KURT'S POV
Nasa bahay na ako, We're watching T.V kasama si Ate Reann at ang kanyang boyfriend. Gabi na, but they're not still going home. Ano ba kasing gagawin nila dito?
Nakakainis na. Tsaka ang corny nilang dalawa. -_-
"Hey cousin, May gusto akong pakilala sa'yo." sabi ni ate Reann na nasa kabilang upuan habang nagsusubuan sila.
I ignored her. Whoever it is, I don't want to know.
"Hoy, magsalita ka naman diyan. Mapapanis laway mo! Siguradong magugustuhan mo siya. She's pretty kaya. Kapag nakita mo siya. I'm sure, na magkakaroon ka ng crush sa kanya. Hihihi." sabi ni Ate Reann.
"Yeah, mabait at maganda kaya siya.Tsaka hindi mo pagsisihan na makilala siya!"
Naghagikgikan silang dalawa.
Akala mo may iniindorsong bagay.
Tsk. Whatever.
"Sige na, pleeaashh."
"Oo nga, cousin-in-law."
"Please?"
"Please!"
Napailing na lang ako.
Niyugyog ni Ate ang balikat ko, kaya mas lalo ako nainis.
"Alright, I'll do it." i said.
"Really? Ano nakain mo? May sakit ka ba, Kurt?"
"Sige, if you don't wan----"
"Oo na. sorry, Ito naman. Hindi ko lang kasi ineexpect na yan yung sasagot mo. Kilala kasi kita...." Ate Reann said
"Ang kulit niyo kaya, How could I say no? Tss."
"Hehehe, sorry. Ito naman. Galit kaagad."
"Dito kami matutulog, ha? Wala naman kaming gagawin. I will invite his sister, you'll be glad if you see her!"
"WHAT? no! I don't want!" i shouted.
"Woah, easy lang pre, kapatid ko naman yun, so, parang family na din niyo yun, diba Labs?" sabi ng boyfriend niya at nagthumbs up.
Why are they so stubborn ?
Hay! Whatever. Ayoko ko talagasa weird na mga tao.
"Fine."
"Yehey! Okay! I love you, cousin. Bye-bye, goodnight and sweet dreams. Muahh." sabi ni Ate Reann at kiniss ako sa pisngi ko.
Tsk, Nakakainis tuwing ginagawa niya yun ng walang paalam.
***
HAILEY'S POV
Kakauwi lang ni Kylie, ang dami nga namin pinagkwentuhan, about sa new friends niya, sa mga crush niya, kung gaano kasaya daw doon, at tungkol sa mga family niya at syempre sa akin. Naiinggit nga ako eh. Kasi sila kumpleto samantalang sa amin ay kulang naman. Wala na kasi si mommy, namatay na siya, due to car accident. Nakakainis!
Kung nandito lang talaga siya, ipapakita ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal, kaimportante sa buhay ko. Namimiss ko na talaga siya, kung pwede lang sana ibalik ang lahat.
Hay.
Kaya habang may nanay pa, sana mahalin naman ang nanay, kasi kahit minsan pinapagalitan o pinipigilan sa mga gustong gawin, alam kong nag-aalala lang sila.
Tumingin ako sa salamin at nakita kong may luha na pala ako sa mga pisngi ko. Mahilig talaga ako mag emo.
*ring ring
Napatingin naman kaagad ako sa cellphone ko.
Si Kuya?
Pinunasan ko kaagad yung pisngi ko at huminga ng malalim.
"Hello, Kuya!"
[Oh, energetic? hmmmm, Parang may mali... huwag mo nga ako lokohin. Halatang umiyak ka. May sipon sipon pa akong naririnig. Okay ka lang ba?]
"Oo naman Kuya, Ayos lang ako. Wag kang mag-alala,"
Hindi talaga ako nakakapagtago dito eh. Kilala na niya talaga ako.
[Are you sure]
"Oo nga Kuya. Kulit nito.
[Okay, But be ready for tomorrow I'll pick you tomorrow, maybe 10:30 o'clock bye!]
"Wait nga lang Kuya, Bakit anong gagawin ko?"
[Just do what I say. Be ready. Bye.]
*toot toot
Ngek! Hindi man lang sinabi yung dahilan. Tsk.
Be ready daw? Hmp.
11:30 na. matutulog na nga ako.
----
THE NEXT DAY (SATURDAY)
Nakahanda na ako. Ordinary suot lang. Jeans and t-shirt lang.
Ano ba kasi yung sinsabi ni Kuya?
"Manang Linda, kapag may naghanap po sa akin. Pakisabi umalis po ako."
"Ah, sige, sige."
"Hello! Tara na, little sis!" napatingin naman ako sa kanya.
Inirapan ko lang siya.
Naiinis parin ako sa kanya.
"Oh, napano yung little sis ko?"
"Hmp. wala, tara na nga." lumabas na ako ng bahay at kaagad sumakay sa car.
Sumunod na din si Kuya Chris.
Habang nagbabyahe, walang imikan kami.
"Little sis, bakit ganyan mukha mo?"
"Wala!"
