Kairi's P.O.V
"DAHIL para kang cellphone, na hindi ko kayang iwan."
Nasa harapan kami ng gate ng aming bahay habang nag-uusap. Kahit kailan talaga hindi siya nauubusan ng sasabihin. Ano daw sabi? Mukha ba akong cellphone? Tsk. Binalik ko sa kaniya baka mamaya isipin na materialistic akong babae.
"Champ, hindi ko 'to matatanggap," ani ko. Sabay bigay sa kaniya. Tinignan nito ang hawak at saka tumingin sa akin.
"Ok, let's have a deal. Ano game?" May pagalaw-galaw pa ng kilay. Ano na naman iniisip nitong kalokohan? Tinignan ko siya ng masama. Pakiramdam ko hindi ito maganda.
"Bago ako sumagot, gusto ko muna malaman kung anong deal 'yan?" tanong ko sa kaniya. Gusto ko lang manigurado baka mamaya niloloko niya ako.
"No, hindi ko pwede sabihin, sumagot ka muna kung game ka." Nakatingin lang ako sa kaniya at nag-iisip. Hindi naman ako siguro ipapahamak ni Drei, dahil may tiwala ako sa kaniya. Wala masama kung alamin ko kung ano 'yong deal na sinasabi niya.
"Ok, sige game," sambit ko. Napangiti siya bigla.
"Heartbeat, ganito-" pinutol ko kung anuman ang sasabihin niya. Kaya binigyan niya ako ng isang nagtatakang look.
"Uunahan na kita, kung may gagawin kang kalokohan, humanda ka sa akin!" mataray na pagkasabi ko. Dinuro-duro ko pa siya. Hinuli niya ang aking kamay at hinalikan ang likod nito. Inalis ko agad dahil hindi ko inaasahan na gano'n ang gagawin niya.
"Don't worry, hindi ito kalokohan. Papipiliin lang kita sa dalawang option na ibibigay ko sa'yo," natahimik ako bigla. Bumilis ang tibok ng puso ko. Ano ba 'tong pinasok ko? Lord, kayo na po bahala sa akin.
"Game, ano ba 'yong dalawang option na 'yan? Para matapos na 'to antok na kasi ako," mahinahon na pagkasabi ko pero nakataas ang kilay.
"First option, kung tatanggapin mo 'tong cellphone liligawan kita." Napahawak ako bigla sa aking baba. Hmmm kung 'yon ang first option, huwag ko na lang tanggapin para hindi niya ako ligawan, tama 'yon ang gagawin ko.
"Ano naman 'yong second option?" confident na tanong ko. Kasi napagisipan ko na kung ano ang pipiliin ko. Ngumisi muna siya bago magsalita.
"Second option, kung hindi mo tatanggapin 'tong cellphone liligawan kita." Tumawa siya ng mahina. Napanganga ako. Ano raw? Kinurot ko siya sa kaniyang tagiliran.
"Aray! Ganyan ka ba maglambing sa akin?" tanong niya. Pero hindi ko pinansin, iniinis na naman niya kasi ako.
"Pinagloloko mo ba ako? Pinapipili mo pa ako eh pareho lang 'yon! Hudas ka talaga!" naiinis na sabi ko. Pinagsusuntok ko siya pero hinuhuli niya mga kamay ko.
"Heartbeat, huwag ka maingay. Baka may makarinig sa atin, ang iisipin nila may ginagawa akong masama sa'yo," pagkakalma na sabi niya.
"Sa tingin mo, 'yan mga pinagsasabi mo hindi ba 'yan masama para sa akin? Walang hiya ka pinapili mo pa ako, eh wala naman ako mapipili sa dalawa!" Pinagsisipa ko siya. Niyakap niya ako patalikod, sa lakas niya wala ako kalaban-laban.
"Hija, hijo kung gagawa kayo ng kababalaghan, sa loob ng bahay niyo gawin." Napatigil kami bigla ni Drei dahil sa taong nagsalita. May gising pa pala kahit mag eleven na ng gabi.
"Pasensya na po, ito kasing asawa ko hindi na makapaghintay, papasok na po kami sa loob," sagot niya do'n sa aleng dumaan. Dahil sa ginawa niya patong-patong na ang kasalanan niya sa akin.
"Hudas ka talaga! Marami ka ng kasalanan sa akin!" galit na sabi ko. Hindi na ako nagbibiro galit na talaga ako. Hinarap niya ako at niyakap nang mahigpit para hindi ako makawala.
