REANN'S POV
Naglalaro kami ng chess ni Labs para pampalibang ng oras.
Matapos iwan ni Labs si Hailey naglalaro lang kami kanina.
"Gutom na ako, tara kain muna tayo?" i asked.
Grabe nakakagutom tong nilalaro namin.
Why do I always lose?
Hmp.
Nakatsamba lang siya. Gutom kasi ako. Kung busog ako, siguradong matatalo ko 'to!
"Hahaha, okay, tara kain muna tayo medyo gutom na rin ako kakapanalo ko lagi." sabi ni labs sa akin.
Inirapan ko na lang siya at naunang naglakad.
Naglakad na kami papunta sa kitchen para kumuha ng pagkain sa kitchen.
Binuksan ko ang refrigerator at kinuha ang mga pagkain.
Kinagat ko ang isang chocolate. Ang dami kasi kaya binawasan ko na.
Pagkatapos naming kumuha ng pagkain ay pumunta na kami sa taas.
Kung saan doon pwedeng manood ng movie. Wala naman siguro dito si Kurt o baka andito?
"May tao ba dito? Bakit ang tahimik?" I asked him.
"I don't know, let's see."
Pagpasok namin nabigla kami dalawa. I swear! Nakakabigla talaga.
Nabitawan ko ang chocolate na kinakain ko dahil sa gulat.
What the?!
O_______O -ako
o_o - labs ko
"A-anong nangyare dito? W-why... Why..?" Nagtatakang tanong ko sa katabi ko
"E-ewan." Sagot lang niya sa akin.
"Hoy! Gising!" Sigaw ko sa kanila.
Napatayo yung dalawa at gulat na gulat.
￣︿￣ si Kurt.
O_____O si Hailey
Kaagad lumayo si Hailey kay Kurt. Habang si Kurt ay kalmado lang.
"A-ano... kasi..., mali yung iniisip niyo, nakatulog lang kami dahil sa pagkain ng chocolates at panonood.. w-wag kayong mag alala. hehehe hehe!" Pagpapaliwanag ni Hailey.
Napatingin kami kay Kurt, kung magdadahilan din siya katulad ni Hailey.
Pero hindi siya nagsalita, tumayo lang siya at nag ayos ng damit.
"Wala ka bang sasabihin?" Tanong namin ni labs
"Nothing." Tipid at malamig niyang sabi sa amin.
Nawala lang pala kami ng ilang oras, malalaman namin na close na pala kaagad to.
OMG!
Paano ba naman hindi magiging close, sabay matulog. Kahit iba yung kasarian nila. nagiging magkaibigan na sila. Hehe! Tagumpay yung plano namin (*^﹏^*).
"Ate Reann, Kuya! Hindi talaga! Promise! Mamatay man itong katabi ko! Promise! Huhuhu. "
"What?!" galit na sabi ni KUrt.
"Ha? Wala! I mean, y-yung... yung t.v."
"Tsk."
Umalis na si Kurt palabas ng second living room.
Humagikgik kaming dalawa ni Labs. Tsaka nilapitan siya.
"Ikaw ha. Hihihihi~" sabi ko at sinundot sundot ang tagiliran niya.
Inakbayan naman ni Labs ang kapatid niya.
"Big girl na si Hailey. Hahahaha."
Nakitawa rin ako sa kanya.
At sabay naming tinanong ng tinanong si Hailey.
Inis na inis naman si Hailey at panay ang tanggi.
Tatanggi pa, e kitang kita nga namin e!
---
HAILEY'S POV
"Hoy, bakit hindi ka man lang nag-explain? Ano tuloy pinag-iisip nilang dalawa. Kainis naman 'to." Pagmamaktol ko sa kanya.
Parang pipi naman 'to.
Hay. Mahirap din pala magkaroon ng kaibigan na bihira lang magsalita. Parang walang bibig -_-!
"It's not needed." Sabi niya at umupo na ulit sa sofa.
Kaya umupo din ako.
Kakaalis lang nina Ate Reann at ni Kuya Chris. Baka daw makaistorbo daw sila sa amin. -_-
"Oo kailangan!" kaagad na sabi ko sa kanya.
"And why?" sabi niya.
Tumitig siya sa akin. Parang nalulunod ako sa tingin niya.
Napalunok ako at hindi nakapagsalita.