"Haaayy., galit ka ba sa akin?" tanong ni Kuya habang nakatingin pa rin sa harap.
"Nagseselos ako."
"Ha? bakit?"
"Wala ka ng oras para sa akin, your just concentrated to Ate Reann. Hindi mo na ata ako mahal, Kuya!" i said.
"No. Mahal kita. Pareho ko kayo mahal, okay? wag ka na magalit."
"Haaayy, but promise me, Kuya, You still love me, until the end? Kahit may iba ka na. Dapat mahal mo parin ako ha?"
"Aba syempre naman. Ikaw pa!" sabi ni Kuya at ginulo yung buhok ko.
Huminto yung sasakyan sa may malaking bahay or tawagin na nating mansyon. Ang lake grabe. Doble yung lake sa bahay namin.
"Kuya kanino tong bahay? at bakit andito tayo?"
"Makikita mo rin."
Pumasok na kami sa bahay ay este masyon pala. WOW! *_*
Ang laki ng bahay! ay este masyon.
"Sige, diyan ka lang, little sis. bye!"
"Kuya wai--" tumakbo na si Kuya paalis.
Bakit niya ako iniwan?
Waaaaaa! iniwan ako ni Kuya! Waaaaa!
BAKIIIIT?! HUHUHU!
Baka maligaw ako dito. Hala! Baka sabihin pang magnanakaw ako dito.
Wag naman po sana.
Naglakad lakad sa buong lugar nagbabakasakaling mahanap ang ko si Kuya.
Tumaas ako sa may second floor.
May nakita akong malaking screen ng TV.
Kaya pumasok ako dito. WOW! Ang laki, parang sinehan lang ang peg.
"Hello? may tao po ba dito?"
"Hello?" ulit ko.
Wala naman ata.
Uupo na sana ako ng bigla may nanghigit sa akin at tinulak sa may pader.
''Sino ka?"
Waaaahh! Ang lapit niya! Sino ba toh?
Pero ang bango niya! Ay ano ba yan. Tinulak na nga ako sa pader tapos may paamoy amoy pa ako.
"Sino ka ba?!" sigaw ko sa kanya
"Answer me! How did you enter? Sinong nagsabing pumasok ka dito?"
Waaahh! Ang sakit na ha?
Tinulak ko siya!
At nagulat ako ng maaninag ko yung mukha niya!
"K-Kurt?"
"Hailey?"
"Hoy, bakit nandito ka? Magnanakaw ka b--- Hoy, kinakausap pa kita, wait, wait!" Paano ba naman umupo na siya sa sofa.
"So you're the one they're referring to."
Ha? Ano daw?
"Hoy, lalake ano pinagsasabe!? Bakit ka ba andito? Magnanakaw ka noh? Waaaahhh! magnanakaw, magnanak--- sswgnmadhdhwdhajkd."
Bigla niya tinakpan yung bibig ko. Waaahh! Ang lapit lapit ng mukha niya! >/////<
"Shut up. Hindi ako magnanakaw . This is my house, okay?" sabi niya at inalis yung kamay niya sa bibig ko at umupo ulit sa sofa.
?___?
Siya daw?
Itong kutong lupa na to? sa kanya to?
Woah!
"Ikaw ba talaga may ari nito? Parang hindi..." akala ko sa bundok siya nakatira, dahil sa ASAL niya!
"......"
"Hoy, Sungit! Hoy!"
Pero hindi pa rin siya nagsasalita.
"Bahala ka nga diyan. Pipi ka ata eh." sabi ko at lumayo na sa kanya.
Umupo ako sa kabilang sofa at nagbukas ng chocolates.
Habang kumakain ako ng chocolates at nakatigin siya sa akin.
Problema nito?
"Bakit? Gu-gusto mo ba? " i asked,
Tumango siya.
Inabot ko naman sa kanya yung chocolate na isa.
"Favorite mo ba yan?" tanong ko sa kanya.
He just nodded.
Hmmmmm... Siya ba yun tinutukoy ni Ate Reann.
Siguro siya nga!
"I'm sorry."
"AH? Ano?"
Did he say 'sorry'
"Nothing." sabi niya at inirapan ako.
"Pinapatawad na kita. Pedeng maging friend kita?" i asked again.
"Hmmm,, maybe."
"Talaga? Yehey! Alam mo ang saya ko!"
Nilapitan ko siya at niyakap ng mahigpit!
Akala ko ayaw niya ako maging kaibigan. Akala ko---
Sandali nga lang!
Loading...
Loading...
Loading...
O_O- siya
O///O- ako
Kaagad naman ako bumitaw sa pagkakayakap sa kanya.
"Waah. Sorry." sabi ko sa kanya
Ihhh! Nakakahiya..
Yakapin ba naman to? TSk! Hailey Mendoza! Nakakahiya ka!
"It's okay..."
Tumango ako. Kahiya..
Ene be yen?
"S-Sana maging Good friends tayo." sabi ko sa kanya.
"Maybe."
"Basta kaibigan na kita! Hehehe!"
"......."
Medyo suplado parin toh! Pero naging friend ko naman siya! Yehey! May kaibigan na akong boy!
Hohoho. ^____^