Nagising ako dahil sa katok na nagmumula sa labas ng kwarto. 
I groaned.  I still don't want to get up. I covered my face with a pillow and slowly drifted back to sleep. Pero nagising ulit ako ng kumatok ito ulit. 
Frowning, I threw away my pillow and crawled out of my bed. Binuksan ko ang pinto para makita kung sino ang kumakatok. 
"I'm sorry, did I wake you up?" Aihama asked. She seems guilty for waking me up. Kung si Cerene lang ang kumakatok at naging dahilan ng pagkagising ko, sisinghalan ko ito, but since this is Aihama and not Cerene, hindi ko magawang magalit.
I sighed then smile "It's ok. May kailangan ka ba?" 
"No, actually hindi sana kita gagambalain, but tita called. She made me sure na makapag dinner ka since wala siya dito para makasiguradong kumakain ka ng mabuti" she said awkwardly 
Damn! nakakahiya naman. Now that mom said something trivial like that baka isipin niya na hindi ko inaalagaan ang sarili. 
"Ok, I'll just wash up and change"  I said, laughing awkwardly.
I'm aware mom doesn't want me skipping my meals pero hindi ko naman inaakala na hahantong sa ganitong stage. The stage where she will ask someone to take care of me!
I'm not complaining alright, I'm just embarrassed. Baka ano-ano na ang iniisip sa akin ni Aihama. Na pariwara ako!
Bumaba ako pagkabihis. Nakahanda na ang pagkain. Parang ako yong bisista dito at siya ang may bahay. So much for embarrassment!
We didn't talk that much. Just me complimenting her food and how I explained my side - that mom is just overreacting, na hindi na niya kailangan mag-alala sa akin for I know how to take care of myself. 
Haa! Hindi daw eh hindi nag dinner nong isang gabi. But of course hindi ko yan ipagsasabi, it will just prove na I can't live without mom. 
Late akong nagising, around 9 AM. Naligo at nagbihis ako before I decided to go down. 
Nang nasa hagdan ako ay narinig ko ang pinsan ko, may kausap ito. [Yes, I know what to do] sabi nito sa kausap.
I continued walking and went to kitchen. Napangiwi ako ng makitang nakahanda na naman ang pagkain.  Isang plato ang nakalagay sa mesa which indicates na nakapag breakfast na siya. 
Habang kumakain ako ay nag-uusap parin sila.. and guest what, hanggang sa matapos ako ay they're still talking.  It is important na hindi matapos tapos ang usapan nila?
Since wala naman akong planong gawin, nagpasya akong manood. Pumunta ako sa katabing sala na hindi ukupado. Rinig na rinig ko na ang usapan niya at ng kausap sa kabilang linya. 
Wait! Si Cerene ba ang katawagan nito? 
Wow, may time siyang tumawag kay Aihama tapos sa akin kahit text wala!  Is she even my sister? 
"Is that Cerene?" hindi ko napigilang tanong.
Tinignan ako nito "Yeah" tanging sagot niya and continued talking to Cerene. 
Parang close na close ang dalawa ahh. Nawalan tuloy ako ng gana manood. Umakyat na lang ako sa aking kwarto. Tinapon ko ang sarili ko sa kama thinking of what to do this day. 
Should I just sleep? Should I read? Ano naman babasahin ko? 
While thinking, my mind drifted to Ace. His knowing smirk, his smooth hair, his voice.. His delicious lips....
Ano? Delicious lips! 
God! 
Nanlalaking mata akong napabangon at nangilabot sa naisip. What am I thinking?? Seriously?? 
Thinking is not a good idea. Kung saan saan na lang napapadpad ang isipan ko. 
I heard Aihama called me kaya agad akong lumabas. Nadatnan ko ito sa sala facing her laptop. 
"What it is?" sabi ko ng makalapit ako dito. 
"Oh, may gagawin ka ba ngayon?" she ask not glancing at me.
"Wala naman" 
Tumango-tango siya. "That great tulungan mo akong mag hack nitong account" sabi nito sabay pakita ng account na kailangan naming eh hack. 
Napakurap ko. 
"God! I'm still not good at hacking. Kahapon mo lang akong tinuruan. Wala pa akong alam sa mga ganyan" halata sa boses ko ang pagkabigla.
