Pagmulat ko ng aking mga mata tumambad saakin ang puting kisame.
Napahawak ako sa aking dibdib. Nahihirapan pa rin akong huminga.
Inilibot ko ang aking paningin dahil may gusto akong makita.
Nalungkot ako dahil wala sya.
Oo nga naman. Aasa kapa ba Sahara?
"Anak"
Napalingon ako kay mama puno ng pag aalala ang mukha nito.
"Why did you eat shrimp? Alam mo naman na masama sa kalusugan mo iyon" sermon ni mama saakin.
"Sorry ma" mahinang bulong ko.
Buti nalang ay dumating ang doctor kaya hindi na ako pinagalitan ni mama.
"You should be extra careful next time Iha." Payo ng doctor saakin.
I nod my head.
"Dont forget to drink your medicine too." Paalala pa ng doctor.
Napatingin ako sa aking sarili sa salamin, puno ng pantal ang leeg at mukha ko. Pati ang aking mga kamay.
"I'll get your medicine"
Paglabas na paglabas ni mama si Kuya Ezikiel naman ang dumating.
Bakas din sa mukha nito ang pag aalala.
"I heard what happend. Are you feeling better now princess?" nag aalalang tanong nya.
Ngumiti ako "Oo kuya"
Hinampas nya ng mahina ang balikat ko.
"Anong pumasok sa kokote mo bakit kumain ka ng shrimp? Alam mo naman na Allergy ka don. Sobrang nag-alala si daddy sayo."
Kay papa ko lang din na mana ang ganito. Maging sya kasi ay allergy sa hipon.
"Sorry na kuya" naka ngusong tugon ko.
"Pasalamat ka mahal kita"
"Thank you kuya" pamimilosopo ko. Pinanlakihan nya ako ng mga mata.
"Joke lang kuya!" Natatawang sambit ko.
Pagdating ng hapon umuwi rin ako sa bahay. Kailangan ko lang ng konting pahinga para mawala ang paninikip ng aking dibdib at ang mga pantal.
Nadatnan ko si Zayne sa bahay pag ka uwi. May dala itong prutas at mga chuckie. Alam nya talaga ang paborito ko.
"Suhol ba to?" Natatawang biro ko
Sinalubong nya ako ng mahipit na yakap.
"Im so sorry Sahara. Hindi ko alam na mangyayari to. Dont worry sinabi ko na may mommy ang lahat"
"Hah? What did you say to Tita Ayen?" Nag papanic na tanong ko.
Iniwan kaming dalawa ni kuya sa sala.
"It was kuya Zeus fault! I know that!"
Umiling ako at humawak sa kamay nya.
"No, hindi naman nya kasalanan ang nangyari. Dont blame him. He's not aware na may allergy ako" pagdedepensa ko.
Di natinag si Zayne, inis na inis pa rin ang mukha nito.
"Wag mo na syang ipagtangol" inis na sambit nya.
Napa buntong hininga nalang ako dahil sa kakulitan nya.
Umalis din agad si Zayne may lakad pa daw kasi ito. Kaya nagkaroon ako ng pagkakataon para maka pag pahinga.
Napalingon ako sa may bintana ng aking kwarto.
Bukas ang bintana ni Zeus. Di ko ba nasabi sainyo na mag ka tapat ang kwarto namin ni Zeus.
Sinadya ko ito para makita sya araw araw pero madalang lang itong mag bukas ng bintana kaya nagtataka ako kung bakit naka bukas ang bintana nya.
Ganon na ba talaga nya ako kinasusuklaman to the point na muntik na akong mamatay.
Hindi nya ba talaga alam na may Allergy ako sa hipon. Oh sinadya nya lahat ng to dahil kinasusuklaman nya ako.
"IT WAS YOUR  FAULT KUYA! YOU'RE SO HEARTLESS!"
Napabalikwas ako sa aking pag kakahiga dahil sa sigawan na naririnig ko.
"HOW COULD YOU DO THIS TO HER!" Rinig kong sigaw pa ni Zayne.
