logo text
Thêm vào thư viện
logo
logo-text

Tải xuống cuốn sách này trong ứng dụng

Game 02

Clyde quickly pushed himself away from Ceejay. Their team joined them. Ceejay stands up and shakes off his jersey with his hands. Clyde’s face was burning in anger. He palpitated and his feet wilt because of the sudden situation. He gave Ceejay a gaze before going to their bench with the help of his members. While Ceejay was stunned and confused because of Clyde’s reaction.
Do I look disgusting that much? He thought. Ceejay gave another glance to Clyde and start walking.
“You okay?” Aston asked him. He gave him a slight nod. Aston tapped his shoulder and hold his hand to support him in walking. He smiled. They heard all the cheers from the opposite side of the court. Golden Bears won the first quarter. They need to retrieve the score in order to win. That’s the main goal of Ceejay.
The championship was a round-robin tournament with 7 rounds. The two teams tied in their wins thus, this game will determine the champion for this season. Ceejay will not let Clyde’s team get the title. Not to someone as arrogant and homophobic as Clyde.
The two teams had a timeout due to the injury of the two. There had to be a substitution with the Blazers while Clyde’s feet were fine. The medic caught up with it quickly so he could still play in the second quarter.
Hindi naman din masyadong malala ang nakuhang injury ni Ceejay kaya pinagpahinga muna siya matapos tignan ng medic ang kaniyang paa. After ng isang minutong timeout ay nag-group huddle ang bawat team bago bumalik sa loob ng court.
Pinanood ni Ceejay ang bawat galaw ng kabilang team. Sinusundan niya rin ng tingin si Clyde. Hindi niya maintindihan ang sarili. Gusto niyang mainis sa ugali ni Clyde pero parang may humihila at bumubulong sa kaniya na baka may dahilan. Baka may dahilan kung bakit galit siya sa mga katulad nito. Maybe he is like the other people, having a nightmare and bad experience with the gays.
He shakes off the thoughts in his head and focused in the game. Baka natural na talaga kay Clyde ang maging bastos at walang respeto. Isip niya pa.
“Let’s go, team! Defense! Offense!” cheer niya na lang habang pumapalakpak kasabay ng mga audience na todo rin ang suporta sa magkabilang team.
Sa kabilang banda, hindi naman mapakali si Clyde dahil sa nangyari sa kaniya. Doble-doble ang pawis na nararamdaman niya sa balat at para siyang aatakihin sa puso sa lakas ng tibok ng puso niya. Ayaw niyang magpa-substitute dahil alam niyang kaya niya pa.
Clyde catch a glimpse to Ceejay while holding a ball and dribbling it. He jump to shoot the but, failed. He blink many times and catch his breath. Masikip pa rin ang dibdib niya kaya bahagya siyang napahawak. Dinaluhan siya ni Lucas.
“Ayos ka lang, pre?” tanong ni Lucas na yumuko para magpantay ang mukha nila. Napansin niya ang pamumutla nito. “Huy!” niyugyog niya si Clyde pero parang walang naririnig si Clyde. Umayos siya ng tayo at bumuga ng malalalim na hininga.
“Okay lang ako,” sagot nito at pumalakpak para hindi mapansin ng mga kasama ang sama ng pakiramdam niya. “Let’s go! Bawi tayo!” ang huli niyang sinabi bago biglang dumilim ang paningin.
Nagulat ang lahat ng tao dahil sa nangyari kaya panandaliang itinigil ang laro para alalayan ang walang malay na si Clyde sa stretcher. Napatayo rin sa gulat si Ceejay. Sinundan ng mata niya ang dumaang stretcher ni Clyde. Naramdaman niya ang saglit na pagdidikit ng mga balat nila dahil sa biglang pag-abot ng kamay ni Clyde sa kaniyang braso. Nang tignan niya ito ay tulog naman ito. Sa mga sandaling iyon ay parang may kuryenteng dumaloy sa mga balat niya kaya mabilis din siyang umiwas.
