Prologue:
---A father's love will forever be worth-treasuring especially to a daughter like Salve who grew up on his care and guidance. Hello to other Papa's girls out there, the author of this novel wishes you to enjoy and find interest in reading and learning from this piece.
NnIt was exactly five at dawn when Papa knocked on my door, *tok tok tok tok*, "Papa, 8 am pa po ang pasok ko" atang ko sabay tayo mula sa aking higaan at padabog na binuksan ang pinto ng aking kwarto. "Sus naman, wala manlang bang good morning muna diyan? Maktol agad, baby?", sagot ni Papa. "Nako naman, paano ba naman Papa ang himbing pa ng tulog ko, eh mas nauna mo pa akong gisingin keysa alarm clock ko grrr", wika ko ulit. "Sorry na at excited lang ako na malapit na ang papasukan mong school, anak hehe oh siya halin na at kakain tayo ng breakfast". Wala na akong ibang nagawa kahit inaantok pa ang isip ko kundi ang sumunod na lamang kay Papa.
"Siya nga pala anak, iyong mga bilin ko ha? At saka ang visioooons yieee feeling ko mangyayari iyon ngayon HAHAHA" pang-aasar ni Papa habang nakaupo kami at kumakain na ng breakfast. Napakunot ang nuo ko nang marinig ko iyon. "Papa kung bibigyan mo lang ho ako ng false hope, or kung inaasar mo lang ako eh please po huwag na. At saka Papa medyo anxious ako, kasi alam mo na hehe transferee lang ako." Tinap lang ni Papa ang balikat ko at saka nagsalita ulit. "Baby, I know you can do it. At saka ano ka ba, you don't usually talk to people except me hahaha kidding aside. I believe in you, you can slay this one my Princess."
Haay napakasaya mabuhay kapag ganito ang kinalakihang magulang. Papa seemed to fill all the missing pieces that my heart was deprived of having for so many years.
Ganito ang isa sa masasayang scenario ng buhay ko sa tuwing umaga. Ang biruan, ang pagkakantyawan, at ang kulitan between me and my father is the best starting pack to a great day ahead, may it be good or bad, ayos lang. Pero syempre sana good ang unang araw ko sa klase HAHAHA.
Pagkatapos kong kumain at mag ayos ng sarili ay nagpaalam na ako kay Papa na aalis na ako papuntang school.
"Papa, aalis na po ako" tangan ko sa kaniya. Nakakunit ang noo niya noong marinig ako, "huh? School?" Humagalpak na lamang ako ng tawa dahil hindi parin nagpapaawat ang kakulitan niya. "Ewan ko po sa inyo, babye naaaa", sagot ko sa kaniya. Ginulo niya lang buhok at saka tumango, nagmano ako kay Papa at lumabas na ng bahay para pumuntang school.
Stepping my feet on the ground, outside the house is like going out of mt comfort, it is like going out of my home. But things don't usually work when we stick at one edge. Besides, I need growth, hindi ko kailangan ang shyness sa katawan dah marami pa akong nais maisakatuparan sa buhay. Malakas naman ang look ko kahit mahiyain ako at hindi nakibo ng madalas sa harap nf maraming tao. Malakas ang loob ni Salve.
---At school
He held my chin and leaned forward to somehow level his face to mine. Wow, this kind of scenario already appeared in one of my dreams, I feel like I am floating, he is caressing my face with his thumb while looking straight into my eyes. *dug dug dug dug dug dug* my heart is beating hysterically, I have never been on this phase of feeling. Few inches away and we are about to kiss each other's lips when he suddenly broke the romantic momentum and began speaking. Kanina, napaka maamo ng dating ng mukha niya, but now he is speaking like he is a little annoyed of what happened or maybe, maybe it is due to our current position. Paano ba naman, ang isang kamay niya ay nakahawak sa mukha ko habang ang isa ay nasa sahig ng hallway at nagsisilbing pantukod naming dalawa after we fell. Medyo balingkinitan lang ang katawan ko, at maskulado nga ang tindig niya, pero syempre natigilan kami ng ilang minuto, baka nangangalay na ang mga maskels niha huhuhu. "Next time tignan mo ang dinadaanan mo, Miss."
"And what's this?" Dagdag niya sabay hugot ng kulay berdeng dumi galing sa bandang ilong ko. Pinisil pisil pa niya ang dumi na medyo basa pa ang texture habang nakakunit ang noo na nakatingin sa akin. Wait. Dumi galing saan? Sa ilong?! Sa ilong ko?! Omg, what a shame! May natira palang kulangot sa mukha ko noong nilinis ko ang ilong ko kaninang umaga after ko maligooo, sigaw ko sa aking isip. Kung mabibingi lang ako sa lakas ng inner voice ko ay sana nga natuluyan nalang ako dahil nakakahiya itong kinalalagyan ko ngayon. I sighed in dismay at saka ako tumayo at inayos ang long skirt at salamin ko.
Kahit hiyang hiya na ako ay nilakasan ko na lang ang loob ko, "I apologize for bumping into you I didn't mean it, and sorry about diyan sa dumi here's a tissue" I said shyly habang inaabot ang piece of cloth sa kaniya. He just chuckled and picked up my books na nagkalat sa sahig nung nagkabunggo kami. "Psh, dumi or kulangot? HAHAHA No worries ah, baka pareho lang tayong nagmamadali sa first class natin" Napatingala na lamang ako and I plastered an awkward smile at nag thumbs up nalang.
I examined the features of his face. Ano ba naman ito, nakakatameme naman, ano ba itong napasukan ko ng ke aga aga. Paano ba iyan at napahiya ako sa harap ng nilalang na ito, kasi naman, ampogi niyaaa. Ang tangos ng ilong, ang gara ng makapal na kilay, and his eyes, they were a pair of beautiful browneyes, hmmm pero teka something's absurd. I feel like those eyes are sad or something. Ano kaya ang dinadala niyang problema? Sabi kasi ni Papa sa mata makikita ang tunay na emosyon ng tao, kahit anong lapad ng ngiti mo basta malungkot ang kurbada ng mata mo'y iyon ang portal sa katotohanan. Anyway, his lips, urgh ang pula, parang daig niya pa ang labi ko kapag hindi ako nakaliptint ah. Mukhang pinagpala ang lalaking ito, saan kaya ito inilihi ng Nanay niya? Tapos ang boses niya, napakalalim, mas nakakaguwapo.
I was daydreaming of living in a house with the handsome guy in front of me when I heard a snap on my face. "Sabi ko sige na, it's nice to dive in with you on the floor HAHAHA corny ng english ko ge". Natauhan ako nung marinig ko siyang nagsalita ulit. Nako, sobrang kahihiyan na ito. Haays, Salve talaga.
We bid goodbyes at ako naman, I prepared myself to accomplish my first task for the day, ang hanapin ang classroom ko for the first subject.
"Sabi pa naman ni Papa kanina navision niya na magiging maganda ang araw ko dito sa bagong School na papasukan ko, haaay. Mukhang naisahan ako doon ah. Ang ganda ganda nga ng umaga ko Papa, imagine kakasalpak lang ng mga paa ko sa loob ng campus na ito pero may nakabunggo na agad akong lalaki at tumilapon agad ang katawan at gamit ko sa sahig. Yes Papa ang saya saya nito" pagmamaktol ko sa sarili.
Though lutang pa ang isip ko sa nangyari I tried to gather my thoughts to refocus para sa aim ko dahil first day ng classes ngayon, at wala akong ni isang kilalang mukha sa paligid. Nahihiya din akong magtanong as isa pa, I cannot bear to add more mess sa kamalasang bumungad sa umaga ko.