White's Pov
Tumigil kami sa pagtakbo malapit sa labasan ng tunnel. Nakita kong nakatayo si Mama. Nanlilisik ang kanyang mga mata habang tinititigan ako. Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ng babaeng kasama ko. I feard my mother more than anyone in this household. I flinch when I heard her mad voice.
"My dear white Rain, I think you should go back to your cell. After all, mother knows best! if only you're good enough to do it." nakangiti na sabi ni mama sakin. To come to her in this kind of situation is dangerous. I can't predict her. Who knows what she will do to me because of madness.
Sinabi ko kina ate crystal na gusto kong maging malaya kahit na ang kapalit nito ay ang talikuran sila. I have to stand my ground, I need to.
"Ma, gusto ko rin po na maranasan ang maging malaya. Sawa na po ako na lagi n'yo na lamang ikinukulong. Ayaw ko na po ng ganito kaya ma, patawad pero nakapagdesisyon na po akong umalis ng holy land." mahabang lintanya ko kay ina at sana ay maintindihan niya.
Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob na meron ako ngayon at nasabi ko ang mga saloobin ma matagal ko nang itinatago pero hindi ako nagsisi na sinabi ko 'yon. I am determined and desperate to leave this place.
Mula sa nakangiting labi ni mama, unti unting napalitan iyon nang nakakakilabot na ngisi. She looks dangerous right now at na doble ang takot ko sa kanya.
Mama stared at me with bloodlust that gave chills down my spine.
"Then, you leave me with no choice but to kill you!"
Hindi na ako nagulat nang sabihin nya iyon dahil sa simula palang alam kong kaya na nilang gawin 'yon sa'kin.
Unti-unting nawala si mama na parang bula sa kanyang kinatatayuan. Nagulat nalang ako ng lumitaw s'ya sa mismong harapan namin.
Napakabilis ng kanyang pagkilos at hindi ito nasasabayan ng aking mga mata. Nakita kong tumilapon papasok sa tunnel ang babaeng kasama ko.
"Ayoko ng distorbo kaya dinispatya ko na." malamig na sabi ni mama.
Lumapit sya sakin at bigla akong sinakal ng napakahigpit. Hinawakan ko ang kamay nyang nasa leeg ko at pilit na inaalis 'yon. Ngunit parang nawawala ang lahat ng lakas ko at paunti unting namamanhid ang aking buong katawan, habang humihigpit ang pagkakasakal nya sakin. Unti-unti na akong nawawalan ng hininga.
"Hindi ako papayag na pumunta ka sa outcast! At kung magpupumilit ka, kailangan kitang patayin! Itinago ka namin! Tapos ganito lang ang mangyayari? Hindi ko ito matatanggap!" Pagtatangis ni mama.
Unti unting nanlabo ang aking paningin dahil sa kanyang pagkakasakal sa akin. Ngunit bago pa ako malagutan ng hininga, marahas na tumilapon sa labas ng tunnel si mama. Nabitawan n'ya ako at napaupo ako sa sementong sahig habang humahabol ng hininga.
Lumakad ang kasama kong babae papalapit kay mama. Ngumisi s'ya ng nakakatakot at para bang aliw na aliw s'ya habang pilit na bumabangon si mama.
Ngayon ko nasabi sa sarili ko na ang maganda at inosente nyang mukha ay taliwas sa nakikita ko ngayon.
"Wag mo akong mamaliitin blue Wave! Now! ARE.YOU.READY.TO.DIE?"
Pilit akong tumayo mula sa pagkakaupo kahit nanghihina pa at sinundan ko silang dalawa sa labas ng tunnel.
"Thousand swords! Fall from heaven!" Nag cast ng magic ang babaeng kasama ko. Nakita kong sabay sabay na lumitaw sa himpapawid ang mga libo libong espada na nakalutang.
An unknown kind of magic was performed in front of me. I've never seen or read this.
Itinaas ng babae ang nakabuka niyang palad at nang itiniklop nya ito, sabay na bumulusok pailalim ang mga espada at papunta ang lahat ng yun sa direksyon ni mama.
"Rain..Someday you will regret leaving this place."
Those were my mom's last words before she died in front of me. Nakatayo syang puno ng saksak ng espada ang buo n'yang katawan. Napuno ng malapot n'yang dugo ang berdeng damuhan.
"I had witness such brutality." natutop ko ang aking bibig at pinigilan ang mapaiyak.
She is literally ripped into pieces!
Napaupo ako sa panlalambot. I was on the verge of crying but I hold up my tears.
Lumakad papalapit sakin ang babaeng kasama ko at inilahad nya ang kanyang kanang kamay sakin.
"Masanay kana, dahil mas marami pang brutal na pangyayari ang makikita mo kapag sa outcast ka na nanirahan. You know, cruelty is natural to an outcast citizen."
I look up to her face then next to her hands in front of me. My mom's murderer is my accomplice. Mapait akong napangiti.
Ang Tanga ko! I choose this path, I shouldn't feel guilt! But still....
Tinanggap ko ang nakalahad n'yang kamay at sabay kaming tumakbo papasok sa gubat ng esteria.
"Ilang oras po ba ang aabutin bago makarating sa lagusan?" Tanong ko habang tumatakbo kami dito sa bungad ng gubat ng esteria.
"Hindi oras kundi araw, sa tingin ko..tatlong araw ata."
"Huh! Malayo po?"
"Oo. Malayo pa ang lagusan dahil nasa malapit sa hangganan ng esteria maaaring buksan ang lagusan."
Tatlong araw. Ano kaya ang sasapitin namin sa tatlong araw? Maari kaming mahabol ng pamilya AquaHeart.
"Sya nga po pala, paano nyo po nagawa ang thousand swords? Ngayon ko lang po kasi narinig at nakita 'yon."
Malaking katanungan kasi sa isip ko ang bagay na yan. Sa dami ng librong nabasa ko, ni minsan hindi ko pa nabasa ang tungkol sa thousand swords.
"It was a kind of magic I created. Ngunit ituturo ko lang yun sa mga magiging future daughter in law's ko."
E'? ANO RAW? EXCITED LANG PO?
Creating magic? How could that be? Well whatever, our world is really mysterious and there is a lot of possibilities.
"Pero dahil, nagustuhan kita, sige.. ituturo ko sayo" ngumiti sya ng malapad sakin.
" Huh? Hindi po ako gifted at hindi rin po natin alam ang element nyo." umiwas agad ako ng tingin. Nalaman na n'yang hindi ako gifted baka hindi na n'ya ako turuan.
"Then that's better! Because I myself is not also a gifted one."