Leijann Pov
I was surprised to see her in my office. She's the familiar girl from my past.
"I'm Sazchna Venice Alunsina" she smiled.
I was stopped when I heard her name. It is true that she was my childhood friend but does she remember me? I need to know.
I pretend that I didn't know her. "Bakit sa company ko ang naisip mong pagtrabahuhan? Diba galit ka sa'kin kahapon?"
"Jinina said there was a hiring here and I didn't even know you owned this company." she replied straight to the point.
"You're hired" I said and immediately went back to what I was doing.
"Y-you hired me?" she asked happily.
"Don't you like?" I arched my brow
"Hindi naman. When will I start?" she asked.
"Now. Btw, I'm Leijann Angelo Tzusander."  I said and looked at her reaction.
She suddenly stopped. Naaalala niya kaya ako? Galit kaya siya saakin? naputol ang pag iisip ko ng bigla siyang ngumiti at parang wala
lang sakanya.
"Nice to meet you Sir Leijann." she smiled.
"Nice to meet you too." I said in a plain voice.
Lunch na at nauna ng lumabas si Sazchna. Hindi ko alam kung saan kakain ngayon kaya tumawag ako sa kaibigan kong si Duke na may ari ng restaurant at magpapadeliver nalang ako.
"Hello, man." Dagot ni Duke sa kabilang linya.
"Magpapadeliver ako ng pagkain ko, tinatamad akong lumabas."
"Woahhhh! Wala muna yung mga flings mo na sumusundo sayo tuwing lunch?" I heard a laughed.
"Tinawagan ko kanina yung guard na wag munang papasukin yung mga naghahanap saking mga babae." I sighed.
"Why? Is this miracle?" he laugh his ass out
"Andito siya." sagot ko.
"Wait" he paused. "Sinong siya? Siya as in yung kinukwento mo samin na best friend mo na nagka amnesia dahil sa car accident?" he suddenly sound so curious.
"Yah, pero is it possible na hindi niya pa din ako maalala? I mean 10 years na yon pero nung nagkita kami hindi niya man lang ako nakilala or yakapin or kahit magalit siya saakin wala. Para akong isang tao na kakikilala niya pa lang." sunod-sunod kong sabi.
"I don't know, pero baka hindi ka niya naalala."
"Whatever. I'll figure it out." paused. "Yung order ko sarapan mo."
"As always."
"Thanks man." I answered and turned off the call.
12 years old siya nung maaksidente kami tapos 10 years na ang nakalipas so 22 years old na siya, pero hindi niya ba talaga ako natatandaan?
Minutes passed, I feel sleepy.
Sazchna Pov
Nagulat ako ng malaman ko ang pangalan ng boss ko. Nag ka amnesia ako pero 10 years ago na yun at naaalala ko na siya, naaalala ko na siya ang nag d-drive nung bumangga kami sa truck, pero hindi niya ba ako naaalala? Nagka amnesia din kaya siya? Kailangan kong malaman yun ng hindi umaamin sakanya na ako ang kanyang bestfriend dati.
Kasalukuyan akong nagp-photo copy ng mga kakailanganing copy ni Sir Leijann dahil yun daw ang una kong gagawin ngayon at pagkatapos ay ipagtimpla ko daw siya ng kape.
"Sir ito na po yung mga copy na pinagawa mo."
Nagulat ako ng nakatulala lang siya saakin pero agad di namang nabawi ng tinanggap niya ang binigay ko.
Nagtanong muna ako sa nakasalubong kong babae na ka office mate ko kung saan ang daan papunta sa timplahan ng kape at tinuro niya ang isang room at nagpasalamat ako sakanya.
Habang hinahanda ko ang kape ng boss ko napaisip ako kung ano pa ba ang pwede kong pagkakitaan dahil kahit malaki naman ang napagusapan naming sahod ay hindi pa rin ito sapat sa 180 billion na pupunuin ko sa isang taon. Baka nga wala pa ako sa kalahati e.
Kumuha ako ng tray na paglalagyan ng kape at cookies at pumunta na ako sa opisina ni boss.
"Bakit may cookies?" kunot noo niyang tanong.
"Baka po kase nagugutom na din kayo sir."
"O-okay. Go, back to work tayo."
Hours passed and luch time na. Hindi ko alam kung saan kakain ang boss ko kaya nauna na akong lumabas sakanya.
