na pala dahil sa isang linggo, anniversary namin tapos makikipag hiwalay siya sa akin nang dahil lang sa selos? Now where's the fair in that?
Ang sakit na hindi ka niya binigyan ng isang pagkakataong magpaliwanag, na hindi mo man lang nasabi ang totoo, na hindi nya nalaman ang side mo.
Siguro pagod na rin sya sa mga paliwanag ko at pag iintindi niya sa akin. Pero hindi parin yon sapat na dahilan! Kailan pa naging makitid ang utak nya?!
I guess, wala na talaga akong magagawa, masyado ko na siyang nasaktan eh.
If that's what you want, then so be it. I won't stop you even if I still love you.
But I need to let you go, love.
Hindi ko na namalayan na nakapasok na pala siya sa loob ng sasakyan at sa back seat siya umupo.
Pilit kong iniaalis ang lungkot na bumabalot sa aking dibdib. Baka hindi ko na kayanin at bumigay na ako. Kanina ko pa rin kasi pinipigilang hindi umiyak eh.
I don't want to show them how weak I am just because of this fvcking tears that will nearly fall from my eyes.
Pinaandar ko na ang sasakyan at nag simulang umuwi bago pa kami abutin ng dilim.
~2 hours later~
Wala parin kaming kibo at imik ni Fajra hanggang sa makaalis kami sa Baguio. Kaya tinignan ko siya sa rear-view mirror.
Tulog na pala sya.
Mahimbing siyang natutulog habang nakasandal sa bintana ng sasakyan.
My gaze went back at the road. Trying to think on what to do first thing in the morning tomorrow, knowing that me and Fajra are officially broke up.
Argh! Fvcked it!
Bihira lang ang mga dumadaang sasakyan dito sa daang to kaya may napansin akong isang sasakyang nakatigil at parang na-flat-an.
Nakita ko pa siyang iwinawagayway ang kanyang dalawang kamay habang may isinisigaw na hindi ko naman rinig at tumatakbo para salubungin ata itong sasakyan kaya mabilis kong inapakan ang preno.
Magpapakamatay ba toh?!
Itinabi ko muna ang sasakyan na minamaneho ko at saka bumaba para tulungan yung may ari ng sasakyan.
ATHEENA'S POV
WALA kaming kibo o imik nina Bett at Cil hanggang makasakay sa sasakyan at makaalis sa beach.
Ayan ang ikinatatakot ko sa kanila eh, yung silent treatment nila.
Wala ba silang balak kausapin ako?
Eh ang sabi ni Bett, sasabihin ko sa kanila ang nangyari tapos hindi sila magtatanong? Psh!
O baka ako ang hinihintay nila na unang magsalita at magpaliwanag? Pero ayoko pa din baka mapahiya ako at barahin nila ako ng salitang 'tinatanong ko ba?'
Leche kayo mga bruha! Alam kong hindi nyo rin ako matitiis hehe.
Nasa kalagitnaan ako ng pagdi-drive nang maramdaman kong tumabingi ang sasakyang minamaneho ko.
Hindi ba pantay ang kalsada?
Tumingin ako sa daan.
Eh? Pantay naman ah!
Dalawa lang ang alam kong dahilan kung bakit nagkakaganito ang sasakyan.
Una, hindi pantay ang sasakyan o baku-baku ang daan at pangalawa ay-
OH MY GOD!
Don't tell me,
Mabilis kong ipinarada ang sasakyan at bumaba para tignan ang gulong nito.
"Oh, shetoks naman oh!"
Pinagsisipa ko ang mga maliliit bato sa lupa nang dahil sa kainisan.
Pati wala pa naman akong alam sa sasakyan eh!
"Leche! Bakit naman ang malas-malas ko ngayung araw na ito!"
Huhu bakit ngayun pa! Eh gabi na oh! Anong oras pa kami makakauwi nito! Malilintikan ako neto kina mami at dadi! Lalo na sa ugok kong kuya!
And speaking of that jerk, hindi ko pa pala siya natetext! Yari na ako! Wala siyang update sa kung anong nangyayari sa akin kung bakit ako ginabi ng uwi!
Tapos lunes pa bukas! May pasok!
Argh! I'm fvcked up!
Sana naman may dumating na sasakyan at tulungan kami! As far as I know bihira lang daw ang mga nadaang sasakyan dito eh! Huhu.
