Kairi's P.O.V
"SAMAHAN habangbuhay."
Katagang nawika niya. Kahit kailan talaga napakaconfident niya. Hindi mo alam kung seryoso o nagbibiro. Lumapit ako sa kaniya at piningot ko ang tenga niya.
"Sasamain ka talaga sa akin kung hindi ka pa aalis," ani ko. Sabay ang pagdiin ko ng pagpingot sa kaniyang tenga.
"Aray Heartbeat! Maawa ka sa tainga ko," nahihirapan niyang sabi at napapaaray sa sakit.
"Anong maawa? Hayaan mo para habangbuhay ka ng walang tainga!"
"Oo na, aalis na ako." Pagkasabi niya saka ko na rin binitawan. Hinimas niya agad ito at tumingin sa akin na nagmamakaawa.
"May nalalaman ka pa sasamahan habangbuhay 'yan tuloy napala mo." Inirapan ko siya at inikutan ng mata.
"Ayaw mo ba no'n? Sige, ganito na lang samahan habangbuhay sa kaligayahan." Nakakalokong tinignan ang buong katawan ko kasabay ng pagkagat niya sa labi.
Biglang umusok ang ilong at tenga ko dahil sa sinabi niya. Feeling ko umakyat lahat ng dugo ko sa ulo. Lalapitan ko sana siya para sipain ng bigla siyang tumakbo nang mabilis papunta sa kaniyang kotse.
"Manyakis ka talaga! Bwisit ka!" Sigaw ko sa kaniya. At ang bwisit napapangiti lang. Binuksan niya ang bintana sa may passenger seat at may sinabi.
"Sunduin kita bukas Heartbeat," sambit niya. Sabay flying kiss.
"Heartbeat mo pagmumukha mo!" Inis kong sabi at nagpapadyak na parang bata. Pumasok na rin ako pero bago 'yon pinagsisipa ko pa ang gate namin ayan tuloy nasaktan lang paa ko. Bwisit siya talaga! Argh! Binigyan mo lang ako ng dahilan para hindi kita samahan sa party, magtiis ka hudas!
..........
Kinabukasan, talagang inagahan ko dahil naalala ko ang sinabi niyang susunduin ako. Ang sinabi ni beki na call time namin eight am pero seven am pa lang papunta na ako sa school. Sinadya namin na weekend gawin 'yong final video para walang estudyante sa university. Napapangiti na lang ako dahil walang maaabutan ang hudas na 'yon. Kahit mamuti ang mata niya kakahintay walang Kairi siya na madadatnan. Napapatawa na lang ako sa kaloob looban ko. Palabas na ako ng kwarto para magpaalam kay mama ng biglang...
"Ay! G'wapong hudas ka!" Napaigtad ako dahil sa gulat. Napahawak ako bigla sa aking dibdib. Sino ba naman ang hindi magugulat? Pagbukas ko ng pinto nakatayo sa harapan na nakapamulsa pa. Pero infairness ang lakas ng dating. He's wearing black perfect t-shirt it fits snug but not too snug, and has a nary a hole or frayed seam in sight. Blacked ripped jeans with a small tear and black chelsea boots. Lastly, a leather jacket that doesn't make him look like a Hell's Angel wannabe. Talagang mapapahead turner ka sa kaniya. Dahil sa nastarstruck ako sa kaniya tulala na pala ako. Narinig kong he snap his fingers kaya bumalik ako sa aking ulirat. Nakita ko siyang ngumisi at ang tingin parang sobrang lagkit.
"What?!" Pagmamaang-maangan ko. Lumapit siya sa akin at ginulo ang aking buhok.
"Talagang g'wapo ako sa'yo huh." Sabay akbay sa akin. Inalis ko agad ang pagkakaakbay niya at hinarap ko siya.
"Excuse me lang ah! Hindi ikaw 'yong sinabihan ko ng g'wapo! Napaka-assuming mo naman!" Inirapan ko lang siya.
"Huli ka na nga nagpapalusot ka pa, 'yan ang problema sa inyong mga babae denial queen. Pero no worries kahit mag-deny ka pa, hindi ko idi-deny na nahuli mo na ang puso ko."
Akmang hahalikan ako kaya agad ko siyang binatukan. "Ouch! Sadista ka talaga Heartbeat," wika niya sabay himas sa kaniyang batok.
"Puwes, magtiis ka! Walang hiya ka talaga, may kasalanan ka pa sa akin!" Malakas na pagsigaw ko. Hindi ko alam kung naririnig kami ni mama.
"Sorry na, Heartbeat joke ko lang 'yon peace na tayo," nagmamakaawa na parang bata. Tinignan ko siya at tinaasan ng kilay.
