It's been a month and a half simula nung mamatay ang terror teacher ng SFU kaya ang akala ng lahat ay di na ito masusundan pa.
Pagkatapos mag assignment ni Zyque ay agad na siyang pumunta ng Broad House. Ang tambayan ng mga taong gustong mapag-isa upang namnamin ang katahimikan.
Habang nagbabasa ng bagong post ng isang sikat na artista ay may narinig siyang nag-aaway sa may di kalayuan. Di na niya sana ito papansinin dahil baka may di lang ang mga ito pinagkakaunawaan when suddenly he heard a scream sa abandonadong lugar na nasa kanyang likuran.
"Tulong! Tulonggggg!" Boses iyon ng isang babae.
Agad napabalikwas ng higa si Zyque nang marinig iyon. Agad niyang hinanap kung saan nagmumula ang boses na narinig. Ilang ulit pa itong sumigaw at sa kutob niya ay si Jade ito dahilan upang mas nagpursigi pa si Zyque na mahanap ito.
"Jade?! Jade?! Ikaw ba yan?!" Sigaw ni Zyque subalit hindi na ito ulit sumigaw pa.
Patuloy na hinanap ni Zyque ang boses na humihingi ng tulong sa pag-aakalang si Jade talaga ito dahilan sa hindi nito namalayan na malayo na pala s'ya sa tambayan. Hindi rin napansin ni Zyque na kakaiba na ang kanyang tinatahak na daan nang biglang lumubog ang kahoy na kaniyang inaapakan at tuluyan na s'yang nahulog.
"Zyque!" Gising ni Yvone samantalang si Zyque ay nakahandusay ang walang malay na katawan nito sa lupa. Dalawang oras na itong tulog dahil sa naihampas ang ulo nito sa gilid ng mesa.
Ilang ulit pa itong ginising ni Yvone hanggang sa maalimpungatan ito. Nagulat pa nga ito nang makita si ang babaeng nanggising.
"Nasan ako?!" Hysterical nitong tanong nang mapansing nasa masulok na lugar sila. Dahan-dahang napangiti si Yvone kahit pa nasa ganoong kalagayan sila.
"Anong ngini-ngiti mo jan? Anong gagawin mo sakin?! Nasan ako?!" Dagdag tanong pa nito.
"Hoy,tanga! Hindi tayo nasa telenobela! Common na 'yang mga sinasabi mo. Atsaka, can't you see? Were both nakatali kaya... Dont me!" Maarte namang supalpal ni Yvone na ikinakunot ng noo ni Zyque.
Ilang sandali pa ay may panauhing dumating.
"Sa wakas ay gising ka na rin." anang lalaki. Sumama naman ang tingin ng dalawang bihag nang makilala ang lalaki.
"Hayop ka! Anong gagawin mo samin?!" Singhal ni Yvone na nagpupumiglas sa pagkakatali sa malaking architecture.
"Mayayaman kayo hindi ba? You can pay me kahit magkano ang hingin ko,am  I right?" Anito ng nakakatuya't nakakaloko sa dalawang estudyante.
"Ah...Kailangan mo ng ranzom money? Telenobela ang peg mo pare." Anang Zyque na nakuha pang magpatawa kahit nasa binggit na sila ng kamatayan.
"Baliw ka ba,Zyque?! Nasa binggit na tayo ng kamatayan yan pa ang nasa isip mo?! Mag-ayos ka nga!" saway ni Yvone sa kaklase.
"Ang...teka? Baka virginity ko? God! Pero ok lang as long as you're not gonna kill me." Hysterical na wika ni Yvone sa hindi mo alam kung nasisiraan na ba ito o desperada lang para makaligtas.
"Bingo!" Malakas na saad ng lalaki na ikinalaki naman ng mata ni Zyque. Maglalandian lang naman pala ang dalawang kasama niya dinamay pa siya. Anu yun? Gusto nila ng audience while doing sex? Kung ganun naman pala ang trip nila,eh bakit di sila sa field o di kaya sa ground floor para live and then sisikat pa sila. Ang masama nga lang...mapapatalsik sila sa South Fictility University.
"What?! Ang virginity ko nga?" Napalakas na pangungumperma ni Yvone sa lalaki na nasa harapan na niya.
"Tanga! Hindi ka virgin,oy!" Sabat naman ni Zyque sabay pagpupimiglas nito sa kanyang pagkakatali.
