Kabanata 13
Possessive
--
Alam ni Jaz na kung ano ano lang na damit ang sinusuot ko kaya nagpunta pa sya sa amin para lang ayusan ako. Hindi naman na kailangan pero gusto nya maayos ang suot ko. Maayos naman ang mga sinusuot ko. Maarte lang talaga sya.
Pumunta sya sa bahay. Hapon palang at sayang wala si Elise. May group study sya sa bahay ng kaklase. Hindi sila magkikita ni Jaz. Ang sabi nya pa gabi na sya makakauwi kaya hindi na talaga maaabutan ni Jaz. I already told Elise that she was invited to my classmate's birthday but she said they had a group study. Importante daw kaya hindi makaliban.
"Wow! This is your house? I mean... mansion?!" Gulat at namamanghang sinabi ni Jaz nang pagbuksan ko sya ng gate.
"Yes. Pumasok na tayo," anyaya ko.
"Gosh! I really don't understand you. Mayaman ka pero kung makapag sabi ka na walang pera akala mo mahirap pa sa daga! Tignan mo nga itong mansyon nyo! My gosh! So many flowers! I love it!"
We went inside. Jaz's face was amazed again. Mayaman rin sila pero kung makatingin sya sa bawat sulok ng bahay namin akala mo bago sa kanya lahat ng ito.
"Ngayon lang ako nakakita ng mayaman na hindi mayabang, ah! I love you talaga!" Kiniliti nya pa ako at humagikgik.
Gusto ko muna syang pagmeryendahin pero masyado syang excited makita ang kwarto ko. So we immediately went to my room. Pinadala ko nalang ang meryenda nya sa taas.
"Wow! I can't believe this! Doble na yata ito ng kwarto ko! Kasama mo bang natutulog si Elise rito?" Si Jaz nang makarating sa kwarto ko.
"Nope," I said.
"Bakit ang laki? Ikaw lang mag isa rito?"
"Yeah..." tamad kong sagot at nagtungo sa walk in closet.
Nilibot pa ni Jaz ang paningin nya sa buong kwarto ko. Tinignan nya ang bawat sulok noon. Inupuan nya ang bed ko at ganoon na rin ang mga sofa sa gilid. Sumilip pa sya sa malaking bintana ko na tanaw ang malaking garden namin sa likod. She was amazed again. Kung hindi ko pa sya tinawag, baka ilang oras pa syang namangha sa buong kwarto ko.
"Here's my closet--"
"Oh my gosh! So many clothes!" Putol nya sa sobrang excited at agad agad pumasok sa loob.
Humalukipkip ako at bahagyang sumandal sa hamba ng pintuan habang pinapanood syang kinakalikot ang mga damit ko. Magkakasama ang bawat damit ko. My t-shirts are in the same hanger. My dresses are on the other side, my jeans are on the other side and my five leather jackets are also on the other side. Below are my sneakers and boots. Next to it are my jewelries and watches. At the end is my big bathroom.
"My gosh! Naiirita ako sayo, ha! Ganito ang mga gamit mo pero nagtatrabaho ka? Why don't you just sell it all so you can make money and stop working?!" Irap sa akin ni Jaz.
"My parents bought all of that so... I can't sell that."
Ngumuso si Jaz at tumango tango. Naningin pa sya ng ilang sandali roon hanggang sa tumango sya at lumapit sa akin. She looked at me from head to toe. Nang makuntento, sinabi nya na ang mga dapat kong suotin.
"You need to wear a dress--" pinutol ko agad sya.
"I don't wear dresses."
She glared at me. "Alam ko pero kailangan mong magsuot!"
"Bakit pa?" Kumunot ang noo ko.
"Because it's Kyle's birthday!"
"Tss. Birthday lang..."
"Magsuot ka! Aanin mo itong mga magagandang dress mo? Papakain mo sa daga?!"
"Walang daga rito."
"Syempre! Duh!" Umirap sya. "Magsuot ka na!" Pilit nya.
"Ayoko."
She sighed and glared at me again. Hindi naman ako nagpatinag. I don't want to wear that. Ni hindi ko nga ginagalaw ang mga yan. If Mommy hadn't just given me all that, I would have thrown them away. Jaz glared at me more.
"Anong isusuot mo kung ganon?! Jeans?! Victoria! That's a birthday party! It's big! Tapos magpapantalon ka?!"
I sighed. Pwede akong tumanggi pero kung ganito ba naman kakulit ang maminilit sayo, may magagawa ka ba? But I still don't want to! Hindi ako nagsusuot nyan.
"I'm not asking for your opinion here. I will wear what I want to wear," sabi ko.
