logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

CHAPTER FOUR

Isay's POV
Eksaktong sampung araw mula ngayon ng kupkupin ko si Kendrick. Mas maayos na kami ngayon kumpara sa unang mga araw na dumating siya dito. Hindi ako sure kung maayos nga ba kami o nasanay nalang ako sa ugali niya. Feel ko mas akma yung salitang nasanay nalang.
Pauwi na ako galing palengke, bumili lang ako ng bigas at sangkap sa sinigang na lulutuin ko. Sumahod ako kagabi kaya medyo sosyal ang ulam namin. Sigurado matutuwa din siya sa binili kong white t-shirt para sa kanya..
Kunot noo at nagtataka na nakatingin ako sa nakaparadang kotse sa harapan ng bahay ko. Bihira lang may kotse dito sa'min kaya agaw pansin talaga. Hindi ako maalam sa mga kotse pero mukhang mamahalin ito, may parang olympics logo yung brand nito.
Bumaba ako sa bisikleta at ipinasok ito sa bakuran. Kahit luma na ang bisikleta ko pwede pang maibenta yon ng 300. Iba na ang nag iingat.
"Ken-" Hindi ko natuloy ang pagtawag sa pangalan ni Kendrick ng makita ko siya na may kasama. Tumayo yung lalaking nakasuot ng disente at nag bow sa'kin. "kamusta po?" Sabi pa niya. "M-mabuti naman po umupo po kayo" magalang at naiilang na sabi ko. Sino ba siya? Nag b-bible study? "May bisita ka pala" nakangiting sabi ko kay Kendrick at nagmadaling pumunta sa kusina at ibinaba ang mga pinamili.
Pilit kong pinapakinggan yung pag-uusap ng dalawa pero hindi ko sila marinig. Taimtim ata pagdarasal nila ang tahimik kasi.  Ibinigay pa nung pastor yung bible kay Kendrick at pinabasa.. Naniniwala ako kay God at alam ko ang 10 commandments. May alam rin akong ibang bible verse, nagsisimba at nagdarasal rin ako pero hindi kasi ako ganoon ka relihiyoso. Hindi ko nalang sila pinansin at inabala ang sarili sa pagluluto
"Come let me introduce you to the guest"
"Ay palakang sinto sinto!" Sambit ko dahil sa gulat kay Kendrick
"Tss" Sabi naman ni Kendrick na hinawakan ako sa kamay at hinila
"T-teka" pigil ko sa kamay niya at umiling na nakatingin sa kanya "kapag pinakilala mo'ko diyan pati ako I b-bible study niyan tapos aaraw arawin na ang pagpunta sa bahay. Ayoko" Sabi ko na walang tigil sa pag iling
"what the fuck! Hindi kami nag b-bible study, he is my friend, do you remember the person I called on your phone? that's him stupid!" Sabi naman niya. Sumilip ako doon sa lalaki na prente na nakaupo sa sofa at tinitignan yata yung family photo namin nina Mama at Lola.
"Sorry naman Akala ko kanina pastor siya at nag b-bible study kayo. In fierness ah gwapo ang kaibigan mo" Sabi ko at kinindatan siya. Ako na ang kusang humawak sa kamay niya at naghila sa kanya papunta sa sala. Biruin mo may gwapo pala siyang kaibigan pero huwag magsaya baka it's a prank gwapo din pala ang hanap. "Uy! Hi! Hello! Pasensiya na naging busy ako sa kusina, inasikaso kaba ni Kendrick? Gusto mo ng malamig na maiinom o kape?" Malapad ang mga ngiting tanong ko sa gwapong bisita
"Ayos lang po ako ma'am huwag ka na po mag abala" magalang na sagot niya
"He is Sandro kaibigan ko" pakilala ni Kendrick sa kanya
"Ah! Oo naaalala ko na!" Napapitik pa ako sa daliri. "Kumusta na pala yung asawa mo? Mukhang maselan ang pagbubuntis niya ilang buwan na pala ang tiyan niya? Ako nga pala si Ma. Dianna Isabelle Joy S. Dionisio pero Isay nalang for short" sunod na sunod na tanong ko habang malapad na nakangiti. Napansin ko naman na hindi mapakali ang mga mata niya at palipat lipat ang tingin niya sa'min ni Kendrick. "bakit may problema ba?" Tanong ko sa dalawa.
"Ah wala naman nagtataka lang ako paano mo nalaman na may asawa at buntis ang asawa ko" sabi niya "madalas kasing napag kakamalan akong binata dahil wala akong suot na wedding ring" taas at pakita nito sa kamay. Napatingin naman ako sa kamay ni Kendrick na wala ring suot na singsing.
"I know what you're thinking, I'm single stupid" sagot ni Kendrick sa tanong ko na hindi ko naman binanggit. Inirapan ko nalang siya at tumingin ulit sa kaibigan niya.
"Ahh.. yun ba? Pasensiya kana kailangan ko kasing tanungin si Kendrick sa pagkakakilanlan niya since dito siya tumutuloy sa'kin. Wala naman siyang ibang na kwento tungkol doon" Sabi ko naman na tinaas ang kanang kamay na nanunumpa
"Ah wala po iyon, marami nga po palang salamat sa pagpapatuloy sa kanya dito sana hindi ka nahirapan sa pag aalaga sa kanya" Sabi nito
"Hindi naman ako nahirapan alagaan siya yung ugali lang niya talaga ang problema" mahinang sabi ko pagkasabi sa huling sinabi ko.
"Hahaha! Mabuti nalang po at mahaba ang pasensiya niya" tumatawang sagot niya. Napatingin naman kami pareho kay Kendrick na salubong ang mga kilay
"What's funny? are you two done talking about me?" Tanong ni Kendrick na palipat lipat ang tingin saming dalawa ni Sandro
"Assuming ka ah! Bakit ka namin pag uusapan sino ka ba? Duh!" Mataray na sabi ko na pinaikot pa ang eyeballs sa harapan niya
"If you're done talking let's go" sabi ni Kendrick na biglang tumayo at tumingin kay Sandro
"Pasensiya kana at maraming salamat ulit" Sabi naman ni Sandro na tumayo narin. May inabot si Sandro sa'kin ng isang brown na sobre at nakipagkamay.