She ignored me. I saw how her brows momentarily rose up.  "Don't worry, naituro ko na ang basic kaya alam mo kung paano -- you're just scared" she said while looking at the monitor. 
I mentally rolled my eyes. Piktusan ko kaya to!
Ngumiti ako dito ng peke while gritting my teeth. I then sighed deeply.  Wala na akong nagawa. Kinuha ko ang laptop ko sabay subok kung kaya ko nga bang mag hack. 
I applied all the skills I learned from her yesterday pero wala paring nangyayari. 
Dammit! Masisira ko ng wala sa oras ang keyboard ko! 
I'm starting to get frustrated. I've been trying to hack this goddamn account for about one hour pero wala parin akong makitang progress. Is it even possible to hack this? 
I heard my cousin giggled. I got curious so, sinilip ko ano ginawa niya and I've become even more frustrated. 
She's chatting for god sake! 
"That's it, I can't do it" frustrated kong reklamo. Nakita ko ang pagkabigla niya sabay halukat sa laptop niya. 
Napairap ako. Too late my dear cousin, I already saw what you're doing. 
"No! You can do it. I'm trying my best here, kaya you should try your best too" she said pretending to do her best. 
"I can see that you're doing your BEST" Sarcasm is very evident in my voice but good thing hindi niya napansin. 
Dahil focus na ang cousin ko for hacking, it only takes us 30 minutes to hack this goddamn account. I just wasted an hour, trying my best. 
Ako yung naka-hack ng account kasi hindi daw pwede na siya ang mag hacked. Hindi daw thrilling pag siya. She helped me hacked it and seriously, I'm doing just ok earlier. May isa lang akong nanakaligtaan na step kaya walang progress ang gawa ko. 
The feeling of hacking an account is so new to me and it gives me thrilling feel. I know hacking is not good but who cares, this guy's the one who hacked my sister's IG account kaya I'm not guilty at all. 
Tinuruan ulit ako ni Aihama ng mga bagong skills paano mag hacked. Kung ano dapat gamiting app, kung paano maiiwasang ma-tracked ang IP address, and many more. 
Later that day, hindi ako pumayag na ipaghanda o ipagluto ako ni Aihama kaya tumulong ako sa paghahanda at pagluluto. Natapos kami  around 1 PM. 
"By the way, Uuwi na sina tita bukas" sabi ni Aihama pagkatapos naming kumain
"What? sa isang araw pa dapat ang uwi nila" Gulat kong bulalas. 
"Si Cerene ang may gusto, she just didn't trust me. I told her na I can help her with the hacking thing and that she should just enjoy her vacation pero ayaw niyang maniwala, she even accused me. How can she tell that I'm chatting when she's not here?" mahabang paliwanag nito
I laughed at her remarks. 
Nakita ko ang pagkagulat nito sa biglaang pagtawa ko. 
"Why are you laughing?" she asked, rolling her eye.
Mas lalo lang akong natawa. She pout and smile awkwardly afterwards. 
"Well, my sister is right, nakita kong nakikipagchat ka kanina, not hacking" I told her still laughing. My sister knows her too well. 
"Ha.. Ha.. Funny" she mocked. Tumayo ito sabay hakot ng mga platong pinagkainan namin.  Pulang pula ang mukha nito sa pagkapahiya. God! I should stop laughing, baka maibato nito ang mga plato sa akin.
We spend the rest of the day with technology again. She continued teaching me. Sa paglipas ng mga oras ay nagiging confident ako sa mga natutunan ko to the point na I feel kaya ko ng mag hack by myself. 
"Celene, gising" I feel a hand tapping my shoulder.
"Hoy, babaitang tulog mantika gumising ka jan" sigaw niya pa. 
I groaned.. 
Kinumutan ko ang ulo ko pero naramdaman kong may humihila sa paa ko. 
"Ano ba!" sigaw ko. Kinuha ko ang unan na malapit sa akin sabay bato kung sino man ang humilila sa akin
"Gosh! You'll wake up or you'll wake up!"  hysterical nitong tanong. 
Nakakabingi! 
I opened my eyes and saw my beautiful, devilish sister. 
I mentally sighed! I know right, this can't be Aihama. Aihama can be masungit and maarte pero she respected me. 
"Sister! What a nice way of saying I'm home" I said with a hoarse voice. 
