3rd Pov
"Lucas...."
"Edith?" tanong ni Lucas, tamimik na pinagmamasdan ni Elaine ang dalawa habang sila ay nagtititigan.
'ano 'to drama at may titigan pang nagaganap? Bakit ba sa bitter ako? Nakakaasar lang walang pasintabi sa single na katulad ko' sa isip isip ni Elaien.
Hindi naman sunagot ang tinawag niyang Edith sa halip nanatili lang itong nakatingin sa kaniya.
"What do you want?" Sa pagkakataong ito Si Lucas agad ang umiwas ng tingin matapos niyang matitigan ng saglit ang babae.
"I'm here because of our son," sabi niya, babang diretsong nakayingin ang mga mata patungo kay Lucas.
Tumingin si Lucas kay Elaine bago ito tinanguan hudyat na kaylangan nilang mag-usap ng sila lang dalawa.
Agad naman itong naintindihan ni Elaine kaya umatras ito para pumunta sa table niya at saka iniwan sila doon ngunit hanggang sa table niya rinig parin ang usapan ni Lucas at Edith.
"Our son?" Nakakunot na tanong ni Lucas. Hindi siya makapaniwala sa pinagsasabi ng babae na nasa kaniyang harapan, tumango ang dalaga upang ikumpirma na tama ang kan'yang sinasabi ngunit kita sa mukha ng babae na para itong naga-alangan 'bakit kaya?' tanong ni Elaine sa kaniyang isipan dahil nahalata din n'ya ang kilos ng babae base sa emosyon nito.
"Yes, he's Sky Rodriquez." Pinagmasdan ni Elaine ang magiging reaksyon ni Lucas sa mga oras na iyon, kita sa mata ng lalaki ang panlulumo sa kan'yang nalaman, napatingin din ito sa bata ngunit sa pamamagitan ng kan'yang mata ay naikumpirma n'yang galing mismo sa dugo nito ang batang.
Tinignan ni Lucas ang bata mula paa hanggang mukha nito, gusto niyang ibuka ang kaniyang bibig ngunit walang salita ang gustong lumabas dito.
"Why did you hide it from me?!" Nang gagalaiting sigaw niya. Halos gusto niyang hilain ang leeg ng babae sa gigil na nararamdaman. Habang sa gawi ni Elaine bigla din 'tong napaigtag nang marinig n'ya ang boses ni Lucas pati ang batang nasa likod ng babae ay nagtago sa likod ng kaniyang ina at halata na ang panginginit ng kaniyang katawan.
"You're asking, why? Ask yourself why i did keep him away from you! Don't act innocent Lucas you know what I'm saying!!" sigaw ni Edith pabalik habang nanlilisik ang matang tumitingin sa kan'ya. 'ano naman kaya pinag-awayan nila at nakuha niya pang ilayo ang anak nila kay boss pero siguro nga kasalanan ni boss 'yon babaero pa naman siya' sabi ni Elaine sa kanyang isip.
Hindi niya napapansin na napapalapit na pala ang mukha niya sa pagdungaw. Halata man ito ni Lucas hindi niya intindi si Elaine na nakikinig sa usapan nila.
Parehong nanahimik ang dalawa matapos ng pagsigaw ni Edith sa kaniya. Samantalang si Elaine ay inoobserbahan kung sino ang unang magsasalita sa kanilang dalawa.
Maya-maya lang nagsalita agad ang babae. This time mahinahon na ito hindi katulad kanina na para bang gusto nalang nilang mag-kasakitan.
"Just look for him I need to go." sabi niya, saka binitawan ang kamay ng bata ngunit maluha luhang kumapit ng mahigpit sa kan'ya ang maliit na kamay na ito ngunit patuloy n'ya paring tinanggal ang pagka-kakapit ng bata saka nagmadaling naglakad paalis nang wala manlang sinasabi.
Habang pinagma-masdaan ni Elaine ang pintuan nataranta agad siya nang mapansing umiiyak ang bata na nakalumpisay sa sahig habang si Lucas ay nakatulala lang na parang wala sa wastong katinuan.
