𝗔𝗦𝗛𝗧𝗢𝗡'𝗦 𝗣𝗢𝗩
Tahimik akong nakaupo sa may mesa habang nakaharap kay Shaira na daig pa ang karpintero kung kumain, kulang nalang ay lamunin din pati ang plato at baso. Para namang isang taong pinagkaitan ng pagkain ang babae nato.
Bakit kaya pinalayas ang babae nato?
Sa pagkakaalam ko, alagang alaga ito ng mga magulang niya.
Tumikhim ako para kunin ang attensiyon niya, pero para itong may sariling mundo dahil kain lang ito ng kain at hindi man lang ako tinapunan ng tingin.
"Bakit ka ba talaga pinalayas sa inyo?" Biglang tanong ko.
Napahinto naman ito sa pagkain ng marinig ang tanong ko, napabuntong hininga nalang ako ng makita ang ekspresyon sa mukha nito. Mukhang maiiyak na ito. "Huwag mo nalang sagotin ang tanong ko" Mukhang malalim ang dahilan kung bakit siya pinalayas sa bahay nila.
Humarap ito sa akin habang nangingilid ang luha sa mga mata.
"Pinalayas ako sa bahay kasi..kasi... k-kasi.." nauutal na saad nito.
Hindi man lang siya makapagsalita ng maayos. Mukhang seryoso nga ang dahilan ng pagpapalayas sa kanya.
"Magpatuloy ka nalang sa pagkain
huwag mo ng intindhin ang tanong--"
"Pinalayas ako kasi aksidente kong napasabog ang generator sa bahay" putol nito na ikinalaki ng mata ko.
"Ano?!" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
Kaagad naman itong napayuko.
"Brown out kasi nung nakaraang gabi tapos walang ibang tao sa bahay, dahil nga ang dilim sa loob naisipan kong paandarin ang generator. Eh, hindi ko alam kung anong nangyari basta sumabog lang bigla ang generator,
mabuti na nga lang at hindi nasunog ang bahay" nagkakamot na saad nito.
Napahilamos nalang ako sa mukha ng wala sa oras ng marinig ang eksplinasyon niya.
Ano pa nga bang aasahan ko sa isang Shaira Mendez?
Hinilot ko ang sentido. "Sabihin mo nga ang totoo sa akin Shaira" hindi ito makatingin sa akin ng deretso. "Aksidente lang ba talaga na sumabog yung generator niyo?" nakataas ang kilay na tanong ko.
Parang napakaimposible naman kasi.
Kaagad naman itong napakamot sa leeg. "A-ano kasi eh.. ano..kasi.. i-ininis kasi ako ng generator" nakabusangot na saad nito. "Ayaw kasi niyang gumana kaya ayon! Pinukpok ko siya ng martilyo--"
"Kaya sumabog?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya.
Tumango tango naman ito.
"Huwag kang magalala bagay lang yun sa kanya, ininis niya kasi ako" kibit balikat na sagot nito at nagpatuloy na sa pagkain.
Mamamatay ako ng maaga kapag itong si Shaira ang kasama ko.
Sino bang nakakaalam, baka bahay ko na ang susunod na pasasabogin ng babae nato.
𝗦𝗛𝗔𝗜𝗥𝗔'𝗦 𝗣𝗢𝗩
Tahumik akong naghuhugas ng pinggan sa may lababo, yung totoo hindi talaga ako marunong maghugas ng plato. Kapag naghuhugas ako sa bahay wala na akong pupunasan kasi lahat ng mga hinugasan ko nabasag na, pero kailangan ko tong gawin para hindi ako palayasin ni Ash.
Buong ingat kong hinahawakan ang babasagin na plato at mga baso para hindi mabasag. Nasa panghuling baso na ako ng bigla ko itong nabitawan!
Nabasag ang baso at umalingawngaw ang tunog nito sa buong kusina!
Sana naman hindi narinig ni Ash,
kasi kapag nagkataon malalagot---
"Anong nangyari dito?"
kaagad akong naestatwa sa kinatatayuan ko ng marinig ang boses ni Ash mula sa likoran.
Patay ako nito!
"Shai? Ano yung nabasag?" tanong ulit nito.
Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita. "Ahh, a-ano kasi nabitawan ko yung baso kaya nabasag, huwag--"
Bigla akong natigil sa pagsasalita ng bigla itong lumapot sa akin at hinawakan ang kamay ko na parang sinusuri ito. "Okay ka lang ba? Hindi ka ba nasugatan?" may pagaalalang tanong nito.
Ano bang nangyayari sa lalaki nato?
"O-okay lang naman ako,
pero nabasag ko yung baso" nagkakamot na saad ko.
Bumuntong hininga ito. "Umupo ka nalang dun, ako na ang bahala na magligpit nito" saad nito.
Nagpakurap-kurap ako ng dahil sa sinabi nito. 'May lagnat ba ang lalaki na'to at biglang bumait? Pero.. "Naku, hindi, ako na ang bahala dito Ash, total ako naman ang nakabasag--"
Pinandilatan ako nito.  "Ako na ang magliligpit, baka masugatan ka pa" saad nito at pupulutin na sana niya ang mga piraso ng nabasag na baso ng hawakan ko ang kamay niya dahilan upang napahinto siya.
"Ash, I insist, ako na. Paano kung ikaw masugatan?" pangungulit ko sa kanya.
Pero para lang itong bingi at hindi man lang ako pinakinggan. "Kaya ko na ang sarili ko Shai kaya umupo ka nalang dun" pagpapaalis nito sa akin.
Peroooooooo.....
"Ash"
"Umupo ka nalang dun"
"Ash" tawag ko na naman sa kanya.
"Shai, huwag ka ng makulit"
"Pero, Ash kasi--"
"Ano?" iritadong tanong nito.
Alam kong magwawala si Ashton dito sa sasabihin ko pero kailangan niya talagang malaman. "Kasi....may ipis sa tabi ng kamay mo" kagat labi na saad ko.
Nakita kong bigla itong naestatwa sa kinatatayuan niya, kapagkuwan ay dahan dahan nitong binalingan ng tingin ang kinaroroonan ng ipis, at ng makita na niya ito bigla nalang siyang....
"Shai! Shai! patayin mo! patayin mo ang ipis dali!" ....sinapian ng kaduwagan.
Takot talaga si Ashton sa mga cute na ipis.
"Shai! Dalian mo! Baka lumipad pa yang halimaw na yan!" natatarantang anas nito habang panay ang tago sa likoran ko. "Bilisan mo! Ayan na! gumagapang na ang halimaw!"
Napakalaking tao pero takot sa ipis!
Napabuntong hininga nalang ako.
"Oo na, papatayin ko na, pero pwede ba! Luwag luwagan mo naman yung pagkakahawak sa laylayan ng damit ko!" pag angal ko sa kanya. "Balak mo ba akong hubaran?"
Embes na luwagan ay mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa damit ko. "Ayaw ko! Patayin mo muna ang halimaw na yan!" pagmamatigas nito.
"Iabot mo sakin yang walis sa tabi mo" utos ko dito na kaagad naman nitong sinunod.
Hahampasin ko na sana yung ipis ng bigla itong lumipad patungo kay Ashton dahilan upang kumaripas ito ng takbo papuntang second floor ng bahay niya.
"Huwag mo akong susundan halimaw! Kakatayin talaga kita!" narinig kong sigaw nito mula sa second floor.
Napakalaking duwag talaga nitong si Ashton. Hindi ko alam kung matatawa o maiiyak ba ako habang nakatingin sa kaniya na hinahabol ng ipis.