"Ganyan ka naman puro ka biro, pinaglalaruan mo lang ako," nagtatampong sabi ko. Ngumuso pa ako sa kaniya. Seryoso siyang tumingin sa akin at niyakap ako bigla.
"Sineseryoso kita, pero ako itong hindi mo sineseryoso. Ano ba ako para sa'yo?" Humiwalay siya sa akin at tumingin sa mata ko. Hindi siya nagsasalita parang hinihintay niya ang aking isasagot. Hindi ko pa alam Drei, ano ka nga ba para sa akin? Gusto kong sabihin sa kaniya.
"Ah! Alam ko na, isa akong bagay. Bagay sa'yo!" Akala ko seryoso na nagawa pa ulit magpatawa. Dahil diyan piningot ko tenga niya. Narinig kami ni mama dahil sa malakas niyang pagaray.
"Kairi, Drei hali na kayong dalawa." Tawag sa amin ni mama.
"Hay naku! Suko na talaga ako sa'yo!" Inis na sabi ko at tinalikuran siya.
"Hindi pa nga tayo sumusuko ka na agad, huwag naman!" Rinig kong sabi niya dahil nakasunod lang pala sa likuran ko. Napasampal na lang ako sa aking noo.
Pagdating namin sa hapag kainan iginayak kaming umupo at nagsimulang magdasal. Tahimik lang kaming kumakain, panay sulyap sa akin ni Drei at kay mama, parang may nais sabihin. Nang hindi na siguro nakaya siya na ang nagbasag ng katahimikan.
"Tita, may gusto po sana akong ipagpaalam sa inyo," bungad na sabi niya. Napatingin bigla si mama pati ako. Pinanlisikan ko siya ng mata. Ano na naman kalokohang sasabihin nito? Kung anuman 'yan ayusin mo makakatikim ka talaga sa akin!
"Ano 'yon Drei?" tanong sa kaniya ni mama. Hininto ang pagkain dahil seryoso ang pagkasabi ni hudas.
Tumikhim muna siya bago magsalita. "Tita, gusto ko po sana na maging-"
Naputol ang sasabihin niya dahil kinurot ko hita niya. Magkatabi kasi kami, ewan ko diyan tumabi na lang. "Na ano hijo?" dugtong na tanong ni mama. Mabuti mahaba pasensya ni mama ako kasi ayoko ng paligoy-ligoy.
"Pasensya na tita, mayron kasing kumagat sa hita ko." Ngumisi siya sa akin bago tinuon ang tingin kay mama.
"Gusto ko po sana maging partner mamaya si Kairi sa party." Napabuntong hininga kaming dalawa ni mama. Si hudas napahawak sa kaniyang batok na parang nahihiya.
"Akala ko kung ano na." Tumawa ng mahina si mama. Tinignan ko siya na nagtataka look. Ano ba akala ni mama?
"Wala problema sa akin Drei, ang sa akin lang umalis ng buo ang anak ko, iuwi mo rin siya ng buo," bilin sa kaniya ni mama.
"Makakaasa po kayo tita, iuuwi ko po siya ng buong-buo." Tumango lang sa kaniya si mama at tumingin sa akin.
Umalis na rin kami pagkatapos ng breakfast. Malamang nasa school na 'yong tatlo. Pagdating namin sa kotse ni Drei pinagbuksan niya ako ng pinto sa may passenger seat. He even covered my upper head with his left hand to make sure I wouldn't bump into it. Hudas nga tingin ko sa kaniya, pero aaminin kong umpisa pa lang gentleman na.
Pumasok na rin siya sa may driver seat. Pagkaupo niya tinaasan ko siya ng kilay. "Why?" naguguluhan niyang tanong.
"Bakit ba ang aga-aga nandito ka?" balik na tanong ko sa kaniya.
"I told you yesterday na susunduin kita," tumahimik kami saglit at nagkatitigan.
"Ba't sobrang aga mo naman?" Tumingin siya sa may harapan at ngumisi sa akin pagkaharap niya.
"Ang taong nagmamahal, kahit tanghaling tapat sinusundo ang taong mahal niya." Hinawakan niya ng mabilisan ang aking baba.
"Kung si mama pumayag na, puwes ako hindi pa. Mag-isa ka mamaya sa party!" Inis na sabi ko at inirapan siya. Wala ako nakuhang sagot niya, bagkos lumapit siya sa akin, as in malapit na malapit. Napapikit na lang ako kasi konti lang pagitan ng aming mukha.
"Ilalagay ko lang 'tong seatbelt mo, Heartbeat," may diin ang pagkasabi niya ng tawag sa akin. Pagkamulat ko ng aking mata nakita kong napailing siya at napangiti. Pinaandar na rin niya ang makina ng kotse at umalis na kami. Tumingin na lang ako sa labas dahil aaminin ko napahiya ako. Lupa lamunin mo na ako.
