Kabanata 7
Dance
--
Nakasampa ako sa sink ng banyo habang ginagamot ni Klara ang sugat ko sa tuhod. Hindi naman ganon kalaki iyon pero sobrang hapdi kapag dinidikit nya ang bulak na may alcohol. Sobrang hapdi at sakit.
"Sorry, sorry..." agad sabi ni Klara nang mapadaing ako ng bahagya.
Ngumuso ako. "Bakit ba ganito ang mga tao rito? Wala namang ginagawa sa kanila pero kung ano ano ang ginagawa sayo."
"Pagpasensyahan mo nalang muna. Sa susunod na mga araw, malay mo baka hindi ka na nila awayin..." ani Klara.
Bumuntong hininga ako at humalukipkip na lamang. Ano pa nga bang magagawa ko? Kung hate nila ako, mas hate ko sila lalo. Unang araw ko dito tapos ganito na agad ang gagawin nila sa akin? Ang galing, ah? Napaka galing. Tsh.
Bumalik kami sa classroom pagkatapos gamutin ni Klara ang sugat ko. May band aid na syang nilagay roon. Nakakapaglakad naman ako syempre ng maayos. Tsh.
Nagtatawanan at nagbubulungan ang mga kaklase namin habang nakatingin sa amin. Kanina pa sila ganito. Titingin sa amin pagkatapos ay magbubulungan tsaka tatawa. Minsan hindi ko nalang pinapansin pero sa sobrang lakas ng bulungan nila ay naaabala ako sa pagbabasa. Bumubuntong hininga na lamang ako para pakalmahin ang sarili. Marami na ang gulong nangyari, ayoko nang dagdagan pa.
Nang mag uwian na ay pinuntahan na namin ang president ng school para makapag palista sa gusto naming salihan na club. Agad naman nya kaming nilista kaya masayang masaya kami ni Klara. Ang kailangan nalang naming gawin ngayon ay ang mag audition sa mga sasalihan namin.
Una muna naming pinuntahan ay ang dance practice room para makapag audition ako. Kinakabahan pa daw kasi si Klara kaya mas mabuting ako na muna anh mauna. Natawa nalang ako sa kanya.
"Hi. I'm Talia, Lia for short. I'm the leader of dance troupe," naglahad ng kamay sa akin si Lia.
"Amora," ngumiti ako.
Ngumiti rin sya. "So shall we start? What song do you want to dance?"
Medyo kinakabahan ako dahil marami silang nandito at nanonood sa akin. Nasa bench silang lahat at nakaharap sa akin. Nakatalikod naman ako sa malaking salamin na nandito at nakaharap sa kanila. Si Klara rin ay nanonood at nasa isa sa mga bench rin.
Sinabi ko ang kantang gusto kong sayawin. Mabuti nalang at meron sila ng gusto kong kanta. Eto yung kantang sinayaw namin ni Pearl sa kanilang rooftop noon. Vinideo namin at in-upload sa youtube nya. Gustong gusto ko ang sayaw na ito dahil pareho naming ginawa ang mga steps rito.
"One, two, three, play," ani Lia.
Nagsimula ang kanta sa mabagal na tugtog. Cool ang mga steps na ginawa namin ni Pearl kaya sana gumana ito sa kanila at makapasok ako sa dance troupe. Ilang segundo lang ang slow dance na yon at bigla biglang napunta sa mabilis at masiglang tugtog. Rock song ang kantang ito at mahirap man ang nga steps, cool naman kapag sinayaw.
Nahihiya ako dahil hindi ko pa sila kilala kaya inisip ko nalang na mag isa ako at walang kasama. Hindi ako tumitingin sa mga mata nila kundi sa pader na nasa kanilang likod. Black ang lahat at na sa akin lang ang spot light. Iyon ang iniisip ko habang sumasayaw. Para hindi ako kabahan at hindi maapektuhan ang pagsasayaw ko.
