INTRAMS. Maaga akong nagising dahil araw na nang kasiyahan sa paaralan namin. Excited akong kumilos at inayos ang suot. Nag-white tshirt lang ako at leggings, sa school na ako magpapalit ng uniform namin sa squad dahil babyahe pa ako. Isa pa, may isang practice kami for finalization. Pagkatapos ay muli kaming magpapahinga para handa sa pagsabak namin sa ground mamaya.
Unang araw pa lang ng intrams, pero paniguradong dadagsain na naman ang mga booth lalo na ang wedding booth na kalimitang pinipilahan ng sang-estudyante sa campus. At isa ako sa mga iyon. Hindi ko pa nadadala si Troy sa gano'ng booth, paano ba naman kasi, tuwing hihilain ko siya ay hihilain niya naman si Brando o di kaya ay panlilisikan niya ako ng dalawa niyang mata at maggagalit-galitan pa. And ending tuloy hindi kami maikasal!
Mamaya rin bubuksan ang gate para sa iba pang gustong makisaya sa amin. Estudyante man o hindi ay puwedeng makapasok pero mahigpit pa rin naman ang mga guard para maiwasan ang kaguluhan.
"Baka naman mabalian ka ng buto doon, Abigail. Sinabi ko naman sa 'yong tigilan mo na ang pagsali sa mga ganiyan. Aba'y hindi ka siguro madadala hanggat walang nangyayari sa 'yo, ano?"
Nginisihan ko si Tiya Anne. Ilang beses niya na bang sinabi sa akin ang linya na 'yan? Hindi ko na matandaan.
"Tiya, expert na po ako sa ganito. Sabi ko naman sa 'yo 'di ba, mag-iingat—"
"Alam ko namang nag-iingat ka, Abigail. Pero ang mga ka-grupo mo? Paano kung hindi ka masalo? Paano kung tumama ang ulo sa sahig? Sige nga?"
"Tiya ang oa." Biro ko sabay pulupot sa braso niya. Mahina niya naman akong hinampas. "Mag-iingat naman po ako, Tiya. Tsaka isa pa po, manonood 'yong lucky charm ko." Bungisngis kong saad sa huli.
Akmang kukurutin ako ni Tiya sa tagilaran nang mabilis akong maka-iwas at isinenyas sa kaniya ang pinto. Taka niyang sinundan ng tingin ang tinitingnan ko at napailing na lang ako ng hawiin niya ang kaniyang buhok at iipit 'yon nang dahan dahan sa likod ng kaniyang tainga.
Mahina kong itinulak si Tiya na hindi niya naman iniangal. Bagkus ay para pa siyang natutuwa.
"Sige, Tiyang. Aalis na po ako." Paalam ko at binalingan si Mang Arlando. "Alis na po ako, paki-ingatan ho si Tiya Anne." Nakangiting paalam ko sa dalawa at lumarga na.
Natatawa pa ako ng maabutan ko sa labas ang ilan sa mga kapitbahay namin na para ring kinikilig. Alam ko namang hindi lingid sa kanila kung ano man ang namamagitan kay Mang Arlando at kay Tiya Anne, kaya para silang nanonood ng teleserye sa may bintana namin. Hindi ko na sila pinansin, agad akong pumara ng tricycle at nagpahatid sa campus. Ilang sandali lang rin ay sinalubong ako nila Bianca kasama si Candy na maaga rin pa lang pumunta dahil maagang dadating si Kel, 'yong boyfriend niya.
Katulad nang napagpasyahan nag-practice muli kami. Mamaya pa kaming hapon magp-perform pero pinaghanda na kami ng MC para standby na lang mamaya at maayos na kaming maka-form. Nagpalit na rin ako ng damit. Pagkatapos ay nagpaalam along mag-iikot ikot muna para naman hindi ako mainip. Isasama ko sana si Candy kaso mukhang nauulol na naman sa boyfriend niya, kaya pinabayaan ko na lang.