Ibinato nito ang unan bapalik at sapol ang mukha ko. 
"Ang aga aga, nambubulabog ka" I said irritated. 
"Asan ang maaga dito? Hello sister! Masyado mong kinarer ang pagtulog. Ala una na ng hapon" nakapamiyang niyang sabi. 
Dinungaw ko ang orasan sa katabi ng kama at nakitang ala una na nga! Nakaramdam ako ng sobrang pagkagutom. 
Agad akong naligo at nagbihis para makapag agahan slush lunch na din. Maganda rin to para tipid sa pagkain. 
Bago ko pinalabas si Cerene sa kwarto ay sinabi niyang mag so-shopping daw kami nina Aihama pagkatapos kong kumain and they don't like waiting as she said kaya I should be faster. I slammed my door at her and rolled my eyes. 
Seriously!
I wore my blue floral dress and my white shoes since shopping means a lot of walking. I applied light makeup just to at least match their beauty. Kahit naman kambal kami ni Cerene iba parin ang level ng beauty non. She has the sense of fashion and I don't. I just wear something I think I'm comfortable with. Si Aihama naman kahit siguro basahan pa isuot non maganda parin. 
Hinanap ko ang dalawa pagkatapos kong kumain pero hindi ko sila makita. Pumunta ako sa kwarto ni mom at nakitang tulog ito. Pagod siguro dahil sa byahe. Pumunta din ako sa kwarto ni Cerene at guest room pero wala din sila don.
I'm starting to get frustrated. Did they seriously go without me? 
Pupunta na sana ako sa kwarto ng mga ring ang phone ko. I saw the name of my sweet sister in it kaya hindi ko sinagot. 
Napapairap na lang ako. Mag enjoy kayong dalawa. 
She called me not just once but trice. I ignored it all. But not until she sent me a text message. 
[What took you so long?? Kanina pa kami naghihintay sa parking lot. Sasama kaba o hindi?] 
Damn! galit na siguro 'tong dalawa. Well, not my fault, hindi ko naman alam na sa parking lot sila maghihintay. 
Magmadali akong lumabas ng apartment. Our apartment is located in the third floor. I usually used the stairs everytime na bumababa ako but not this time I used the elevator. 
"Wow, I'm expecting na sobrang ganda mo na, wearing a long white gown ready to walk in altar" reklamo ng kapatid ko pagkakita sakin.
I glared at her. 
"Not my fault, hindi ko naman alam na dito kayo maghihintay" I reason out.
"Enough guys. Can we at least go na, without you two fighting?" Aihama interface sabay bukas ng kotse niya.
I never knew na may kotse pala siya since hindi ako nakalabas ng apartment ng 2 days na nandito siya. 
"Alright" sabay naming tugon ni Cerene.
Nagkanya kanya kaming kotse at pumunta sa mall. Sa 3 years na pananatili ko dito sa Paris, kailan man hindi pa ako nakapaggala on my own. Kadalasan sinasama lang ako ni Cerene at mom. 
First time kung makapunta sa mall na ito and thank God I wore my flat shoes. This mall is god damn big.
Medyo punuan ang parking lot kaya nagka hiwahiwalay kami ng pag park. We decided na sa loob na kami magkita kita since hasle pa ang paghahanap ng parking space. 
Ako ang pinakalast na dumating sa dalawa kaya nagdadabog nanaman ang magaling kong kapatid. 
God! She's acting like a child! 
May mga iilang tumitingin tingin sa amin probably wondering who are we. Or who could be these two girls with the famous Cerene? 
Pumunta kami sa mga boutique at nag hanap ng mga damit. I don't know bakit kailangan pang mag shopping eh kasa-shopping lang last month nitong kapatid ko.
Lahat ng magustuhan ng dalawa ay agad binibili without looking at the price. Ang mamahal pa ng pinupuntahan naming boutique. Halos magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay, pareho din ang ugali. 
Nang matapos sila sa pag so-shopping, nabaling sa akin ang attention ng dalawa. 
"Yan lang binili mo?" reklamo ni Aihama while eyeing the two shopping bags in my hands. Each have thirty bags in their hands. 
"Yes, I'm not fun of shopping" I said awkwardly.
"I told you couz, hindi yan mahilig mag shopping" nakataas kilay ng sabi ng kapatid ko while counting her shopping bag in hand. 