~20 minutes later~
Hindi ko na alam kung ilang minuto na ba ang nakalipas sa kahihintay ko nang sasakyan sa dumadaan. May roon namang ibang dumaraan pero hindi nila ako pinapansin at panay lang ang busina sa tuwing pinapara ko sila kahit pang sarili ang sasakyan at hindi pang biyahe.
Sinilip ko sa loob ng sasakyan ang dalawang bruha.
Leche tong dalawang bruhang toh! Ang sarap ng tulog tapos ako, hindi mapakali at nagkakandaugaga dine sa pag iisip kung anong gagawin dahil sa na-flat-an kami!
Pero wala akong balak na gisingin sila, galit na nga sakin, gagalitin ko pa. Tsk.
"Please, Lord, please, pauwiin nyo na po kami oh!"
Ilang beses na rin ako dasal ng dasal na sana may dumating na himala at tulungan kaming makauwi.
Naka sandal lang ako sa pinto ng driver seat at panay ang linga kung saan dumaraan ang mga sasakyan, hanggang sa masilaw ako ng ilaw nang paparating na...
Kotse ba yun?
Tanong ko sa sarili ko. Hindi ko masyado maaninag ang sasakyan dahil nakakasilaw ang ilaw nito.
Kaya ang ginawa ko nalang,
"Stooooop!! Hey!" Sigaw ko habang tumatakbo pasalubong at sumisigaw para parahin ang sasakyan.
"I-Itigil nyo po ang s-sasakyan!!
k-kailangan namin ng t-tulong!!" Utal kong sigaw nang dahil sa kakatakbo ang hingal.
Grabe! Kapagod to! Jusko po! Pero tiis lang! Hwaiting!
Laking pasalamat ko nang itigil ng driver ang sasakyang minamaneho.
Pero ganun na lang ang gulat ko nang makita ang lalaking lumabas sa sasakyan at marinig ko ang kanyang baritonong boses.
"Hoy! Miss! Magpapakamatay ka ba ah! Do you have a death wish?! Bakit ka ba sumasa-"
Napatigil siya sa pagsasalita nang makita ako.
Takte!
"W-What are you doing here in the middle of the road?"
Medyo hindi na pagalit ang tono ng boses nya kaya nag angat ako ng tingin sa kanya.
"U-Ugh, u-uhm, a-ano kasi, ahh,"
"ANO?!"
"Na-flat-an kami!"
Kagulat sigaw nito ah! But in fairness, kung hindi niya ako sinigawan, hindi sana ako makakapagsalita.Tsk.
"Pfft. So? Bakit mo ko pinara?"
"Malamang! Nahingi ng tulong! Kung alam kong ikaw yun, hindi na sana kita pinara ulul!"
Pero syempre, jowkjowk lang yun noh! Baka mapaghalataan ako eh hehe. Mas usto ko ngang sumabay sa kanya eh kaysa sa iba hihi.
I saw him smirked.
"So ang pinaparating mo, ay gusto mong sumabay sakin?"
*lunok*
"G-Ganun na nga." Nakatungong sabi ko.
He chuckled. "Tch! Nahiya ka pang magsabi ah! Eh hindi naman ito ang unang beses na sasabay ka saken diba?"
Napaisip ako. Uu nga noh.
"Eh, iba yon noh, may kasama ako ngayon."
"Well, ur right. May kasama din naman ako."
Huh? Kasama pa nya yung Fajra na yun? Kala ko ba break na sila? Psh! rupok mo gurl!
He heard him cleared his throat. "Let's go? Iwan mo na muna ang sasakyan mo dito. Ipakuha mo nalang bukas. Gagabihin na tayo masyado nito." Sabay sulyap sa relong nasa pambisig niya.
"S-Sige, gigisingin ko na sila." Sabay takbo ko papuntang backseat para gisingin ang dalawang bruha.
MATAPOS kong gisingin ang dalawa, dumiretso kami sa sasakyan ni Jaspher at nakita ko siyang nakasandal sa pinto ng driver seat.
Hehe katulad ng pwesto ko kanina! Waaahh!
Issue!!!
Pero mukang malalim iniisip niya kase nakatingala sa langit na tila binibilang ang stars kahit wala naman, tapos nakakunot pa ang nuo.
Anuba tong lalaking toh! Masyadong problemado sa buhay! Try nya kayang ishare sa akin para naman mabawas-bawasan hehe chaaarr!
Naramdaman ata niya ang presensya namin dahil napalingon siya sa gawi namin at pilit na ngumiti.