May mga sexy moves din kaming ginawa ni Pearl rito. Kung hindi ko lang talaga iniisip na walang tao sa buong lugar, malamang nahiya na akong ipakita ang sexy moves na yon.
Sa totoo lang si Pearl ang gumawa ng sexy moves na to. Hindi naman kasi ako mahilig sa mga sexy moves. Ang gusto ko ay iyong babagay sa rock song na kanta. Yung may mga swag ang bawat galaw. Iyon ang gusto ko.
Pumalakpak sila nang matapos akong sumayaw. Pati si Klara ay pumalakpak at ngumiti. Doon ko palang nakita ang liwanag at nawala ang black na paligid na kaninang ini-imagine ko. Ngumiti ako habang hinihingal pa.
"Good," tumango tango si Lia. "Very nice. Your moves are so smooth! Parang sanay na sanay ka na talagang sumayaw. So wonderful," pumalakpak ulit sya, ganon na rin ang iba.
Mas lalo akong napangiti.
Tumayo si Lia. "Congratulations, Amora. You are now part of the dance troupe! Guys, welcome your new member!"
Nagtatalon ako sa saya tapos kinamayan lahat ng lumapit sa akin. Winelcome nila ako sa kanilang grupo dahilan para mas lalo pa akong makaramdam ng saya.
Oh my gosh! Natanggap ako!
"Ang galing galing mo!" Ani Klara habang naglalakad na kami papunta sa music room kung saan sya naman ang mag o-audition.
Ngumiti ako. "Hindi pa rin ako makapaniwala. Akala ko hindi ako matatanggap! Akala ko ang pinipili lang nila rito ay yung sobrang galing sumayaw!"
Humalakhak sya. "Magagaling lang naman talaga ang kinukuha ni Lia. Magaling ka kaya ka nakuha."
Napatingin ako sa kanya. "Talaga?"
Tumango sya at humalakhak. "Pero totoo. Ang galing mo kanina. Hindi ko inakala na ganon ka kagaling sumayaw."
"Bakit? Ano bang akala mo? Hindi ako magaling sumayaw?"
"Hindi naman sa ganon!"
Humalakhak ako at inakbayan sya ulit.
Sobrang lamig ng kamay ni Klara habang palapit na kami nang palapit sa music room. Pinagdidikit nya iyon sa ilalim ng kanyang baba. Humalakhak tuloy ako dahil pati pawis ay namumuo na sa kanyang noo.
"Wag ka nang kabahan dyan. Isipin mo nalang mamaya walang tao sa paligid mo. Promise, makakatulong yon. Ganon ang ginawa ko kanina," sambit ko.
"Hindi ko magagawa yon sa sobrang tindi ng kaba ko..." nguso nya.
Tumawa ulit ako. "Eh, sino bang leader doon? Sinong titingin sayo?"
"Si Sir Joshua..." tumingin sya sa akin at ngumuso.
"Ano?" Natigilan ako.
Tumango sya. "Kaya nga mas lalo akong kinakabahan, eh. Natatakot akong baka hindi nya ako tanggapin..."
Kaya pala may gitara sya? Grabe. Hindi ko inakalang may talent pala ang isang yon.
Kumatok kami sa pintuan ng music room na mukhang soundproof dahil wala kaming naririnig na ingay. Napagtanto kong sound proof nga ang kwarto nang buksan iyon ni Zil at may marinig na kaming ingay ng drums, gitara, piano at kung ano ano pang instrumento.
"Magandang hapon!" Bati ko agad.
Natigilan si Zil nang makita kaming dalawa. Nagtagal pa ang titig nya kay Klara na nakayuko lang at mukhang nagdadasal pa. Humagikgik ako.
"H-Hi..." huli na ng makabati si Zil.
Ngumisi ako. "Mag o-audition si Klara."
Tumango sya. "Pasok kayo..." malaki nyang binuksan ang pintuan.
Hinila ko na papasok si Klara na mukhang nagdadalawang isip na. Pinilit ko syang pumasok kahit sobrang naiihi na sya sa itsura nya. Mas lalo akong humalakhak.