"HINDI PA BA SAPAT YUNG PAMBUBULLY MO SAKANYA ARAW ARAW?! SHE DIDN'T DO ANYTHING WRONG BUT WHY DO YOU KEEP  HURTING HER?!"
"YOU'RE NOT AWARE? OH SINADYA MO ANG LAHAT NG TO?"
"BAGAY LANG SAKANYA YON!" Parang punyal na bumaon sa dibdib ko ang sinabi ni Zeus.
Isinara ko ang bintana ng kwarto ko at isinuot ko ang headseat para hindi ko na marinig ang mga masasakit na salitang binibitawan nya.
Unti unting pumatak ang luha sa aking mga mata.
Sumisikip ang dibdib ko.
Ang mahinang pag iyak ko ay naging hagulgol.
Ang sama sama mo Zeus. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang mahalin ka. Kasalanan bang mahulog ako sayo? Kung may choice lang talaga ako hindi ko hahayaan ang sarili ko na mahulog sa isang kagaya mo.
"Are you sure kaya mo na talaga?" Tumango ulit ako.
Pang ilang tanong na ba ni papa at kuya yan. Kanina pa nila ako kinukulit na wag na munang pumasok.
Pero ayaw ko kasi sa bahay, wala na akong ibang ginawa kundi ang humiga.
"Can you just skip your class for awhile?"
Napakamot ako ng batok dahil sa kakulitan ni Kuya.
"Kuya naman eh" pagdadabog ko.
"Okay fine. Basta pag masama ang pakiramdam mo pm me agad ah?"
Tumango ako.
Paglabas ko ng bahay sakto din ang paglabas ni Zeus. Nagulat ako dahil may pasa ito sa may bandang kilay at putok ng gilid ng labi nya.
Nag iwas ako ng tingin ng mapansin nya ang pagtitig ko.
"Sahara iha!" Naka ngiting bati ni Tita Ayen saakin.
Naiilang akong tumingin sakanya dahil sa presensya ni Zeus.
"Hello po tita. Goodmorning po"
"Okay kana ba? Gusto mo bang sumabay nalang kay Zeus? Tutal pareho naman ang university na pinapasukan nyo."
Sunod sunod ang pag iling na ginawa ko. "Naku, hindi na po tita. May dadaanan pa po kasi ako" palusot ko nalang.
Tulad ng dati blanko ang expression ni Zeus habang naka tingin saakin.
"Ganun ba? Sge ingat ka"
Sumakay na ako sa sasakyan at hindi na muli pang lumingon sakanya.
Tama na sahara. Masyado mo nang sinasaktan ang sarili mo.
sabi ni papa.
Lahat ng mabigat gumagaan kapag binitawan.
Kailangan ko na talagang bitawan ang feelings na meron ako para kay Zeus. Siguro hindi ganun kadali dahil sya lang ang lalaking nagustuhan ko. Pero kakayanin ko.
Sa una palang naman malabo ng maging kami. Tanga lang talaga ako kung bakit umasa ako na
Isang araw magiging malapit kami sa Isa
Mamahalin nya ako
At papahalagahan.
"Wag nyo na po akong sunduin mamaya mang Kanor. May gagawin pa po kasi kami sa school"
"Oo sge iha"
Kumaway ako kay mang kanor bago pumasok sa loob ng university.
Kagaya ng naka gawian ko, dadaanan ako na para bang bula sa harapan ng maraming estudyante.
Parang hindi ako nag eexist dito.
Nagulat ako ng bigla nalang may humigit sa braso ko.
"Can we talk?" Seryosong tanong nito.
Parang umurong saglit ang dila ko.
I clear the lump on my throat.
"Sorry m-ay gagaw-in pa kasi ako." Nauutal na palusot ko.
Inalis ako ang pagkakahawak ni Zeus sa braso ko.
"Im sorry" mahinang bulong nito na labis kong ikinagulat ng husto.
Hindi ako naka sagot agad.
Nag sosorry ba sya dahil inutusan sya ni Tito Zeke at Tita Ayen?
Naalala ko na naman ang narinig ko kahapon.
I close my fist.
I smile. Wala naman akong magagawa.
"Ah. Its okay. Sorry ah? Hindi ako napahamak tulad ng gusto mo"