"Oh, andito pala si crush eh!" Pahapyaw ng isang estudyante. Agad na dumako ang paningin ko sa ID niya nang lumapit siya sa akin. 2nd year sa senior high.
Napangiwi ako at nag-iwas ng tingin. Kilala ko 'to, ito 'yong laging na-g-guidance sa edad niyang 'yan. Paano ba naman kasi, kabila't kanan ang mga babae niya.
"Isang picture naman para sa mga 'to Abigail! Tutal ay nandito ka naman sa booth namin naka-puwesto." Ngisi ng founder sa akin sa booth na kinatatayuan ko. Inirapan ko siya at tumango na lang.
"Bayad muna bago picture." Aniya at nag-thumbs up naman 'yong founder. Napailing na lang ako sa loob loob ko. Pinagkakitaan pa nga ako.
Masaya akong nakikipag-picture sa mga kapwa ko student nang mahagip ng mata ko si Troy sa di kalayuan. Kasama niya si Brando na may kasama ring babae na halos maglapat na ang kanilang mga labi dahil sa sobra nilang pagdikit sa isa't isa. Samantalang si Troy ay masama ang tingin sa akin habang naka-cross arm. Nawala ang ngiti sa labi ko at binalingan ko 'yong founder.
"Balik ako mamaya, boss. May kakausapin lang ako." Aniya ko na ikinataas niya ng kilay at kalaunan ay ngumuso. Hindi ko na siya pinansin at mabilis na akong lumapit kay nila Troy na hindi naman umalis sa puwesto niya.
"Hi!" Wagayway ko ang kamay ko kasama ang isang abot taingang ngiti.
"Hello, beautiful girl!" Ani ni Brando at beneso ako, gano'n din ang babaeng kayapos niya na napangiti rin naman sa akin.
"Saan kayo?" Tanong ko kay Brando.
"Kung saan wala ka." Aniya sabay halakhak. "Charot lang bebe girl, pero may balak kami ng bebe ko gumora sa wedding booth. Papakasal na kami!" Kinikilig niyang ani.
Para naman akong namatanda sa narinig. Bebe? Bebe niya itong babae? Napalunok ako sabay duro sa kanila. "Kayo?!" Hindi ko makapaniwalang tanong.
"Hindi ka inform?" Nanlalaki ring tanong ni Brando.
"Hindi naman ako chismosa." Ani ko pa.
Ngumiwi ito. "Kami na nga. Mahirap paniwalaan pero paniwalaan mo pa rin kasi girl, papakasalan ko 'to pagkatapos na pagkatapos ko sa college." Taas baba ang kilay ni Brando na aniya na alam ko namang nakapag-pakilig sa kasintahan niya dahil pulang pula na ang mukha nito at nagyuko pa.
Nakangiting binalingan ko si Troy na masama pa rin ang tingin sa akin.
"Eh tayo Troy? Kailan mo naman ako papakasalan, aber?" Nag-cross arm rin ako at kita ko sa gilid ng aking paningin ang pagnganga ni Brando.
"Seryosong tanong 'yan?" Si Brando pero hindi ko siya inintidi.
"Sakal gusto mo?" Mataray na tanong ni Troy.
Napakagat ako sa pang-ibaba kong labi at unti unting lumapit sa kaniya. Siya naman ay umaatras ngunit nag mukha ay seryoso pa rin.
"Puwede naman Troy." Mahinang saad ko na alam kong dinig niya. Ngumisi pa ako ng todo at marahang hininas ang braso niya niya na dahilan para paluin niya ang kamay ko. "Choke me, Daddy." Sabay kindat ko.
Hindi mai-pinta ang mukha ni Troy. Parang ginusot na ewan. Gusto ko siyang hilain palapit sa akin dahil mukha na kaming tangang umaatras at umaabante at nakakakuha na kami ng atensyon.