"Ouch, ha!" Maarte pa syang nagdrama. But then she glared at me again. "Sa ayaw at sa gusto mo, you will wear a dress!"
"No," iling ko.
"Victoria!"
"I said no, Jaz."
"But you will look good in dress!"
"I will look good in jeans too. But whatever. I don't care if I will look good or not in any clothes anyway."
She groaned. "Victoria Elisha!"
I glared at her. Hindi naman sya nagpatinag. She also glared at me. Umirap ako at hindi pa rin nagpatinag. Nagtaas ako ng isang kilay at tinignan sya, hindi pa rin sang ayon sa gusto nya. She then sighed in annoyance. Pumadyak pa sya na para bang napaka tigas ng ulo ng alaga nya. I smirked.
"Oh my gosh! You look good!"
Umirap ako.
"Ikot ka nga!"
I glared at her but she only laughed. Hindi ko sya sinunod. Nanatili lang ako sa kinatatayuan ko habang tamad na tinitignan ang sarili sa salamin. Pinagsuot nya ako ng dress. It's just a simple formal sky blue dress. Hanggang taas ng tuhod ko ang haba ng skirt. Pinagsuot nya ako ng white sneakers para daw mas lalong maganda. She put a necklace, bracelet and white earrings on me. She curled my hair a little so it turned into waves. She even put a white headband on my head. She also put a little make-up on me. Just light make up. Powder and pinkish lipstick.
"You're so pretty and cute!" Jaz said.
Tsk. Wala akong nagawa dahil mapilit talaga sya. Kahit anong ayaw ko at kahit naiirita na ako, hindi talaga sya sumuko. Eventually I just gave up. I have no time to fight in this simple matter. I also want to try to wear this.
Tinitigan ko ang sarili sa salamin. I looked like a conservative teenager. Modest girl, simple and whatever you call a girl with a soft look. Unfortunately, I'm not a soft girl. I just looked like one because of this damn dress. Tss.
"You're so beautiful!" Ulit ni Jaz.
"Thanks. Ano? Tara na?" Even though I didn't like it, I still appreciated what she did to me.
"Let's go!"
Lumabas na kami ng kwarto para pumunta sa bahay nila. Wala pa rin si Elise. Gabi na. Sila tita rin ay wala pa. Busy na naman sigurado sa mga trabaho. Tanging mga kasambahay lang ang nasa mansyon. Umaalalay sa amin at ginigiya kami sa dapat na puntahan.
"You don't have a bodyguards?" Tanong ni Jaz nang nasa labas na kami.
Sasakay ako sa SUV nya. Pag uwi, itetext ko nalang ang driver namin.
"I have," sagot ko.
"Where? Wala naman akong makita," nilibot nya ang paningin.
"They are just there. Hiding. I don't need those but I know tita Florence will not allow me not to have bodyguards. Hinayaan ko nalang."
We got in the car. Nag iwan ako ng note para kay Elise na pumunta na ako ng party. Mamaya pa siguro sya uuwi. Meron ring bodyguards si Elise at nandoon ang isang driver namin kaya panatag naman ako.
"Ilan? Alam mo?" Pati ba naman roon interesado sya.
"I don't know how many. Hindi sinabi ni tita kung ilan. She didn't even say that she would give me bodyguards. But because I know her, I know she will put bodyguards for me."
Tumango tango sya. "Ang bait siguro ng tita mo? Iyon ba yung nasa Cebu?"
"Yup."
"Gusto ko rin syang ma-meet! Hindi ba sya uuwi rito?"
"I don't know. She doesn't want to come home here because of her sisters. Sa christmas and new year, doon kami sa Cebu kaya mukhang hindi mo pa sya mami-meet."
Ngumuso sya at tumango nalang. Jaz's house is not far away so we arrived immediately. May mga nagsisidatingan nang mga bisita. There are many parked cars in their garage. It doesn't even fit so the other cars are just outside. Most of the people there are our batchmates and the rest are Jaz's relatives. She introduced me to those and I formally introduced myself. Hindi ko nga lang inaasahan na kilala ako ng iba.
"Victoria Villanueva! It's nice to see you here," anang isa sa mga tita ni Jaz. Jaz has already introduced me so she's now not confused whether I'm Victoria or Elise.
Pormal akong ngumiti. "Good evening po."
"Where's Vallerie Villanueva? Is she with you?" Tumingin sya sa likod ko para hanapin si Elise.
"Ah, no. She's busy with school works."
"Oh... sayang naman..." she nodded and smiled again. "But it's an honor to meet you. I didn't know that you're friends with my pamangkin."