Agad na nag-lakad palapit si Elaine sa bata saka n'ya inabot ang kan'yang kamay. Nung una umiiling lang siya kay Elaine pero bakas na sa kaniyang mukha ang pamamaga at ang mga luhang umaagos mula sa kaniyang mata wala talaga itong balak abutin ang kamay ni Elaine pero nang magkatitigan sila ng ilang minuto unti-unti n'yang inabot ang kan'yang kamay kay Elaine hudyat 'yon para alalayan siya siya.
Base sa itsura ng bata nasa sampung taong gulang 'to at kamukhang kamukha 'to ni Lucas kahit saang parteng tignan.
Isinandal ni Elaine ang ulo ng bata sa kaniya hita saka ito marahang tinapik sa kanyang likod para makatulog na siya. Nakaramdam ng awa si Elaine sa loob-loob niya habang pinapakinggan ang mahinang paghikbi ng bata sa kaniyang tabi.
Lumipas ang ilang minuto naramdaman n'yang parang bumigat ang ulo ng bata kaya napansin niyang tulog na 'to.
Nag-lakad si Elaine palapit sa sofa ng office ni Lucas at marahan n'yang nilapag ito.
Nang matapos niya gawin iyon, paharap na sana siya nang maramdaman niyang may bulto ng tao ang nasa kaniyang lukuran. Agad niya itong ilingon at nakitang si Lucas iyon, tahimik lang ito habang pinagmamasdan ang maliit na katawan na natutulog sa sofa. ' Apektado ba ako? Ewan, I like him kaya normal lang naman na makaramdam ako ng disappoinment diba, pero dahil cute anak n'ya isantabi ko nalang muna ang feelings na 'yan'
"What?" This time iniwas na niya ang kan'yang paningin at saka bumaling 'to kay Elaine ngunit hindi niya mabasa ang nasa utak ng lalaki kahit gustuhin pa man niya itong malaman.
"Ayos ka lang ba boss? Dapat maging masaya ka dahil biglang dumating itong blessing na 'to sayo at saka hindi mo naman na siguro maiisip na hindi mo siya anak diba kahit saang angulo mukha mo nakikita ko sa batang 'to," nakangiti niyang sabi. 'hindi naman ako nakakaramdam ng kirot siguro dahil una palang hindi na ako umaasa na one day darating ang araw na ikakasal siya sa iba 'yong kasing pantay ng istado niya sa buhay hindi katulad ko na pag nawalan ng trabaho hindi na alam kung saan ako kukuha ng ikabubuhay ko'
"It's none of your business," sabi niya, habang nakakunot ang noo. Hindi 'to inaasahan ni Elaine na manggagaling ito mismo sa bibig ni Lucas ngunit pansin niya kung gaano kadilim ang pagmu-mukha nito.
"Boss hindi naman sa pangengealam, hindi ba mas maganda kung tanggapin mo 'tong bata na ito ikaw nalang meron siya nakita mo naman kung paano siya iwan ng ina niya," sabi ni Elaine. Pinipilit nitong pakalmahin ang kaniyang sarili na h'wag sigawan si Lucas dahil sa umakto nanaman ang pagiging masamang ugali nito.
"Stop meddling into my life, you have yours.... Is it not enough that I keep you for all this years? But don't cross the line. If you want to keep him then I pay you." Sa pagkakataong ito hindi na alam ni Elaine kung ang taong minahal niya ba ang nagsasalita nang ganito sa harapan niya o baka sinapian lang ito ng masamang ispirito.
"Ok fine. I'll keep him but you need to stay with him in your house, I'll take care of him until you realize na mali ang lahat ng sinasabi mo. Hindi mo manlang ba inisip ang batang 'to gagawa-gawa kayo tapos hindi niyo kayang panindigan! Anong klaseng magulang kayo pag sa sarap ang lalakas niyo pero pag nagbunga ang dali lang sa inyo iwan ang responsibilidad!" Hindi na napagilan ni Elaine na masabi lahat ng 'yon dahil sa sa katotohanang ayaw tanggapin ni Lucas nag sarili nitong anak at madali lang nitong sabihin na ipaalaga ito sa iba dahil wala siyang pakealam.
Hindi inaasahan ni Lucas na marinig ang katagang ito galing mismo sa bunganga ni Elaine ngunit nang siyay'y magsasalita na napahinto siya dahil sa mahina at parang hikbi na kanilang narinig sa tabi nilang dalawa.
"Mama"