Waaa, Kurt! Huwaaag namang ganyan!
"K-kasi..." OMG! Bakit nauutal ako?! Nooo!
Nakatitig lang siya at hinihintay na magsalita ako.
Umuurong ang dila ko. Hailey, h'wag! Magsalita ka!
"Kasi... Kasi...B-baka anong isipin nila... Kaya kailangan."
Umiwas siya ng tingin at hindi na ulit nagsalita.
Nakahinga ako ng malalim doon. Wooo!
Tinignan ko siya na ngayon ay nanonood ng t.v.
Ang tangos ng ilong niya at merong manipis na labi... Ang gwapo naman pala niya...
Wait!
Hala, anong pinagsasabi ko?
Erase! Erase!
"Ahm, Kurt? May gusto lang sana ako itanong sayo, pwede ba?" Nacucurious kasi ako eh.
Napaharap naman siya sa akin.
"Ikaw lang ba mag isa dito? Wala ka bang kapatid? Nasan parents mo?" Yan yung mga tanong ko..
Ang laki ng bahay tapos wala naman masyadong nakatira.
"Do you want to know?"
Tumango ako ng tatlong beses sa kanya.
Bumugtong hininga siya taska nagsalita.
"Both of my parents were busily working, I'm only child, mag isa lang ako dito. Mga maids lang ang kasama ko.. mga friends na lang ang natitira sa akin..."
Talaga? Malungkot siguro 'tong bahay nila.
Kaya siguro ganito yung ugali nito!
Parang kami ni Kuya, wala ng time si daddy para sa amin. Talagang busy siya sa pagtratrabaho. Pero yung pagkakaiba nga lang. Only child siya. Mag isa lang siya palagi...
Ang lungkot naman pala dito...
"Ah, okay lang yan. Siguradong mahal ka naman ng parents mo. Kami kahit busy din yung daddy namin. Pero alam kong mahal niya kami. Wag mong iisipin na... hindi ka nila mahal. Meron silang rason, sigurado ako diyan." Sabi ko sa kanya at ngumiti.
Umiling lang siya. Ayaw niya ata pinag uusapan toh.
"You're too nice."
"Ha? Ano sabi mo?"
"I said you are nice. Para ka naman bingi." Sabi niya sa akin.
"Wow! Bingi talaga? tsk. Kaw naman pipi. Hindi makapagsalita ng maayos!" Sabi ko sa kanya at inirapan.
Maghahapon na kaya sinabi na ni Kuya na umuwi muna daw kami. Sa susunod na lang daw ulit kami bibisita dito. Medyo naging masaya ako. Hehe! Nakakatuwa kasama sina Ate Reann.
Enjoy talaga! Kaso nga lang palagi na lang nagsusuplada 'tong si Kurt. Kala mo naman babae siya.
"Did you enjoy youself?" He asked me. Napatigin naman ako sa kanya.
"Oo naman." Sagot ko sa kanya.
"Gusto mo ba pumunta ulit dito?"
"Oo naman! ∩__∩."
"Nagkakadebelopan na ba kayo ni Kurt? Alam mo na...."
"Oo nam--- Wait! hoy hindi! And friends lang kami!" Muntik ko na masagot yung 'oo'.
"Sigurado ka ba?" sabi ni Kuya Chris.
"Oo naman Kuya! Tara na nga! Magdrive ka na lang, para makakain na ako sa bahay at makatulog na sa malambot kong kama."
Tumango na siya sa akin at pinaandar na yung kotse.
"Sigurado ka ba, little sis?"
"Kuya! Hindi nga sabe eh! Kulit naman nito!" Sigaw ko sa kanya.
Kanina pa 'tong si Kuya. Hindi ako tinigilan sa pang aasar.
"Okay, okay, haha. sorry na little sis."
"Heh!"
"Sorry na.."
"Oo na. Wag mo na nga ako kulitin Kuya."
"Okay. " nakangiti nitong sabi.
Minsan parang ewan si Kuya. Mas ewan sa pa akin eh. Isip bata. Wahahaha!
"Hoy, anong ningingiti ngiti mo diyan, na baliw ka na ba?"
"Kuya! Hindi. Wala. May naisip lang ako."
"Ano naman yun?" Tanong sa akin ni Kuya tsaka ngumiti-ngiti.
"Wala!"