"Ano bang hilig mo aside from sleeping?" tanong ni Aihama.
I laughed at her awkwardly. 
"I don't like sleeping actually, I just sleep more this past few days kasi I need it" pagtatama ko sa hinala nito. 
I don't like sleeping! 
I arched a brow when I saw them whispering to each other while we're on our way to the parking lot. They then laugh sabay tingin sa akin. 
Akala ko uuwi na kami pagkalagay ng mga shopping bags sa kanya kanyang sasakyan nila but I'm wrong, bumalik ulit kami sa mga boutiques na pinuntahan namin. 
This time not for them but for me. They forced me to buy dresses, bags, shoes, accessories, etc. Nag he-hysterical na ako sa mga pinaggagawa nila pero hindi nila ako pinapakinggan. Pinagtulungan ako ng dalawa. Kauti na lang magdidikit na ang kilay ko. 
God! 
Ok lang sana kong sila ang mag babayad ng mga pinaghahakot nila but no! Ako ang magbabayad. 
I ended up paying 10,284 Euro which is  equivalent to six hundred thousand pesos.
My god! I never spent a lot of money in my entire life! 
Hindi ko na mabilang kung gaano karami ang mga paper bags na dala nila plus dala ng mga staff ng mall. 
I'm not in the mood. Most of my money is gone! 
Humanda sa akin yang Cerene sa bahay. This will be a big ramble indeed. I devilishly thought.
Halos mapuno ang kotse ko sa dami ng paper bags na nilagay. Hindi na rin mawala wala ang pagka-inis sa mukha ko. 
"Wag ka ng mainis girl, para naman yan sayo" sabi ni Aihama while chuckling. Nag apiran pa ang dalawa sa harap ko
They decided na sa mall kami mag dinner since inabutan kami ng dilim. Kahit atat na akong umuwi ay hindi ako makauwi. 
Since I'm in my foul mood, sila ang pinagbayad ko ng pagkain since sila may gustong dito kami kumain. 
Pauwi na kami ng may tumawag kay Aihama. Base sa naririnig kong mga sagot niya, feel ko mommy niya ang tumatawag at pinapauwi siya nito. I can see na ayaw pa nitong umuwi but her mom is persistent na makauwi na ang anak.
"Is that tita Helen? pinapauwi ka?" agad na tanong ni Cerene ng maibaba ni Aihama ang phone. 
"Yeah, and I needed to go home" ani Aihama na tila ba pasan ang langit sa sobrang lungkot. 
"But you can't, what about my IG account? Hindi mo pa na re-resolve yon ahh! You promise me!" Nakapamiwang na sabi ni Cerene.
"Don't worry couz. Naituro ko na ang lahat ng alam ko kay Celene, I can say na she's good in it" sabi ni Aihama kay Cerene while tapping her shoulder. 
Wala na kaming nagawa ng umalis ito. I do still want to hang out with her pero wala na akong magagawa. Pinapauwi na ito sa kanila. Those two days na magkasama kami ay puro hacking lang ang ginagawa namin, hindi man lang kami nakapag bonding mag pinsan. 
"So, tinuruan ka niyang mag hacking?" shock na tanong ng kapatid ko pagkauwi namin sa apartment. 
I just nod at inilapag ang last batch ng paper bags sa kwarto ko. Naka tatlong balik ako sa baglilipat ng mga shopping bags and it's so tiring. 
"That's so unusual, bihira lang mag share yang si Aihama when it comes to hacking thing pero ikaw tinuruan ka?" her voice has a hint of jealousy in it. 
"Well... she did" walang ganang sagot ko.
"Paano mo siya na convinced na turua ka?" curious niyang tanong. Her left eyebrow rose up. 
"I didn't convince her... She just taught me willingly" I snapped 
God! What's wrong my sister! 
"Now, now dear twin sister. Bayaran mo yong six hundred thousand na nagatus ko dito" I demanded while pointing at shopping bags sa kwarto ko
She snorted. 
"No way!" agad itong umalis at padabog na sinara ang pintuan. 
I sighed in frustration. What a disaster!
Hindi magkakasya ang mga pinamili ko sa aking closet. Cerene has a big closet than mine. Hindi naman ako mahilig sa maraming damit but now I think I needed a big one. 
...