Sa kabilang banda naman, abala sa pagbubungkal ng lupa sina Zack at Mark sa bukid. 
"Zack…" tawag ni Mark sa kapatid.
"Bakit?" Takang tanong ni Zack.
"Gusto mo ba si Steffani?" tanong ni Mark sa kaniya.
Huminto naman si Zack sa pagbubungkal ng lupa. Sabay tingin ng diretso sa kapatid. "Oo. At gusto mo rin siya, tama ba?"
Biglang ngumiti si Mark sabay lapit kay Zack. "Oo. Kaso gusto mo siya eh. Kaya magpapaubaya ako. Hindi ba, dati nagpaubaya ka para sa akin? Ngayon ako naman ang gagawa no'n para sa iyo. Basta ipangako mo lang sa akin na hindi mo siya lolokohin at sasaktan. Masasapak talaga kita," sabi ni Mark sabay tawa.
Nakahinga naman ng maluwag si Zack sabay ngiti. "Oo naman. Hindi naman ako babaero. Wala pa nga akong nagiging girlfriend, 'di ba? Ang kaso nga lang, hindi ko alam kung paano ko 'to sasabihin kay Lolo. Baka magalit sa akin 'yon."
Tumawa si Mark. "Huwag kang mag-alala. Ako na ang bahala. Hindi magiging hadlang si Lolo sa pag-iibigan ninyong dalawa."
"Maraming salamat, Mark," sabi ni Zack sabay ngiti.
Tinapik naman siya sa balikat ng kaniyang kapatid. "Walang ano man basta ikaw," sabi ni Mark sabay kindat.
Isang linggo na lang, babalik na sa Maynila si Steffani kaya nakaramdam siya ng labis na lungkot. Bumangon si Steffani nang makarinig siya ng katok. Pagkabukas niya ng pinto, nakita niya si Zack. Pinapasok niya ito sa loob ng kuwarto at saka niyakap ng mahigpit.
"Bakit malungkot ka, mahal ko?" malambing na wika ni Zack.
"Syempre, isang linggo na lang ay babalik na ako sa Maynila," malungkot na sabi ni Steffani.
"Huwag mo ng isipin pa 'yon. Babalikan mo naman ako dito, 'di ba?"
Mabilis na tumango si Steffani. "Syempre naman. Babalikan talaga kita."
Sinimulan na siyang halikan ni Zack. Mula sa labi pababa sa leeg. Nanindig ang balahibo sa katawan ni Steffani. Hinayaan niya lang si Zack sa ginagawa nito sa kaniya. Mainit na pinagsaluhan ng katawan nilang sabik sa isa't isa ang gabing malamig.
"Mahal ko…" tawag ni Zack sa kaniya.
"Yes?" Tumaas ang kilay ni Steffani. 
Nakahiga siya ngayon sa dibdib ni Zack. Nakabalot ng kumot ang hubad nilang katawan. Inabot ni Zack ang kaniyang pang-ibaba at saka may kinuha sa bulsa. Kinuha niya ang maliit na box at saka binuksan 'yon. Nanlaki ang mata ni Steffani nang makita niya ang singsing. Kinuha ni Zack ang kamay niya at isinuot sa kaniyang ang singsing.
"Promise ring ko 'yan sa iyo. Na promise mong babalikan mo ako dito," sabi ni Zack sabay halik sa kamay niya.
Ngumiti si Steffani. "Oo naman. Huwag kang mag-aalala, babalikan kita dito mahal ko."
Ginawaran ni Zack ng halik sa labi si Steffani. Nagkuwentuhan muna sila saglit bago nagbihis si Zack.
"Babalik na ako sa kuwarto ko. Matulog ka ng mahimbing dito, mahal ko. Goodnight. I love you," malambing na sabi ni Zack.
"Goodnight din, mahal ko. I love you, too," tugon naman ni Steffani sabay halik sa labi ni Zack.
May ngiti sa labi si Zack nang lumabas siya sa kuwarto ni Steffani. Nanlaki naman ang mata ni Ken nang makita niyang lumabas sa kuwarto ni Steffani ang kaniyang kapatid.
