Malaki ang private hospital kung saan naroroon ang private clinic ni Dr. Cynthia Ocampo, ang nakatatandang pinsan ni Fiona na isang psychiatrist. The hospital had six stories at most. Ang ibang mga gusali ay may tatlo o limang palapag lang. Puro kulay puti ang mga ito at lahat ng mga ito ay may rooftops kung saan kalimitang nagpapahangin o nagbe-break ang ilang staff o kung saan din nagpapalipas ng oras ang ilang pasyente at ang bisita ng mga ito.
Fiona disliked hospitals. It was not only because of the medicine, unwashed bodies, and other foul odors but also because it was depressing. Maisip niya lang na may namamatay sa ospital bawat araw ay nakababang-loob na. Nakakaawa ang pamilyang maiiwan. Para itong eye opener sa kanya kapag nandito siya. It was to take care of her health as much as possible. Pero sa sarili niya, wala kasi siyang disiplina. Bukod sa hindi siya nag-eehersisyo araw-araw, kumakain lang din siya ng kung anu-ano basta’t gusto ng tastebuds niya o kaya ay utos ng amo niya. Ang kanyang tiyan. Kaya naman ay nagkaroon siya ng medical condition na obesity.
“Bakit ngayon ka lang pumunta rito, Fiona?” sita agad ng kanyang pinsan nang makapasok siya sa clinic nito. Nakasuot ito ng sundress sa ilalim ng puting doctor’s coat. Ganito ito palagi basta nasa clinic para mapagsino kaagad ng pasyente. Minsan daw kasi ay napagkamalang psychiatrist ang sekretaryang unang nakita. May psychosis pala ang pasyente at ayaw na nitong “lumipat” ng doktor.
Halos pabagsak na napaupo sa plastic chair ang naka-jeans at blouse na dalaga. Suot ni Fiona ang ilang fashion bracelets na bigay sa kanya ng pinsan na pinaresan ng gold chain na kuwintas na may pendant na rose design at ginto rin na hikaw na bigay ng mga magulang.
“Klase po, Ate. ‘Lam mo na ‘yon kaya weekend lang ako napaparito. Mamaya ay pupunta rito si Mama dahil bibilhan niya ako ng bagong running shoes para sa PE namin. May dinaanan lang siyang kumare na naospital pala. Binisita niya muna kaya nauna na ako rito. Malamang makikipagdaldalan pa ‘yon doon.”
“I see. Sure ka bang sa ‘yo ‘yong X-ray file na ipinadala mo sa ‘kin sa email the other day?” usisa nitong pinahinaan ang volume ng TV.
Naka-on ang maliit na TV na nakapatong sa isang overhead set na sadyang pinagawa para roon. Hindi masyadong kalakihan ang clinic na nasa fifteen square meters lang yata. Hinati iyon ng receiving area at pribadong silid para may privacy ang mga pasyente.
“Hay… Kilala mo naman si Dr. Sandoval. Kahit tawagan mo pa ‘yon ngayon. Oops! Wala pala akong personal number niya.”
“Meron ako,” ngising tugon nang malumanay ng pinsan.
“Oww!” May panunudyo ang tono niya. Kumislap pa ang mga mata niya. “May something kayo, Ate?” Nagtaas-baba ang dalawang kilay niya.
Pinasadahan niya ulit ng tingin ang maganda at seksing pinsang pamangkin ng kanyang ina. Mestisa ito pero mas pumuti dahil sa gluta at nasa late twenties pero single pa rin. May short bob cut hair ito, may suot na dangling earrings, kuwintas, at ladies’ fashion watch. Her cousin was always conscious about her beauty and health.
“Asus! Tigilan mo ‘ko riyan. Anyway, pina-check ko na rin sa kaibigan kong radiologist ang X-ray at sinabing okay naman. Sino ba ang nambu-bully sa ‘yo this time, ha? Huwag kang magsisinungaling, Fiona dahil puwede kong tawagan si Jenna anytime para usisahin.”
Ngumuso siya nang saglit. “Eh, hindi nga ako binully, Ate. Aksidente lang ang nangyari,” turan niya.
After doing a lot of thinking since she explained to her father, napag-isip-isip niyang hindi iyon sinadya ni Cyler. Kinabukasan niyon ay in-approach pa siya ng lalaki sa school para tanungin kung ayos na ang bukol niya. Lumiit naman na iyon kaya natuwa ito. Bilang peace offering daw ay binigyan siya ng lalaki ng burger, which she reluctantly accepted.
“Huwag na. Kakakain ko lang ng chocolates, eh,” medyo nahihiya pang sabi ni Fiona kay Cyler kahit natatakam sa pagkain. Naiwan na sila sa kanilang classroom. It was their mid-day breaktime.
“I’ll consider that you still have a grudge on me if you don’t accept this.”
Nagkiskis ang mga kilay niyang tiningnan ito. “Sige na nga,” napilitang aniya na inabot ang burger. “Pero oras na malaman kong parte ito ng pambu-bully mo, bubugbugin kita!” banta niya pa.
Bahagya lang na tumango ang lalaki habang malagkit na nakatitig sa kanyang magandang mukha. Para namang sinipa ng kabayo ang dibdib niya. Gayunpaman, hindi na niya binigyan pa iyon ng ibang kahulugan.
“So, was it a guy or a girl?” untag sa kanya ng pinsan kaya ay nahila siya sa kasalukuyan.
“Huh?” Napakurap si Fiona.
“Ang salarin sa bukol mo,” paglilinaw ni Cynthia.
“Eii… ikinuwento na ni Mama sa ‘yo, I’m sure. Ayoko nang sagutin.” Lumiko ang kanyang nguso.
Tumawa ang kanyang pinsan bago ito sumeryoso. “Seriously, though. You have to exercise and shed off those… baby fats!” Tinusok-tusok nito ng hintuturo ang tagiliran at bilbil niya. “Let me help you sa pagda-diet. Hindi ka makapag-boyfriend niyan sa size mo, eh. Sinasayang mo lang ang beauty mo, Fiona!” pabirong anito.
Inismiran niya ang psychiatrist. “Isa ka pang nagger, eh! ‘Yan din sinasabi ni Jenna pero support niya pa rin ako. Biased siya, eh! At bakit ba kasi? Eh, ang sarap kayang lumamon, Ate! Food is life nga, ‘di ba? ‘Tsaka, kung may magkakagusto man sa ‘kin kahit ganito ako, eh ‘di, ayos lang. Kung wala naman, ayos lang din para sa ‘kin. Hindi naman ‘yon ang goal ko sa buhay, Ate Cynthia.”
Naparolyo ng mga mata ang pinsan. “Hindi na nga healthy ang mga pagkain mo. Ano ba naman kasi itong mama at papa mo, kahit anong pagkaing gusto mo, pinapakain na lang sa ‘yo? Dahil mag-isa ka lang na anak, grabe ka ka-spoiled!”
“Eh, ikaw nga na seksi, ba’t wala kang boyfriend?” balik na punto niya.
“Tsk! Kasi… I know those guys aren’t serious! Gusto ko ‘yong seryoso. Sa edad ko ba namang ‘to? Dapat makapag-asawa na ako at dapat sa tamang lalaki, ‘di ba?”
“Paano mo malalaman kung seryoso o hindi kung hindi mo sinubukang i-boyfriend, aber?” pakli niya. Tinaasan pa ito ng kilay at inismiran.
“Sino’ng may sabi sa ‘yong hindi ko binoyfriend?” Namaywang ang doktora.