ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว มนต์ขลังแห่งเมืองเวิ่นเซียน

หิมะแรกตกแล้ว ท้องฟ้าวันใหม่จึงยังคงมืดมิด กิ่งเหมยโน้มไปตามน้ำหนักเกล็ดสีขาวจากท้องฟ้าที่ทั

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว หินขอบุตร

สองสามีภรรยาผู้สูงส่งสง่างามเท้าไปตามทางเดินที่ปูด้วยหินสีขาวสะอาดตาสู่อาคารหลังใหญ่ตรงเบื้อ

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ปีกตะวันออก

ร่างบางแหวกว่ายอย่างสบายอารมณ์ นางไม่ลืมหยิบน้ำมันหอมที่เยี่ยนจิ้นหลิงซื้อให้ใช้เป็นประจำมาด

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ไม่ช้าก็เร็วเจ้าต้องเป็นภรรยาของข้าอยู่ดี

ในขณะที่ปากสาละวนขบกัดซาลาเปานุ่มเด้ง มือหยาบร้อนก็คว้าเอวบางเอาไว้มั่น ก่อนบังคับให้นางขยับ

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ความห่วงใยของชิงหรู

พายุหิมะสงบแล้ว แต่ดวงอาทิตย์ในฤดูหนาวยังคงอ้อยอิ่งไม่ปรากฏตรงขอบฟ้า

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ขอโทษด้วยที่มาขัดจังหวะ

ทันทีที่จัดการเวรยามของเหล่าองครักษ์เสร็จสรรพ ซิ่นเฉิงก็เดินอมยิ้มไปยังสถานที่นัดหมาย

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนพิเศษ นางในฝัน (2)

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนพิเศษ นางในฝัน (1)

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว บทส่งท้าย

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เรื่องราวยังคงเป็นไป

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ความลับของสระเสียงสวรรค์

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว จุดจบของสตรีร้ายกาจ

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ธรรมชาติของวิชาขลุ่ยปีศาจ

ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว เจ้าจะบอกว่าข้าเข้าใจผิดอย่างนั้นหรือ