"Uy! Mukhang naka-score ka kapatid!" Nakangising sabi ni Ken.
Mahinang natawa si Zack. "Manahimik ka nga. Matulog ka na. Gabi na." Pumasok na sa kaniyang kuwarto si Zack habang si Ken naman ay natawa na lang.
Dumating na ang araw ng pag-alis ni Steffani. Maagang nagising si Zack. Pinaglutuan niya ng masarap na ulam si Steffani. 
"Bakit ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong ni Zack sa dalaga.
Pinahid ni Steffani ang luha niya. "Syempre, aalis na ako ngayon. Iiwan na kita. Syempre sobra kitang mami-miss…" umiiyak na sabi ni Steffani.
"Ang sweet naman! Mala-telenovela ang datingan!" Biglang sabat ni Ken.
"Manahimik ka nga diyan, Ken," suway ni Zack sa kapatid.
Matalim na tinitigan ni Steffani si Ken. "Epal! Papansin ka talaga! Panira ka ng moment!"
Humagalpak naman ng tawa si Ken. "Grabe ka naman sa akin! Mamimiss pa naman kita. Lalo na 'yong pang-aasar ko sa iyo. Para mo akong kakainin ng buhay kapag napipikon ka na eh!"
Initapan ni Steffani si Ken sabay baling kay Zack. "Basta pagbalik ko dito, dapat ako lang. Baka mamaya maghanap ka agad ng bago."
Umiling si Zack. "At bakit naman ako maghahanap ng bago? Ikaw lang ang mahal ko."
"Wohoo! Grabe naman ang tamis! Nilalanggam na kami dito!" Pang-aasar naman ni Tim.
"Totoo! Nangangati na ako sa katamisan ng dalawang 'to!" dagdag pa ni Ken.
"Hoy! Manahimik nga kayong dalawa diyan. Mga loko talaga kayo," suway naman ni Mark sa mga kapatid.
Dumila si Steffani. "Weh inggit lang kayo! Palibhasa mga single!"
Humawak naman si Ken sa kaniyang puso at nagkunwaring nasaktan. "Aray ko naman! Grabe naman 'yon! Ouch pain!"
Natawa na lang si Zack sa inasta ng kaniyang kapatid. Sanay na siya sa pagiging mapang-asar ng mga ito. Nagpatuloy na silang dalawa ni Steffani sa pagkain
Ilang oras pa ang lumipas dumating na ang Lolo ni Steffani. Malungkot ang mukha ng dalaga nang makita niya ang kaniyang Lolo Fidel.
"Apo! Bakit malungkot ang mukha mo? Bakit hindi ka masaya na nandito na ako para sunduin ka?" Nakangiting sabi ni Lolo Fidel.
Mabilis na umiling si Steffani. "Po? Wala po ito!  Masaya nga po ako na nandito na kayo eh," sabi naman ni Steffani sabay pilit ngumiti.
Mahinang tumawa si Lolo Fidel. "Talaga ba apo ko? Bakit parang iba ang sinasabi ng iyong mga mata? Bakit parang malungkot kang talaga?"
Kumamot naman ang ulo sa Steffani. "Hindi nga po, Lolo. Masaya nga po ako eh. Naka-ready na po 'yong mga gamit ko."
Tumawa naman si Lolo Fidel. "Hay naku apo! Huwag ka nang magsinungaling sa akin. Nkakarating na sa akin ang balita na may namamagitan na sa inyo ni Zack."
Tumawa naman si Mr. Rodolfo. "Pagpasensyahan mo na kumpare. Nahulog sa maganda mong apo ang apo kong si Zack. Nagsabi naman ako sa kanila pero makapangyarihan talaga ang pag-ibig," sabi ni Mr. Rodulfo sabay tawa.
"Naku kumpare, wala namang kaso sa akin 'yan. Masaya pa nga ako dahil sa apo mo pa na-in love itong si Steffani." Humalakhak pa Lolo Fidel. 
"Oh paano ba 'yan, apo ko, ano ang plano mo?" Nakangiting sabi ni Lolo Fidel.