"I'm sorry, sige na huminahon ka na. Kung alam mo lang kung ano ang nasa puso ko, maintindihan mo ako," mahinahon ang boses niya tapos hinahaplos-haplos ang aking buhok. Nakaramdam ako bigla ng kirot sa dibdib dahil sa sinabi niya. Parang naiiyak at nasasaktan siya habang sinasabi 'yon.
Dahil do'n huminahon ako, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Sa pagyakap niya, sa paghaplos niya at sa mga binibitawan niyang salita nanlalambot ang puso ko. Pakiramdan ko masaya ang nararamdaman ko. Oh! God, what's the meaning of this?
Hinarap niya ako at pinatitigan. "Kunin mo na 'to, binili ko talaga para sa'yo. Wala ako hihilingin na kapalit basta manatili ka lang sa piling ko. Hindi na rin kita papipiliin, tanggapin mo lang 'to," mahabang linya niya. Pinatitigan ko rin siya ng maigi, ang kulay bughaw niyang mata nagpapahiwatig ng pagsusumamo at kalungkutan. Bakit ka ganyan Drei?
"Please, Heartbeat," sabi niya ulit. Nakatitig lang ako sa paper bag na nakalahad sa harapan ko.
"Sigurado ka, walang kapalit 'yan? Hindi mo na rin ako papipiliin?" Ngumuso ako at may kalungkutan sa aking mukha. Dahil sa nakikita ko, ngayon ko lang siya nakita na parang nagdadalamhati.
"Bakit ganyan ang mukha mo? Parang namatayan ka." Hinawakan ko mukha niya.
"Huwag mo na lang pansinin." Ngumiti siya ng pilit sa akin.
"Kunin mo na 'to at pumasok ka na, medyo late na rin." Utos niya. Kinuha ko na lang para hindi na siya malungkot ng tuluyan. Papasok na sana ako ng hinigit niya ako sa braso.
"Ano pala araw bukas?" tanong niya.
"Linggo, bakit mo natanong?" balik na tanong ko rin.
"W-wala, sana ako ang sabado at ikaw ang linggo. Para ikaw ang kinabukasan ko." Nauutal na sabi niya. Nakakunot noo ko siyang tinignan.
"Bakit mo nga natanong? Alam mo huwag mo ako dinadaan-daan diyan sa mga banat mo ah!" Pinanlakihan ko siya ng mata.
"Ok, pasensya na g'wapo lang. Gusto ko lang itanong kung ano gagawin mo bukas?" Hindi siya makatingin sa akin ng diretso.
"Magsisimba kami ni mama bukas tapos sa bahay lang." Inaantok na sagot ko. Humakbang siya palapit sa akin at inangat mukha ko. Pinatitigan niya ako sa mata. Ano na naman binabalak mo? May dumi ba ako sa mukha? May muta ba ako? Hindi ko inaasahan na hinalikan niya ako sa ilong at noo.
"Goodnight, Heartbeat, salamat sa pagsama sa akin," wika niya.
"Sige, hintayin muna kitang makapasok, at saka ako aalis." Tumango lang ako at pumasok na.
Pagdating ko sa aking silid naglinis ng katawan at ginawa ang skin routine. Mahihiga na sana ako ng mahagip ng aking mata ang paper bag na bigay ni Drei. Binuksan ko at kinuha ang phone. Nakaramdam ako ng kahihiyan sa aking sarili, siya na nga 'tong nagmamalasakit sa akin ng husto pinagmamalupitan ko pa. Inopen ko ang phone at bumungad sa akin ang picture namin dalawa. Ginawa niya pa lang wallpaper, hindi niya nilagyan ng lock kaya malaya kong sinipat ang nilalaman. Phone number lang niya ang nakasave sa contact ko. Napangiti lang ako, bakit ang gaan sa pakiramdam ko? Naiisip ko lang siya napapangiti ako agad. Nilagay ko sa side table ko 'yong phone at natulog na.
..........
Kinaumagahan, nagising ako dahil sa pagtawag ni mama sa pangalan ko. Pagtingin ko sa orasan six am pa lang. Kahit antok pa ako pinilit ko na lang bumangon. Mabilis akong nagpunta sa cr para maghilamos, magmumog at saka lumabas na. Pagdating ko sa ibaba, nakita ko si mama na nakatingin sa labas.
"Good morning, Ma." Bati ko kay mama at hinalikan siya.
"Good morning din, anak." Niyakap niya ako at ginulo ang aking buhok. Hindi pa nga ako nakakapagsuklay ginulo pa ni mama. Sinuklay ko na lang gamit ang aking daliri.