"T-teka aalis na kayo?" Gulat na tanong ko sa kanila. "Dito na kayo mananghalian malapit ng maluto yung ulam" pigil ko sa kanila
"May pupuntahan pa kasi kami ma'am maraming salamat nalang po, sayang mukhang masarap pa naman kayong magluto" sabi ni Sandro.
Nakatingin ako kay Kendrick na nakatingin lang sa may pintuan. Mukhang sobrang excited na siyang makaalis kaya malungkot na tumango nalang ako. Dapat maging happy ako dahil makakasama na niya ang mga kaibigan niya..
Hinatid ko silang dalawa hanggang sa kotse na nakaparada sa labas. Kay Sandro pala iyong sasakyan, halata din sa kutis at pananamit niya na mayaman talaga siya. Parang si Kendrick lang din, mukhang mayaman din at sanay sa luho. Mabuti narin umalis na siya dito sa bahay para ma enjoy na niya ulit ang dating buhay niya.
*****"
Kendrick's POV
Before entering the back door of the bar owned by Anton, I made sure he was inside. I took out the pocket knife from my coat and stabbed every Anton's men guarding at the back door.
Someone recognized me when I walked into the bar. Nagkaroon ng komusyon and many came to attack me. Fuck! I don't have time for them. I took out my gun and shot them one by one.
I wiped the blood that splattered on my face and walked again while shooting Anton's other men. Women screamed and people ran when they saw me covered with blood while holding a knife and a gun. It's okay, they're not what I came here for, they won't be hurt if they don't do anything funny.
Anton's gun pointed at my head when I opened the door of his office. I grinned when I saw him and his three other companions also pointing their guns at me.
"Alam kong buhay ka pa, ang sabi nga sa kasabihan ang masamang damo mahirap mamatay hahaha!" he said laughing and his three companions joined him in laughter. "Bilib din ako sa tapang mo e, biruin mo lumusob ka dito mag-isa saludo na talaga ako sa angas mo kaso wala kang utak ikaw pa ang kusang lumapit sa kamatayan mo! Hahaha" I grinned when I heard the nonsense he said.
"I didn't know you were so talkative. Shoot it. Nang magkaalaman whose brain will be scattered on the floor" I said with a grin on my face. I saw the change in his face. His face turned red and his chest heaved. Naging alerto ako sa kung ano ang gagawin niya, just one wrong move will lead to my death.
"Namamatay ka nalang ang yabang mo pa!" he shouted and fired the gun he was holding.I quickly dodged and reached one of his men and turned him into a human shield and shoot them all.
Wala sa plano ko ang patayin si Anton, I just want to cut out his tongue so that he remembers who fed him. But because he is arrogant and his laugh is annoying, tinuluyan ko na.
I met Anton when he was thrown out by the syndicate he belonged to, I heard that he was addicted to gambling and it was confirmed. He is involved in syndicates that kidnap young people and sell them to foreigners for their organs. I have no rights to judge him because of his work, my work is also illegal ayokong magmalinis.
Anton thought gambling was simply one of my business, he had no idea there's an organization behind it. Alam lang niya at kilala niya ako bilang isang negosyante at ang mga taong laging kasa kasama ko ay mga bodyguard ko lang. I knew he couldn't be trusted but I gave him a chance to prove himself na pwede ko siyang pagkatiwalaan. Since he is good when it comes to gambling, I let him handle the newly open gambling house in Rizal. Everything went well and the income was good for the past 3 years, until it suddenly weakened in the past few months. I rarely visit Rizal so I have someone come here to collect the money. When I talked and ask him kung bakit  iyon nalang ang kinikita ng pasugalan at kung nasaan ang listahan niya his tone changed a bit, that's when I realized that something was really wrong.
A woman screamed so I looked and pointed the gun on her, she fell down and sat in front of the door and crying in fear while looking at the floor with dead bodies. I walked out of the room as if nothing had happened. Tapos na ang pakay ko kaya there's no reason for me to stay there.
Paglabas ko ng bar ay sinalubong ako ng mga tauhan ko na naghihintay sa labas ng mga kotse. Pinagbuksan ako ng pinto ni Sandro at inaya na silang umalis ni Harold. Naiwan naman ang iba doon to clean up my messes.
"Anong sabi niya boss bago mamatay?" Sandro asked and handed me the wipes. I look in the mirror and began to wipe the blood that stuck to my face and hands.
"He seems to have said something stupid and he's in a hurry to die I'm not that free either to waste my time on him kaya pinagbigyan ko na" I answered him
Harold's phone rang. Camilla was on the other line asking kung kumusta ang lakad namin. I let the three of them talk and I close my eyes asking myself kung ano ang ginagawa ni Isay ngayon.
******

Bình Luận Sách (199)

  • avatar
    DH IA NE

    wow, love it!

    11d

      0
  • avatar
    LandayongSherlyn

    very nice story

    13d

      0
  • avatar
    Bastatas Chavez Aljun

    nice maganda siya

    28d

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất