Di ko alam Paano nangyari pero nakatulog ako yun nga lang naubos battery ng bluetooth headset ko. Nag-alarm ako ng six am at dali dali ako naligo. Sana naman gising na din si Aidan or kahit na sino basta may maghatid lang sa akin. Bihis na ako at chine-check ko na lang gamit ko ng nagising si Isang.
“Aong oras na bes?” Tanong ni Isang.
“Six forty five na bes. Gising na kaya si Aidan?”
“Di ko sure bes, try mo sa messenger o kaya text mo?” Bumangon na din si Isang at nag-check ng phone niya.
Nagsusuklay ako ng may kumatok sa pinto namin. Sabay kame ni Isang tumingin sa pinto. Tumayo na si Isang at binuksan ang pinto. Pinasok ko na yung suklay ko sa bag ko at sinara ko na lahat ng zipper. Naka-medyas na ako at isusuot ko na lang sapatos ko.
“Gising na si Ali?” Tinig ni Aidan yun panigurado ako.
Hindi sumagot si Isang at binuksan na lang niya ng maluwag ang pinto.
“Sorry. Wait lang magsu-suot na lang ako ng sapatos.” Sabi ko at sinuot ko na ang sapatos ko.
Nilagay ko na sa kanang balikat ko ang bag ko at tumayo na ako. Pina-sadahan ko ng tingin ang area ko kung may naiwan ba ako at lumakad na palabas ng pinto. Ayoko nang salubungin ang mata ni Aidan kay dali dali akong lumabas ng hagdan diretso baba sa hagdan. Narinig ko ang boses ni Isang na lumabas din ng kwarto. Inabangan ko na lang sila sa living room. Medyo maluwag pala yung pagkakasintas ko kaya binaba ko muna ang bag ko sa sofa at hinigpitan ko muna sintas ng sapatos ko.
“Okay lang ba sa daan na tayo mag-breakfast?” Tanong ni Aidan.
Tumayo ako at kinuha ang bag ko from the sofa. Saka ko tiningala si Aidan, “Okay lang.” Nabigla ako kasi ang gwapo lang ni Aidan kahit na nangingitim ang ilalim ng mata niya. Bakit may mga ganyang lalaki mas gwapo pag kulang sa tulog? Kainis lang!
Nakapang-alis din ang bihis ni Aidan, at pareho pa kame ng sapatos! Naka-low cut Converse din siya. Kinuha ni Aidan ang bag ko at sabi niya na daan muna kame sa room ng parents niya to say goodbye. Nahiya ako kasi tulog pa yung dad ni Aidan. Mabait ang parents ni Aidan sinabi ng mom niya na hindi na daw talaga siya nag-prepare ng breakfast kasi sabi daw ni Aidan sa labas na kami kakain.
“Thank you po for everything. Bye po!” Sinabi ko sa mom ni Aidan at kumaway ako habang papalabas ng main door nila.
Nasa likod na ng kotse si Isang tapos nag-start na ng kotse si Aidan.
“Ingat ka bes sa byahe, bantayan mo yang bag mo sa bus.” Sabi ni Isang.
Niyakap ko ang bestfriend ko, “Ikaw din bes ha mag-ingat ka dito. See you in Manila!” Sabi ko kay Isang.
Lumapit na ako sa Driver’s side at nagulat ako kasi andun si Aidan at pinag buksan pa ako ng pinto.
“Thank you!” Sabi ko na lang at yumuko diretso pumasok sa kotse. Pagkasara ni Aidan ng pinto ko kinuha ko na ang seatbelt at sinuot ito.
“Saan mo gustong kumain?” Tanong ni Aidan sa akin habang sinusuot ang seatbelt niya.
“Kahit saan lang, kung anu meron dun malapit sa terminal.” Sagot ko sa kanya habang lumilinga linga dahil hinahanap ko ang bag ko.
Nilagay pala ni Aidan sa likod. Tumingin na ako sa harap after makita ang bag ko. Kinuha ko na sa front pocket ko ang phone ko dahil medyo naipit na ito sa posisyon ko. Nilagay ko lahat ng buhok ko sa left side ko kasi medyo basa pa. Kinawayan ko si Isang nang inapakan na ni Aidan ang accelerator.