"Tara na. Wag ka nang kabahan," sabi ko.
"B-Bukas nalang kaya?" Anya.
"Anong bukas? Hindi na kita sasamahan bukas kaya ngayon na."
Ngumuso sya. "Bakit naman?"
Ngumiti ako. "Ayoko lang."
Mas lalo syang ngumuso. Mas lalo ko naman syang hinila para makapasok na sa loob. Kalaunan ay pumasok na rin sya at hinarap ang mga tao doon.
Puro lalaki ang nandoon. Merong lalaki sa drums, sa piano, sa violin at sa gitara na si Sir Joshua ang nagpapatugtog. Napangiwi ako nang makita ko sya. Umiwas na lamang ako ng tingin at umupo sa bench na nandoon.
Natigil ang lahat sa pagpapatugtog ng kani kanilang instrumento. Binaba nila lahat ng kanilang hawak at umupo sa bench na nasa harap ko.
"May mag o-audition..." tanging sinabi ni Zil at umupo sa bench na inupuan nung iba.
Ngumisi si Sir Joshua at tumingin kay Klara na halatang kinakabahan pa rin.
"Go, Klara..." bulong ko sabay thumbs up sa kanya.
Ngumuso lamang sya.
"What do you want to sing?" Tanong ni Sir Joshua sa kanya.
"A-Ahmmm..." hindi agad nakasagot si Klara.
Lumipat ang tingin sa akin ni Sir Joshua kaya agad akong nag iwas ng tingin. Nagkunwari akong tumitingin sa mga instruments na nandoon. Nagkunwari pa akong namamangha sa mga yon.
Sinabi ni Klara ang gusto nyang kantahin. Binuksan naman nila agad ang malaking speaker na nandoon tsaka pinatugtog ang gustong kantahin ni Klara. Umupo lamang ako roon habang naghihintay sa kanyang pagkanta.
Nakatalikod sa akin si Klara at nakaharap sya sa mga lalaking makikinig sa kanyang boses. Napairap ako nang umupo si Sir Joshua sa katapat kong upuan.
Tsh. Mabuti nalang at malayo sya sa akin. Kundi talagang umalis ako rito sa upuan ko.
Unang pagkanta palang ni Klara ay napanganga na ako. Bagay na bagay ang kanyang boses sa kanyang pagkatao. Mahinhin sya at hindi makabasag pinggan ang dating at ganon rin ang boses nya, matinis, malambot at masarap pakinggan. Ang ganda ng boses nya!
Punong puno rin ng emosyon ang kanyang boses. Para bang nasasaktan sya kapag kumakanta. At napaparamdam nya rin sa akin na nasasaktan sya kaya pati ako ay nasasaktan na rin. Feeling ko tuloy broken hearted ako kahit hindi naman. Ganon ang pakiramdam ko ngayon.
Ngumiti ako. Pinatong ko ang aking siko sa mga hita ko tsaka pumangalumbaba habang pinapanood si Klara na kumanta.
Hindi ako makapaniwalang ganito kaganda ang boses nya. Sa sobrang hinhin nya kasi, hindi mo aakalaing titinis ang kanyang boses kapag kumanta na. Hindi mo talaga aakalaing kumakanta sya. Basta ganon.
Sa hindi inaasahan ay hindi sinasadyang dumulas ang mga mata ko kay Sir Joshua na nakahalukipkip at nakatitig sa akin. Ni hindi nya pinapanood si Klara o pinapakinggan manlang ang boses nito.
Kumunot ang noo ko tsaka tumingin na lamang ulit kay Klara at ngumiti. Grabe. Pakakantahin ko sya mamaya para mabilis akong makatulog.
Nang matapos si Klara ay malakas akong pumalakpak. Sumunod na rin sa akin ang ibang nagandahan rin sa kanyang boses. Ang hindi lang pumalakpak ay si Sir Joshua na seryoso pa rin ang mga mata na para bang may hinahanap sa akin at si Zil na nakatingin lang sa gitara na nasa kanyang hita.