Kitang-kita ng lalaki kung ano ang nais mangyari ni Zyque subalit nagkakamali si Zyque dahil walang killer na bobo,well.. siguro meron pero ang nasa harap nila ay matalino at gusto ng kakaiba....kakaiba kung paano pumatay ng tao.
Patagal ng patagal ay mas lalong lumuluwag ang pagkakatali ni Zyque subalit ang hindi alam nito na sa bawat hila niya ng lubid ay nauusog ang baso hanggang sa tuluyan na itong nahulog. Kasabay ng pag-asa na iyon ni Zyque ay bumagsak ang baso na nakakonekta sa durog-durog na salamin na nanggaling sa uluhan ni Zyque.
Naligo ng bubug ang buong katawan ni Zyque. Halos ihilamos na rin nito ang sarili nitong dugo dahil sa may isang malaking tipak ng salamin ang tumama sa ulo nito na s'yang dahilan ng kamatayan nito.
Nagdiliryo ang katawan ni Yvone sa hindi maipaliwanag na dahilan. Sa takot ba o sa nakita ay hindi niya masabi. Nagsisigaw ito. Humihingi ng tulong. Umiiyak. Nagpupumiglas. Ilang sandali pa ay na kay Yvone na ang atensyon ng salarin dahilan upang humina ang pag-iyak nito lalo na nang hawakan nito ang kanyang mukha.
"A-anong ga-gawin mo s-sakin?" takot na takot na tanong ni Yvone na patuloy pa ring dumadaloy ang mga luha sa magkabilang pisngi.
"Ano nga ulit 'yung sabi mo kanina?" Nakakatuyang tanong ng lalaki sabay taas ng kanang labi nito.
"Ang virginity mo? Tsk! Di nuh." Walang reaksyon nitong sagot sa sarili rin nitong tanong na mas lalong ikinataranta ni Yvonne.
"E-eh...eh,ano? Parang awa mo na.... Wag mo kong patayin,please?" pagmamakaawa ng dalaga.
"Wag kang mag-alala,sweetheart. I won't not kill you. I just need your heart whether you like it or not. Kailangan na kasi 'to ng mga batang mas bata pa sayo."  Anito na nagpawindang sa pagkatao ni Yvone dahil sa nais nito ay patayin s'ya kahit na anong mangyari dahil ang puso ang mawawala sa kaniya.
 Alam ni Yvone na ito na ang katapusan niya. Kaysa manahimik ay pinagmumura niya ito hanggang sa marindi ang lalaki. Binalaan nito si Yvone na kapag hindi tumigil ay mas lalong iiksi ang buhay nito subalit nawala na sa normal na katinuan si Yvone kung kayat patuloy lang ito na sumigaw at sa isang iglap ay dahan-dahang humina ang boses ni Yvone at kasabay ang pagkawala ng kanyang boses ay ang pagkawala rin ng kanyang buhay.
Sa isang sigundo ay nagilitan ng leeg ng salarin si Yvone. Nagsisirit ang dugo nito na animo'y springkler. Nang mawalan ng boses ang dalaga ay lumaylay rin ang wala ng buhay nitong ulo.
Hindi naman talaga papatayin MUNA ng salarin si Yvone dahil gusto niya pa itong maghirap dahil sa mga nakita nito kung paano namatay si Zyque subalit naubos ang pasensya ng lalaki dahilan ng agarang pagkamatay nito.
"Eh, di tumigil ka na rin sa kakasigaw." Nasabi na lang ng lalaki.
Bago pa man ang lahat ay inukit talaga ng salarin ang puso ni Yvone at dinala sa dirty kitchen.
[Room 207]
"Himala ata at wala dito ang lalaki?" Bulong ni Taki nang marating nito ang rooftop. Sa tuwing pumupunta kasi s'ya ng rooftop eh laging nandito na agad ang lalaki at ngayon lang ito pumalya. Malayo pa man ay nakikita na niya sa kanang bahagi ng rooftop ito pero ngayon? Anong nangyari at wala ito doon? Sa halip na magtago pa ay tahasan ng lumabas si Taki sa kanyang pinagtataguan.
Tiningnan niya ang lugar kung saan naglalagi ang lalaki. Tumayo siya roon kung saang eksakto sa kinatatayuan nito sa tuwing mamasdan niya ito sa likod ng tambak ng sako.
Maganda pala ang tanawin na makikita roon kaya hindi nakapagtataka kung bakit ito nandoon palagi. Ang sarap sa pakiramdam. Iyon ang nararamdaman ni Taki sa mga oras na iyon.
