TIMOTHY
"What the fuck?!" naibulalas ni Darkino nang makaalis na si Solana kasama ang kaibigan nito.
Hindi ako makapaniwala sa inasta at sa mga pamimilosopo ni Solana! Astig nga pero kung kay Darkino pagbabasehan ay hindi yon astig kun'di walang modo, walang galang, walang respeto, o kaya naman bastos.
Bilib ako sa natural na tapang ni Solana. Hindi man lang s'ya nagdal'wang-isip sabihin sa harapan 'yon ni Darkino. Haha!
"O? Anong tinitingin-tingin n'yo d'yan?!" sigaw ni Dark sa mga estudyanteng patuloy pa ring nakikiusisa.
"Mali pa rin ang kinilos mo kanina, Master. Babae ang kaharap mo. Sana ay hindi ka nagpadalos-dalos sa ikinilos mo. Kung hindi pa naawat 'yon baka naireklamo ka na kay Dean Gonzaga." Nakakunot-noo kong sermon kay Dark, umiwas lang ito ng tingin.
"I don't care, Timothy."
SOLANA
"Hi."
Tinaas ko ang tingin sa harapan ko, nakita ko ang isang lalaki na nakatayo sa harapan ko. "O?"
Nag-aalinlangan man ang mukha niya ay pinilit niyang ngumiti. "Gusto ko sana'ng humingi ng tawad sa inasal ni Dark kanina sa cafeteria."
Ngayon ko lang napansin na s'ya pala 'yung kaibigan ng lalaking nakasagupa ko sa cafeteria kaninang tanghali.
"Okay?" patanong kong tugon sa lalaki, natawa naman ito ng mahina.
E, sa hindi ko alam ang sasabihin ko,e?
"By the way, I'm Achiro Lewiston. And you are?"
Sa halip na sagutin siya ay binalik ko ang tingin sa librong binabasa ko kanina.
Narinig ko namang tumawa ulit siya, siguro ay dinaan niya na lang sa pagtawa ang pagkapahiya dahil sa hindi ko pagtugon lalo na't may mga matang nanonood sa'min, ang mga estudyante.
"Solana Javier. 'Yon ang pangalan niya dong. Hehe!" singit ni Nathalia sa tabi ko. Hindi ko namalayang nakabalik na pala s'ya sa kinauupuan niya, akala ko ay kausap niya parin sa linya ang mga magulang niya.
"Oh! Haha!..." tanging nasabi na lamang ng lalaki na nagngangalang Achiro.
"Achiro Lewiston, and you are?" rinig kong pagpapakilala ng lalaki kay Nathasia. Agad namang tumugon ang kaibigan ko. "Nathasia! Nathasia Alfira. Hehe!"
Hindi na nasundan pa ang usapan na 'yon nang biglang nagsimulang magtitili naman ang mga kababaihan sa loob ng silid. Napapikit ako ng mariin. Masyadong maingay.
Nagpaalam pa muna sa'min si Achiro bago kami talikuran, naramdaman niya yatang papasok na ang dal'wa niyang kaibigan.
At hindi nga ako nagkakamali. Parang artistang pinagkakaguluhan ang dal'wang binata nang makapasok ito sa silid. Nahagip naman ng mata ko ang pag-iling ni Achiro nang makaupo s'ya sa harapan ng upuan ni Nathasia.
Hindi ko alam kung sadyang malikot lang talaga ang mata ko o sadyang nahihikayat lang talaga ni Darkin-ba 'yon?, ang atensyon ko.
Maputi ang kulay ng balat ng lalaking ito. Mahahalata mong napakapino ng buhok. Napakapungay rin ng mata, matangos ang ilong, makurba rin ang labi nito'ng mamula-mula. In short, Gwapo.
'Kaso nga lang ay kabaliktaran ang ugali n'ya sa mukha niya'
Napangiwi na lang ako sa tinuran ko sa isip habang pinapanood ang kilos niya papuntang upuan niya na nasa harap ng kinauupuan ko.
"Tinitingin-tingin mo d'yan?" salubong agad ang kilay niya nang sabihin niya iyon.
Nagkibit-balikat lang ako, walang balak sagutin ang tanong niya.
"Baduy." Nakangiwing saad n'ya matapos ako pasadahan ng tingin t'yaka ako tinalikuran.
"Ikaw ba si Solene? Solana? Solaris?"
Itinaas ko ang paningin sa gurong lumapit sa'kin habang nagsusulat ako ng pangalan sa index card na ibinigay n'ya sa buong klase.
"Solana." t'yaka bumalik ako sa pagsusulat sa index card.
"Hmm. Totoo nga ang bali-balita, huh?" nakangising wika nito.
Kumunot naman ang noo ko. Balita? Pinagsasabi nito?
Tinanguan ko na lang ito at inabot sa kaniya ang index card ko.
"Isa kang Javier. Kamag-anak mo ba ang asawa ni President Lincoln?"
Mas lalong kumunot ang noo ko. Hindi ko ito pinansin at binaling ang tingin sa labas ng bintana.
"Mukhang wala kang balak na sagutin ang sagot ko. Hala sige! Ano? Hindi pa ba kayo tapos magsulat ng mga pangalan niyo?" baling nito sa mga kaklase ko.
