"Bulaklak na naman?"
Napanguso ako nang hablutin ni Candy ang bungkos ng rosas ko. Hindi pa nga ako tuluyang naka-pasok ng gate ay inumpisahan niya na naman ako.
"Akin na nga 'yan! Kainis naman 'to basta basta na lang nanghahablot!" Inis kong saad sabay agaw sa bulaklak.
Nasapo ni Candy ang noo niya at sabay kamot din sa ulo na halatang napipika na sa akin. Napangisi naman ako sa kaniya.
"May kuto ka?"
Napatigil ito at sinamaan ako ng tingin. " 'Yong bibigyan mo niyang mukhang kuto." Asik nito sabay padyak ng paa.
"Ang pogi no'n para ikumpara mo sa kuto." Nguso ko ulit.
"Oh edi sa lisa na lang, peste!"
"Bakit ba highblood ka? Ang aga aga may sungay ka agad, Candy. Monday pa naman ngayon." Saad ko sabay lakad. Sumunod naman siya sa akin.
"Paano kasi girl. Sino ba naman kasi ang hindi mahi-high blood sa 'yo, tingnan mo nga ang itsura mo ngayon. Hindi ba't no'ng friday lang ay binara ka na naman ni Troy? Bakit ngayon may bulaklak ka na naman?"
Huminga ako ng malalim habang inaamoy ang rosas na dala ko. Maraming estudyante ang napapatingin sa akin at nag-umpisang magbulong bulungan ang iba, samantalang ang karamihan ay binabati pa ako kaya't napapangiti rin ako sa kanila. Buti pa 'tong iba, support kung support, samantalang itong si Candy hindi ko alam kung suportado ba talaga ako o gusto akong i-sabotage eh.
"Hindi niya naman sinasadya 'yon Candy. Alam mo naman ang tabas ng bunganga ni Troy." Pagtatanggol ko pa.
"Paano ka nakakasiguro, sige nga?"
"Nafe-feel ko lang."
"Ay, dakila kang gaga, Aby. Ewan ko sa 'yo, hindi na nga lang ako magsasalita. Pasasaan din ba't mauuntog ka rin naman at baka one day, magising ka sa katotohanang sa lalaki lang talaga papatol si Troy at never sa babae."
"Alam mo hindi ko alam kung best friend ba talaga kita o ano eh, hindi ba puwedeng maging masaya ka na lang para sa 'kin?" Hinto ko at nilingon siya.
Nagpamaywang ito at panay ang irap sa akin. "Paano naman ako magiging masaya para sa 'yo, Abigail? Eh alam ko naman sa sarili ko na nasasaktan ka sa tuwing binabara ka ng baklang 'yon, sige nga. Sa tingin mo ba ang tunay na kaibigan ay matutuwa kahit alam niyang nasasaktan ang kaibigan niya? Abay Abigail, hindi ako plastic na tao, at higit sa lahat ayaw ko nang may tinatapakan akong tao gamit ang salita ko. Kaya hindi mo ako masisisi kung bakit ganito ako para sa nararamdaman mo jan sa Troy na 'yan."
Hindi ako nakakibo. Nakatitig lamang ako sa kaniya. Ngayon ko lang nakitang ganito si Candy. Namumula ang mukha niya, malamang dahil sa inis.
"Bahala ka nga, basta hindi naman ako nagkulang sa 'yo. Malaki ka naman na, alam mo na ang makakabuti para sa 'yo. Kung gusto mong saktan ang sarili mo at ipaubaya sa baklang 'yon ang puso mo, bahala ka. Basta sinasabi ko sa 'yo, sa oras lang na umiyak kang muli dahil sa kaniya, makakatikim siya sa akin." Punong puno nang pagbabanta niyang turan at nag-martsa na papalayo sa akin.
Sa bawat yabag ni Candy ay tila pinaparamdam niya sa aking hindi siya nagbibiro. Napatingin ako sa bulaklak na dala dala ko. Napabuntong hininga na lang ako at tinungo ang kabilang daan para makapunta sa college building nila Troy.
Pinilit kong iwinaksi sa isipan ko si Candy at ang lahat ng mga sinabi niya. Naglapat ako ng abot taingang ngiti habang papaakyat sa taas.
Saktong nakasalubong ko si Samuel. Magulo ang buhok nito at may kalmot ang mga braso, magulo rin ang uniform at may ilang parte sa lagyan ng botones ang sira. Nang makita niya ako ay naningkit ang kaniyang mga mata. Akala ko ay lalapitan niya ako ngunit isang tingin lang ang iginawad niya't bumaba ng dire-diretso.
Nabahala naman ako sa itsura niya ngunit wala akong lakas ng loob para magtanong. Ayaw ko na rin siyang makausap kaya't hinayaan ko na lang.
Ang senaryong sunod kong nadatnan sa itaas ay hindi ko inaasahan. Nagkakagulo ang mga kaklase nila Troy at nagtipon tipon sa may gitna. Hindi ko makita ang pinagtutumpukan nila ngunit ibang kalabog sa dibdib ang nadama ko. Mabilis na hinanap ng mata ko si Troy ngunit galit na mukha ni Jack ang sumalubong sa akin.