"Ma, ano po 'yon? Bakit niyo po tinawag pangalan ko?" sunod-sunod na tanong ko. Hindi siya sumagot bagkos nginuso niya sa may labasan ng aming bahay. Sinundan ko kung saan siya nakatingin, gulat ako sa aking nakita. Tinapik ako ni mama kaya napatingin ako.
"Sige na anak, magluluto lang ako ng breakfast." Hinalikan lang niya ako sa noo at pumunta na ng kusina. Naglakad ako palabas ng aming gate. Sinipat ko pa ang kotse bago kumatok sa bintana. Nang panglimang katok ko bumukas ito. Bumungad sa akin ang bagong gising na mukha ni Drei. Suot pa rin niya 'yong suit niya kagabi, pero nakatupi na ito hanggang siko at nakabukas ang butones kaya kita ko ang matigas niyang dibdib. Napalunok ako sa aking nakita at ginala ang mata ko sa paligid. Napansin niya siguro kaya binutones niya ulit. Lumabas siya sa kaniyang kotse at nilapitan ako. Tinignan ko kabuoan niya, kahit magulo ang buhok at bagong gising bakit ang g'wapo pa rin niya? Nasaan ang hustisya? My gosh! Bumigla uminit mukha ko.
"Bakit diyan ka natulog? Hindi ka ba umuwi?" sunod-sunod na tanong ko sa kaniya. Pero hindi sumasagot nakatulala lang at napapalunok. Kita ko ang paggalaw ng kaniyang panga at adams apple. Sinundan ko kung saan siya nakatingin. Bigla kong niyakap ang aking dibdib. My goodness! Wala pala akong bra, manipis pa naman ang suot kong t-shirt kaya bakat ang nipples ko. Hindi maipinta ang itsura ng mukha ko. Nakakahiya mga beshy!
"Oh! A-anong tingin tingin mo diyan? G-gusto mo dukutin ko 'yan mata mo?" nauutal na sabi ko. Naghihintay ako ng isasagot niya pero ang hudas relax lang na nakacross arm at nakangisi pa. "Bahala ka na nga sa buhay mo!" inis na sabi ko. Iniwan ko siya sa labas. Argh! Nahihiya ako promise!
Umakyat ako papunta sa aking kwarto. Napatingin ako sa salamin namumula pisngi ko. My goodness! Napansin kaya niya? Nagpalit na lang ako ng damit. Pagbaba ko nakita ko siyang prenteng nakadekwatro habang nakaupo sa sofa at nakangising nakatingin sa bandang dibdib ko. Hindi ko siya pinansin, bahala ka diyan. Urgh! Papunta na ako sa dining area ng saktong pagtawag din sa amin ni mama.
"Hali na kayong dalawa, breakfast is ready!" masayang sambit ni mama. Naku! Ma, buti ka pa ang ganda ng araw mo, ako nasira na. Argh!
Umupo na rin siya sa may tapat ko, pero hindi ko pa rin nagagawang tignan, embarrassing para sa akin ang nangyari. Siya pa ang inutusan ni mama para maglead ng prayer. Hindi na bago sa amin si Drei kapamilya na rin ang turing ni mama sa kaniya. After no'n nagsimula na rin kaming kumain. Panay tingin sa amin ni mama hindi kasi kami nagpapansinan na dalawa.
"Kumusta ang party kagabi?" bungad na tanong niya.
"Masaya po tita." Nakangiting sagot niya at binaling ang tingin sa akin pero umiwas ako.
Napatango lang si mama. "Drei, bakit hindi ka umuwi?" Si mama na ang kumakausap dahil wala ako balak kausapin.
"Sorry po tita, hindi ko kasi alam what time kayo magsisimba, kaya naisip kong hindi na lang umuwi," nahihiyang sabi niya.
"Ikaw talagang bata ka, bakit hindi mo tinanong kay Kairi?" mahinahon na sabi ni mama. Napatingin silang pareho sa akin na agad naman napakurap ang aking mata.
"Nahihiya rin po akong magtanong sa kaniya," iyon lang sabi niya. Tinuon na lang sa pagkain ang tingin. Bakit siya nahihiya sa akin?
"Bakit ka mahihiya sa kaniya? Kilala niyo naman na ang isa't isa." Pilit lang na ngiti ang binigay kay mama na sagot. Palihim ko siyang tinignan at nahuli kong palihim din nakatingin sa akin.