Clyde’s past…. 5 years ago…
“Ma, anong ibig sabihin nito? Pa?” nakita niyang nag-iimpake na ng gamit ang mga magulang niya. Hindi rin ito nagpapansinan at wala ring sigawan na lagi niyang naririnig gabi-gabi.
His parents looked at each other, and they take a deep breath before facing him. His mother scrutinizes him, being careful in every word they will say. He looked back and forth, confused about what is happening.
“Anak sana huwag kang mabibigla ha,” pag-uumpisa ng Mama niya. Tumingin ito ulit sa Papa niya na seryoso lang na nakatingin sa kaniya. Ibinalik ng Mama niya ang tingin sa kaniya.
“Nakapagdesisyon na kami ng Mama mo na maghiwalay,” Papa niya na ang nagsalita.
“Po?” gulat niyang tanong. “Bakit? A--anong… anong dahilan?” may ideya man siya ay ayaw tanggapin ng sistema niya. Gusto niyang marinig mula sa bibig ng mga magulang niya ang dahilan kahit na masakit.
“Hindi na namin mahal ang isa’t isa, Nak,” naluluhang sabi ng Mama niya habang nakatingin sa kaniya. Umiiling siyang tumingin dito at nagsisimula na rin mamuo ang mga luha sa kaniyang mga mata.
“Bakit?” muli niyang tanong na tila naghahanap ng tamang dahilan. “Paano ako? Hindi niyo na mahal ang isa’t isa. Ibig sabihin din ba no’n ay hindi niyo na ako mahal?” bumagsak ang mga luha niya nang sabihin ang mga salitang iyon.
“No! Of course not!” mabilis na sagot ng Mama niya. Nag-alala na rin ang Papa niya.
“Mahal ka namin, Clyde. Pero hindi na namin kayang magsamang dalawa,” sagot ng Papa niya.
“Akala ko ba hindi niyo ako iiwan?” tuloy-tuloy na ang agos ng luha ko habang nagsasalita sa kanila. Paano kami ni Bea? Ano? Mamimili kami sa inyong dalawa kung saan kami sasama?” natawa siya sa ideyang iyon. “Okay lang sana kung ako lang ang maiiwan niyo. Pero napakabata pa ni Bea para danasin ang broken family. E’ di sana hindi niyo na lang kami niluwal kung ganito lang din pala ang mangyayari!” dahil sa sinabing niyang iyon ay mabilis na lumapat ang palad ng Mama niya sa kaniyang pisngi.
Napahawak siya sa pisngi niya dahil sa sakit. Akmang lalapitan siya ng Mama niya nang tignan niya ito ng masama.
“So tell me why? Bigyan niyo kami ng sapat na dahilan. Hindi ‘yong sasabihin niyang hindi niyo na mahal ang isa’t isa,” paghahamon niya sa mga ito pero hindi sila umimik at lumuluha na rin na nakatingin sa kaniya.
“Tell me that you are not straight. Tell me that you love someone else. And that someone else was the same gender as you,” nagulat ang mga magulang niya sa sinabi nito.
“You---” naputol ang gulat na ekpresyon ng tatay niya nang sumagot siya.
“Oo! Oo alam ko! Akala niyo ba ang tanga-tanga ko para hindi mahalata?” napamaang siya. “Pumatol kayo sa mga kauri niyo? Tapos parehas pa kayo? Anong sasabihin ko sa mg kaibigan at kakilala ko? Ang mga magulang namin parehas na bakla?---”
“Oo! Yes, we’re gays!” matigas at seryosong pag-amin ng Papa niya. Napatutop sa bibig ang Mama niya nang humihikbi.
Binigyan niya lang ito ng nakakasurang tingin bago sila iniwan sa kwarto. Nakasalubong niya ang kapatid niyang si Bea na nasa pintuan at nakikinig sa pinag-uusapan nila. Para siyang masusuka dahil sa pag-amin ng mga magulang niya.
He can’t stand looking at them without imagining things that he shouldn’t imagine.

Bình Luận Sách (105)

  • avatar
    Muhammad Rizal

    very good and nice story 😍🫶

    05/07

      0
  • avatar
    LazaldinJiha

    good novel

    04/07

      0
  • avatar
    corpuzMatheo james

    maganda

    18/06

      0
  • Xem tất cả

Các chương liên quan

Chương mới nhất