"Maganda ba?" Boses iyon ng lalaki. At kahit hindi pa man lumilingon si Taki ay alam niyang ang lalaki ito. Pumikit siya ng mariin at dahan-dahang hinarap ang lalaki kahit na nilalamig ang kanyang buong katawan sa hindi niya alam na dahilan.
"Ahhh.... Oo."  Tipid na sagot ni Taki kasabay ng naiilang na ngiti para hindi siya nito masyadong mahalata na kinakabahan.
" Sa wakas ay may naglakas loob na rin na pumunta dito. Masaya ako at may makakasama na ako mula ngayon na magtatambay dito." Anito na hindi nakatingin kay Taki na nakakailang na ngiti lang ang itinugon ni Taki.
Hindi mapakali si Taki sa kanyang kinatatayuan. Hindi nito alam kung aalis ba o kakausapin ang lalaking matagal na niyang gustong makita ng malapitan subalit sa huli ay napag desisyunan niyang iiwan na lang ito ngunit di pa man siya nakakalimang hakbang nang magsalita ito ng hindi siya hinaharap.
"Ah.... Terrence nga pala." Anito dahilan upang harapin ni Taki ang nagsalita ng may ngiti sa labi.
"A...? Terrence what?" Anang Taki na ang ibig ipahiwatig ay ang buo nitong pangalan.
"Terrence Vecentio."  Sagot naman nito na ngingiti-ngiti.
Gwapo ang lalaki kahit saang anggulo tingnan. Nakaharap man ito o side view. Maitim ang bilogang mata, mabibilantik ang mahahaba nitong pilik mata, matangos ang ilong na animoy may lahing Amerikano, may biloy sa magkabilang pisngi na hindi man kalaliman subalit ang lakas ng dating, magaganda rin ang mapuputi nitong ngipin kasama na rin ang sexy na labi nito na animo'y labi ni Bright Vachirawit sa isang Thai Series na Together.
"Ah, T-terrence,right? Ako naman, Taki. Im Taki Padilla." Nauutal pang tugon ni Taki sabay abot ng kamay ng lalaki na kanina pa nakalahad subalit ilang sigundo lamang ay tumunog na ang buzier na siyang nagpabalik sa reyalidad kay Taki.
"Time na pala. Alis na ko."  Awtomatik na nasabi ni Taki.
Tatalikod na sana si Taki nang maalala niyang estudyante rin pala ang lalaki. Muli niya itong hinarap at buti na lang di pa ito nakakatalikod.
"Terrence, tara? Sabay na tayo." Yaya ni Taki sa lalaki.
"Mauna ka na. Maya-maya na lang ako."  Anito at tuluyan ng tumalikod.
"A--segi.." Naisagot na lang ni Taki sa sarili.
[ Room 207    *CLASSROOM* ]
Kakasimula pa lang ng klase nang dumating si Taki. Agad itong tumabi sa kanyang kaibigan na kung ituring.
"Psst! San ka galing?" Usisa ni Dawn na hindi nakatuon ang mata kay Taki.
"Wala." Maikling sagot naman ni Taki.
Sa katunayan ay walang balak sabihin ni Taki kung saan s'ya nanggaling na naging dahilan upang mahuli siya sa klaklase.
Matapos ang buong subjects sa araw na iyon na hindi maialis sa isip ni Taki ang gwapong lalaki na matagal na niyang sinusubaybayan magmula ng malaman niyang may rooftop ang South Fictility University.
Hanggang sa pag punta ni Taki sa girls dormitory ay hindi nito maiwasan kung gaano kagwapo ang lalaki. Pumasok din sa kanyang isipan kung anong year na ba ito? Anong block? Anong Course at Major? Ilang taon ito?
Nang araw ding iyon ay pakiramdam ni Taki na buong-buo s'ya. Hiniling niya na sana ay hindi na matapos ang araw na iyon pero ano nga ba ang magagawa niya kung sumapit ang gabi at sumikat ang araw? Tao lang naman siya na hindi hawak ang mundo, ang oras at higit sa lahat hindi niya alam kung ano ang mangyayari sa kanya...mamaya,bukas at sa mga darating pang araw.
Nang gabi ding iyon ay napakagaan ng pakiramdam ni Taki. Nakatulog ito na si Terrence Vecentio ang nasa isip. Hanggang nga sa panaginip ito ang nakasama ni Taki.
"Masaya ka ba?" Tanong ni Terrence while staring stars in the dark sky that makes the ambiance more romantic.
Nilingon ni Taki ang lalaki. Hindi man nito masyadong naaaninag ang mukha masyado but Taki felt the seriousness in hes voice.