Aish! Halatang-halata naman na pilit eh! Kung mag aartista ka, hindi ka tatanggapin!
"Hey, so ah, let's go?"
"Ahm, hindi ba nakakahiya na makisabay kami? knowing what happened earlier?"
Si Cil ang nagtanong.
"It's okay, I don't mind. Let's just forget get about it."
"Nang ganun-ganun nalang? Naku! Hindi dapat pinapalagpas yu-"
Napatigil si Bett sa pagsasalita nang sikuhin siya ni Cil.
Hays bunganga talaga netong si Betty boops!
Nang tingnan ko si Jaspher, pilit parin siyang nakangiti pero, halata sa mga mata nya na hindi at malapit na ring bumagsak ang mga luha nya.
Hmm, kung ako yun, di ko na talaga mapipigilan yun lalo na kung lungkot ang bumabalot sa puso ko.
Hanga rin naman ako sa kanya. Hindi nya kayang magpanggap na sa kung anong nararamdaman niya, pero kaya niyang pigilan at tiisin ang nararamdaman niya.
Walang umiimik sa amin kaya ako na lang ang bumasag sa katahimikan.
"Ugh, let's go? Hehe malapit na mag hating gabi oh."
Sumang-ayon naman si Jaspher.
Phew!
Akmang papasok kaming tatlo sa backseat nang magsalita si Jaspher.
"Hindi kayo kakasya dyan, nandyan si
F-Fajra eh."
Ala! Oo nga noh! I forgot!
"Ahh-" ano ba dapat sabihin ko?!
"Dito ka na lang sa shotgun seat."
Is he referring to me? Eh bakit hindi siya nakitingin sakin?
"Okay, Jaspher."
Bruha ka talaga, Bett!
"I was referring to A-Atheena."
Hala! Me?! Omoooo wahhhh! Pwede bang kiligin?! Hahaha!
Of course I remained poker face para hindi mapaghalataaan. Tsaka na hehe.
"Ahh, si Atheena ba? Hehe okay."
Anu? Pahiya ka ngayun noh?! Hihi
Hindi na sumagot si Jaspher at sumakay na lang sa driver seat.
Sina Bett at Cil naman ay sa backseat. While me, hehe, I'm right next to Jaspher!
Hours had past at nasa kalagitnaan kami ng byahe ng biglang bumuhos ang malakas na ulan.
Sh*t lalo pang lumamig!
Niyakap ko ang sarili ko.
"Here."
Nagulat ako nang magsalita si Jaspher.
"A-Ano yan?"
"Hoodie. Pfft."
"Anong gagawin ko dyan?"
Anu ba yan! Parang tanga lang, Theena?
"Kainin mo. Tch."
I glared at him.
"Malamang suotin mo!"
"Alam ko namang sinusuot yan noh! Pero hindi ko sinabing isusuot ko!"
"Oh, I don't think so, I can see that your teeth is gritting in cold."
Hindi nalang ako umimik. Tama naman kasi sya eh!
"Susuotin mo o ako ang magsusuot sayo?"
I'm literally shock at what he said! OMG! Waaaahhh! Ikaw na lang mag suot saken! Haha charot!
"A-Akin na nga!" Kunwaring pagalit kong kinuha.
Nang maisuot ko ang hoodie nya,
Hmm, grabe ang bango! Ang sarap singhutin!
I smiled at the back of my mind. Baka kase sabihin netong katabi ko e ineenjoy kong suotin tong hoodie nya. Pero totoo hehe.
Lumingon ako sa likuran para icheck yung dalawang bruha.
Tulog na pala sila. Buti na lang.
At ganun na lang ang gulat ko nang mapatingin ako kay Fajra, ay nakatingin din siya ng masama sa akin na tila sinasabunutan na ako sa kanyang isipan o mas higit pa don.
Nginitian ko lang siya. Pero hindi nang aasar ah! Haha.
HINDI ko alam kung nasaan na kami dahil nakatulog na pala ako nang hindi ko nalalaman.
Feeling ko kasi nakayakap sakin si Jaspher gawa netong hoodie nya!
"Saan bahay nila? Ihahatid ko na."
Tanong ni Jaspher nang malapit na kami.
Sinabi ko naman agad sa kanya at sila daw muna ang ihahatid niya dahil mas malapit sila at parehas lang naman daw kami ng village ni Fajra.