Tinuloy ko na ang ilan pa sa mga gagawin ko. Kanina ay tumawag sakin ng secretary ko sa restaurant, pinapaalala lang saakin na kukuha sila ng 2,379 stocks ng meats.
Kasalukuyan na nag aayos ako ng mga papeles ng bigla akong tawagin ni Zia para may ipagawa dahil rush daw ito. Sanay naman na ako sa trabaho na mabibigat dahil mahirap din maging lawyer.
Hindi ko na inisip ang pagod ko at pinagpatuloy nalang lahat ng gagawin ko.
Nang matapos ko ang lahat ay ibinigay ko na kay Zia ang ilan sa mga kailangan niya at binigyan niya ako ng bagong gagawin, hindi naman daw iyon rush kaya may time pa ako makapag pahinga saglit. Laking pasasalamat ko at mabait angga nakapaligid saakin, hindi ako mahihirapan makisama sakanila.
Pumasok ako sa loob ng office ni boss at nakita ko siyang payapang natutulog at may pagkain sa ibabaw ng table nito.Hindi pa siya kumakain? Mag 1pm na. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko, Mahina kong tinapik ang matitipunong braso ng boss ko.
"Hmmmm?"  he replied in a sleepy tone.
"Sir, kain po muna kayo. Mag 1pm na po baka malipasan kayo ng gutom." nag aalala kong sabi.
Kasama siya sa past ko kaya hindi ko maiwasang mag alala kahit pa siya ang nagd-drive nung ma-aksedente ako at magkanda letche letche ang buhay ko. So here I am working just to complete that fucking 180 billion.
Nag angat ng tingin si Sir Leijann. "Sorry, kulang kase ako sa tulog dahil andami ko pang tinatapos." he replied as if I were the boss here.
"Sige po Sir, Kain na po kayo." sabi ko habang inaayos ang pagkain ni Sir sa lamesa.
"Thanks."
Pinagpatuloy ko na ang mga ginagawa ko at bigla nalang tumayo si Sir Leijann kaya tinanong ko siya kung saan siya pupunta.
"Saan ka po pupunta Sir?"
"Kukuha lang ng tubig." sagot niya.
Tutal malapit lang naman ang mini ref niya dito sa opisina ay ako na ang nagprisinta na kumuha ng tubig niya. "Ako na po ang kukuha Sir."
"Sige, salamat."
Pumunta ako sa mini ref at kumuha doon ng malamig na tubig. Binigay ko na kay Sir ang tubig at kinuha naman niya ito agad.
"Btw, tomorrow we will have our meeting, So don't be late." wika niya.
"Copy Sir." I nodded.
Alas-sais na ng hapon ng matapos ako sa mga ginagawa ko. Nag inat-inat muna ako bago pumasok sa loob ng opisina ni Sir Leijann. "Sir ito na po yung mga papers ng mga stockholders. Uuwi na po ako."
Hindi man lang siya tumingin saakin. "Put it on the table." he replied.
Pumara ako ng taxi dahil hindi ko muna ginamit ang red porshe ko dahil tinatamad akong mag drive.
Mabiis ang nakauwi ng condo at nahiga agad sa kama dahil sa sobrang pagod ko.Unang araw palang ng work ko pero stress na agad ako.
After 30mins na pagpapahinga kumuha ako ng bathrobe at nag shower. Nang matapos akong maligo sinuot ko na ang bathrobe at pumuntang kusina para maghanda ng dinner ko.
Pagkatapos kong kumain ay pumunta muna ulit ako sa favorite na pwesto ko sa condo na ito, ang terrace. Napaka payapa tignan ng langit at tahimik din ang paligid. Hindi ako masyadong natutuwa kapag madaming gumugulo sa pag iisip ko.
Alam kong masama mag over think pero hindi ko mapigilan. Sino banaman ang hindi mapapaisip sa isang iglap mawawalan ka ng 180 billion. I feel so weak. Para bang hindi pa din sapat ang lahat ng naipakita ko sakanila, ang lahat ng napatunayan ko. Wala silang tiwala saakin o sadyang totoo ang sinasabi ni daddy na Fredirick will kill us.
Hindi ako makakita ng rason para igalang ang lalaking magpapahirap sa kalagayan namin, maybe you're a dirty play but I'm a wise lawyer.