"W-why did you ask?" Naiilang naman na balik tanong ni Taki.
"Are you scared?........ Of me?" dagdag tanong pa nito sa naunang tanong. Taki suddenly felt scared. She's confused at that moment but instead of keeping her mouth shut ay  pinili niya pa ring magsalita.
"Bakit? May....may dapat ba akong katakutan?" ani Taki.
Walang anu-ano ay nagsalita ulit ang lalaki na malayo sa tanong ng dalaga.
"If you are scared... Pwede ka ng umalis. Pero if you really wanted to know me more, hindi kita pipigilan pero ito lang ang tandaan mo... Binalaan na kita. Ikaw ang gagawa kung ano ang mangyayari sa buhay mo. You're still young para dito." Sabay alis nito na naiwan si Taki na lutang dahil sa hindi detalyadong pagkakalahad nito o sadyang hindi lang talaga nag si-sink in sa utak ni Taki ang gusto nitong iparating but what's truth is? Kinabahan si Taki sa kanyang mga narinig.
Ilang minuto pa ang lumipas mula ng iwan si Taki ni Terrence sa rooftop na iyon bago niya naisipang bumalik sa girls quarter.
While Taki on her way ay biglang may humarang sa dinadaanan niya that makes her stop and slowly step backward. Taki felt how fast her heart beats. Yung tipong kaba na alam mo sa sarili mo na at this very moment mapapahamak ka or worst mamamatay ka na.
Walang ibang daanan na pwedeng lusutan si Taki. Ayaw niya na ring bumalik ng rooftop kung kaya't sa halip na umatras ay yumuko si Taki upang di mahalata ang mga lalaki at nagpatuloy siya sa paglalaki.
Nang makalagpas siya sa mga ito ay medyo lumuwag ang kanyang paghinga but suddenly someone grab her right arm that makes her  bitch side came out.
"Bakit ba?" Walang buhay ni Taki na tanong sa lalaking humawak sa kanya sabay pagtanggal sa kamay ng lalaki na hanggang ngayon mahigpit pa rin ang hawak sa braso nya.
"Wow, mga Pare...pumapalag!" anang lalaki sabay kagat ng pang ibabang labi nito na animoy hayok sa laman na asong ulol sabay suntok sa sikmura ni Taki dahilan upang hindi na siya makaporma. Namilipit sa sakit si Taki. Ilang sandali ay naramdaman ni Taki ang paghila sa kanya ng isang naka itim na lalaki. Hindi ni Taki alam kung nasaan siya at kung saan siya dadalhin. Ang lakas ng tibok ng puso ni Taki na kahit siya mismo ay naririndi sa lakas ng kalabog nito.
Nang magkaron ng lakas si Taki ay pinilit niyang huwag mahila ang kanyang katawan pero ilang beses lang rin iyon dahil ilang sandali lang ay naramdaman niya ang pagbaba ng lalaki sa hagdan. Hindi man ugaling sumigaw ni Taki subalit sa mga oras na iyon ay kailangan niyang sumigaw upang humingi ng tulong at nagmakaawa na itigil na ang pagbaba sa hagdan na iyon. Pero parang walang naririnig ang lalaking naka itim. Nagpatuloy ang pagbaba nito sa hagdan hanggang sa maramdaman niyang ang katawan niya na ang mismong bumibigay.
Ilang sandali lang ay napuno na ng galos ang kanyang tiyan, braso at mukha hanggang sa ang mga galos ay nagkaroon ng manaka-nakang dugo.
Ilang minuto pa ang lumipas at iyon pa rin ang kalagayan ni Taki. Isa-isa na rin na nagsisitanggalan ang ngipin niya dahil sa pagkakahampas nito sa bawat baitang ng hagdan.
Duguan na ang buong mukha ni Taki. Halos di na nga maipinta ang dating maamo at maganda nitong mukha na tila ba'y giniling sa makina at di mo na matukoy kung nasan ang kilay, ilong at mga labi nito.
Impyerno para kay Taki ang mga sandaling iyon. Para bang walang katapusan ang hagdanang iyon na nagbibigay sa kanya ng pagdurusa.
Kasabay ng pagkawala ng pag-asa ni Taki na hindi na titigil ang lalaki ay bigla itong tumigil. Kasabay ng pag bagsak ng dalawang talukap ng mata ni Taki ay ang pagbagsak rin ng kanyang dalawang paa sa malamig na lupa na kanyang kinaroroonan.