Pagdating namin sa university sakto rin ang pagdating ng tatlo. Dala na nila ang winter outfit namin. Nagpunta kami pareho ni Drei sa cr para makapagpalit. Pagkakita ko ang kapal, tiyak papawisan ako nito maaraw pa naman. My gosh!
Nakasuot ako ng knitted cream white poncho, black leggings, black striped white long-sleeve, brown leather boots, scarf, bonnet cap and leather gloves. Pagdating ko sa field nandoon na si Drei nakapagpalit na rin siya. Sinipat ko siya mula ulo hanggang paa. He's wearing pea coat, selvedge denim jeans, boots, scarf, leather gloves, a beanie and wool socks. Kahit anong isuot niya bumabagay sa kaniya.
Nakatulala na pala ako ng hindi ko alam. Hinila ni Drei ang suot kong scarf palapit sa kaniya at niyakap ako sa beywang tapos pinatitigan. Ano naman nasa isip nito? Inilapit niya mukha sa akin sabay tingin sa aking bonnet cap. "Let me fix it," wika niya. Inayos niya ang pagkalagay tapos tinap ang aking ulo.
"Start na tayo, hindi pa nagsisimula pero naglalambingan na 'yong dalawa!" malakas na sabi ni beki kaya napatingin kaming dalawa.
"Bitter lang, wala kasing jowa." Bulong nung weird na kasamahan namin. Narinig naming dalawa ni Drei kahit pabulong kaya napangiti kami pareho.
Sinimulan na namin ang filming. Ginawa lang namin kung ano 'yong ginawa nung trial. Walang tao sa paligid kami lang kaya walang mga istorbo. Nakailang take rin kasi gusto namin na maging perpekto. Tagatak na mga pawis pero hindi namin ito ininda. As a professional director someday dapat wala kang arte sa katawan. Sa ilang take na ginawa namin, sa wakas natapos din. Kinuha ni Drei 'yong copy ng video kasi kami na raw ang bahala sa editing. Nagkanya-kanya na rin kami after ng filming.
Dumaan kami ni Drei sa may convenience store para bumili ng maiinom. Dahil sa init kanina nauhaw kami ng sobra. Paglabas namin sa store tumawag si mama kaya sinagot ko. Bigla na lang ako nagulat dahil may humablot sa aking phone. Pagkahablot sabay takbo nang mabilis. Nakita ni Drei ang pangyayari, hahabulin ko sana pero pinigilan niya ako. "Huwag na, baka mamaya may baril mga 'yon mapahamak ka pa," mahinahon na sabi niya.
"Pero, Champ-" pinutol niya kung anuman ang sasabihin ko. Hinawakan niya kamay ko para kumalma. Balewala sayo kasi marami kang pera, ako wala ako pambili pamalit. Tumingin ako sa kaniya na malungkot ang mukha.
Tumingin siya sa akin na may pag-alalang makikita sa mata niya. "Ok ka lang? Wala ba masakit sa'yo?" sunod-sunod na tanong niya. Sinipat niya buong katawan ko, tinitignan kung may galos.
Tumango lang ako. "Ok lang ako, hindi ako nasaktan," sambit ko. Bigla niya ako niyakap ng mahigpit at hinalikan sa noo.
"Thank god, your fine. Huwag mo ng isipin 'yon mas mahalaga ang buhay mo para sa akin kaysa cellphone. Sorry kung iniisip mo wala ako pakialam ayoko lang may mangyari sa iyong masama," sabi niya habang yakap ako at hinahagod ang aking likod. Ngayon ko lang nakita kung paano mag-alala ng sobra ang isang Drei Capistrano. Hinatid na niya ako sa bahay after ng pangyayaring 'yon.
Nasa biyahe pa lang kami napapaisip na ako. Dahil sa nakita ko kanina na sobra siya nag-alala para sa akin, paano kaya kung pumayag na ako samahan siya sa party? Tutal pumayag naman na si mama. Pagdating namin sa bahay pinagbuksan niya ako ng pinto. Aalis na sana siya ng pigilan ko.
"Champ!" malakas na pagtawag ko. Kaya bumalik siya at lumapit sa akin.
"Bakit?" naguguluhan na tanong niya.
"Tungkol mamayang gabi, sige sasamahan na kita." Nakangiting sabi ko.
Hinawakan niya bigla ang mga kamay ko dahil sa pagkagulat. "Talaga, Heartbeat? Sigurado ka na ba diyan?" hindi makapaniwalang tanong niya. Tumango lang ako. Napayakap na naman siya sa akin. Pansin ko itong araw na 'to nakailang yakap na siya. Humiwalay siya sa akin na abot hanggang tenga ang ngiti. Tapos may lumabas na naman na katagang binigkas niya.
"Dadaan pa ba ako sa bahay niyo, o dederetso na ako sa puso mo?"