Napatingin pa ako sa tabi ko baka kasi doon siya nakatingin ngunit direkta siyang itinutok ang paningin sa akin at sa bulaklak na hawak hawak ko. Akmang lalapit siya nang mabilis na lumabas sa kung saan si Brando at mabilis siyang pinigilan. Kaagad din naman akong nakita nito at sinenyasan pa akong umalis na pero hindi ko sinunod. Naguguluhan ako sa nangyayari. Bakit gano'n na lamang kung tumingin si Jack sa akin?
Humakbang ako papalapit ngunit isang mabilis na paghaklot sa braso ko ang pumigil sa akin. Nabitawan ko ang bulaklak at napatingin kay Jack na tiim bagang akong pinagmamasdan.
"Ikaw ang may kasalanan nito." Madiing wika niya at kinaladkad ako paalis sa eksena. Dahil sa pagkabigla ay nagpadala ako ngunit mabilis rin akong natauhan ng may isa pang kamay na humila sa isang braso ko.
"T-Troy," nanginginig ang boses kong tawag ng makita ang putok niyang labi at kilay. Nagdudugo pa ang ilong nito na mas lalong nagbigay ng kalabog sa dibdib ko.
"B-Bitiwan mo Jack." Mahinang usal ni Troy na hindi man lang ako tinapunan ng tingin.
Nilingon ko si Jack at pilit na inaalis ang braso ko sa pagkakahawak niya ngunit ginagamitan niya ako ng lakas.
"Nasasaktan siya Jack. Bitiwan mo na." Paki-usap pa ni Troy.
Matalim akong tinitigan ni Jack bago pabalang akong binitiwan at kaagad na bumaba ng hagdan. Napabaling ako kay Troy nang humigpit ang kapit niya sa braso ko. Tila napansin niya naman ang pagngiwi ko kaya't mabilis niya akong binitiwan. Akmang tatalikuran niya ako ng hilain ko naman ang polo niya.
"Ano ba?!" Ayon na naman ang inis niyang boses.
Nakaagaw tuloy kami ng eksena isa na doon ang isang guro na halos hindi na maitsura habang palapit sa amin. Agad na pinapasok ni Brando ang ilan sa mga kaklase niya habang kami ni Troy ay napatungo.
"What happened to your face, Mr. Monreal?" Nag-aalalang tanong nito at baling sa akin na may nagtatanong na mukha. Pero umiling ako. Wala naman akong alam sa nangyari, maliban doon sa sinabi ni Jack na ako daw ang may kasalanan.
"Wala po Ma'am. Medyo nagkainitan lang po, pero maayos na." Buntong hininga ni Troy at nagpaalam na agad sa guro. Habang ako ay naiwan na nakatunganga.
"Senior high ka right?" Agaw ng guro sa pansin ko. Wala sa sariling napatango ako.
"Vice president?" Muli akong tumango.
"I see, anyways. E-Excuse ko si Mr. Monreal sa first subject niya, escort mo na lang siya sa clinic para naman magamot ang putok niyang kilay at labi. Tapos, punta kayong guidance para ma-settle ang gulo na ito."
Isang pagak na ngiti at pagtango lang ang ginawa ko sa guro at hinintay itong lampasan ako. Kalaunan ay sumilip ako sa room nila Troy. Si Brando at ang ilan nilang kaklase ang nakakita sa akin. Nakita ko pang binulingan ni Brando si Troy ngunit hindi nito pinansin 'yon. Napanguso naman ako. Galit na naman siya sa akin, wala naman akong ginagawa.
Napakamot ako sa sintido ko. Hindi ko alam kung papaano ko mapapalabas si Troy. Gusto kong gamitin ang posisyon ko pero hindi ko naman sakop ang senior high. Napalabi ako nang makita ang guro kanina.
"Hindi pa ba lumalabas si Monreal?" Tanong niya.
"Hindi pa po Ma'am, hindi ko rin po pala sakop ang mga estudyante dito. Siguro po ay dapat sa president na lang nila ako humihingi ng tulong—"
"No, hindi kailangan 'yon. Ako nang bahala, halika samahan mo na lang ako sa loob." Aniya ng guro at tinanguan ko ito.
Nakayuko akong sumunod sa kaniya.
Nagsitahimikam rin ang ilang mga estudyante ng pumasok kami. Ang karamihan ay nasa akin ang tingin, 'yong iba matalim ang titig habang 'yong iba naman ay ngumingiti sa akin at sumo-simpleng kaway.
"Mr. Monreal, anak." Ani ng guro.
Napatingin ako kay Troy. Hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin kahit katabi lang naman ako ng guro.
"Yes Ma'am?"
"Pumunta ka muna sa clinic. Ipagamot mo 'yang sugat mo at dumiretso ka sa guidance—"
"Hindi na po kailangan Ma'am, keribels ko na po 'to, hindi na rin po ako magrereport." Ani ni Troy na napilantik ang mga daliri.
Bakla. Nguso ko sa sinabi ng isip ko.