"What do you think, Zil?" Bumaling si Sir Joshua kay Zil.
"Ha?" Parang nagulat pa si Zil sa tanong ni Sir Joshua.
Ngumisi si Sir. "I said what do you think of her voice?"
"I-It's good. Pwede na..." anya tsaka bumalik ang tingin sa kanyang gitara.
Tumingin sa akin si Klara dahil sa sinabing iyon ni Zil. Halata sa kanyang mga mata ang saya. Ngumiti ako pabalik sa kanya at nag thumbs up ulit.
Natanggap si Klara kalaunan. Sang ayon ang lahat na makapasok sya sa grupo nila dahil sobrang ganda naman talaga ng boses ni Klara. Sila pa nga ang swerte dahil sobrang ganda talaga ng boses ni Klara. Unique.
"Ang galing mo. Kantahan mo ako mamaya, ah?" Sabi ko habang naglalakad na kami pauwi.
"Huh?" Natawa sya. "Bakit naman?"
"Pampatulog lang," halakhak ko.
Tumawa rin sya. "Mmm. Sige."
Masaya kami dahil syempre, natanggap kami sa mga sinalihan namin. Hindi yata nawawala ang saya na yon sa amin dahil kwentuhan lang kami nang kwentuhan tungkol roon. Pinakanta ko pa nga si Klara habang naglalakad. Nahiya pa sya samantalang narinig ko naman na kanina ang boses nya. Natawa nalang ako.
"Kamusta ang first day?" Tanong ni Jana nang makarating kami sa mansyon.
Tinabi ko ang aking bag sa ibaba ng kama tsaka umupo sa aking kama. Hanggang ngayon feel na feel ko pa rin ang uniform ko.
"Ayos naman. Sumali si Amora sa dance troupe," ani Klara habang binababa na rin ang kanyang bag.
"Oh? Marunong kang sumayaw?"
"Hindi lang marunong, magaling sumayaw, Jana," halakhak ni Klara.
"Talaga? Patingin nga!" Ani Jana.
Humalakhak ako. "Sa susunod nalang! Makikita mo rin naman. Tsaka pagod ako ngayon, marami pa akong gagawin."
"Sus! Ang daya!"
Nagtawanan nalang kami ni Klara roon.
Nilapag ko sa study table ni Sir Joshua ang hiniling nyang snacks. Sumilip pa ako sa librong binabasa nya at nakitang iyon yung librong kinuha ko kanina. Yung chemistry na book.
Ngumisi ako. Nag aaral naman sya ng mabuti pero bakit hindi nya matutunan ang pagtrato ng maayos sa kanyang maid? Tsh.
"Sumali ka sa dance troupe?" Tanong bigla ni Sir.
"Opo, Sir..." sagot ko at kinuha na ang tray.
"You can dance?"
"Hindi naman ako sasali roon kung hindi," hindi ko na naman napigilan ang aking bibig.
Kumunot ang noo nya at nag angat ng tingin sa akin. Nag iwas naman ako ng tingin at kinagat na lamang ang labi.
Ngumisi sya. "You always talking back at me. Baka nakakalimutan mong boss mo ako?"
"H-Hindi ko naman po yun nakakalimutan. Sorry po, Sir..." sabi ko at hindi pa rin makatingin sa kanya.
Gosh! Mamaya paghahahampasin ko talaga itong bibig ko. Kung ano ano na ang lumalabas! Baka mamaya mainis na ng tuluyan sa akin si Sir at mas lalo pa akong pahirapan. Grabe pa naman magpahirap ang isang to.
"Leave now," anya at bumalik sa kanyang inaaral.
Masama ko syang tinignan at umamba ng suntok sa kanyang likod. Naku! Hindi na naman nagpasalamat!
Umalis na lamang ako roon para makapag pahinga na.