“May dadaanan tayo saglit lang okay lang ba?” Tanong ni Aidan, nag-suot na siya ng royal blue ballcap.
“Okay sige,” Sabi ko na lang. Wala naman ako choice Sir!
Ngayon ko lang binuksan ang data ko para di aksayado sa battery pero may powerbank naman ako kaya ready naman mag-update kay mama. Binuksan ni Aidan and sound system ng kotse at napuno ng
musika ng ILYSB ng LANY yung buong kotse. Pinatong ko yung kanang siko ko sa armrest ng bintana at tumingin sa labas. May mga pailaw effect pala itong kotse ni Aidan sa loob? Ngayon ko lang napansin? Ganon ba talaga pag infatuated ka hindi mo binibigyang pansin ang ibang bagay?
“Ali?” Tawag ni Aidan sa akin.
Nilingon ko lang siya pero di ko binago posisyon ko, “Bakit?”
“Pahingi naman kahit isang araw lang?” Sabi ni Aidan.
Napa-ayos ako ng upo, “Ha? Anong ibig mong sabihin?”
“Spend the entire day with me and take the last trip? Baka hindi na kita makita after ng araw na ito?” Nilingon ako saglit ni Aidan at tumingin na siya sa harap.
Ano ba yan! Simpleng buhay? Where are you na? Tumingin na lang din ako sa harap pero di ko siya sinagot.
“Please?” Dagdag pa ni Aidan.
Nilingon ko si Aidan at sumandal ako ng maayos at tumingala sa ceiling ng kotse, “Hay naku Aidan! Problema na naman ito! Paano pag pakalat kalat din ang asawa mo at sugurin ako. Ayoko ng eskandalo at ayoko ng gulo.” Tapos binaba ko ang tingin ko at tumingin ako kay Aidan, “malakas ang pakiramdam ko mahal na mahal ka pa ni Belinda. Ire-respeto ko yun para maayos kayo at para kay Albee.”
Nilipat ko na ang tingin ko sa harap. At sana naman wag nang sumagot si Aidan kasi nakakapagod ang topic. Nagulat na lang ako at nakita ko na dinala niya ako dito sa parang familiar na lugar. Tiningnan ko ang oras at 7:10am na sa phone ko. Nagpark si Aidan malapit sa Cafe By The Ruins. Nakita ko na ito dun sa British vloggers na sinusundan ko sa YouTube pero iba pa rin sa personal.
“Okay lang ba dito tayo mag-breakfast?” Tanong ni Aidan.
“Okay,” Sagot ko na lang kay Aidan. Pinatay niya na ang makina at tinanggal na niya ang seatbelt niya. Ganoon din ako at sabay kami lumabas ng kotse. Sinuklay ko mga daliri ko ang medyo mahaba kong buhok. Inabangan ako ni Aidan para sabay kame maglakad papasok ng hotel.
Humalukipkip ako at baka hawakan niya pa ang kamay ko. Mabuti na yung maingat at sigurado. Sinundan ko lang si Aidan dun sa outdoor space. Ako muna pinaupo ni Aidan at umupo siya sa harapan ko. Nilapag ko sa harap ko ang phone ko at nagkatinginan kaming dalawa.
“Nabuntis ng ibang lalaki si Belinda.” Bigla na lang sinabi ni Aidan sa mahina at malumanay na boses. Bigla kong inalis ang braso ko na nakapatong sa mesa at napasandal ako.
“Kilala ko yung guy.” Pagpapatuloy ni Aidan, “Tapos nalaglag yung bata.”
Napatakip ako ng dalawang kamay ko sa bibig ko. Oh my God!
“Hindi ko na kasi siya kayang tanggapin after nung nangyari kahit gusto niya maayos kami.” Dagdag muli ni Aidan. May server na lumapit sa amin at binigyan kame ng menu.
Kinuha ko yung menu sa waiter at nilapag ito sa mesa. Nung umalis yung waiter napailing na lang ako, “Grabe pala yung nangyari.”
“That was six months ago. I did not know what to do at those times. Naisip ko na lang paano si Albee? Di ko na naisip sarili ko.” Pagpapatuloy ni Aidan.
“Dinala ko si Albee sa Manila at doon kami nag-stay kasi parang di ako makahinga dito sa Baguio.” Sabi pa niya at tumango tango lang ako.
