Hazel's POV 
"Good morning po." Sambit ko.
Nasa dining area kami. Pagkabati ko ay umupo naman ako.
"Good morning, magbreakfast ka na." alok ni tita.
Nalate kasi ako ng gising, maaga pa naman pero nag aalmusal na kasi sila, kaya eto kumain na rin ako.
"Thrian, tawagin mo na kuya mo." utos ni tito.
Agad namang nagtungo si Thrian sa kwarto ni Enzo.
Yung tungkol dun, hindi pa rin ako makapaniwala na nasa iisang bahay lang kami ni Enzo, wala naman akong gusto sa kanya, totoo!
Kilala kasi sya sa campus kaya di ko rin akalain na magiging anak sya ng kaibigan ni mama.
"Hazel, okay ka lang ba?" tanong ni tita.
"Po? aah, okay lang po." sambit ko at nagpatuloy na ulit sa pag kain, natigil kasi ako nung naisip ko si Enzo.
"Good morning."
Napatingin ako sa bandang kanan ko, si Enzo na bagong gising. Tumabi sya sakin at syempre ako naman nataranta, pero hindi ko iyon pinahalata, kaya kumain na lang ako, tapos maya maya nag usap usap sila, syempre usapang family yun, kaya hindi ako nakikinig lang.
"By the way Hazel, tumawag ang mom mo kanina, kinakamusta ka." sabi ni tita.
"Bakit daw po?" tanong ko.
Alam naman ni mama yung number ko, wala pa naman akong ginagawang kalolokohan at wala rin naman akong balak.
"Hindi mo raw kasi sinasagot yung tawag niya, kaya napatawag sya sakin." Paliwanag ni tita.
"Po?" Nagtaka naman ako.
Tumingin ako sa phone ko at may 5 missed calls akong nakita galing kay mama. Hay...
Pagkatapos naming magbreakfast, si tito umalis na, si tita at si Thrian may pinuntahan, ako naman mamaya pa yung pasok at ganun din ata si Enzo.
Tutulong sana ako sa pagligpit ng pinagkainan kaso pinigilan ako ni Enzo, kaya tumigil ako, masunurin ako eh.
Pumunta na lang ako sa living room, nandun din naman si Enzo, nanunuod lang.
Umupo ako sa sofa. Napatitig ako sa kanya, hindi kasi maabsorb ng utak ko na kasama ko sya sa iisang bahay. Pag nalaman to ni Rikki, ano kayang magiging reaksyon niya? yung crush niya kasama ng kaibigan niya sa iisang bahay...
"May gusto ka rin ba sakin?"
Nagulat ako sa narinig ko at natauhan sa kung anong laman ng isip ko, si Enzo nakatingin pa rin sa Tv pero nakita ko na medyo ngumisi sya sa sinabi niya.
"Ha?" Yun na lang ang nasabi ko.
Iniwasan ko sya ng tingin, hindi ko alam pero medyo nailang ako.
"Makatitig ka kasi parang may gusto ka sakin eh." Sabi niya pa ulit.
Di naman ako nakaimik, tumingin sya sakin at saka ako nginitian. Tch, kapal nito.
"May boyfriend na ako." Sambit ko
"Okay yun." Seryoso niyang sambit.
"Eh?"
"May girlfriend din naman ako." ngumiti ulit sya.
Aah, yung girlfriend niyang pinagdu-dudahan ng kapatid niya at ng pinsan nila. Sa totoo lang medyo naiilang akong kausapin sya, hindi ko rin alam kung bakit.
"Bakit hindi ka sumama sa parents mo?" tanong naman niya.
"Aah, kasi ayokong mag transfer eh." sabi ko naman.
"Kunsabagay, pero hindi mo ba sila namimiss?"
"Bakit?"
"Si Thrian kasi pag wala ang parents namin nalulungkot sya, umiiyak pa nga minsan." saka naman sya ngumiti.
Hindi naman kami magka age ni Thrian eh.
"Bakit ikaw?" tanong ko naman.
"Sanay na ako, tsaka masyado na akong matanda para umiyak sa mga ganyan." ngumiti naman ulit sya.
"Pareho lang tayo."
Tama si Thrian, mabait naman pala talaga ang kuya niya, hindi naman sa iniisip kong hindi sya mabait, pero syempre, iba pa rin kapag nakausap mo na ng personal yung isang tao.