Marami pang bumati kaya hindi agad kami nakapasok ni Jaz sa bahay nila. Nakakita na ako ng mga ka-batchmates na miminsan ko lang nakikita dahil hindi naman ako palakaibigan at bukad pa roon, transferee ako.
"OMG! So you're one of the daughter of Victor Villanueva! My Dad is friends with your Dad!" Isang kaklase ang lumapit.
"Mmm. Yeah. That's good," I don't know what to say. I'm a little uncomfortable now that they know me.
"Nice to meet you! Hindi tayo gaanong nakakapag usap sa school!" She said.
"Nice to meet you too," pormal kong sinabi at bahagyang ngumiti.
Mabuti nalang nakawala agad kami sa kanila dahil kay Jaz. Pinigil na nya dahil sunod sunod na ang lumalapit. Hindi pa yata sila titigil sa pakikipag usap kaya nakialam na talaga sya. Nakita nya na rin kasi na hindi na ako komportable.
"Pasensya ka na. Hindi ko alam na kilala ka rin ng iilan!" Si Jaz.
I just smiled slightly. We went inside Jaz's house. There are only maids there, busy with the food they bring outside. The party will be held on the pool side. Pumasok lang kami rito para makita si Kyle at para na rin batiin sya.
"Hello, girls!" Si Kyle na nakabuka agad ang mga braso para sa yakap.
We found him in the kitchen, tasting the food there even though the househelps were reprimanding him. Ang tigas daw ng ulo nya. Pasaway naman sya at hindi tumitigil.
"Happy birthday," I smiled and hugged him.
We're not very close yet but I can say that we're also friends. Wala naman akong reklamo sa isang yakap lang.
"Binati na kita kanina kaya hindi na kailangan batiin ulit! Regalo nalang!" Si Jaz na yumakap rin sa pinsan.
"Ano namang regalo mo? Damit na naman?" Reklamo ni Kyle.
"Wow! Nagrereklamo ka pa? Ang gaganda kaya ng mga damit na binibili ko sayo! Kunyari ka pang ayaw mo eh sinusuot mo naman!" Umirap si Jaz.
Kyle smiled. Tumabi kami ng kaunti para makadaan ang mga kasambahay na naglalabas masok sa kusina. Medyo nagmamadali na sila dahil dumadami na ang bisita. We headed to their big living room.
"Pero hindi damit ang ireregalo ko sayo ngayon wag kang mag alala!" Si Jaz.
"Really? What's your gift, then?" Si Kyle.
"Secret! Nandoon na sa mga lalagyan ng gifts!" Jaz smiled.
"Tss," bumaling sa akin si Kyle. "How about you? What's your gift for me?"
Kahapon nagpabili ako sa isang kasambahay namin ng regalo para kay Kyle. Bago ako umalis papunta sa coffee shop, binilin ko sa kanya yon. Pagdating ko naman kinagabihan, nandoon na ang pinabili ko. Kaya meron akong regalo para kay Kyle ngayon. Hawak ko ang paperbag na may lamang regalo ko sa kanya.
"I don't know what you want but I bought shoes. Here," sabay abot sa kanya ng paper bag.
"Bakit sinabi mo agad?!" Reklamo ni Jaz.
"Thanks! I'll use this!" Kyle smiled at me.
I smiled too. Jaz groaned and rolled her eyes. Naiirita dahil sinabi ko agad ang regalo ko. Tinawanan nalang namin sya ni Kyle. Pagkatapos noon ay nagpaalam na si Kyle na magbibihis na. Naka t-shirt at shorts palang kasi sya. Ang sabi ni Jazmine nandito na daw ang parents ni Kyle kaya nagpaalam muna sya sa akin na pupuntahan sila. I nodded and went to the pool side where our batchmates are.
Kanina ko pa nararamdamang nagva-vibrate ang phone ko kaya kinuha ko yon habang naglalakad. Nakita kong maraming text si Anton.
Anton:
Are you at the party already?
Anton:
Papunta na ako.
Anton:
I'm here. Where are you?
Anton:
Are you with Jaz?
Anton:
Or are you with Kyle?
"Hi, Victoria!" Nagulat ako na maraming bumabati sa akin pagkadating ko sa pool side.
"Hi," bati ko nalang rin at bahagyang ngumingiti.
"Villanueva ka pala! Hindi kita nakilala!" Anang isa.
"You're so beautiful! Kamukha mo si Elisa Villanueva!"
"I heard may Kuya ka daw? Gwapo ba sya?"
"Hindi pa namin nakikita ang Kuya mo since then! Kumakalat na na magpapakilala na daw sya?"
