"Nagbabakasyon ka ba rito?" tanong ni Aljon sa kasama.
Oo nga pala! Hindi pa pala niya alam ang pangalan nito. Kanina, habang naglalakad siya sa patungong dalampasigan ay nakita niya itong nagpapalakad-lakad kaya hindi na siya nag-atubiling lapitan ito. Kahit mataba ito ay hindi niya maiwasang humanga sa hubog ng katawan nito. Mayroon itong voluptous body. Nakita niya sa sulok ng kaniyang mga mata na tumingin ito sa kaniya pero nanatili lamang ang kaniyang paningin sa harap. Iba kasi ang epekto niyon sa kaniya. Parang may magneto iyon na nagsasabing titigan niya ito.
"Hindi, may dahilan ako kaya ako pumunta rito," sagot nito na mahihimigan ang lungkot sa boses. Humarap siya rito at inilahad ang kamay sa harapan nito.
"Aljon pala," pagpapakilala niya sa sarili. Ngumiti ito at tinanggap ang pakikipagkamay niya.
"Kathrene," sambit nito at agad na binawi ang kamay.
"Napakagandang pangalan. Parehas ng may-ari," sinsero niyang sabi habang titig na titig sa mga mata nito. Namula ang pisngi nito at nag-iwas ng tingin.
"Huwag mo nga ako binobola ng ganiyan! Hindi ako maganda!" galit nitong sabi.
"Bakit naman kita bobolahin? Bola ka ba? Totoo ang sinabi ko. Maganda ka. Alam mo ba may kasabihang Beauty is in the eye of the beholder?" aniya. Tumingin ito sa kaniya at kitang-kita nitya ang pamumuo ng luha sa mga mata nito. May nasabi ba siya hindi maganda? Kusang gumalaw ang mga kamay niya para tuyuin ang luha sa mga mata nito.
"Sorry, hindi ko sinasadya. Mukhang may pinagdadaanan ka ngayon. Pwede mong i-share sa'kin. Makikinig ako," alok niya. Kitang-kita ang pag-aalangan sa mukha nito kaya nagsalita siyang muli. "Sabi nila mas maganda daw mag-open sa hindi mo kakilala. No judgement," aniya sabay ngiti. Nakatitig lamang ito at pagdaka'y ngumiti at tumango.
"Mabuti pa nga at masabi ko sa iba ang nararamdaman ko para mapayuhan mo rin ako at para gumaan na rin ang pakiramdam ko," pagsang-ayon nito at tumalikod saka naupo sa dalampasigan. Sumunod siya at naupo sa tabi nito. Hindi nila alintana kung mabaga sila ng tubig-dagat. Ang mahalaga ay masaya sila sa company ng isa't-isa. Nagsimula na itong nagkwento tungkol sa pinagdadaanan nito. Habang nakikinig siya ay hindi niya maiwasang makaramdam ng galit sa asawa nito. Hindi ito marunong tumingin ng maganda. Hindi nakikita ang kagandahan sa panlabas na kaanyuan. Nakikita iyon sa panloob, sa puso. Nang umiyak ito ay humarap siya rito at niyakap ng mahigpit.
"Umiyak ka lang. Kung iyan ang makakapagpagaan sa bigat na nararamdaman mo. Gawin mo," aniya at umiyak nga ito ng umiyak. Ilang sandali lamang ay natapos na ito at humiwalay sa kaniya.
"Pasensiya ka na, nabasa tuloy iyong damit mo," hingi nitong paumanhin at hindi siya magawang tingnan. Napangiti siya.
"Ayos lang ang mahalaga nakatulong ang damit na ito sa iyo," biro niya. Tiningnan siya nito at natawa. Natawa na rin siya.
"Bakit hindi mo subukang magpapayat uli? Malay mo this time nag-succeed ka na," pangungumbinsi niya. Bigla itong nalungkot.
"Ginawa ko na pero walang nangyari,"
"Dahil walang nag-uudyok sa'yo na gawin mo iyon. Ngayon may dahilan ka na. Isipin mo ang mga ginawa niya sa'yo. Iyon ang gawin mong motivation para baguhin ang sarili mo. Maganda na rin iyon dahil makakabuti rin iyon sa kalusugan mo kung magpapapayat ka, di ba?" aniya. Tinitigan lamang siya nito.
"Bakit mo ito ginagawa? Hindi mo naman ako kilala?" tanong nito na kakikitaan ng pagkalito ang mukha. Tinitigan niya ito.
"Bakit kailangan bang makilala muna kita bago kita tulungan? At, saka sa mga ibinahagi mo sa'kin. Kilala na kita. Ang pagtulong ay walang pinipili. Kilala ka man o hindi. Basta ang mahalaga sincere ka sa pagtulong sa kapwa. So game ka?" panghihimok niya. Ngumiti ito ng matamis at tumango saka biglang sumeryuso ang mukha.
"Oo, game ako! Papatunayan ko kay Jonard na kaya kong magbago at ipaparamdam ko sa kaniya na kaya kong baguhin ang sarili ko," determinado nitong sabi.
Narito sila Kathrene at Aljon sa gymnasium dahil ito ang una nilang gagawin. Sa katunayan, hindi siya kumain ng kanin ng nagdaang araw. Prutas at gulay lamang. Parte iyon ng pag-didiet niya. Isa pala itong dating gym instructor at Presidente ng kompanya na pag-aari ng ama nito. Nagsimula na siyang mag-ehersisyo at talagang nahirapan siya. Ngunit ang laging tumatatak sa isipan niya ay ang mapatunayan kay Aljon na kaya niyang baguhin ang sarili.
"Napagod ka ba?" tanong ni Aljon ng nakaupo sila sa isang bench at nagpapahinga habang umiinom sila ng tubig. Lumingon siya rito.
"Oo pero kaya at kakayanin para sa sarili!" determinado niyang sabi. Natigilan siya ng punasan nito ang pawis sa kaniyang noo na may mga namumuong pawis. Napatitig siya sa mukha nito at kasabay niyon ang pagbilis ng tibok ng kaniyang puso. Ano ibig sabihin nito? Napatayo siya.
"Mabuti pa ituloy na natin ang ginagawa para mabilis tayong matapos," sabi niya. Narinig niya ang pagbuntong-hininga ni Aljon pero tumayo na rin ito.
"Sure, walang sigla nitong sabi at naglakad na patungo sa mga gym equipment. Hindi mahirap magustuhan si Aljon pero ayaw niyang masaktan. Baka ginagawa lang nito ang mga bagay na iyon para tulungan siya. Para ma-build ang sel-confidence niya hindi dahil sa may kahulugan iyon. Ayaw niyang umasa dahil tiyak na masasaktan lamang siya.