Kumamot sa ulo si Steffani sabay kagat labi. "Puwede po bang hindi na ako umalis? Dito na po muna ako?"
Ngumiti si Lolo Fidel. "Ayos na ayos lang sa akin apo. Sa katunayan nga, bumili na ako ng lupa dito. Magpapatayo na ako ng bahay next week para dito na tayo tumira. Ayoko na sa Maynila nila. Ang Tita mo na lang ang bahala sa kompanya natin doon. Dadalaw-dalaw na lang tayo sa Maynila."
Nanlaki naman ang mata ni Steffani sabay yakap ng mahigpit sa kaniyang Lolo. "Thank you, Lolo!" Tuwang-tuwang sabi ni Steffani. Napangiti naman sa isang tabi si Zack dahil sa kaniyang narinig.
"Kumusta ka naman dito?"
Ngumiti si Steffani. "Masaya po. Marami po akong natutunan lalo na ang gawaing bahay. Ang hindi ko lang po masyadong natutunan ay ang pagluluto," sabi ni Steffani sabay kamot sa ulo. 
Tumingin si Lolo Fidel kay Zack. "Eh paano mo mapapakain ng masarap ang boyfriend mo kung hindi ka marunong magluto?"
Tumikim si Zack. "Ayos lang po sa akin na hindi siya marunong magluto dahil marunong naman po ako. Basta mahalin niya lang po ako, okay na po ako doon."
Naghiyawan naman ang kapatid ni Zack. "Ang tamis mo naman, Zack!" Pang-aasar ni Ken.
"Grabe, Zack! Hindi ko akalain na may cheesy side ka pala! Natatawa ako sa iyo!" dagdag pa ni Tim.
Napatakip naman ng mukha si Zack dahil sa hiya. Nagtawanan naman silang lahat habang sina Zack at Steffani naman ay hindi maipaliwanag ang sayang nadarama.
At dahil bumili ng malaking lupa ang Lolo ni Fidel, nagpatayo siya ng malaking bahay. Bumili rin siya ng iba lang lupain kung saan nalilibang na magtanim si Steffani ng mga gulay at prutas. Ito na ang naging source of income nila. Dumami ang kanilang tauhan. Sila ang naging angkatan ng prutas at gulay na ibenebenta sa bayan at iba pang lugar sa kanilang probinsya. 
"Parang dati lang, inis na inis ka sa akin, pero ngayon, mahal na mahal mo na ako," sabi ni Zack sabay yakap kay Steffani.
"Ewan ko sa iyo! Ikaw ba naman kasi ay paepal dati eh! Ang lakas mong barahin ako! Ang suplado mo! Pero na-in love ka naman sa beauty ko!" Natatawang sabi ni Steffani.
"Syempre naman, ibang klase ang taglay mong kagandahan. At saka, kahit na maldita ka, may mabuting puso ka naman. Natatawa nga ako sa iyo kapag umiiyak ka eh. Ang arte mo talaga ng mga panahong 'yon," sabi ni Zack sabay tawa.
Nanliit ang mata ni Steffani. "Ah ganoon…"
Kiniliti ni Steffani si Zack. Natatawa namang tumakbo palayo si Zack. Naghabulan silang dalawa sa malawak nilang lupain. Masaya silang naghahabulan.
Lumipas ang ilang taon, napagpasyahan na nilang magpakasal. Engrande ang kasalang naganap sa kanilang dalawa. Naiyak na nakatingin si Lolo Fidel sa kaniyang apo habang naglalakad palapit ng altar. Nakangiti namang nakatingin ang mga kapatid ni Zack kay Steffani.
"Kailan kaya ako magkakaron ng babaeng magmamahal sa akin kagaya ni Steffani?" bulong ni Ken sa kapatid.
"Kapag matino ka na siguro. Mukha ka kasing abnormal kapatid eh. Ayusin mo na kasi ang galawan mo," natatawang sabi naman ni Tim.
"Ako? Abnormal? Sa guwapo kong ito?" Itinuro ni Ken ang kaniyang sarili.