"Hindi puwede anak. Sige na, tumayo ka na at sasamahan ka ni," bumaling ang guro sa akin.
"Abigail Ma'am." Isa sa mga kaklase ni Troy ang sumagot.
"Abigail. Sasamahan ka niya. 'Yong sa report, ako na lang ang bahala kung ayaw ko. Basta't ipagamot mo na 'yan."
Wala nang nagawa si Troy kinalaunan. Tumango na lang ito at dumaan sa likod dala ang pamalit niyang t-shirt. Ngayon ko lang napansin na sira rin pala ang ilan sa mga botones niya. Namilog ang mata ko nang maalala ko si Samuel kanina. Hindi kaya... Hindi kaya sila ang nag-away?
Kaagad kong sinundan si Troy. Pababa na ito ng hagdan hindi man lang naghintay. Binilisan ko ang pagbaba ko para makahabol. Napahinto lamang ako ng pumasok siya sa restroom. Kalikot ang daliri ay naghintay ako. Naalala ko 'yong bulaklak na naiwan ko sa itaas, mukhang hindi ko na maibibigay 'yon dahil beast mode na naman ang nililigawan ko.
"Bakit nandito ka pa? Oras na ng klase mo ah." Iwas ni Troy sa akin nang dampian ko ng bulak na may alcohol ang kaniyang sugat.
Sandali akong huminto. "Excuse ako dahil dito." Tipid kong sagot.
'Yon ang sabi no'ng guro kanina sa akin. Siya na daw ang bahala sa first subject namin ni Troy. Hindi naman ako nababahala dahil kahit hindi niya ako i-excuse ay mas uunahin ko pa rin si Troy.
"Aray naman teh, dahan dahan!" Napakapit siya sa braso ko at doon pumisil. Hindi ko na lang ininda ang mahigpit niyang pisil.
"Umayos ka nga Troy. Kalalaki mong tao—Ouch!"
"Gamutin mo na lang. Ang dami mong dada eh!" Putol nito sa akin sabay pitik sa noo ko. Sinamaan ko naman siya ng tingin at inis na diniinan ang pagkakalapat sa bulak. "A-Aray! Ano ba?!"
"Ang ingay mo!" Asik ko at hawak sa baba niya para hindi siya maglikot.
Seryoso ko siyang ginamot. Hindi na ako nagtanong tungkol sa kanina at lalo na sa sinabi ni Jack sa akin. Parang nagkaroon naman na din ako ng ideya. Kung ako ang ugat nito, paniguradong sinugod ni Sameul si Troy. Hindi naman lingid sa lahat kung ano ang nararamdaman ko para kay Troy. Maging si Jack nga siguro ay alam 'yon.
" 'Yong sinabi ni Jack..." Napahinto ako sa paglalakad. "Huwag mong pansinin 'yon, hindi tungkol sa 'yo ang nangyari sa pagitan namin ni Samuel. Nagkainitan lang kami pero uulitin ko, hindi dahil sa 'yo 'yon."
Hindi ako kumibo. Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad ngunit kaagad ding huminto nang matapat kami sa mismong hagdan paakyat sa kanila.
" 'Yong bulaklak na naiwan ko sa itaas, para sa 'yo 'yon. Iyong favorite mo namang chocolate inihulog ko sa locker mo, kainin mo 'yon ah." Mahina kong saad.
Pinasadahan ako ng tingin ni Troy. Sa uri ng tingin niya ay dapat ata akong mabahala.
"Huwag mo na akong dalhan pa no'n, Abigail."
"Bakit naman?"
"Tumigil ka na."
Natawa ako. " 'Yan ka na naman eh."
"Seryoso ako, Abigail. Hindi ko na kaya. At isa pa, una pa lang mali na, na pumayag ako sa gusto mo. May boyfriend ako. Kahit hindi magsabi si Jack sa akin ay alam kong alam niya na. Ayaw ko siyang mawala sa akin, Abigail." Nagsusumamo ang kaniyang tinig.
Para naman akong binambo sa dibdib.
"Pa-Paano naman ako?" Utal kong tanong.
Nagsalubong ang kilay niya. "Hindi ko alam, Abigail. Pero isa lang ang alam ko sa ngayon. Puputulin ko ang ugnayan na mayro'n tayo para sa relasyong matagal ko nang pinapahalagahan—"
"Gusto kita Troy—ay hindi. Mali. Mahal kita." Matapang kong saad. "Mahal kita Troy. Paano ang nararamdaman ko?"
Napailing siya. "We both know I can't try or even convince myself to like or love you because I'm not straight, and you need to accept that." Bumuntong hininga ito at inalis ang paningin sa akin. Nag-umpisa na rin siyang humakbang habang ako ay nakamasid lamang sa kaniya.
"H-Hindi ko kaya Troy. I'm falling..." Pahabol ko na alam kong narinig niya. Nakakailang hakbang pa lang siya nang huminto siya. Nakatalikod pa rin siya sa akin at nagyuko.
"Please, Abigail... Save yourself from falling even further. Hindi kita kayang suklian."