Nagitla ako nang may matanaw akong anino sa likod ng puno.
Matatanaw kasi sa bintana mo dito ang malaking puno, ginagawa rin itong tambayan ng mga estudyante dahil sobrang aliwalas ng hangin at malilim sa sinag ng araw.
Mas tinuon ko pa ang atensyon sa may puno, naghihintay na may lumabas na tao.
May iba't ibang skedyul ng klase ang mga estudyante dito base sa kung saan ka nakalagay na section.
Napakaimposible naman kung isa 'yong estudyante? Kung free time nila ay hindi na nila pa kailangan magtago sa puno. O, baka naman ay estudyanteng galing sa kabilang campus? Napakaimposible rin.
"Sol." uga sa'kin ni Nathasia.
"O?"
"Tara na. Tapos na ang klase." Huh?
Iginala ko ang tingin sa buong silid. Ang mga estudyante ay nagsisimula nang mag-ayos ng gamit nila at naghahanda na para umuwi.
Masyado yata ako nakatutok sa paghihintay na may lumabas galing sa likod ng puno, tss.
"Hoy una na 'ko! Bye!" paalam ni Yazara sa'min at sumakay na sa sundo niyang sasakyan.
"Ge lang, ingat!" tugon ni Nathasia ako naman ay tumango na lang.
"Hoy Ibon! Baka may balak ka nang ihatid ako 'no?" sigaw ni Nathasia kay Yvo, agad namang napangiwi si Yvo dahil sa inasal ng babae.
"Ay demanding ka 'te? Kay Solana ka na lang sumabay, fake friend talaga ako, sorry ka!" maarteng tugon ni Yvo. Pabiro namang hinampas ni Nath ang balikat ni Yvo, at sabay silang nagtawanan.
Napangiwi na lang ako. Minsan talaga ay hindi ko maintindihan ang takbo ng pag-iisip ng mga kaibigan ko.
"Seryoso, mag-ayos ka na kasi bakla! Kating kati na akong magpahinga!" pagmamaktol ni Nathasia kay Yvonne na ngayon ay iritang irita na dahil sa nakalingkis sa braso niya ang dalaga.
"Mauna na kayo. May dadaanan pa ako." pagpapasya ko.
"Saan naman?" hindi na napigilan pang magtanong ni Nathasia.
Nagkibit-balikat lang ako, walang balak sagutin ang tanong niya. Na agad n'ya ring naintindihan.
UNKNOWN
"Iyan." Sabay lapag nito sa litrato ng isang babae.
Agad na napaawang ang labi ko nang makilala ko kung sino ang nasa litrato.
"Paanong..." halos hindi ako makapagsalita sa gulat at kaba.
So, totoo ngang s'ya 'yung nakita ko kanina, huh? Scary.
Hindi ko alam na nakarecover na pala siya.
"Aasahan kong iingatan mo ang mga galaw mo laban sa taong 'yan, Sin."
Binaling ko ang tingin kay Zackaria, seryoso ang mukha nito.
"Bakit?" iyon na lang ang lumabas sa bibig ko sa dinami-dami ng tanong na nasa isip ko.
Naglakad-lakad naman paikot sa'kin si Zackaria, seryoso ang mukha ngunit makikitaan ng pagkasabik ang mga mata nito.
"Hindi patas kung bumawi ang taong iyan, Sin." simpleng salita ngunit napakalalim ng kahalugan.
"Alam ko, Aria. Pero ang pinagtataka ko ay, bakit ako pa? Alam mo'ng may nakaraan kami pero ako parin ang pinili mo sa misyong 'to!" tumaas ng kaunti ang boses ko. Napataas naman ang kilay ni Zackaria, mukhang hindi nagustuhan ang inasal ko.
Lumapit sa'kin si Aria at marahas na hinigit ang braso ko. "Ako ang lider dito, Sin. Kaya ako ang masusunod."
"Huwag mo nang balakin umalis sa grupong ito, baka naaalala mo? Hawak kita sa leeg. Kapag umurong ka sisiguraduhin kong wala ka nang uuwian na nobyo." Dagdag pa nito.
"Traydor ka, Aria." Pilit kong itinatago ang galit sa tono ko.
Ngumiwi s'ya. "Huwag kang maglabas ng bagong pag-uusapan, Sindy. Basta sundin mo ang inutos ko. Tapos ang usapan."
"Mauuna na ako." Pilit kong ginawang mahinahon ang boses ko t'yaka marahas din na binawi ang braso ko sa kaniya.
Pagkalabas ko nang opisina ni Zackaria ay bumungad sa'kin ang nakangising mukha ni Vladimir.
"Mukhang nagkasagutan na naman kayo ni Aria." napairap ako sa kawalan.
"Obviously, Vlad." sarkastikong saad ko sa kan'ya. Napahalakhak naman siya.
"Stress ka na agad d'yan sa babaeng iyan, Sindy? Ano pa kaya kung maisipan na ni Zackaria na ipahanap ang misteryosong lalaking umeksena noong nakaraang buwan, baka magbigti ka na?" napakunot naman ang noo ko.
"Huwag mo ako simulan, Vladimir."
Nilampasan ko ito at sa huling pagkakataon ay humalakhak na naman ito kahit walang nakakatawa.
Iba rin ang sapak ng lalaking iyon.