"Oo. Ang kulit mo pa na para kang bata," maktol naman ni Mark. Nagtawanan naman silang magkakapatid. 
Isang linggo ang lumipas matapos maikasal ang dalawa, nalaman ni Steffani na buntis siya. Kambal ang naging anak nila. Nang manganak si Steffani, naging full time mom siya dahil gusto niya na siya mismo ang mag-aalaga sa anak niya. Habang si Zack naman ang bahalang nag-aasikaso ng negosyo nila.
"Oh? Mukhang pagod na pagod ka. Kumain ka na diyan, mahal ko. Nagluto na ako," sabi ni Steffani nang makauwi ang kaniyang asawang si Zack.
"Salamat, mahal ko," sabi ni Zack sabay halik kay Steffani.
Pinagsandukan naman ni Steffani ang kaniyang asawa. Unang subo pa lang ni Zack ay napangiwi na siya dahil maalat ang nilutong adobo ng kaniyang asawa.
"Mahal ko…" tawag ni Zack sa kaniyang asawa.
"Yes, mahal ko?" tugon naman ni Steffani sabay lapit kay Zack.
"Medyo maalat ang adobo mo. Nadamihan mo yata ng tuyo. Pero masarap siya," sabi ni Zack sabay ngiti.
Lumungkot naman ang mukha ni Steffani. "Pasensya ka na, mahal ko. Ayaw talaga yata sa akin ng pagluluto. Ginagawa ko naman ang lahat para matuto pero mukhang hindi talaga madali para sa akin ang magluto."
Hinawakan ni Zack ang kamay ni Steffani at saka ito hinalikan. "Mahal ko, alam mo ba na natutuwa ako sa ginagawa mo? Dahil ginagawa mo ang lahat para lang mapasaya ako. Kahit na hindi ka marunong magluto, talagang inaral mo para sa akin. At sasabihin ko sa iyong napahanga mo ako. Isa kang mabuti at responsableng asawa na ginagawa ang lahat para mapasaya ako. At huwag kang malungkot dahil lang sa maalat ang luto mo. Proud nga ako sa iyo dahil nakapagluto ka ng ganito. At kahit na maging pangit pa ang lasa ng pagkaing lulutuin mo, kakainin ko pa rin ito dahil mahal na mahal kita."
Malawak namang ngumiti si Steffani. "Ang sweet mo naman, mahal ko. Maraming salamat dahil na-a-appreciate mo ang effort ko para mapasaya ka. Napakasuwerte ko dahil ikaw ang naging asawa ko. Kahit pagod ka na, talagang nagbibigay ka pa ng oras para sa amin ng mga anak mo. Salamat, mahal ko."
Hinawakan ni Zack ang pisngi ni Steffani. "Ako ang dapat na magpasalamat at ang suwerte ko sa iyo dahil dumating ka sa buhay ko. Binago mo ako. Natuto ngumiti at maging masaya sa buhay nang dahil sa iyo. At higit sa lahat, binigyan mo pa ako ng guwapo at magandang anak."
"I love you, mahal ko…" sabi ni Steffani sabay dampi ng halik sa labi ni Zack.
"I love you, too mahal ko. Mahal na mahal na mahal kita," tugon naman ni Zack sabay halik kay Steffani.
Ilang taon pa ang lumipas, lumaki na ang mga anak nila. Tinuruan nila ito kung paano maging mabuting bata at magkaroon ng mabuting asal. Naging masaya at kontento na sa buhay si Steffani kapiling ang kaniyang mag-ama. Napagtanto niya na hindi pala mapapantayan ng kahit anong yaman ang kaligayahan ng tao. Dahil hindi naging masayang totoo si Steffani noong nasa kaniya pa ang lahat sa bahay ng kaniyang Lolo Fidel. Nahanap niya ang tunay na saya nang tumira siya sa probinsya kasama ang quadruplets at masaya siya dahil marami siyang natutunan sa buhay. Natuto siyang magpasalamat at makontento sa ano mang mayroon siya. At  maging masaya kahit na sa maliit na bagay lang.
Wakas...