I didn't answer that last question. I just walked over and smiled slightly at the others there. Marami pa ring bumabati. I didn't really expect that but I just formally smiled. I don't hide my true identity but I don't want to be the center of attention. I used to trust that I would not be suspected because there are many Villanueva all over the Philippines but I guess... I was wrong.
Malaki ang pool nila Jaz. Umiilaw yon at maraming salbabida. Maraming stand table sa tabi ng swimming pool. Marami na ngang tao. Magaganda ang mga porma nila na akala mo may js prom.
In the middle of my search for a table, I saw Anton not far away with his friends. Nagtatawanan sila at may mga hawak na alak. Anton saw me immediately. He said goodbye to his friends and immediately went to me. He's wearing a black polo shirt, black jeans and boots. I stopped walking not only because he's already walking towards me, but also because of the girl with him at their table.
Anton is already beside me but my eyes remained on their table. There are a lot of boys there but there are also girls. And one of those girls was familiar to me. Tumingin ako kay Anton nang mapagtantong si Mayumi yon.
"You're alone? Where's Jaz?" Anton asked.
"Sa loob," tipid kong sagot at muling binalik ang tingin sa table nila.
Mayumi's gaze followed Anton as he left. When she saw Anton coming to me, her eyes widened and she immediately averted her eyes. Kumunot ang noo nya na para bang may malalim na iniisip. Nanatili naman ang matalim na tingin ko sa kanya.
Anton covered my view kaya napatingin ako sa kanya. I saw him look at their table and then back to me. Mas lalo akong nairita.
"They are just my friends. Dinala lang ng mga kaibigan ko ang girls na nandoon," he said.
I nodded and didn't speak. I don't need his explanation. I'm just irritated because I saw Mayumi here. I didn't expect to see her here. Tapos kasama pa ni... Matalim kong tinignan si Anton.
"You hungry? The foods is there. Let's get you some," he said.
Umiling ako at lumapit sa malapit na stand table na walang tao. "Busog pa ako."
"Are you okay?" Tanong nya nang mapansing wala akong sa mood.
"Yup."
Hindi mawala ang kunot ng noo ko. I want to know why Mayumi is at their table. Sinabi nya nang dinala lang ng mga kaibigan nya ang girls pero hindi naman siguro lahat yan dinala lang? Hindi ko alam kung bakit naiisip kong si Anton ang kasama nya.
Hindi ko namalayan na nakatitig na pala si Anton sa akin habang matalim ang tingin ko sa table nila. Tinignan ko sya at nakitang naninimbang ang titig nya. Nag iwas ako ng tingin at nagpaalam nalang.
"Kuha lang akong pagkain," sabi ko at hindi na hinintay ang sagot nya. Umalis na ako roon.
"Victoria," he called.
"Mmm?" Hindi ko sya nilingon.
"What's the problem?"
Hindi ako sumagot. Nagtuloy tuloy lang ako sa mga pagkain. Wala akong balak kumain. Ang pakay ko roon ay ang wine. Kumuha ako sa baso at hindi na hinintay ang waiter na nandoon na magsalin sa akin.
"Kumain ka na ba? Iinom ka agad?" Si Anton.
"Kumain na ako," tipid kong sagot.
Uminom ako. Nilingon ko si Anton at nakitang problemado ang mukha nya habang nakatingin sa akin. Halatang hindi sya payag na uminom ako pero wala syang magawa. I averted my eyes from him and glanced at their table again. I saw Mayumi looking at us.
"Is there a problema with my friends?" Si Anton na nilingon na rin ang table nila nang mapansing kanina pa ako tumitingin roon.
"Wala," tipid kong sagot.
"You looked pissed at something. Are you bothered with the girls?"
"No," naglakad ulit ako paalis para bumalik sa table.
"Victoria, what's the problem?" Mukhang problemado na syang ganito ako.
I sighed. I also don't know what the problem is. I don't know why I'm so irritated that I saw Mayumi. Maybe it's just because of what she did to Elise. Matagal na yon pero hindi pa rin nawawala ang galit ko sa kanya. Siguro nga dahil lang roon.
"Mag isa kang pumunta rito?" Tanong ko kay Anton at tinignan sya.
"Yes," mabilis nyang sagot.
"Good, then."
Uminit ang pisngi ko dahil sa sinabi. I averted my eyes from Anton and just kept myself busy with wine. Anton put his hand on the table to grab my attention. Nagawa nya naman. Tumingin ako sa kanya kahit unti unti nang binabalot ng kahihiyan. But I think I'm even more embarrassed when I saw the smile on his lips.
"So possessive..." he smirked.