White's POV
Unti-Unti kong iminulat ang aking mga mata at ang una kong nakita ay ang mga bakal na pader at pintuan. Ikinulong nila ako sa kulungan na nasa ilalim ng mansyon. Siguradong may pinaplano sila. Sinubukan kong gumalaw ngunit meron pala akong restriction chains.
Mga itim na kadena na humihigop ng lakas at pumipigil sa isang tao na gumamit ng kapangyarihan nila. Ngunit konti lang naman ang kapangyarihang taglay ko kaya pwede ko itong maalis kung may sapat lang sana akong lakas. Nakita kong ang aking paa at kamay ay mayroong mga kadena.
Tsk. Masasaktan lang ako kung susubukan ko pang pumalag.
I decided to rest for the meantime because in this case, i need to regain my strength. Hindi narin naman dumudugo ang mga sugat ko pero napupuno parin naman ako ng tuyong dugo.
Restriction chains only work for gifteds. Hindi tatalab sa aming mga hindi gifted ang restriction chains dahil below normal ang magic pressure sa katawan namin. For example sa tubig. Isang karagatan, yun ang above normal. Isang baso ang normal at isang patak ng tubig kaming mga below normal. Thats why restriction chains can't recognize us to be restricted dahil hindi nya kami nakikita bilang threat. Iyong mga taong may malalakas na magic pressure sa katawan ang kayang i-restrict ng restriction chains.
Kaming mga below normal ang magic pressure ay kaya paring mag cast ng magic pero hindi iyon kasing lakas ng mga normal at gifteds.
Ipinikit ko ang aking mga mata at sumandal sa bakal na pader na nasa likuran ko.
Reasons? What kind of reasons are urging them to do this to me? Para sa ikabubuti ko? Patawa ba sila? Hindi ko naman maramdaman na para sa'kin itong ginagawa nila.
Sighing, I slept those thoughts away. I wake up the next morning feeling better than yesterday. Looks like I had regained my strength.
I look at the restrictions chains and gently removed it. Mabilis na nakalas ko ang mga restriction chains mula sa dalawa kong kamay. I'm glad that the knowledge that I had gained from the books was put in application today.
Handa na sana akong pumunta sa pintuan para makaalis ng biglang natumba ang pintuan at bumungad sakin ang taong inaasahan kong mag-aalala kapag nawala ako.
"Kuya Charles!"
Ang madilim nitong mukha na bumungad sa akin ay biglang lumiwanag nang ako'y makita.
"White!"
Mabilis siyang lumapit at niyakap ako, "Let's get out of here," sabi niya at hinala ako palabas ng kulungan.
"bakit ka nandito?" Tanong ko sa kanya habang tumatakbo kaming dalawa papalayo sa kulungan ko.
"Syempre, nandito ako para iligtas ka! Teka, isipin muna natin ngayon kung paano tayo makakalabas dito ng hindi nila napapansin." kinakabahang pahayag nya.
Tumigil kami sa pagtakbo at nagpahinga sandali. Hinihingal na kasi kami.
"Paano ka ba napadpad dito sa ilalim ng mansyon?" tanong ko kay kuya.
"Dumaan ako sa normal na daan," sabi nya habang palinga-linga sa paligid. Mukhang naghahanap ng pwede naming madaanan.
"Bakit di na lang tayo dumaan sa normal na daan?"
"Mabilis nila tayong makikita kapag pumasok pa tayo sa bahay nyo, may alam ka bang ibang daan dito?"
Pangalawang beses palang akong ikinulong dito, pero yung unang beses 10 years old palang ako nun.
"Wala akong alam na ibang daan palabas dito." sabi ko ng nakayuko. Mawawalan na sana ako ng pag-asa ngunit nagulat kami ni kuya Charles ng may biglang magsalita sa seldang nasa kaliwa namin.
"Meron akong alam na daan palabas dito," Sabi ng babaeng natatakpan ng balabal ang mukha.
"Ituturo ko ang daan palabas ngunit kailangan nyo akong pakawalan sa kulungan ko," dugtong nya.
Paano sya napunta rito? Kagaya ko rin ba syang pinahihirapan ng mga aquaheart?Mapagkakatiwalaan ba sya?
Nagdalawang isip pa ako ngunit ng maalala ang mga pwedeng gawin ng aking mga kapamilya kapag nalamang nakatakas ako ng selda ay mabilis at padalos dalos akong nagdesisyon. Bahala nang magtiwala basta makaalis lang dito!
"Then, deal! You should show us the way," sabi ko dun sa babae at lumapit sa kulungan nya, ngunit may kamay na pumigil sakin.
"Wait! We should think this through. Paano kung hindi pala sya mapagkakatiwalaan? Paano kung kasabwat sya ng mga kapamilya mo? Sige nga! Anong gagawin mo?" Tanong ni Kuya Charles sa nangangalaiting tono.
"Kuya, ang kaalamang ikinulong sya dito ay sapat nang rason para masabing hindi sya kakampi ng mga kapamilya ko." Sabi ko.
Ayaw paring maniwala sakin ni Kuya Charles. Patuloy parin kaming nagbabangayan nang nag-cast ako ng palihim. Droplets of water are entering the locked on the cell. Thank God! Umulan kagabi, I can gather droplets of water from my surroundings. I have the gift of water and air manipulation but my water magic can only be casted if there are sources of waters in my surroundings.
"Unlocked" sabi ko sa isipan ko.
Tumigil si Charles sa pagsasalita nang marinig nyang bumukas ang pintuan ng seldang nasa kaliwa namin. Tumingin sya sa bukas na pintuan at pabalik sakin. Tinaasan ko lang sya ng kilay.
"You're unbelievable!" Sabi nya at napahilamos nalang ng mukha dahil sa frustration.
"If that person is a traitor, I'm telling you! That's not going to be my fault!" Singhal nya pa sakin.
"Don't worry, hindi kita sisisihin. Lead the way miss," sabi ko sa babae.
"Don't call me miss, I have a husband and two sons already." she said.
"O! ok," I replied.
Tumingin tingin muna sya sa paligid at hinablot ang kamay ko pagkatapos ay sabay kaming tumakbo. Sumunod naman samin si Kuya Charles.
"Kailangan nating bilisan, dahil alam kung alam na ni Aqua Storm na nakaalis na ako sa kulungan."
"Paano naman po malalaman 'yon ni Storm?" Tanong ko sa babae. Hindi ko alam na merong gano'ng kakayahan si Storm.
"She once get a hold of my blood and from that, she can already locate where I am," sabi nya at patuloy na tumatakbo.
"But I know you can release me on Aqua Storm's curse," sabi nya pa.
"How?" Naguguluhan kasi ako, paano ko magagawa 'yon? I can't break any curses especially on Aqua Storm's power.
"It only need your blood."
Bigla kaming napahinto sa pagtakbo.
"WHAT!!?" Sabay naming sigaw ni Charles