Nang makababa ang dalawang bruha, nagpasalamat sila kay Jaspher pero hindi nila ako pinansin o nag sabing 'babye'.
I sighed.
"We're here Fajra." Sambit ni Jaspher nang nasa tapat na kami ng bahay nila.
Ramdam ko rin ang lamig sa tono ng boses niya. Siguro hindi lang ako sanay na ganito sya magsalita sa girlfriend nya or should I ssay ex-girlfriend. Any sweet-sweet kasi nila pag nag-uusap eh samahan mo pa nung endearment nilang 'love' kuno.
"Thanks for the ride, J-Jaspher."
Sambit ni Fajra nang makababa siya at sinagot naman ni Jaspher nang tango. Saka pinaharurot uli ang sasakyan.
Ngayun, kami na lang dalawa!
Wala kaming imik hanggang makarating kami ng bahay.
"Ah, salamat uli sa paghatid, hehe."
He shrugged.
"Anytime."
Woah, bago yun ah!
"Y-Yung hoodie mo, bukas ko na lang isasauli, lalabhan pa kasi."
"K." Tipid niyang sagot.
Kala ko tatanggihan niya tapos akin na lang hehe. Para remembrance.
"Sige, bye, ingat!"
"Mmm." He answered me with a nod and he drove away from my house.
Nang mawala sa paningin ko ang sasakyan niya, saka lang ako pumasok ng bahay.
This is it! Humanda kana Theena sa sermon ng iyong hudyong kapatid!
Naabutan ko si kuya sa salas na nag lalaro ng ML.
Sinulyapan ko ang relong nasa pambisig ko.
2:34AM
The heck?! Tsk amp! Ang adik talaga! Sana talaga tuluyan nang i-ban ang ML!
"Aish! Ano ba yan! T*ngna! Ang bobobo nyo naman! Ang hihina na nyo! Argh! Bwiset!"
Parang tanga! Sumisigaw pa! Eh tulog na ata si manang pati mga kapit-bahay, panay sigaw pa netong kupal na toh!
Mukang hindi ako ang masesermunan ngayun ah.
"Hoy! Kuya!"
Aba! Eh matinde! Hindi man lang nagulantang nung sumigaw ako!
Ah! Hindi mo ako papansinin ah!
Mabilis kong dinampot ang cellphone nya at pinatay.
Now he look at me with disbelief.
"Anu ba?!"
"Anong 'Anu ba'?! Hoy kuya! May I remind you na nandito na ako!"
"Oh, so?"
The fudge?!
"Hindi mo man lang ba ako kukumustahin?!"
"Sige, kamusta kana lil sis?"
I rolled my eyes at him.
"You're unbelievable, kuya."
He chuckled.
"Sinabi na sakin nung kaibigan mo na gagabihin kayo ng uwi dahil na-flat-an daw kayo tapos nakisabay na lang daw kayo dun sa kaklase nyo. Okay na?"
Huh? Sino dun sa dalawang bruha ang nasabi kay kuya?
"Uh, sino sa dalawa kong kaibigan?"
"The one who have bangs. I forgot her name."
Si Betty boops?!
"She's cute."
Nu daw?
Hmm, I smell something fishy.
"By the way, kelan dating nina mommy?"
"Tomorrow afternoon. Now, can you please take back my phone?"
I glared at him.
"Hoy kuya! Hindi porket wala sina mommy, ay magpupuyat kana!"
"Hindi ako nagpupuyat lil sis! Hinihintay talaga kitang dumating kaya hindi muna ako natulog. Sinabihan ko na si manang na magpahinga na at ako na lang ang maghihintay sayo. At dahil ang tagal mo, naglaro na lang muna ako pampalipas antok. Kaya you should thank me to wait for you."
Grabe naman pala tong si kuya ang sweet! Hehe nasigawan ko pa tuloy.
Lumapit ako sa kanya at naglalambing na yumakap.
"Aww, your so thoughtful kuya, thank you for waiting."
Hays, sana ol nakakapaghintay noh? Hehe charr!
"Hahaha. Anytime lil sis!" And he hugged me back.
Yieee swerte ko talaga sa kuya ko! Kahit mukang unggoy! Haha!
Matapos mag usap, umakyat na ako sa taas at dumiretso sa kwarto ko.
I just took a half bath and wear pajama and hoodie.
Ang hoodie ni Jaspher! Waaahh!
Susuot ko to pantulog para feel ko na nakayakap sakin si Jaspher! Hehe.
~To be continued~