Napabuntong hininga na lang si mama. "Sige, Drei sumama ka na lang sa amin magsimba." Tumango lang siya at pinagpatuloy ang pagkain. Sa buong oras na nasa hapag kainan, hindi talaga kami nagusap. Nagkakatinginan pero umiiwas agad, ako lang pala 'yon.
After kumain binigyan siya ni mama ng damit pamalit. Ito 'yong naiwan na damit ni papa sa bahay. Naligo na rin kami para makaalis na. Simpleng white dress lang ang sinuot ko na pinartneran ko ng doll shoes. Oh! Di ba! Parang mag-aanak lang ako sa binyag. Konting pulbo lang at lip tint solve na ako.
Pagbaba ko nakita ko siyang handa na. Pinatitigan ko siya, mabuti naman at nagkasya sa kaniya ang damit ni papa. Kahit simpleng polo shirt at faded jeans parang hindi nabawasan man lang ang kagwapuhan niya.
Tumango lang siya sa akin at naupo kami pareho. Wala pa si mama kaya nagbasa lang muna ako ng magazine, siya naman nagtitipa sa kaniyang cellphone. Nakita ko sa peripheral vision ko na pinicturehan niya ako. Napangiti lang ako ng palihim sa kaloob-looban ko. Dumating na rin si mama at umalis na kami.
Sakto lang ang pagdating namin dahil hindi pa nagsisimula. Umupo kami sa bandang gitna, nasa kanan ko si mama at sa kaliwa ko naman si Drei. Kahit sa simbahan head turner talaga siya, halos lahat ng kakabaihan nasa kaniya ang tingin. Jusko Lord! Pati ba naman sa simbahan marami pa rin mga higad tsk.
Naging maganda naman ang daloy ng seremonya ng pari, gano'n pa rin wala pa rin kaming imikan. Pagdating sa bigayan ng peace be with you, si mama ang inuna niya nagmano siya. Nagmano at hinalikan ko naman sa pisngi si mama. Napatingin kami sa isa't isa, akala ko peace sign lang ang ibibigay niya sa akin pero nagkamali ako. Lumapit siya at hinawakan ako sa beywang sabay halik sa aking pisngi. Nagulat ako sa kaniyang ginawa dati kasi hanggang noo lang niya ako hinahalikan. Tinignan ko si mama pero tahimik lang. Pagkatapos ng misa hinatid niya kami pauwi.
Pagdating namin sa dining area, may meryenda na nakahanda kaya kumain kami. Panay tingin niya sa akin, ganyang mga klaseng tingin niya alam ko may gustong sabihin.
"Tita, pwede ko po ba ipagpaalam sa inyo si Kairi, gagawin lang po namin 'yong activity sa school?" tanong niya kay mama. Tinignan ako ni mama bago bumaling ulit kay Drei.
"Sige, Drei wala problema sa akin tiwala naman ako sa'yo," sabi ni mama at hinawakan pa niya sa balikat nito.
"Heart- Kairi, please kung wala ka gagawin." Natawa ako ng konti kasi muntik ng madulas. Tumango lang ako sa kaniya.
Nagpalit muna ako ng damit at nagpaalam na kami kay mama. Pagsakay namin sa kotse niya tinanong ko siya agad.
"Saan natin gagawin 'yong pagedit ng activity?" tanong ko agad. Iyong nangyari kanina hindi ko naisip 'yon kasalanan ko naman lumabas ako na walang bra.
"Sa bahay namin," diretsahan niyang sagot at pinaandar na.
Naging tahimik lang ang buong biyahe namin. Habang nasa biyahe kinakabahan ako, first time ko pumunta sa bahay nila at makikita pamilya niya. Napansin niya siguro kaya hinawakan niya bigla kamay ko.
"Huwag ka kabahan, magugustuhan ka nila." Isang malawak na ngiti ang pinukaw niya sa akin. Nginitian ko rin siya pabalik.
Papasok sa isang exclusive subdivision ang kinaroroonan ng kanilang bahay. No wonder kabilang nga siya sa mayamang pamilya at sikat pa.
Pinasok niya sa isang mataas na gate  ang kaniyang kotse. Pagbaba namin namangha ako sa ganda ng bahay nila. Kung ilalarawan mo para siyang palasyo. Hinawakan niya kamay ko papasok sa loob ng bahay.
Kung sa labas palasyo ang datingan, sa loob mas higit pa sa isang palace, nagkikita-kita pa ba kaya sila sa sobrang lawak? Halos mamahalin ang gamit at binili pa sa ibang bansa. Nakakamangha 'yong grand staircase nila at mga naglalakihang mga chandelier. Naabutan namin parents niya at mga kapatid na nasa sala, masaya silang nagkwekwentuhan.