"Talagang puwede kitang sakalin kapag hindi ka tumigil kaka-lapit sa akin at anong choke me choke ka ja'n?! Baliw!" Mangiyak niya nang sigaw.
"Baliw sa 'yo, yieee." Hirit ko pa ngunit agad rin akong umayos. "Para naman akong others sa 'yo kung makalayo ka."
"Others ka naman talaga. Etchoserang frog 'to."
Natawa ako. "Pakasal tayo, Troy." Wala sa sariling aniya ko na ikinatigil niya.
Sandali pa itong lumingon sa paligid bago ako pinanlakihan ng mata.
"Hoy, burgahita ka. Tama ka na ah. Tama na 'yang mga ganiyan mo kasi 'di ba, busted ka na." Pagdidiin niya. Hindi ko 'yon inintindi, bagkus ay ngumisi lang ako.
"Hindi naman ako pumayag." Saad ko.
"Anong gusto mong iparating?"
Nagkibit balikat ako at hindi sumagot. Nilipat ko ang paningin ko kay nila Brando na parang may sariling mundo. Pagkatapos ay muli ko siyang binalingan.
"Hindi mo ako puwedeng tanggihan Troy. Nangako ka sa 'kin, remember?" Mahinang saad ko.
"Anong nangako. Nahihilo ka ba?" Ayon na naman ang nguso niyang matulis pa sa tuka ng manok.
Magsasalita na sana ako nang bigla naman siyang tumalikod at sa isang iglap lang ay mabilis na itong tumakbo palayo sa akin. Nangunot naman ang noo ko, nyare do'n?
Wala sa sariling sinundan ko siya at ang taong 'to paliko pa sa may garden. Hindi man lang hinintay 'yong sagot ko.
"Hoy!" Tawag ko at mabilis na hinila ang collar niya na halos hindi ko na nga maabot dahil mas matangkad siya sa akin.
Agad naman niyang hinila ang kaniyang sarili at inis akong tiningnan.
"For goodness sake, Abigail. Lumayo ka na sa 'kin. We're done. Tapos na ang panliligaw mo kaya ayusin mo na 'yang pananalita mo sa akin."
"Anong nangyari sa 'yo? Ayos pa naman kanina ah, not until tumakbo ka na hindi ko malaman ang dahilan mo. Gusto lang naman kitang maka-usap, biruin—"
"Hindi na maganda 'yang mga biro mo, Abigail. Hindi na nakakatuwa dahil inaaksaya mo lang ang oras mo sa akin!"
Napatingin ako sa paligid nang bigla na lang siyang sumigaw. Wala namang katao-tao dahil paniguradong nasa ground ang lahat.
Tumalikod siya habang sapo sapo ang kaniyang noo. Nang muli niya akong tingnan ay magbigat itong bumuntong hininga.
"Lumayo ka na sa 'kin. Hanggat maaari, ngayong madalas tayong magkikita dahil sa intrams, iwasan mong tumingin sa akin. Iwasan mong lumapit dahil hindi na ako magdadalawang isip na ipahiya ka kapag sinubukan mo pa ako."
"Tingin mo gano'n lang kadali 'yon Troy?"
"Oo." Walang kiming sagot niya. "Para sa akin ay oo."
"Pwes, hindi para sa akin!" Sagot ko.
"Hindi ko na problema 'yon, Abigail." Naiiling niyang saad. "Wala kang aasahan sa akin, kaya tumigil ka na. Ayaw na kitang saktan pa, marami na mang iba ja'n na mas deserving para sa 'yo."
Ilang beses niya na akong binusted. Noon pakiramdam ko nagbibiro lang siya sa tuwing sasabihan niya ako katulad nito. Pero ngayon, bakit ang bigat bigat?
Nagbaba ako ng tingin at kinusot ang aking mata na handa nang umiyak.
"Ikaw ang gusto ko, Troy—"
"Pero hindi kita gusto Abigail. Ni wala nga akong espesyal na nararamdaman para sa 'yo."