Umalis ako ng maaga sa apartment. Ayoko naman kasi na mabaliw yun pag nalaman niyang nasa iisang unit kami.
Pumunta na kaagad ako sa cafeteria. Gutom na din kasi ako. Malamang.
"Hi, transferee ka?" bungad sakin ng isang babae.
Nakapony tail siya tapos may make-up kaso light lang naman. Masasabi mong napaka-kikay ng isang 'to. Nakakapagtataka lang kasi usually may mga minions dapat siyang kasama kaso nag-iisa lang siya.
"Yep."
"Pwedeng umupo dito?"
"Sure," ani ko.
Nagsimula na akong kumain. Pansin ko naman na kanina pa siya nakatingin sa'kin.
"Kera Xi?" aniya.
"Bakit?"
"Kaano-ano mo si Luhan Xi?"
Naibuga ko naman ang kinain ko sabay hawak sa pin ko. Nyemas. Patay tayo.
"Ah? Ewan. Hindi ko siya kilala," deny ko.
"We? Sikat kaya siya. Member kaya siya ng boyband group na EXO dati."
Nakakaumay. Alam ko na yan ate girl.
"Sa ngayon nagsosolo album siya. Dito sa school varsity team captain siya sa football."
Tango lang ako nang tango.
"Sikat rin kaya siya dito when it comes to singing. Syempre EXO member siya dati diba?"
Tumango lang ako.
"Ano ba 'yan. Akala ko pa naman ka-relatives mo si Luhan oppa. Makaalis na nga lang," maarte niya pang saad.
Aba loka-loka rin pala yun e. Irapan ba naman ako. Siya na nga' yung sinasabayan ko. Matapos kung ibigay lahat ng oras ko, iiwan lang din pala ako.
Pagkatapos kong kumain, tumungo na ako kaagad sa room. Medyo konti pa naman sila.
"Ang taray mo talaga," bungad nung isa.
"Akalain mo yun. Nagresign si Teacher Organeta dahil sayo."
Napataas naman ang isang kilay ko.
"Marami na rin siyang students na naaabuso kaso wala talagang nakakatanggal sa kanya dito."
Umupo naman ako sa desk ko.
"Siguro may connection ka sa school no?"
"Wala naman," deny ko.
Ningitian ko nalang sila. Nagkunwari naman akong busy para hindi na nil ako kausapin.
Allergic kasi ako sa chismosa.
Naramdaman ko naman na may kung anong sumisipa sa upuan ko. Kilala ko na kung sino to e.
"Isang sipa pa," saad ko.
"Umalis ka nalang kasi," sabi niya.
Tumayo naman ako para ayusin ang upuan ko.
Inusog ko naman ang desk ko palayo sa kanya.
"Tingnan natin kung maabot mo pa ako," ani ko.
Umusog naman ang asungot sabay sipa ulit ng ilang beses sa upuan ko.
"Naiinis na ako! Tantanan mo ko pwede? Hindi nga kasi kita maaalala kasi may traumatic amnesia ako!"
Bakit hindi nalang kasi tanggapin!
"Baliw tawag diyan. Kasi baliw ka na," aniya.
"Gusto mo bang mag-eskandalo ako dito ng 'di oras?" banta ko.
Kumalma naman siya kaagad.
Akala mo ha.
May dumating na ngang teacher. Nagsimula na siyang magdiscuss. Kaso tinawag niya ako. May mali ba akong nagawa?
"Hello hija. I want you to introduce yourself here infront of the class. Kasi wala ka kahapon sa klase ko. They already introduced theirselves yesterday."
Naramdaman ko namang pinipigilan ni Luhan ang dulo ng buhok ko.
"Dapat po ba talagang magpakilala?" ani ko.
"Yes hija."
Tumayo naman ako kaagad.
Ito na. Heto na.
"Hi everyone. I'm Kera Xi. A transferee from Hongkong. Nice meeting you all."
Bulung-bulongan naman kaagad yung naririnig ko.
Nakita kong lumabas pa ng classroom si Luhan.
Aba ang OA ha.
"Are you related to Luhan, Kera?"
"No maam. Not at all."
Matagal ko ng binaon sa Pacific Ocean ang lahat.
Nakakapandidiri man na dala ko ang apelyido niya pero may kasalanan din naman kasi ako dun.
Natapos na ang dalawang magkasunod na klase.
Agad naman akong lumabas at nagpahangin.
Nang may humila sa'kin.
"Diba sinabi ko sayo na umalis kana!"
"Sino ka ba?" ani ko.
"Naiinis na talaga ako sa'yo."
"Edi mainis ka!"
"Nakakapikon kana alam mo yun?"
"Inaano ba kita?!" protesta ko.
"Just get out of my life! Bumalik ka sa Hongkong!" sigaw niya.
"Aba siguro ikaw dapat ang umalis kasi half koreano / chinese ka. E ako, pinoy ako! True pinay mula puso't kaluluwa! So ano may laban ka pa?"
"Napakamadaldal mo. Isa lang naman ang hinihingi ko."
"Bakit? May tinago ka ba sa'kin para pagbigyan kita?" ani ko.
"Ano yang apelyido ko? Sobra pa sa nanalo ka sa lotto niyan."
"Wow ha! Mas lumakas ata ang apog mo Luhan! Nahiya ako bigla."
"GET LOST !"
"Ikaw umalis. Hindi naman kita pinapakialaman diyan," ani ko.
"BAHALA KA! AT SA ORAS NA GAGAMBALAIN MO ANG BUHAY KO. HUMANDA KA SA'KIN."
"Blah blaaaaaaaaa."
"Seryoso ako, stupid."
"Ganun ba? Paano yung mga araw na naging seryoso rin ako. Pinakinggan mo ba ako?" lapit ko sa mukha niya.
"Wha---at wha--t are you do---ing? Stay awa--y from me."
Lumapit parin ako nang lapit hanggang sa mapasandal siya sa kahoy.
"Stu---pid. What a--are you do--ing?"
Halatang nauutal naman siya.
"HAHAHAHAHAHAHA EPIC," hawak ko pa sa tiyan ko.
"HAHAHAHAHAHA."
Tiningnan niya naman ako ng masama tsaka nag-walk out.
"Huuuuuy," tawag ko sa kanya.
"Hahahaha, epic."
"SHUT UP STUPID. DO'NT FORGET OUR DEAL!"
"HAHAHAHAHA Ge , sabi mo e."