"Hello, everyone!" masayang bati niya. Kaya lahat sila napatingin sa gawi namin.
"Hi, son!" masayang bati rin sa kaniya ng magulang nito. Humalik siya sa mama niya at tinapik lang niya ang papa niya. Ngayon ko lang sila nakita in person, sobrang saya ang nararamdaman ko, finally nameet ko rin sila.
"Hi, bro! Hello, little brother!" Sabay na bati sa kaniya ng kuya at ate niya. Ang gaganda at ang gwa-gwapo nilang lahat.
"Can you introduce us to the beautiful woman with you?" tanong ng papa ni Drei.
"Everyone, this is Kairi my classmate." Nakangiting pagpapakilala niya.
"Classmate lang ba talaga bro?" Nakakalokong tanong ng kuya niya kay Drei.
"No wonder little bro, kaya pala ganyan ka lately," sabi naman sa kaniya ng ate niya. Hindi ko maintindihan pinagsasabi nila.
"Hey! You too stop, tigilan niyo ang kapatid niyo. You really beautiful hija, kaya pala palaging maganda ang mood ni Drei." Tumawa ng mahina ang mama niya.
"Tignan mo, pati pala ikaw nakisali rin." Pagbibiro ng papa niya sa mama niya. Hinalikan niya ito sa noo ang sweet lang nilang mag-asawa.
"Hello po, nice meeting you all. Actually, idolo ko po kayong lahat. Ang gaganda po ng ginawa niyong mga movie." Abot hanggang tenga ang aking pagngiti. Magshake hands sana ako sa kanila pero lahat sila bumeso sa akin.
"Don't be Kairi, huwag mo kaming idolohin balang araw kayo rin ang susunod. Magiging famous director at idodolohin ng karamihan." Hinaplos ng ate ni Drei ang aking buhok.
"Maiwan ko muna kayo, titignan ko kung naayos na ang lunch natin," sabi ng kaniyang mama at umalis na.
Tinawag na kaming lahat kasi nakahanda na. Kahit mayayaman sila hindi mo 'yon mapapansin. Dahil napakasimple lang, mga down to earth. Mayron silang magandang pamilya, mga mababait na tao kaya hindi ako nagtataka kung bakit mabait na tao si Drei. Marami pa kaming napagusapan habang kumakain. Alam ko na kung kanino nakuha ni Drei ang mabulaklak niyang pananalita kung hindi sa papa niya.
After ng lunch, dinala ako ni Drei sa isang room sa bahay nila kung saan maraming tape/CD at dalawang video editing computer. Sinalpak ni Drei ang ginawa namin na short video at pinanood. Saktong pumasok ang kuya at ate niya. Nagbigay sila sa amin ng idea kung paano ang gagawin naming pageedit. Doon pala papasok ang isang art director kung saan responsible sa film's settings like props, napaisip tuloy kami ni Drei. Pwede namin dayahin na gawing makatotohanan ang snow. Tapos diyan din papasok ang isang editor. Kung saan pagsama-samahin niya ang shots into one. Hindi gano'n kadali napakabusisi mahirap promise. Wala pa diyan ang musical director. My gosh!
Ilang oras na rin ang nilaan namin sa pageedit. Ang sakit na ng mata at mga batok namin. Lumabas muna siya para kumuha ng snacks namin. Pagbalik niya may dala siyang mango ice cream na paborito namin pareho with oreo on top. Diyan sa pagkain na 'yan kami nagkakasundo. Iniwan muna namin saglit ang pageedit at nanood muna kami ng movie habang kumakain.
Patuloy lang kami sa panonood na halos magkadikit. Tahimik ang paligid kasi kami lang dalawa, kahit nanonood kami mahina naman ang volume.
Nawala tingin ko sa screen dahil binasag ni Drei ang katahimikan.
"Alam mo, dati gusto lang kitang ma-meet pero ngayon...Gusto na kitang makamit!" Akala ko nagbibiro lang siya kasi sanay na ako na ganyan siya magsalita. Pero sa nakikita ko sa mata niya seryoso ito. Hindi ako sumagot, kung hindi napako ang tingin namin sa isa't isa. Iyong movie na pinapanood namin nakalimutan na. Nang wala siya narinig na salita galing sa akin, hinawakan niya kamay ko.
"Kairi, can I court you?"