_____________________💕
Enzo's POV
"Ano bang feeling na maraming nagkakagusto sayo?" tanong niya.
Kanina niya pa ako tinatanong ng kung ano ano.
"Okay lang, pero minsan hindi." sagot ko.
Lumapit sya at tumabi sakin.
"Bakit naman? hindi ba masaya yung kilala ka sa campus? yung kahit san ka pumunta, para kang artista kasi may nakakakilala sayo?"
Umiling ako.
"Kilala lang naman ako ng mga babae kasi pogi raw ako"saka ako ngumiti.
"Hindi ko naman sila masisisi." mahina niyang sambit.
"May one year na ba kayo ng boyfriend mo?" tanong ko naman.
"Malapit na."
"Talaga? sa tingin mo ano bang gusto ng mga babae" tanong ko naman.
Wala pa rin kasi akong maisip para sa anniversary namin ni Andrea, baka makapagbigay sya ng idea.
"Ha? bakit mo natanong?"
"Gusto ko kasing maging memorable yung araw na yun samin eh"
Gusto ko maging masaya sya sa araw na yun, yun pwede niyang sabihing... most unforgettable moments ang anniv namin, kaso wala pa talaga akong maisip na gimik para dun.
"Sakin gusto ko magkasama lang kami... makita ko lang sya masaya na ako, kahit hindi ko maintindihan kung ano ba yung dapat niyang ayusin para saming dalawa... basta bumalik lang lahat sa dati, okay na sakin yun." sambit niya habang medyo nakangiti at parang malalim ang iniisip.
Hindi ko sya maintindihan... maya maya dumating na din sila mom at si Thrian, ako naman eto nagbibihis na, papasok na kasi ako.
Nagpaalam ako kay mom na, tapos sumakay na ako sa kotse ko, paalis na sana ako kaso biglang may bumukas nung pinto sa passenger's seat.
"Anong ginagawa mo?" tanong ko.
Si Hazel kasi biglang pumasok sa kotse ko.
"Pasabay ako." ngumiti naman sya.
"Bakit?" Tanong ko.
"Ha? wala kasi akong kotse."
"Pero bakit sa akin?" tanong ko ulit
"Aah, sabi ni tita Anne, sayo na lang daw ako sumabay."
Hindi naman sa ayoko, pero hindi kasi pwede. Tiningnan ko sya, tiningnan niya, nakatingin lang kami sa isat isa...
"May girlfriend ako." sambit ko.
Nagtaka naman sya sa sinabi ko.
"Anong connect ng girlfriend mo sa pagsabay ko?"
"Ha?" Napaisip naman ako. Ano nga bang connect? tsk.
"Okay sabihin na nating wala, pero pagdating natin sa school, maraming makakakita na may kasama akong ibang babae, pag nalaman yun ni Andrea, baka magkaroon ng issue, pag awayan pa namin ni Andrea." paliwanag ko.
Di naman sya nakaimik agad.
"Aah, oo nga pala, sorry." Malungkot niyang sambit.
"Pasensya na, ayoko ko lang na mag away kami ng girlfriend ko dahil lang maling iisipin ng ibang tao." Paliwanag ko.
Ngumiti lang naman sya at tumango, at nung akmang bababa na siya, napansin niya yung maliit na envelope, yung bigay sakin kagabi nung di ko kilalang babae?
Kinuha niya yun, at napansin kong nagulat sya sa nakita niya.
"Bakit?"
"Nabasa mo na ba to?"
"Babasahin ko na san--"
"Pwedeng akin na lang?"
"Ha? bakit?"
Bigay sakin yun, bakit hihingin niya? tsk.
"Kasi, sa tingin ko, galing to sa kaibigan ko." sambit niya at saka sya ngumiti
"Dapat pala basahin ko--"
"Hindi! mas okay na hindi mo mabasa." at saka sya tumawa.
"Bakit naman?"
"Kasi, ayoko namang masaktan sya, matagal na kasi siyang may gusto sayo, ayoko namang malaman mo kung gaano sya patay na patay sayo, lalo na at... may girlfriend ka, kawawa naman si Rikki pag nagkataon."
Sa totoo lang hindi ko alam kung paano magrereact sa sinabi niya.
"Kunwari na lang nabasa mo na ah" ngumiti ulit sya.