“Nung nakita kita dun sa poetry reading kala ko di ka totoo. Para kang lumulutang sa paligid ng mga mesa.” Sabi ni Aidan na nagpa-ngiti sa akin.
“Grabe ka naman, ano ako multo?” Sinabi ko na lang to lighten the mood kasi parang ang bigat lang ng topic namin.
Ngumiti si Aidan at napa-iling na lang din. Tumingin na siya sa menu kay ginaya ko na rin siya. Nang maibigay na namin sa waiter yung order namin. Umalis na ito at nagkatinginan na naman kaming dalawa.
“Ikaw Ali? May boyfriend ka na?” Tanong bigla ni Aidan.
“Papayag ba naman ako magpaligaw kung may boyfriend ako?” Tanong ko kay Aidan.
“So pwede nga ako manligaw?” Tanong ni Aidan at inilapit niya pa sa akin ang mukha niya.
“Syempre hindi. Ano ka ba? Baka mamaya awayin pa ako ni Belinda. Alam mo maging smart tayong dalawa. Mas safe na maayos kayo. Kung gusto mo talaga siyang hiwalayan daanin mo sa legal na paraan.” Suggestion ko kay Aidan.
“Nasimulan na ang annulment namin.” Sagot ni Aidan sa akin.
Tumango tango lang ako at biglang may notification sa phone ko. Si Isang at mama nagtatanong kung nasaan na daw ba ako? Di ko muna nireplayan at tumingin ako kay Aidan. Nahuli ko siyang nakatingin din sa akin.
“Anu pala sabi ng parents mo?” Tanong ko kay Aidan para naman di lang siya tumitig sa akin.
“Gusto nila maayos kame para na lang daw kay Albee. Ang mahalaga daw buo ang pamilya at humingi naman na daw ng tawad si Belinda sa akin at sa kanila.” Sagot ni Aidan.
“Ayun naman pala. Ganun talaga ang mga magulang, concern talaga sila sa mga apo. May kakilala nga ako eh sabi niya mas mahal pa daw ng parents niya yung apo nila kumpara sa kanya.” Sabi ko na nakangiti kay Aidan.
Tahimik lang si Aidan kay dinagdagan ko, “Pero syempre kailangan mo din alagaan ang mental health mo as an individual. I’m sorry na kailangan mo ito pagdaanan. Yaan mo yang pain na nararamdaman mo malalampasan mo din yan.” Sabi ko na lang na feeling maraming alam sa relationship kahit wala naman talaga. May silbi pa rin ang mga quotes posters ko sa kwarto ko!
Kinuha ni Aidan ang isang kamay ko sa ibabaw ng mesa. Hawak ko pa rin yung phone ko sa kabilang kamay. Bigla niyang hinalikan yung kamay ko kaya binawi ko agad at tumingin ako sa paligid. Tinago ko na lang yung parehong kamay ko sa lap ko saka ako umiling.
“Ang hirap pala maging masaya?” Sabi ni Aidan na nakatingin sa mga mata ko.
“Siguro kasi hindi lang puro sarap ang buhay. Kailangan din natin ng mga pagsubok ganun.” Komento ko na lang kay Aidan.
Dumating na ang waiter bitbit ang mga brewed coffee namin. Kanya kanya kami ng timpla ni Aidan at sabay pa kaming humigop.
“Paano ka natuto mag-piano?” Tanong bigla ni Aidan.
Pinunasan ko muna ang gilid ng bibig ko ng tissue bago ako sumagot, “Tinuruan ako ng pinsan ko. Music teacher kasi siya.”
“Meron siyang music school?” Tanong muli ni Aidan.
“Hourly ang payment sa kanya. Siya yung pupunta sa bahay ng student niya, ganun yung process niya.” Sagot ko na lang at tumingin ako sa kape ko.
“Manila based lang siya? Hindi siya pwede sa malayo?” Tanong ni Aidan.
Napayuko ako at napahawak sa batok ko. Ayokong umiyak sa harap ni Aidan dahil kay Andrea. Huminga ako ng malalim at humarap muli kay Aidan, “Wala na siya eh. Iniwan na niya kami. Lupus yung sakit niya.” Nangilid pa rin sa mata ko ang luha ko kaya tumingin ako sa malayo.
To be continued...