At nung bababa na talaga sya, hinawakan ko yung kamay niya at napatingin siya sa akin.
"Bakit?" tanong niya.
"Favor naman oh."
"Ha?"
_____________________💕
Hazel's POV
"Hindi ko alam kung may mukha pa akong ihaharap kay Enzo pagkatapos ko syang bigyan ng love letter, nakakahiya." Rikki.
"Nakakahiya ka talaga!" Hallie.
Natawa ako sa itsura ni Rikki. Yung kinikilig kasi sya kanina ay bigla namang sumimangot nung narinig niya yung sinabi ni Hallie.
"Hindi niya naman nabasa, okay lang yun." Sabi ko naman
"paano mo nasabi?" tanong naman nila.
Paano nga ba? tumawa na lang ako bago saguting yung tanong niya.
"M-malay mo lang diba?" sabi ko na lang.
Yari ako kay Enzo kapag nalaman nila na magkasama kami sa iisang bahay, ang sabi kasi niya, wala daw muna sanang makakaalam na nasa iisang bahay kami, bukod sa may girlfriend nga daw sya at ayaw niya ng issue. May boyfriend din naman ako at ayoko rin ng issue.
Bukod sa dahilan ni Enzo, kilala rin sya sa campus at baka pag may nakaalam, pag usapan kami, pag nagkataon sisikat ako! pero syempre ayoko namang sumikat sa ganoong paraan.
"Teka, kumusta pala? nakapag usap na ba kayo ni Renz?" Rikki.
"Ayun, hindi pa rin..." sagot ko.
Pagkatapos nung text niya sakin kahapon? hindi pa nga rin kami nakapag usap...
Kahit hindi ko alam kung anong ibig niyang sabihin sa text, alam ko namang walang magbabago, gaya ng sabi niya, ginagawa niya yun para saming dalawa, basta, maghihintay lang ako...
"Itago niyo ako, si Enzo nandyan." bigla naman syang yumuko.
Andito kami sa cafeteria, at ayun nga, si Enzo dumaan, napatingin sya sakin, pero kunwari hindi niya ako kilala, syempre kunwari lang naman.
Nakakatuwa nga eh, kasi kahit ngayon lang kami nakapag usap ni Enzo feeling ko close na kami. Wala naman akong ibig sabihin dun, ang sinasabi ko lang madali kasi syang pakisamahan, yun lang naman.
"Nakita niya ba ako? ha? " tanong ni Rikki.
"Sira ka ba? magtatago ka tapos tatanungin mo kung nakita ka niya?" Hallie.
"malay mo lang naman no" Rikki, habang nakangiti.
"Kahit naman hindi ka magtago, hindi ka rin niya makikita, feeling mo na naman kasi!" Hallie.
"Hazel pigilan mo ako, masasaktan ko na talaga tong kaibigan mo." Nang gigigil na sambit ni Rikki.
Palagi naman silang ganyan. maya maya napansin ko yung babaeng lumapit kay Enzo, ah oo tinitingnan tingnan ko kasi si Enzo eh, si Rikki kasi nakatingin dun sa kanila, kaya pati kami napapatingin din.
"Girlfriend niya ba yun?" tanong ko.
"Oo sya nga, maganda sya, kaso hindi ko siya gusto para kay Enzo" Rikki.
"Malamang! sarili mo kasi ang gusto mo para kay Enzo!"
"Oo sarili ko! may problem ka ba dun?"
"Alam mo Hallie, minsan napapaisip ako" sabi ko na nagpatigil naman sasagutan nilang dalawa.
"Ha?" Hallie
"May gusto ka rin ba kay Enzo?" tanong ko.
Napakunot noo naman si Hallie, lagi kasi syang bitter, hinala ko lang naman, malay mo, meron pala.
"Wala akong gusto sa Enzo na yan!" Hallie
"Dapat lang no!" Rikki
At hindi ko na lang sila pinansin dahil nagsisimula na naman silang magsagutan.
Kaya tumingin na lang ako dun kay Andrea, yung girlfriend ni Enzo, ngayon ko lang kasi sya nakita... at sa itsura niya, parang hindi mo pag iisipan na, marami na syang naging boyfriend, na two timer sya... at flirt gaya ng sabi ni Thrian.
Pero sabi nga... dont judge the book by its cover, pero syempre, hindi naman sya libro.